ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 654
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਸਿਸਟਿ ਸਿਰਜੀਆ ਆਪੇ ਫੁਨਿ ਗੋਈ ॥
tudh aape sisatt sirajeea aape fun goee |તમે પોતે જ વિશ્વનું સર્જન કર્યું છે, અને તમે જ તેનો અંતમાં નાશ કરશો.
ਸਭੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵਰਤਦਾ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
sabh iko sabad varatadaa jo kare su hoee |ફક્ત તમારા શબ્દનો શબ્દ સર્વત્ર વ્યાપી રહ્યો છે; તમે જે કરો છો, તે પૂર્ણ થાય છે.
ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
vaddiaaee guramukh dee prabh har paavai soee |ભગવાન ગુરુમુખને ભવ્ય મહાનતાથી આશીર્વાદ આપે છે, અને પછી, તે ભગવાનને શોધે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਆਰਾਧਿਆ ਸਭਿ ਆਖਹੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੁ ਸੋਈ ॥੨੯॥੧॥ ਸੁਧੁ
guramukh naanak aaraadhiaa sabh aakhahu dhan dhan dhan gur soee |29|1| sudhuગુરુમુખ તરીકે, નાનક ભગવાનની પૂજા કરે છે અને પૂજા કરે છે; દરેકને ઘોષણા કરવા દો, "ધન્ય, ધન્ય, ધન્ય છે તે, ગુરુ!" ||29||1||સુધ ||
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ ਕੀ ਘਰੁ ੧ ॥
raag soratth baanee bhagat kabeer jee kee ghar 1 |રાગ સોરત, ભક્ત કબીરજીનો શબ્દ, પ્રથમ ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਬੁਤ ਪੂਜਿ ਪੂਜਿ ਹਿੰਦੂ ਮੂਏ ਤੁਰਕ ਮੂਏ ਸਿਰੁ ਨਾਈ ॥
but pooj pooj hindoo mooe turak mooe sir naaee |તેમની મૂર્તિઓની પૂજા કરીને, હિંદુઓ મૃત્યુ પામે છે; મુસ્લિમો માથું નમાવીને મૃત્યુ પામે છે.
ਓਇ ਲੇ ਜਾਰੇ ਓਇ ਲੇ ਗਾਡੇ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਦੁਹੂ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥
oe le jaare oe le gaadde teree gat duhoo na paaee |1|હિંદુઓ તેમના મૃતકોના અગ્નિસંસ્કાર કરે છે, જ્યારે મુસ્લિમો તેમના મૃતકોને દફનાવે છે; ન તો તમારી સાચી સ્થિતિ, પ્રભુ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ਅੰਧ ਗਹੇਰਾ ॥
man re sansaar andh gaheraa |હે મન, દુનિયા એક ઊંડો, અંધારી ખાડો છે.
ਚਹੁ ਦਿਸ ਪਸਰਿਓ ਹੈ ਜਮ ਜੇਵਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
chahu dis pasario hai jam jevaraa |1| rahaau |ચારે બાજુએ મૃત્યુએ પોતાની જાળ ફેલાવી છે. ||1||થોભો ||
ਕਬਿਤ ਪੜੇ ਪੜਿ ਕਬਿਤਾ ਮੂਏ ਕਪੜ ਕੇਦਾਰੈ ਜਾਈ ॥
kabit parre parr kabitaa mooe kaparr kedaarai jaaee |તેમની કવિતાઓ સંભળાવતા, કવિઓ મૃત્યુ પામે છે; રહસ્યવાદી તપસ્વીઓ કાયદાર નાતની મુસાફરી દરમિયાન મૃત્યુ પામે છે.
ਜਟਾ ਧਾਰਿ ਧਾਰਿ ਜੋਗੀ ਮੂਏ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਇਨਹਿ ਨ ਪਾਈ ॥੨॥
jattaa dhaar dhaar jogee mooe teree gat ineh na paaee |2|યોગીઓ મરે છે, તેમના ગટગટાવાયેલા વાળથી, પણ તેઓને તમારી સ્થિતિ મળતી નથી, પ્રભુ. ||2||
ਦਰਬੁ ਸੰਚਿ ਸੰਚਿ ਰਾਜੇ ਮੂਏ ਗਡਿ ਲੇ ਕੰਚਨ ਭਾਰੀ ॥
darab sanch sanch raaje mooe gadd le kanchan bhaaree |રાજાઓ મૃત્યુ પામે છે, તેમના પૈસા એકઠા કરે છે અને સંગ્રહ કરે છે, મોટી માત્રામાં સોનું દાટી દે છે.
ਬੇਦ ਪੜੇ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੂਏ ਰੂਪੁ ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਨਾਰੀ ॥੩॥
bed parre parr panddit mooe roop dekh dekh naaree |3|પંડિતો મૃત્યુ પામે છે, વેદ વાંચતા અને પાઠ કરે છે; સ્ત્રીઓ પોતાની સુંદરતા જોઈને મરી જાય છે. ||3||
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਭੈ ਬਿਗੂਤੇ ਦੇਖਹੁ ਨਿਰਖਿ ਸਰੀਰਾ ॥
raam naam bin sabhai bigoote dekhahu nirakh sareeraa |પ્રભુના નામ વિના, સર્વ નાશ પામે છે; હે શરીર, જુઓ, અને આ જાણો.
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ਕਹਿ ਉਪਦੇਸੁ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੧॥
har ke naam bin kin gat paaee keh upades kabeeraa |4|1|પ્રભુના નામ વિના મોક્ષ કોને મળે? કબીર ઉપદેશ બોલે છે. ||4||1||
ਜਬ ਜਰੀਐ ਤਬ ਹੋਇ ਭਸਮ ਤਨੁ ਰਹੈ ਕਿਰਮ ਦਲ ਖਾਈ ॥
jab jareeai tab hoe bhasam tan rahai kiram dal khaaee |જ્યારે શરીર બળી જાય છે, ત્યારે તે રાખ થઈ જાય છે; જો તેનો અગ્નિસંસ્કાર કરવામાં આવતો નથી, તો તે કીડાઓની સેના દ્વારા ખાઈ જાય છે.
ਕਾਚੀ ਗਾਗਰਿ ਨੀਰੁ ਪਰਤੁ ਹੈ ਇਆ ਤਨ ਕੀ ਇਹੈ ਬਡਾਈ ॥੧॥
kaachee gaagar neer parat hai eaa tan kee ihai baddaaee |1|બેકડ માટીનો ઘડો ઓગળી જાય છે, જ્યારે તેમાં પાણી રેડવામાં આવે છે; આ શરીરનો સ્વભાવ પણ છે. ||1||
ਕਾਹੇ ਭਈਆ ਫਿਰਤੌ ਫੂਲਿਆ ਫੂਲਿਆ ॥
kaahe bheea firatau fooliaa fooliaa |શા માટે, હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો, તમે બધા ગર્વથી ભરાઈને ફરતા રહો છો?
ਜਬ ਦਸ ਮਾਸ ਉਰਧ ਮੁਖ ਰਹਤਾ ਸੋ ਦਿਨੁ ਕੈਸੇ ਭੂਲਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jab das maas uradh mukh rahataa so din kaise bhooliaa |1| rahaau |શું તમે એ દિવસો ભૂલી ગયા છો, જ્યારે તમે દસ મહિના સુધી લટકતા હતા. ||1||થોભો ||
ਜਿਉ ਮਧੁ ਮਾਖੀ ਤਿਉ ਸਠੋਰਿ ਰਸੁ ਜੋਰਿ ਜੋਰਿ ਧਨੁ ਕੀਆ ॥
jiau madh maakhee tiau satthor ras jor jor dhan keea |મધમાખી જે મધ ભેગી કરે છે, તેમ મૂર્ખ આતુરતાથી સંપત્તિ ભેગી કરે છે અને ભેગી કરે છે.
ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਲੇਹੁ ਲੇਹੁ ਕਰੀਐ ਭੂਤੁ ਰਹਨ ਕਿਉ ਦੀਆ ॥੨॥
maratee baar lehu lehu kareeai bhoot rahan kiau deea |2|મૃત્યુ સમયે, તેઓ બૂમો પાડે છે, "તેને લઈ જાઓ, તેને લઈ જાઓ! આજુબાજુ પડેલું ભૂત કેમ છોડો?" ||2||
ਦੇਹੁਰੀ ਲਉ ਬਰੀ ਨਾਰਿ ਸੰਗਿ ਭਈ ਆਗੈ ਸਜਨ ਸੁਹੇਲਾ ॥
dehuree lau baree naar sang bhee aagai sajan suhelaa |તેની પત્ની તેની સાથે થ્રેશોલ્ડ સુધી જાય છે, અને તેના મિત્રો અને સાથીઓ આગળ.
ਮਰਘਟ ਲਉ ਸਭੁ ਲੋਗੁ ਕੁਟੰਬੁ ਭਇਓ ਆਗੈ ਹੰਸੁ ਅਕੇਲਾ ॥੩॥
maraghatt lau sabh log kuttanb bheio aagai hans akelaa |3|બધા લોકો અને સંબંધીઓ સ્મશાન સુધી જાય છે, અને પછી, આત્મા-હંસ એકલા જાય છે. ||3||
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਪਰੇ ਕਾਲ ਗ੍ਰਸ ਕੂਆ ॥
kahat kabeer sunahu re praanee pare kaal gras kooaa |કબીર કહે છે, સાંભળો, હે નશ્વર પ્રાણી: તમને મૃત્યુએ પકડ્યું છે, અને તમે ઊંડા, અંધકારના ખાડામાં પડ્યા છો.
ਝੂਠੀ ਮਾਇਆ ਆਪੁ ਬੰਧਾਇਆ ਜਿਉ ਨਲਨੀ ਭ੍ਰਮਿ ਸੂਆ ॥੪॥੨॥
jhootthee maaeaa aap bandhaaeaa jiau nalanee bhram sooaa |4|2|જાળમાં ફસાયેલા પોપટની જેમ તમે તમારી જાતને માયાની ખોટી સંપત્તિમાં ફસાવી છે. ||4||2||
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਭੈ ਮਤ ਸੁਨਿ ਕੈ ਕਰੀ ਕਰਮ ਕੀ ਆਸਾ ॥
bed puraan sabhai mat sun kai karee karam kee aasaa |વેદ અને પુરાણના તમામ ઉપદેશો સાંભળીને, હું ધાર્મિક વિધિઓ કરવા માંગતો હતો.
ਕਾਲ ਗ੍ਰਸਤ ਸਭ ਲੋਗ ਸਿਆਨੇ ਉਠਿ ਪੰਡਿਤ ਪੈ ਚਲੇ ਨਿਰਾਸਾ ॥੧॥
kaal grasat sabh log siaane utth panddit pai chale niraasaa |1|પણ સર્વ જ્ઞાનીઓને મૃત્યુએ પકડેલા જોઈને, હું ઊભો થઈને પંડિતોને છોડી ગયો; હવે હું આ ઈચ્છાથી મુક્ત છું. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਰਿਓ ਨ ਏਕੈ ਕਾਜਾ ॥
man re sario na ekai kaajaa |હે મન, તમને જે કાર્ય સોંપવામાં આવ્યું હતું તે તમે પૂર્ણ કર્યું નથી;
ਭਜਿਓ ਨ ਰਘੁਪਤਿ ਰਾਜਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bhajio na raghupat raajaa |1| rahaau |તમે તમારા રાજા ભગવાનનું ધ્યાન કર્યું નથી. ||1||થોભો ||
ਬਨ ਖੰਡ ਜਾਇ ਜੋਗੁ ਤਪੁ ਕੀਨੋ ਕੰਦ ਮੂਲੁ ਚੁਨਿ ਖਾਇਆ ॥
ban khandd jaae jog tap keeno kand mool chun khaaeaa |જંગલોમાં જઈને તેઓ યોગ અને ઊંડું, કઠોર ધ્યાન કરે છે; તેઓ મૂળ અને ફળો પર રહે છે.
ਨਾਦੀ ਬੇਦੀ ਸਬਦੀ ਮੋਨੀ ਜਮ ਕੇ ਪਟੈ ਲਿਖਾਇਆ ॥੨॥
naadee bedee sabadee monee jam ke pattai likhaaeaa |2|સંગીતકારો, વૈદિક વિદ્વાનો, એક શબ્દના મંત્રોચ્ચાર અને મૌન માણસો, બધા મૃત્યુ રજિસ્ટરમાં સૂચિબદ્ધ છે. ||2||
ਭਗਤਿ ਨਾਰਦੀ ਰਿਦੈ ਨ ਆਈ ਕਾਛਿ ਕੂਛਿ ਤਨੁ ਦੀਨਾ ॥
bhagat naaradee ridai na aaee kaachh koochh tan deenaa |પ્રેમાળ ભક્તિ તમારા હૃદયમાં પ્રવેશતી નથી; તમારા શરીરને લાડ લડાવવું અને શણગારવું, તમારે હજી પણ તેને છોડી દેવું જોઈએ.
ਰਾਗ ਰਾਗਨੀ ਡਿੰਭ ਹੋਇ ਬੈਠਾ ਉਨਿ ਹਰਿ ਪਹਿ ਕਿਆ ਲੀਨਾ ॥੩॥
raag raaganee ddinbh hoe baitthaa un har peh kiaa leenaa |3|તમે બેસીને સંગીત વગાડો છો, પણ તમે હજી પણ દંભી છો; તમે પ્રભુ પાસેથી શું મેળવવાની અપેક્ષા રાખો છો? ||3||
ਪਰਿਓ ਕਾਲੁ ਸਭੈ ਜਗ ਊਪਰ ਮਾਹਿ ਲਿਖੇ ਭ੍ਰਮ ਗਿਆਨੀ ॥
pario kaal sabhai jag aoopar maeh likhe bhram giaanee |આખા જગત પર મરણ પડ્યું છે; શંકાસ્પદ ધાર્મિક વિદ્વાનો પણ મૃત્યુ રજિસ્ટરમાં સૂચિબદ્ધ છે.