Thotë Kabeer, ata njerëz të përulur bëhen të pastër - ata bëhen Khalsa - që e njohin adhurimin e dashur devotshëm të Zotit. ||4||3||
Shtëpia e Dytë||
Me të dy sytë shikoj përreth;
Unë nuk shoh asgjë përveç Zotit.
Sytë e mi e shikojnë me dashuri,
dhe tani, nuk mund të flas për asgjë tjetër. ||1||
Dyshimet e mia u hoqën dhe frika ime iku,
kur vetëdija ime u lidh me Emrin e Zotit. ||1||Pauzë||
Kur magjistari rreh dajren e tij,
të gjithë vijnë për të parë shfaqjen.
Kur magjistari përfundon shfaqjen e tij,
atëherë ai e shijon lojën e tij krejt i vetëm. ||2||
Me predikimin e predikimeve nuk shuhet dyshimi.
Të gjithë janë të lodhur nga predikimi dhe mësimi.
Zoti bën që Gurmukhu të kuptojë;
zemra e tij mbetet e përshkuar nga Zoti. ||3||
Kur Guru jep qoftë edhe pak nga Hiri i Tij,
trupi, mendja dhe e gjithë qenia e dikujt janë zhytur në Zotin.
Thotë Kabir, unë jam i mbushur me dashurinë e Zotit;
Jam takuar me Jetën e botës, Dhuruesin e Madh. ||4||4||
Shkrimet e shenjta le të jenë qumështi dhe ajka juaj,
dhe oqeanin e mendjes vatrën e përvëluar.
Bëhu gjalpi i Zotit,
dhe dhalli juaj nuk do të shkojë kot. ||1||
O skllav nuse shpirti, pse nuk e merr Zotin për bashkëshortin tënd?
Ai është Jeta e botës, Mbështetja e frymës së jetës. ||1||Pauzë||
Zinxhiri është rreth qafës dhe prangat janë në këmbët tuaja.
Zoti ju ka dërguar të endeni shtëpi më shtëpi.
E prapëseprapë, ti nuk mediton për Zotin, o shpirt-nuse, skllav.
Vdekja po të shikon, o grua e mjerë. ||2||
Zoti Perëndi është Shkaku i shkaqeve.
Çfarë ka në dorën e mjerit shpirt-nusja, robi?
Ajo zgjohet nga gjumi i saj,
dhe ajo lidhet me çdo gjë që Zoti i bashkon. ||3||
O shpirt nuse, rob, ku e gjete atë urtësi,
me të cilën e fshive mbishkrimin tënd të dyshimit?
Kabiri e ka shijuar atë esencë delikate;
me hirin e Guru-së, mendja e tij është pajtuar me Zotin. ||4||5||
Pa Të, ne as nuk mund të jetojmë;
kur ta takojmë Atë, atëherë detyra jonë përfundon.
Njerëzit thonë se është mirë të jetosh përgjithmonë,
por pa vdekur nuk ka jetë. ||1||
Pra, tani, çfarë lloj urtësie duhet të mendoj dhe të predikoj?
Ndërsa shikoj, gjërat e kësaj bote zhduken. ||1||Pauzë||
Shafrani bluhet dhe përzihet me dru sandali;
pa sy, bota shihet.
Djali ka lindur të atin;
pa vend, qyteti është krijuar. ||2||
Lypësi i përulur ka gjetur Dhuruesin e Madh,
por ai nuk mund të hajë atë që i është dhënë.
Ai nuk mund ta lërë të qetë, por nuk shterohet kurrë.
Ai nuk do të shkojë më të lypë nga të tjerët. ||3||
Ata pak të zgjedhur, që dinë të vdesin sa janë gjallë,
Gëzoni paqen e madhe.
Kebir e ka gjetur atë pasuri;
duke u takuar me Zotin, ai e ka fshirë mendjemadhësinë e tij. ||4||6||
Çfarë dobie ka të lexosh dhe çfarë dobie ka të studiosh?
Çfarë dobie ka të dëgjosh Vedat dhe Puraanat?
Çfarë dobie është leximi dhe dëgjimi,
nëse nuk arrihet paqja qiellore? ||1||
Budallai nuk këndon emrin e Zotit.
Pra, çfarë mendon ai, pa pushim? ||1||Pauzë||
Në errësirë, na duhet një llambë