ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 877
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੩॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |3|હું જ્યાં પણ જોઉં છું ત્યાં હું તેને વ્યાપ્ત જોઉં છું. ||3||
ਅੰਤਰਿ ਸਹਸਾ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ਨੈਣੀ ਲਾਗਸਿ ਬਾਣੀ ॥
antar sahasaa baahar maaeaa nainee laagas baanee |મારી અંદર શંકા છે, અને માયા બહાર છે; તે મને તીરની જેમ આંખોમાં અથડાવે છે.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਪਰਤਾਪਹਿਗਾ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥੪॥੨॥
pranavat naanak daasan daasaa parataapahigaa praanee |4|2|ભગવાનના દાસોના દાસ નાનક પ્રાર્થના કરે છે: આવા મનુષ્ય ભયંકર રીતે પીડાય છે. ||4||2||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਵਸਹਿ ਕਵਨੁ ਦਰੁ ਕਹੀਐ ਦਰਾ ਭੀਤਰਿ ਦਰੁ ਕਵਨੁ ਲਹੈ ॥
jit dar vaseh kavan dar kaheeai daraa bheetar dar kavan lahai |તે દરવાજો ક્યાં છે, જ્યાં તમે રહો છો, હે પ્રભુ? એ દરવાજાને શું કહેવાય? બધા દરવાજા વચ્ચે, તે દરવાજો કોણ શોધી શકે?
ਜਿਸੁ ਦਰ ਕਾਰਣਿ ਫਿਰਾ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਦਰੁ ਕੋਈ ਆਇ ਕਹੈ ॥੧॥
jis dar kaaran firaa udaasee so dar koee aae kahai |1|એ દ્વારને ખાતર હું દુ:ખી થઈને ભટકું છું, જગતથી અળગા રહીને; જો કોઈ આવીને મને તે દરવાજા વિશે કહે. ||1||
ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ॥
kin bidh saagar tareeai |હું કેવી રીતે સંસાર-સાગર પાર કરી શકું?
ਜੀਵਤਿਆ ਨਹ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jeevatiaa nah mareeai |1| rahaau |જ્યારે હું જીવી રહ્યો છું, હું મરી શકતો નથી. ||1||થોભો ||
ਦੁਖੁ ਦਰਵਾਜਾ ਰੋਹੁ ਰਖਵਾਲਾ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਦੁਇ ਪਟ ਜੜੇ ॥
dukh daravaajaa rohu rakhavaalaa aasaa andesaa due patt jarre |પીડા દ્વાર છે, અને ક્રોધ રક્ષક છે; આશા અને ચિંતા એ બે શટર છે.
ਮਾਇਆ ਜਲੁ ਖਾਈ ਪਾਣੀ ਘਰੁ ਬਾਧਿਆ ਸਤ ਕੈ ਆਸਣਿ ਪੁਰਖੁ ਰਹੈ ॥੨॥
maaeaa jal khaaee paanee ghar baadhiaa sat kai aasan purakh rahai |2|માયા એ ખાડામાં પાણી છે; આ ખાડાની મધ્યમાં તેણે પોતાનું ઘર બનાવ્યું છે. આદિ ભગવાન સત્યના આસનમાં બિરાજમાન છે. ||2||
ਕਿੰਤੇ ਨਾਮਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤੁਮ ਸਰਿ ਨਾਹੀ ਅਵਰੁ ਹਰੇ ॥
kinte naamaa ant na jaaniaa tum sar naahee avar hare |તમારા ઘણા નામો છે, પ્રભુ, હું તેમની મર્યાદા જાણતો નથી. તમારા સમાન બીજું કોઈ નથી.
ਊਚਾ ਨਹੀ ਕਹਣਾ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪਿ ਕਰੇ ॥੩॥
aoochaa nahee kahanaa man meh rahanaa aape jaanai aap kare |3|મોટેથી બોલશો નહીં - તમારા મનમાં રહો. ભગવાન પોતે જાણે છે, અને તે પોતે કાર્ય કરે છે. ||3||
ਜਬ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਤਬ ਹੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਏਕੁ ਕਹੈ ॥
jab aasaa andesaa tab hee kiau kar ek kahai |જ્યાં સુધી આશા છે ત્યાં સુધી ચિંતા છે; તો કોઈ એક ભગવાનની વાત કેવી રીતે કરી શકે?
ਆਸਾ ਭੀਤਰਿ ਰਹੈ ਨਿਰਾਸਾ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਮਿਲੈ ॥੪॥
aasaa bheetar rahai niraasaa tau naanak ek milai |4|આશાની વચ્ચે, આશાથી અસ્પૃશ્ય રહો; પછી, હે નાનક, તમે એક ભગવાનને મળશો. ||4||
ਇਨ ਬਿਧਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ॥
ein bidh saagar tareeai |આ રીતે તમે સંસાર સાગર પાર કરી જશો.
ਜੀਵਤਿਆ ਇਉ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੩॥
jeevatiaa iau mareeai |1| rahaau doojaa |3|જીવતાં જીવતાં મરેલા રહેવાની આ રીત છે. ||1||બીજો વિરામ||3||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਸਾਖੀ ਮੇਰੀ ਸਿੰਙੀ ਬਾਜੈ ਲੋਕੁ ਸੁਣੇ ॥
surat sabad saakhee meree singee baajai lok sune |શબ્દ અને ઉપદેશોની જાગૃતિ એ મારું શિંગડું છે; લોકો તેના સ્પંદનોનો અવાજ સાંભળે છે.
ਪਤੁ ਝੋਲੀ ਮੰਗਣ ਕੈ ਤਾਈ ਭੀਖਿਆ ਨਾਮੁ ਪੜੇ ॥੧॥
pat jholee mangan kai taaee bheekhiaa naam parre |1|સન્માન એ મારી ભિક્ષા-પાત્ર છે, અને ભગવાનનું નામ એ મને મળેલ દાન છે. ||1||
ਬਾਬਾ ਗੋਰਖੁ ਜਾਗੈ ॥
baabaa gorakh jaagai |ઓ બાબા, ગોરખ બ્રહ્માંડનો ભગવાન છે; તે હંમેશા જાગૃત અને જાગૃત રહે છે.
ਗੋਰਖੁ ਸੋ ਜਿਨਿ ਗੋਇ ਉਠਾਲੀ ਕਰਤੇ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gorakh so jin goe utthaalee karate baar na laagai |1| rahaau |તે એકલો ગોરખ છે, જે પૃથ્વીને ટકાવી રાખે છે; તેણે તેને એક ક્ષણમાં બનાવ્યું. ||1||થોભો ||
ਪਾਣੀ ਪ੍ਰਾਣ ਪਵਣਿ ਬੰਧਿ ਰਾਖੇ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਮੁਖਿ ਦੀਏ ॥
paanee praan pavan bandh raakhe chand sooraj mukh dee |પાણી અને હવાને એકસાથે બાંધીને, તેમણે શરીરમાં જીવનનો શ્વાસ ભર્યો, અને સૂર્ય અને ચંદ્રના દીવા બનાવ્યા.
ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਉ ਧਰਤੀ ਦੀਨੀ ਏਤੇ ਗੁਣ ਵਿਸਰੇ ॥੨॥
maran jeevan kau dharatee deenee ete gun visare |2|મરવા અને જીવવા માટે તેણે આપણને ધરતી આપી, પણ આપણે આ ઉપકારો ભૂલી ગયા છીએ. ||2||
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਅਰੁ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਪੀਰ ਪੁਰਸ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
sidh saadhik ar jogee jangam peer puras bahutere |ઘણા બધા સિદ્ધો, સાધકો, યોગીઓ, ભટકતા યાત્રાળુઓ, આધ્યાત્મિક શિક્ષકો અને સારા લોકો છે.
ਜੇ ਤਿਨ ਮਿਲਾ ਤ ਕੀਰਤਿ ਆਖਾ ਤਾ ਮਨੁ ਸੇਵ ਕਰੇ ॥੩॥
je tin milaa ta keerat aakhaa taa man sev kare |3|જો હું તેમને મળીશ, તો હું ભગવાનની સ્તુતિ કરું છું, અને પછી, મારું મન તેમની સેવા કરે છે. ||3||
ਕਾਗਦੁ ਲੂਣੁ ਰਹੈ ਘ੍ਰਿਤ ਸੰਗੇ ਪਾਣੀ ਕਮਲੁ ਰਹੈ ॥
kaagad loon rahai ghrit sange paanee kamal rahai |કાગળ અને મીઠું, ઘી દ્વારા સુરક્ષિત, પાણીથી અસ્પૃશ્ય રહે છે, કારણ કે કમળ પાણીમાં અપ્રભાવિત રહે છે.
ਐਸੇ ਭਗਤ ਮਿਲਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਮੁ ਕਿਆ ਕਰੈ ॥੪॥੪॥
aaise bhagat mileh jan naanak tin jam kiaa karai |4|4|હે સેવક નાનક, જેઓ આવા ભક્તો સાથે મળે છે - મૃત્યુ તેમને શું કરશે? ||4||4||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਸੁਣਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰਾ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ॥
sun maachhindraa naanak bolai |નાનક જે કહે છે તે મચ્છીન્દ્ર, સાંભળ.
ਵਸਗਤਿ ਪੰਚ ਕਰੇ ਨਹ ਡੋਲੈ ॥
vasagat panch kare nah ddolai |જે પાંચ વાસનાઓને વશ કરે છે તે ડગમગતો નથી.
ਐਸੀ ਜੁਗਤਿ ਜੋਗ ਕਉ ਪਾਲੇ ॥
aaisee jugat jog kau paale |જે એવી રીતે યોગ કરે છે,
ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥੧॥
aap tarai sagale kul taare |1|પોતાને બચાવે છે, અને તેની બધી પેઢીઓને બચાવે છે. ||1||
ਸੋ ਅਉਧੂਤੁ ਐਸੀ ਮਤਿ ਪਾਵੈ ॥
so aaudhoot aaisee mat paavai |તે જ એક સંન્યાસી છે, જે આવી સમજણ પ્રાપ્ત કરે છે.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਧਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ahinis sun samaadh samaavai |1| rahaau |દિવસ અને રાત, તે ગહન સમાધિમાં લીન રહે છે. ||1||થોભો ||
ਭਿਖਿਆ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਚਲੈ ॥
bhikhiaa bhaae bhagat bhai chalai |તે ભગવાનની પ્રેમાળ ભક્તિ માટે વિનંતી કરે છે, અને ભગવાનના ભયમાં રહે છે.
ਹੋਵੈ ਸੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿ ਅਮੁਲੈ ॥
hovai su tripat santokh amulai |તે સંતોષની અમૂલ્ય ભેટથી સંતુષ્ટ છે.
ਧਿਆਨ ਰੂਪਿ ਹੋਇ ਆਸਣੁ ਪਾਵੈ ॥
dhiaan roop hoe aasan paavai |ધ્યાનનું મૂર્ત સ્વરૂપ બનીને, તે સાચા યોગિક મુદ્રાને પ્રાપ્ત કરે છે.
ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਤਾੜੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥੨॥
sach naam taarree chit laavai |2|તે તેની ચેતનાને સાચા નામના ઊંડા સમાધિમાં કેન્દ્રિત કરે છે. ||2||
ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
naanak bolai amrit baanee |નાનક અમૃત બાની જપ કરે છે.
ਸੁਣਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰਾ ਅਉਧੂ ਨੀਸਾਣੀ ॥
sun maachhindraa aaudhoo neesaanee |સાંભળો, હે મચ્છીન્દ્રઃ આ સાચા સંન્યાસીનું ચિહ્ન છે.
ਆਸਾ ਮਾਹਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਏ ॥
aasaa maeh niraas valaae |જે, આશાની વચ્ચે, આશાથી અસ્પૃશ્ય રહે છે,
ਨਿਹਚਉ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਪਾਏ ॥੩॥
nihchau naanak karate paae |3|સાચા અર્થમાં સર્જનહાર પ્રભુને મળશે. ||3||
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਗਮੁ ਸੁਣਾਏ ॥
pranavat naanak agam sunaae |નાનકને પ્રાર્થના કરો, હું ભગવાનના રહસ્યમય રહસ્યો શેર કરું છું.
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਕੀ ਸੰਧਿ ਮਿਲਾਏ ॥
gur chele kee sandh milaae |ગુરુ અને તેમના શિષ્ય એક સાથે જોડાયેલા છે!
ਦੀਖਿਆ ਦਾਰੂ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇ ॥
deekhiaa daaroo bhojan khaae |જે આ ખોરાક ખાય છે, આ ઉપદેશોની દવા,