ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 655
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਨ ਭਏ ਖਾਲਸੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਿਹ ਜਾਨੀ ॥੪॥੩॥
kahu kabeer jan bhe khaalase prem bhagat jih jaanee |4|3|കബീർ പറയുന്നു, ആ എളിയ മനുഷ്യർ ശുദ്ധരാകുന്നു - അവർ ഖൽസ ആയിത്തീരുന്നു - അവർ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തി ആരാധന അറിയുന്നു. ||4||3||
ਘਰੁ ੨ ॥
ghar 2 |രണ്ടാം വീട്||
ਦੁਇ ਦੁਇ ਲੋਚਨ ਪੇਖਾ ॥
due due lochan pekhaa |രണ്ടു കണ്ണുകളും കൊണ്ട് ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി;
ਹਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਖਾ ॥
hau har bin aaur na dekhaa |കർത്താവല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഞാൻ കാണുന്നില്ല.
ਨੈਨ ਰਹੇ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
nain rahe rang laaee |എൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവനെ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കുന്നു,
ਅਬ ਬੇ ਗਲ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥
ab be gal kahan na jaaee |1|ഇപ്പോൾ, എനിക്ക് മറ്റൊന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിയില്ല. ||1||
ਹਮਰਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
hamaraa bharam geaa bhau bhaagaa |എൻ്റെ സംശയങ്ങൾ നീങ്ങി, എൻ്റെ ഭയം ഓടിപ്പോയി,
ਜਬ ਰਾਮ ਨਾਮ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jab raam naam chit laagaa |1| rahaau |എൻ്റെ ബോധം ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തോട് ചേർന്നപ്പോൾ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਬਾਜੀਗਰ ਡੰਕ ਬਜਾਈ ॥
baajeegar ddank bajaaee |മാന്ത്രികൻ തൻ്റെ തംബുരു അടിക്കുമ്പോൾ,
ਸਭ ਖਲਕ ਤਮਾਸੇ ਆਈ ॥
sabh khalak tamaase aaee |എല്ലാവരും ഷോ കാണാൻ വരുന്നു.
ਬਾਜੀਗਰ ਸ੍ਵਾਂਗੁ ਸਕੇਲਾ ॥
baajeegar svaang sakelaa |മാന്ത്രികൻ തൻ്റെ ഷോ അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ,
ਅਪਨੇ ਰੰਗ ਰਵੈ ਅਕੇਲਾ ॥੨॥
apane rang ravai akelaa |2|പിന്നെ അവൻ ഒറ്റയ്ക്ക് അതിൻ്റെ കളി ആസ്വദിക്കുന്നു. ||2||
ਕਥਨੀ ਕਹਿ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
kathanee keh bharam na jaaee |പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്തി ഒരുവൻ്റെ സംശയം തീരുന്നില്ല.
ਸਭ ਕਥਿ ਕਥਿ ਰਹੀ ਲੁਕਾਈ ॥
sabh kath kath rahee lukaaee |പ്രസംഗിച്ചും പഠിപ്പിച്ചും എല്ലാവരും മടുത്തു.
ਜਾ ਕਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥
jaa kau guramukh aap bujhaaee |ഭഗവാൻ ഗുരുമുഖനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു;
ਤਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
taa ke hiradai rahiaa samaaee |3|അവൻ്റെ ഹൃദയം കർത്താവിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||3||
ਗੁਰ ਕਿੰਚਤ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੀ ॥
gur kinchat kirapaa keenee |ഗുരു തൻ്റെ കൃപയുടെ ഒരൽപ്പമെങ്കിലും നൽകുമ്പോൾ,
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਹ ਹਰਿ ਲੀਨੀ ॥
sabh tan man deh har leenee |ഒരുവൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും മുഴുവനും ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
keh kabeer rang raataa |കബീർ പറയുന്നു, ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു;
ਮਿਲਿਓ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ॥੪॥੪॥
milio jagajeevan daataa |4|4|മഹാനായ ദാതാവായ ലോകജീവനുമായി ഞാൻ കണ്ടുമുട്ടി. ||4||4||
ਜਾ ਕੇ ਨਿਗਮ ਦੂਧ ਕੇ ਠਾਟਾ ॥
jaa ke nigam doodh ke tthaattaa |വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പാലും ക്രീമും ആയിരിക്കട്ടെ,
ਸਮੁੰਦੁ ਬਿਲੋਵਨ ਕਉ ਮਾਟਾ ॥
samund bilovan kau maattaa |മനസ്സിൻ്റെ മഹാസമുദ്രം ചുരത്തുന്ന വാറ്റും.
ਤਾ ਕੀ ਹੋਹੁ ਬਿਲੋਵਨਹਾਰੀ ॥
taa kee hohu bilovanahaaree |കർത്താവിൻ്റെ വെണ്ണ കുഴക്കുന്നവനാകുക,
ਕਿਉ ਮੇਟੈ ਗੋ ਛਾਛਿ ਤੁਹਾਰੀ ॥੧॥
kiau mettai go chhaachh tuhaaree |1|നിൻ്റെ മോർ പാഴായിപ്പോകയുമില്ല. ||1||
ਚੇਰੀ ਤੂ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰਸਿ ਭਤਾਰਾ ॥
cheree too raam na karas bhataaraa |ഹേ ആത്മ വധു അടിമ, എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ കർത്താവിനെ നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവായി സ്വീകരിക്കാത്തത്?
ਜਗਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jagajeevan praan adhaaraa |1| rahaau |അവൻ ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനാണ്, ജീവശ്വാസത്തിൻ്റെ താങ്ങാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤੇਰੇ ਗਲਹਿ ਤਉਕੁ ਪਗ ਬੇਰੀ ॥
tere galeh tauk pag beree |നിങ്ങളുടെ കഴുത്തിൽ ചങ്ങലയുണ്ട്, കഫുകൾ നിങ്ങളുടെ കാലിലുണ്ട്.
ਤੂ ਘਰ ਘਰ ਰਮਈਐ ਫੇਰੀ ॥
too ghar ghar rameeai feree |വീടുതോറും അലഞ്ഞുതിരിയാൻ കർത്താവ് നിങ്ങളെ അയച്ചിരിക്കുന്നു.
ਤੂ ਅਜਹੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਚੇਰੀ ॥
too ajahu na chetas cheree |എന്നിട്ടും, നിങ്ങൾ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നില്ല, ഹേ ആത്മമണവാട്ടി, അടിമ.
ਤੂ ਜਮਿ ਬਪੁਰੀ ਹੈ ਹੇਰੀ ॥੨॥
too jam bapuree hai heree |2|നികൃഷ്ടയായ സ്ത്രീയേ, മരണം നിങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു. ||2||
ਪ੍ਰਭ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰੀ ॥
prabh karan karaavanahaaree |കർത്താവായ ദൈവം കാരണങ്ങളുടെ കാരണമാണ്.
ਕਿਆ ਚੇਰੀ ਹਾਥ ਬਿਚਾਰੀ ॥
kiaa cheree haath bichaaree |പാവപ്പെട്ട ആത്മ വധു, അടിമയുടെ കൈകളിൽ എന്താണ്?
ਸੋਈ ਸੋਈ ਜਾਗੀ ॥
soee soee jaagee |അവൾ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു,
ਜਿਤੁ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਲਾਗੀ ॥੩॥
jit laaee tith laagee |3|കർത്താവ് തന്നോട് ചേർക്കുന്നതെന്തും അവൾ അറ്റാച്ചുചെയ്യുന്നു. ||3||
ਚੇਰੀ ਤੈ ਸੁਮਤਿ ਕਹਾਂ ਤੇ ਪਾਈ ॥
cheree tai sumat kahaan te paaee |ഹേ ആത്മ വധു, അടിമ, നിനക്ക് ആ ജ്ഞാനം എവിടെനിന്നു ലഭിച്ചു?
ਜਾ ਤੇ ਭ੍ਰਮ ਕੀ ਲੀਕ ਮਿਟਾਈ ॥
jaa te bhram kee leek mittaaee |നിങ്ങളുടെ സംശയത്തിൻ്റെ ലിഖിതം നിങ്ങൾ മായ്ച്ചതെന്തുകൊണ്ട്?
ਸੁ ਰਸੁ ਕਬੀਰੈ ਜਾਨਿਆ ॥
su ras kabeerai jaaniaa |കബീർ ആ സൂക്ഷ്മസത്ത ആസ്വദിച്ചു;
ਮੇਰੋ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੫॥
mero guraprasaad man maaniaa |4|5|ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവൻ്റെ മനസ്സ് ഭഗവാനുമായി യോജിച്ചു. ||4||5||
ਜਿਹ ਬਾਝੁ ਨ ਜੀਆ ਜਾਈ ॥
jih baajh na jeea jaaee |അവനില്ലാതെ നമുക്ക് ജീവിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല;
ਜਉ ਮਿਲੈ ਤ ਘਾਲ ਅਘਾਈ ॥
jau milai ta ghaal aghaaee |നാം അവനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, നമ്മുടെ ദൗത്യം പൂർത്തിയായി.
ਸਦ ਜੀਵਨੁ ਭਲੋ ਕਹਾਂਹੀ ॥
sad jeevan bhalo kahaanhee |എന്നേക്കും ജീവിക്കുന്നത് നല്ലതാണെന്ന് ആളുകൾ പറയുന്നു,
ਮੂਏ ਬਿਨੁ ਜੀਵਨੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥
mooe bin jeevan naahee |1|എന്നാൽ മരിക്കാതെ ജീവനില്ല. ||1||
ਅਬ ਕਿਆ ਕਥੀਐ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
ab kiaa katheeai giaan beechaaraa |ഇപ്പോൾ, ഞാൻ ഏതുതരം ജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ചാണ് ചിന്തിക്കുകയും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത്?
ਨਿਜ ਨਿਰਖਤ ਗਤ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nij nirakhat gat biauhaaraa |1| rahaau |ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ ലൗകിക കാര്യങ്ങൾ ചിതറിപ്പോകുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਘਸਿ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨੁ ਗਾਰਿਆ ॥
ghas kunkam chandan gaariaa |കുങ്കുമം പൊടിച്ച് ചന്ദനം കലർത്തി;
ਬਿਨੁ ਨੈਨਹੁ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥
bin nainahu jagat nihaariaa |കണ്ണില്ലാതെ ലോകം കാണുന്നു.
ਪੂਤਿ ਪਿਤਾ ਇਕੁ ਜਾਇਆ ॥
poot pitaa ik jaaeaa |മകൻ അപ്പനെ പ്രസവിച്ചു;
ਬਿਨੁ ਠਾਹਰ ਨਗਰੁ ਬਸਾਇਆ ॥੨॥
bin tthaahar nagar basaaeaa |2|സ്ഥലമില്ലാതെ നഗരം സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. ||2||
ਜਾਚਕ ਜਨ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥
jaachak jan daataa paaeaa |വിനീതനായ യാചകൻ മഹാദാതാവിനെ കണ്ടെത്തി,
ਸੋ ਦੀਆ ਨ ਜਾਈ ਖਾਇਆ ॥
so deea na jaaee khaaeaa |എന്നാൽ തന്നത് തിന്നാൻ അവനു കഴിയുന്നില്ല.
ਛੋਡਿਆ ਜਾਇ ਨ ਮੂਕਾ ॥
chhoddiaa jaae na mookaa |അവന് അതിനെ വെറുതെ വിടാൻ കഴിയില്ല, പക്ഷേ അത് ഒരിക്കലും തളർന്നിട്ടില്ല.
ਅਉਰਨ ਪਹਿ ਜਾਨਾ ਚੂਕਾ ॥੩॥
aauran peh jaanaa chookaa |3|അവൻ ഇനി മറ്റുള്ളവരോട് യാചിക്കാൻ പോകരുത്. ||3||
ਜੋ ਜੀਵਨ ਮਰਨਾ ਜਾਨੈ ॥
jo jeevan maranaa jaanai |ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ മരിക്കാൻ അറിയാവുന്ന, തിരഞ്ഞെടുത്ത ചുരുക്കം ചിലർ,
ਸੋ ਪੰਚ ਸੈਲ ਸੁਖ ਮਾਨੈ ॥
so panch sail sukh maanai |വലിയ സമാധാനം ആസ്വദിക്കുക.
ਕਬੀਰੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥
kabeerai so dhan paaeaa |കബീർ ആ സമ്പത്ത് കണ്ടെത്തി;
ਹਰਿ ਭੇਟਤ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੪॥੬॥
har bhettat aap mittaaeaa |4|6|കർത്താവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ അവൻ തൻ്റെ ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാക്കി. ||4||6||
ਕਿਆ ਪੜੀਐ ਕਿਆ ਗੁਨੀਐ ॥
kiaa parreeai kiaa guneeai |വായിച്ചിട്ട് എന്ത് പ്രയോജനം, പഠിച്ചിട്ട് എന്ത് പ്രയോജനം?
ਕਿਆ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾਂ ਸੁਨੀਐ ॥
kiaa bed puraanaan suneeai |വേദങ്ങളും പുരാണങ്ങളും കേട്ടിട്ട് എന്ത് പ്രയോജനം?
ਪੜੇ ਸੁਨੇ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥
parre sune kiaa hoee |വായിച്ചും കേട്ടും എന്ത് പ്രയോജനം
ਜਉ ਸਹਜ ਨ ਮਿਲਿਓ ਸੋਈ ॥੧॥
jau sahaj na milio soee |1|സ്വർഗ്ഗീയ സമാധാനം ലഭിച്ചില്ലെങ്കിൽ? ||1||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਸਿ ਗਵਾਰਾ ॥
har kaa naam na japas gavaaraa |മൂഢൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നില്ല.
ਕਿਆ ਸੋਚਹਿ ਬਾਰੰ ਬਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa socheh baaran baaraa |1| rahaau |അപ്പോൾ അവൻ എന്താണ് വീണ്ടും വീണ്ടും ചിന്തിക്കുന്നത്? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਅੰਧਿਆਰੇ ਦੀਪਕੁ ਚਹੀਐ ॥
andhiaare deepak chaheeai |ഇരുട്ടിൽ നമുക്ക് ഒരു വിളക്ക് വേണം