ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1023
ਸਚੈ ਊਪਰਿ ਅਵਰ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੮॥
sachai aoopar avar na deesai saache keemat paaee he |8|હું સાચા ભગવાનથી ઉપરના બીજા કોઈને જોઈ શકતો નથી. સાચા પ્રભુ મૂલ્યાંકન કરે છે. ||8||
ਐਥੈ ਗੋਇਲੜਾ ਦਿਨ ਚਾਰੇ ॥
aaithai goeilarraa din chaare |આ લીલા ગોચરમાં મરનાર થોડા દિવસ જ રહે છે.
ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਧੁੰਧੂਕਾਰੇ ॥
khel tamaasaa dhundhookaare |તે ઘોર અંધકારમાં રમે છે અને મજાક કરે છે.
ਬਾਜੀ ਖੇਲਿ ਗਏ ਬਾਜੀਗਰ ਜਿਉ ਨਿਸਿ ਸੁਪਨੈ ਭਖਲਾਈ ਹੇ ॥੯॥
baajee khel ge baajeegar jiau nis supanai bhakhalaaee he |9|જાદુગરોએ તેમનો શો યોજ્યો છે, અને લોકો સ્વપ્નમાં ગણગણાટ કરતા હોય તેમ ચાલ્યા ગયા છે. ||9||
ਤਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੀ ਵਡਿਆਈ ॥
tin kau takhat milee vaddiaaee |તેઓ એકલા ભગવાનના સિંહાસન પર ભવ્ય મહાનતાથી આશીર્વાદિત છે,
ਨਿਰਭਉ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
nirbhau man vasiaa liv laaee |જેઓ નિર્ભય ભગવાનને તેમના મનમાં સમાવે છે, અને પ્રેમપૂર્વક તેમના પર કેન્દ્રિત છે.
ਖੰਡੀ ਬ੍ਰਹਮੰਡੀ ਪਾਤਾਲੀ ਪੁਰੀਈ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
khanddee brahamanddee paataalee pureeee tribhavan taarree laaee he |10|તારાવિશ્વો અને સૌરમંડળો, નીચેના પ્રદેશો, અવકાશી ક્ષેત્રો અને ત્રણેય જગતમાં, ભગવાન ઊંડા શોષણના પ્રાથમિક શૂન્યતામાં છે. ||10||
ਸਾਚੀ ਨਗਰੀ ਤਖਤੁ ਸਚਾਵਾ ॥
saachee nagaree takhat sachaavaa |સાચું ગામ છે, અને સાચું છે સિંહાસન,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਾ ॥
guramukh saach milai sukh paavaa |તે ગુરુમુખોમાંથી જે સાચા ભગવાન સાથે મળે છે, અને શાંતિ મેળવે છે.
ਸਾਚੇ ਸਾਚੈ ਤਖਤਿ ਵਡਾਈ ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
saache saachai takhat vaddaaee haumai ganat gavaaee he |11|સત્યમાં, સાચા સિંહાસન પર બેઠેલા, તેઓ ભવ્ય મહાનતાથી આશીર્વાદિત છે; તેમના હિસાબની સાથે સાથે તેમનો અહંકાર પણ નાબૂદ થાય છે. ||11||
ਗਣਤ ਗਣੀਐ ਸਹਸਾ ਜੀਐ ॥
ganat ganeeai sahasaa jeeai |એનો હિસાબ ગણતા આત્મા બેચેન થઈ જાય છે.
ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਦੂਐ ਤੀਐ ॥
kiau sukh paavai dooaai teeai |દ્વૈત અને ત્રણ ગુણ - ત્રણ ગુણો દ્વારા શાંતિ કેવી રીતે મેળવી શકાય?
ਨਿਰਮਲੁ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
niramal ek niranjan daataa gur poore te pat paaee he |12|એક ભગવાન નિષ્કલંક અને નિરાકાર છે, મહાન આપનાર; સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા સન્માન મળે છે. ||12||
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਿਰਲੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ॥
jug jug viralee guramukh jaataa |દરેક યુગમાં, ખૂબ જ દુર્લભ છે જેઓ, ગુરુમુખ તરીકે, ભગવાનને સાકાર કરે છે.
ਸਾਚਾ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥
saachaa rav rahiaa man raataa |તેઓના મન સાચા, સર્વ-વ્યાપી ભગવાનથી રંગાયેલા છે.
ਤਿਸ ਕੀ ਓਟ ਗਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੈਲੁ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
tis kee ott gahee sukh paaeaa man tan mail na kaaee he |13|તેમના આશ્રયની શોધમાં, તેઓ શાંતિ મેળવે છે, અને તેમના મન અને શરીર ગંદકીથી રંગાયેલા નથી. ||13||
ਜੀਭ ਰਸਾਇਣਿ ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ॥
jeebh rasaaein saachai raatee |તેમની જીભ સાચા ભગવાન, અમૃતના સ્ત્રોત સાથે રંગાયેલી છે;
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੰਗੀ ਭਉ ਨ ਭਰਾਤੀ ॥
har prabh sangee bhau na bharaatee |ભગવાન ભગવાન સાથે રહે છે, તેઓ કોઈ ભય કે શંકા નથી.
ਸ੍ਰਵਣ ਸ੍ਰੋਤ ਰਜੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
sravan srot raje gurabaanee jotee jot milaaee he |14|ગુરુની બાની શબ્દ સાંભળીને, તેમના કાન તૃપ્ત થાય છે, અને તેમનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે. ||14||
ਰਖਿ ਰਖਿ ਪੈਰ ਧਰੇ ਪਉ ਧਰਣਾ ॥
rakh rakh pair dhare pau dharanaa |કાળજીપૂર્વક, કાળજીપૂર્વક, હું મારા પગ જમીન પર મૂકું છું.
ਜਤ ਕਤ ਦੇਖਉ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥
jat kat dekhau teree saranaa |હું જ્યાં પણ જાઉં છું ત્યાં હું તમારું અભયારણ્ય જોઉં છું.
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਹਿ ਤੂਹੈ ਮਨਿ ਭਾਵਹਿ ਤੁਝ ਹੀ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੧੫॥
dukh sukh dehi toohai man bhaaveh tujh hee siau ban aaee he |15|તમે મને દુઃખ આપો કે આનંદ આપો, તમે મારા મનને પ્રસન્ન કરો છો. હું તમારી સાથે સુમેળમાં છું. ||15||
ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ॥
ant kaal ko belee naahee |છેલ્લી ઘડીએ કોઈ કોઈનું સાથી કે મદદગાર નથી;
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
guramukh jaataa tudh saalaahee |ગુરુમુખ તરીકે, હું તમને અનુભવું છું અને તમારી પ્રશંસા કરું છું.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥
naanak naam rate bairaagee nij ghar taarree laaee he |16|3|હે નાનક, નામથી રંગાયેલા, હું અલિપ્ત છું; મારા પોતાના સ્વના ઘરની અંદર, હું ઊંડા ધ્યાનની પ્રાથમિક શૂન્યતામાં સમાઈ ગયો છું. ||16||3||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰੇ ॥
aad jugaadee apar apaare |સમયની શરૂઆતથી, અને સમગ્ર યુગમાં, તમે અનંત અને અનુપમ છો.
ਆਦਿ ਨਿਰੰਜਨ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ ॥
aad niranjan khasam hamaare |તમે મારા આદિમ, નિષ્કલંક ભગવાન અને ગુરુ છો.
ਸਾਚੇ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਵੀਚਾਰੀ ਸਾਚੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧॥
saache jog jugat veechaaree saache taarree laaee he |1|હું યોગના માર્ગ, સાચા ભગવાન સાથેના જોડાણના માર્ગનું ચિંતન કરું છું. હું ખરેખર ઊંડા ધ્યાનના પ્રાથમિક શૂન્યતામાં સમાઈ ગયો છું. ||1||
ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਧੁੰਧੂਕਾਰੈ ॥
ketarriaa jug dhundhookaarai |આટલા યુગો સુધી, ત્યાં માત્ર ઘોર અંધકાર હતો;
ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੈ ॥
taarree laaee sirajanahaarai |નિર્માતા ભગવાન આદિમ શૂન્યતામાં સમાઈ ગયા હતા.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਸਾਚੈ ਤਖਤਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥
sach naam sachee vaddiaaee saachai takhat vaddaaee he |2|ત્યાં સાચું નામ, સત્યની ભવ્ય મહાનતા અને તેમના સાચા સિંહાસનનો મહિમા હતો. ||2||
ਸਤਜੁਗਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰੀਰਾ ॥
satajug sat santokh sareeraa |સત્યના સુવર્ણયુગમાં સત્ય અને સંતોષે દેહ ભરી દીધા.
ਸਤਿ ਸਤਿ ਵਰਤੈ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥
sat sat varatai gahir ganbheeraa |સત્ય વ્યાપક, સત્ય, ગહન, ગહન અને અગમ્ય હતું.
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਪਰਖੈ ਸਾਚੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥
sachaa saahib sach parakhai saachai hukam chalaaee he |3|સાચા ભગવાન સત્યના ટચસ્ટોન પર મનુષ્યોનું મૂલ્યાંકન કરે છે, અને તેમનો સાચો આદેશ જારી કરે છે. ||3||
ਸਤ ਸੰਤੋਖੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
sat santokhee satigur pooraa |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ સાચા અને સંતોષી છે.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨੇ ਸੋ ਸੂਰਾ ॥
gur kaa sabad mane so sooraa |તે જ એક આધ્યાત્મિક હીરો છે, જે ગુરુના શબ્દમાં વિશ્વાસ રાખે છે.
ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਸਾਚੁ ਨਿਵਾਸਾ ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੪॥
saachee daragah saach nivaasaa maanai hukam rajaaee he |4|તે જ પ્રભુના સાચા દરબારમાં સાચી બેઠક મેળવે છે, જે સેનાપતિની આજ્ઞાને શરણે જાય છે. ||4||
ਸਤਜੁਗਿ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
satajug saach kahai sabh koee |સત્યના સુવર્ણ યુગમાં, દરેક વ્યક્તિ સત્ય બોલે છે.
ਸਚਿ ਵਰਤੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥
sach varatai saachaa soee |સત્ય વ્યાપક હતું - ભગવાન સત્ય હતા.
ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੫॥
man mukh saach bharam bhau bhanjan guramukh saach sakhaaee he |5|તેમના મન અને મુખમાં સત્ય સાથે, મનુષ્યો શંકા અને ભયથી મુક્ત થયા. સત્ય ગુરુમુખોનો મિત્ર હતો. ||5||
ਤ੍ਰੇਤੈ ਧਰਮ ਕਲਾ ਇਕ ਚੂਕੀ ॥
tretai dharam kalaa ik chookee |ત્રયતા યોગના રજત યુગમાં ધર્મની એક શક્તિ નષ્ટ થઈ ગઈ.
ਤੀਨਿ ਚਰਣ ਇਕ ਦੁਬਿਧਾ ਸੂਕੀ ॥
teen charan ik dubidhaa sookee |ત્રણ પગ રહી ગયા; દ્વૈત દ્વારા, એકને કાપી નાખવામાં આવ્યો હતો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਾਚੁ ਵਖਾਣੈ ਮਨਮੁਖਿ ਪਚੈ ਅਵਾਈ ਹੇ ॥੬॥
guramukh hovai su saach vakhaanai manamukh pachai avaaee he |6|જેઓ ગુરુમુખ હતા તેઓ સત્ય બોલ્યા, જ્યારે સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો વ્યર્થ ગયા. ||6||
ਮਨਮੁਖਿ ਕਦੇ ਨ ਦਰਗਹ ਸੀਝੈ ॥
manamukh kade na daragah seejhai |ભગવાનના દરબારમાં મનમુખ ક્યારેય સફળ થતો નથી.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਉ ਅੰਤਰੁ ਰੀਝੈ ॥
bin sabadai kiau antar reejhai |શબ્દના શબ્દ વિના, વ્યક્તિ અંદર કેવી રીતે પ્રસન્ન થઈ શકે?
ਬਾਧੇ ਆਵਹਿ ਬਾਧੇ ਜਾਵਹਿ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੭॥
baadhe aaveh baadhe jaaveh sojhee boojh na kaaee he |7|તેઓ બંધનમાં આવે છે, અને તેઓ બંધનમાં જાય છે; તેઓ કંઈપણ સમજતા અને સમજતા નથી. ||7||
ਦਇਆ ਦੁਆਪੁਰਿ ਅਧੀ ਹੋਈ ॥
deaa duaapur adhee hoee |દ્વાપુર યુગના પિત્તળ યુગમાં, કરુણા અડધા ભાગમાં કાપવામાં આવી હતી.