ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 559
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥
maaeaa mohu gubaar hai gur bin giaan na hoee |માયા પ્રત્યે ભાવનાત્મક જોડાણ એ અંધકાર છે; ગુરુ વિના જ્ઞાન નથી.
ਸਬਦਿ ਲਗੇ ਤਿਨ ਬੁਝਿਆ ਦੂਜੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥੧॥
sabad lage tin bujhiaa doojai paraj vigoee |1|જેઓ શબ્દના શબ્દ સાથે જોડાયેલા છે તેઓ સમજે છે; દ્વૈતતાએ લોકોને બરબાદ કરી દીધા છે. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
man mere guramat karanee saar |હે મારા મન, ગુરુની સૂચના હેઠળ, સારા કાર્યો કર.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਹਿ ਤਾ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sadaa sadaa har prabh raveh taa paaveh mokh duaar |1| rahaau |ભગવાન ભગવાન પર કાયમ અને સદા રહો, અને તમને મુક્તિનો દરવાજો મળશે. ||1||થોભો ||
ਗੁਣਾ ਕਾ ਨਿਧਾਨੁ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਤਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥
gunaa kaa nidhaan ek hai aape dee taa ko paae |પ્રભુ જ ગુણનો ખજાનો છે; તે પોતે આપે છે, અને પછી વ્યક્તિ પ્રાપ્ત કરે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਛੁੜੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥੨॥
bin naavai sabh vichhurree gur kai sabad milaae |2|નામ વિના, બધા પ્રભુથી જુદા પડે છે; ગુરુના શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિ ભગવાનને મળે છે. ||2||
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਦੇ ਘਟਿ ਗਏ ਤਿਨਾ ਹਥਿ ਕਿਹੁ ਨ ਆਇਆ ॥
meree meree karade ghatt ge tinaa hath kihu na aaeaa |અહંકારમાં કામ કરવાથી, તેઓ હારી જાય છે, અને તેમના હાથમાં કંઈ આવતું નથી.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
satagur miliaai sach mile sach naam samaaeaa |3|સાચા ગુરુને મળવાથી, તેઓ સત્યને શોધે છે, અને સાચા નામમાં ભળી જાય છે. ||3||
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਜਗਾਏ ॥
aasaa manasaa ehu sareer hai antar jot jagaae |આશા અને ઇચ્છા આ શરીરમાં રહે છે, પરંતુ ભગવાનનો પ્રકાશ અંદર પણ ઝળકે છે.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਬੰਧੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਏ ॥੪॥੩॥
naanak manamukh bandh hai guramukh mukat karaae |4|3|હે નાનક, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો બંધનમાં રહે છે; ગુરુમુખો મુક્ત થાય છે. ||4||3||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |વદહાંસ, ત્રીજી મહેલ:
ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਦਾ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sohaaganee sadaa mukh ujalaa gur kai sahaj subhaae |સુખી આત્મા-વધુના ચહેરા કાયમ માટે તેજસ્વી છે; ગુરુ દ્વારા, તેઓ શાંતિપૂર્ણ રીતે સ્થિત છે.
ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵਹਿ ਆਪਣਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
sadaa pir raaveh aapanaa vichahu aap gavaae |1|તેઓ તેમના પતિ ભગવાનનો સતત આનંદ માણે છે, તેમના અહંકારને અંદરથી દૂર કરે છે. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
mere man too har har naam dhiaae |હે મારા મન, ભગવાન, હર, હરના નામનું ધ્યાન કર.
ਸਤਗੁਰਿ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satagur mo kau har deea bujhaae |1| rahaau |સાચા ગુરુએ મને પ્રભુને સમજવા માટે દોર્યા છે. ||1||થોભો ||
ਦੋਹਾਗਣੀ ਖਰੀਆ ਬਿਲਲਾਦੀਆ ਤਿਨਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇ ॥
dohaaganee khareea bilalaadeea tinaa mahal na paae |તરછોડાયેલી વહુઓ તેમના દુઃખમાં પોકાર કરે છે; તેઓ ભગવાનની હાજરીની હવેલી પ્રાપ્ત કરી શકતા નથી.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰੂਪੀ ਦੂਖੁ ਪਾਵਹਿ ਆਗੈ ਜਾਇ ॥੨॥
doojai bhaae karoopee dookh paaveh aagai jaae |2|દ્વૈતના પ્રેમમાં, તેઓ ખૂબ નીચ દેખાય છે; તેઓ પીડામાં પીડાય છે કારણ કે તેઓ બહારની દુનિયામાં જાય છે. ||2||
ਗੁਣਵੰਤੀ ਨਿਤ ਗੁਣ ਰਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇ ॥
gunavantee nit gun ravai hiradai naam vasaae |સદાચારી આત્મા-કન્યા સતત પ્રભુના મહિમાનું ગાન કરે છે; તેણી તેના હૃદયમાં નામ, ભગવાનના નામને સમાવિષ્ટ કરે છે.
ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਕਾਮਣੀ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਬਿਲਲਾਇ ॥੩॥
aauganavantee kaamanee dukh laagai bilalaae |3|નિર્ગુણ સ્ત્રી પીડાય છે, અને પીડામાં રડે છે. ||3||
ਸਭਨਾ ਕਾ ਭਤਾਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸੁਆਮੀ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
sabhanaa kaa bhataar ek hai suaamee kahanaa kichhoo na jaae |એક ભગવાન અને માસ્ટર એ બધાના પતિ ભગવાન છે; તેમની પ્રશંસા વ્યક્ત કરી શકાતી નથી.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਵੇਕ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਾਮੇ ਲਇਅਨੁ ਲਾਇ ॥੪॥੪॥
naanak aape vek keetian naame leian laae |4|4|ઓ નાનક, તેમણે કેટલાકને પોતાનાથી અલગ કર્યા છે, જ્યારે અન્ય તેમના નામ માટે છે. ||4||4||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |વદહાંસ, ત્રીજી મહેલ:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦ ਮੀਠਾ ਲਾਗਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ॥
amrit naam sad meetthaa laagaa gurasabadee saad aaeaa |નામનું અમૃત હંમેશા મારા માટે મધુર છે; ગુરુના શબ્દ દ્વારા, હું તેનો સ્વાદ લેવા આવ્યો છું.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੧॥
sachee baanee sahaj samaanee har jeeo man vasaaeaa |1|ગુરુની બાની સાચા શબ્દ દ્વારા, હું શાંતિ અને શાંતિમાં ભળી ગયો છું; પ્રિય ભગવાન મનમાં બિરાજમાન છે. ||1||
ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥
har kar kirapaa sataguroo milaaeaa |પ્રભુએ તેમની દયા બતાવીને મને સાચા ગુરુને મળવાનું કારણ આપ્યું છે.
ਪੂਰੈ ਸਤਗੁਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poorai satagur har naam dhiaaeaa |1| rahaau |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ દ્વારા, હું ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરું છું. ||1||થોભો ||
ਬ੍ਰਹਮੈ ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਪਰਗਾਸੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰਾ ॥
brahamai bed baanee paragaasee maaeaa moh pasaaraa |બ્રહ્મા દ્વારા, વેદોના સ્તોત્રો પ્રગટ થયા, પરંતુ માયાનો પ્રેમ ફેલાયો.
ਮਹਾਦੇਉ ਗਿਆਨੀ ਵਰਤੈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਤਾਮਸੁ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥੨॥
mahaadeo giaanee varatai ghar aapanai taamas bahut ahankaaraa |2|જ્ઞાની, શિવ, પોતાનામાં લીન રહે છે, પરંતુ તે શ્યામ જુસ્સો અને અતિશય અહંકારમાં મગ્ન છે. ||2||
ਕਿਸਨੁ ਸਦਾ ਅਵਤਾਰੀ ਰੂਧਾ ਕਿਤੁ ਲਗਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
kisan sadaa avataaree roodhaa kit lag tarai sansaaraa |વિષ્ણુ હંમેશા પોતાના પુનર્જન્મમાં વ્યસ્ત રહે છે - વિશ્વને કોણ બચાવશે?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨਿ ਰਤੇ ਜੁਗ ਅੰਤਰਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ॥੩॥
guramukh giaan rate jug antar chookai moh gubaaraa |3|ગુરુમુખો આ યુગમાં આધ્યાત્મિક જ્ઞાનથી રંગાયેલા છે; તેઓ ભાવનાત્મક જોડાણના અંધકારથી છુટકારો મેળવે છે. ||3||
ਸਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
satagur sevaa te nisataaraa guramukh tarai sansaaraa |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી વ્યક્તિ મુક્તિ પામે છે; ગુરુમુખ સંસાર સાગર પાર કરે છે.
ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
saachai naae rate bairaagee paaein mokh duaaraa |4|અલગ ત્યાગીઓ સાચા નામથી રંગાયેલા છે; તેઓ મોક્ષના દ્વારને પ્રાપ્ત કરે છે. ||4||
ਏਕੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਭਨਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
eko sach varatai sabh antar sabhanaa kare pratipaalaa |એક સાચા ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે; તે દરેકને ચાહે છે.
ਨਾਨਕ ਇਕਸੁ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਭਨਾ ਦੀਵਾਨੁ ਦਇਆਲਾ ॥੫॥੫॥
naanak ikas bin mai avar na jaanaa sabhanaa deevaan deaalaa |5|5|હે નાનક, એક ભગવાન વિના, હું બીજા કોઈને જાણતો નથી; તે બધાનો દયાળુ સ્વામી છે. ||5||5||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |વદહાંસ, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ॥
guramukh sach sanjam tat giaan |ગુરુમુખ સાચા સ્વ-શિસ્તનું પાલન કરે છે, અને શાણપણનો સાર પ્રાપ્ત કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥
guramukh saache lagai dhiaan |1|ગુરુમુખ સાચા પ્રભુનું ધ્યાન કરે છે. ||1||