Unë nuk mund të shoh asnjë tjetër mbi Zotin e Vërtetë. Zoti i Vërtetë bën vlerësimin. ||8||
Në këtë kullotë të gjelbër, vdekja qëndron vetëm disa ditë.
Ai luan dhe gëzohet në errësirën e plotë.
Zhonglerët kanë vënë në skenë shfaqjen e tyre dhe janë larguar, si njerëzit që mërmërisin në ëndërr. ||9||
Vetëm ata janë të bekuar me madhështi të lavdishme në fronin e Zotit,
të cilët ngulitin Zotin e patrembur në mendjet e tyre dhe përqendrohen me dashuri tek Ai.
Në galaktikat dhe sistemet diellore, në rajonet e poshtme, në mbretëritë qiellore dhe në tre botët, Zoti është në zbrazëtinë fillestare të përthithjes së thellë. ||10||
I vërtetë është fshati dhe i vërtetë është froni,
prej atyre gurmukhëve që takohen me Zotin e vërtetë dhe gjejnë paqe.
Në të Vërtetën, të ulur në fronin e vërtetë, ata bekohen me madhështi të lavdishme; egoizmi i tyre zhduket, bashkë me llogaritjen e llogarisë së tyre. ||11||
Duke llogaritur llogarinë e tij, shpirti bëhet i shqetësuar.
Si mund të gjesh paqen, përmes dualitetit dhe tre gunëve - tre cilësive?
Zoti i Vetëm është i papërlyer dhe pa formë, Dhënësi i Madh; nëpërmjet Guru-së së Përsosur, fitohet nderi. ||12||
Në çdo epokë, shumë të rrallë janë ata që, si Gurmukh, e kuptojnë Zotin.
Mendjet e tyre janë të mbushura me Zotin e Vërtetë, gjithëpërfshirës.
Duke kërkuar strehën e Tij, ata gjejnë paqe dhe mendjet dhe trupat e tyre nuk janë të njollosur me papastërti. ||13||
Gjuhët e tyre janë të mbushura me Zotin e Vërtetë, burimin e nektarit;
duke qëndruar me Zotin Perëndi, ata nuk kanë frikë as dyshim.
Duke dëgjuar Fjalën e Bani-t të Guru-së, veshët e tyre janë të kënaqur dhe drita e tyre shkrihet në Dritë. ||14||
Me kujdes, me kujdes, i vendos këmbët në tokë.
Kudo që të shkoj, unë shoh shenjtëroren Tënde.
Pavarësisht nëse më jep dhimbje apo kënaqësi, ti je i pëlqyeshëm për mendjen time. Unë jam në harmoni me Ty. ||15||
Askush nuk është shoqërues apo ndihmës i askujt në momentin e fundit;
si Gurmukh, unë të kuptoj Ty dhe të lavdëroj.
O Nanak, i mbushur me Naam, jam shkëputur; në shtëpinë e vetes sime thellë brenda, jam zhytur në zbrazëtinë fillestare të meditimit të thellë. ||16||3||
Maaroo, Mehl i Parë:
Që nga fillimi i kohës, dhe gjatë gjithë epokave, Ti je i pafund dhe i pakrahasueshëm.
Ti je Zoti dhe Mjeshtri im parësor, i papërlyer.
Unë sodit Rrugën e Jogës, Rrugën e Bashkimit me Zotin e Vërtetë. Unë jam zhytur vërtet në zbrazëtinë fillestare të meditimit të thellë. ||1||
Për kaq shumë epoka, kishte vetëm errësirë;
Zoti Krijues u zhyt në zbrazëtinë fillestare.
Aty ishte Emri i Vërtetë, madhështia e lavdishme e së Vërtetës dhe lavdia e fronit të Tij të vërtetë. ||2||
Në Epokën e Artë të së Vërtetës, e vërteta dhe kënaqësia mbushnin trupat.
E vërteta ishte e përhapur, e vërteta, e thellë, e thellë dhe e padepërtueshme.
Zoti i Vërtetë i vlerëson të vdekshmit në Gurin e Testimit të së Vërtetës dhe lëshon Urdhrin e Tij të Vërtetë. ||3||
Guru i vërtetë i përsosur është i vërtetë dhe i kënaqur.
Vetëm ai është një hero shpirtëror, i cili beson në Fjalën e Shabadit të Guru-së.
Ai vetëm merr një vend të vërtetë në Gjykatën e Vërtetë të Zotit, i cili i dorëzohet Komandës së Komandantit. ||4||
Në Epokën e Artë të së Vërtetës, të gjithë flisnin të Vërtetën.
E vërteta ishte e përhapur - Zoti ishte e Vërteta.
Me të Vërtetën në mendjet dhe gojët e tyre, të vdekshmit u çliruan nga dyshimi dhe frika. E vërteta ishte miku i Gurmukëve. ||5||
Në Epokën e Argjendtë të Jogës Traytaa, një fuqi e Dharma u humb.
Kanë mbetur tre këmbë; përmes dualitetit, njëri u ndërpre.
Ata që ishin Gurmukh folën të Vërtetën, ndërsa manmukhët e vetëdashur u shpërndanë kot. ||6||
Manmukh nuk arrin kurrë në Oborrin e Zotit.
Pa Fjalën e Shabadit, si mund të jetë dikush i kënaqur brenda?
Në skllavëri vijnë dhe në robëri shkojnë; ata nuk kuptojnë dhe nuk kuptojnë asgjë. ||7||
Në epokën e tunxhit të Dwaapur Yuga, dhembshuria u nda në gjysmë.