Raag Bhairao, Mehl i Parë, Shtëpia e Parë, Chau-Padhay:
Një Zot Krijues Universal. E vërteta është Emri. Qenie krijuese e personifikuar. Pa Frikë. Pa urrejtje. Imazhi i të pavdekshmit. Përtej Lindjes. Vetë-ekzistente. Nga Grace e Guru:
Pa Ty asgjë nuk ndodh.
Ju i krijoni krijesat, dhe duke i vështruar ato, ju i njihni ato. ||1||
Çfarë mund të them? Nuk mund të them asgjë.
Çfarëdo që ekziston, është me Vullnetin Tënd. ||Pauzë||
Çfarëdo që duhet bërë, qëndron me ju.
Kujt duhet ta fal namazin tim? ||2||
Unë flas dhe dëgjoj Beni të Fjalës Tënde.
Ju vetë e dini të gjithë lojën tuaj të mrekullueshme. ||3||
Veproni vetë dhe i frymëzoni të gjithë të veprojnë; e dini vetëm ju vetë.
Thotë Nanak, Ti, Zot, shiko, vendos dhe shpërbë. ||4||1||
Një Zot Krijues Universal. Nga hiri i mësuesit të vërtetë:
Raag Bhairao, Mehl i Parë, Shtëpia e Dytë:
Nëpërmjet Fjalës së Shabadit të Guru, kaq shumë të urtë të heshtur janë shpëtuar; Indra dhe Brahma gjithashtu janë shpëtuar.
Sanak, Sanandan dhe shumë njerëz të përulur të kursimit, nga Hiri i Guru-së, janë përcjellë në anën tjetër. ||1||
Pa Fjalën e Shabadit, si mund të kalojë dikush mbi oqeanin e tmerrshëm botëror?
Pa Naam, Emrin e Zotit, bota është ngatërruar në sëmundjen e dualitetit dhe mbytet, mbytet dhe vdes. ||1||Pauzë||
Guru është hyjnor; Guru është i padepërtueshëm dhe misterioz. Duke i shërbyer Guru-së, të tre botët njihen dhe kuptohen.
Guru, Dhënësi, më ka dhënë Vetë Dhurata; Unë kam marrë Zotin e Padepërtueshëm, Misterioz. ||2||
Mendja është mbreti; mendja qetësohet dhe kënaqet përmes vetë mendjes dhe dëshira qetësohet në mendje.
Mendja është Jogi, mendja humbet në ndarje nga Zoti; duke kënduar Lëvdimet e Lavdishme të Zotit, mendja udhëzohet dhe reformohet. ||3||
Sa shumë të rrallë janë ata në këtë botë që, nëpërmjet Guru, nënshtrojnë mendjet e tyre dhe soditin Fjalën e Shabadit.
O Nanak, Zoti dhe Mësuesi ynë është Gjithëpërfshirës; nëpërmjet Fjalës së Vërtetë të Shabadit, ne jemi të emancipuar. ||4||1||2||
Bhairao, Mehl i Parë:
Sytë humbasin shikimin dhe trupi thahet; pleqëria e pushton të vdekshmin dhe vdekja i rri mbi kokë.
Bukuria, lidhja me dashuri dhe kënaqësitë e jetës nuk janë të përhershme. Si mund të shpëtojë dikush nga laku i vdekjes? ||1||
O i vdekshëm, medito mbi Zotin - jeta jote po kalon!