ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 952
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਪੀਰੈ ਕੋ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
vin gur peerai ko thaae na paaee |ગુરુ અથવા આધ્યાત્મિક શિક્ષક વિના, કોઈ સ્વીકારતું નથી.
ਰਾਹੁ ਦਸਾਇ ਓਥੈ ਕੋ ਜਾਇ ॥
raahu dasaae othai ko jaae |તેઓને રસ્તો દેખાડવામાં આવે છે, પરંતુ માત્ર થોડા જ ત્યાં જાય છે.
ਕਰਣੀ ਬਾਝਹੁ ਭਿਸਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥
karanee baajhahu bhisat na paae |સત્કર્મના કર્મ વિના સ્વર્ગની પ્રાપ્તિ થતી નથી.
ਜੋਗੀ ਕੈ ਘਰਿ ਜੁਗਤਿ ਦਸਾਈ ॥
jogee kai ghar jugat dasaaee |યોગીના મઠમાં યોગનો માર્ગ દર્શાવવામાં આવ્યો છે.
ਤਿਤੁ ਕਾਰਣਿ ਕਨਿ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਈ ॥
tit kaaran kan mundraa paaee |તેઓ રસ્તો બતાવવા કાનમાં વીંટી પહેરે છે.
ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਇ ਫਿਰੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
mundraa paae firai sansaar |કાનની વીંટી પહેરીને તેઓ દુનિયાભરમાં ભટક્યા કરે છે.
ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥
jithai kithai sirajanahaar |સર્જનહાર ભગવાન સર્વત્ર છે.
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਤੇਤੇ ਵਾਟਾਊ ॥
jete jeea tete vaattaaoo |માણસો જેટલા પ્રવાસીઓ છે.
ਚੀਰੀ ਆਈ ਢਿਲ ਨ ਕਾਊ ॥
cheeree aaee dtil na kaaoo |જ્યારે કોઈનું ડેથ વોરંટ જારી કરવામાં આવે છે, ત્યારે કોઈ વિલંબ થતો નથી.
ਏਥੈ ਜਾਣੈ ਸੁ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ॥
ethai jaanai su jaae siyaanai |જે અહીં ભગવાનને ઓળખે છે, તે ત્યાં પણ તેમનો સાક્ષાત્કાર કરે છે.
ਹੋਰੁ ਫਕੜੁ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਣੈ ॥
hor fakarr hindoo musalamaanai |અન્યો, હિંદુ હોય કે મુસલમાન, માત્ર બડબડાટ કરે છે.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਰਿ ਲੇਖਾ ਹੋਇ ॥
sabhanaa kaa dar lekhaa hoe |પ્રભુના દરબારમાં દરેકનો હિસાબ વાંચવામાં આવે છે;
ਕਰਣੀ ਬਾਝਹੁ ਤਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
karanee baajhahu tarai na koe |સારા કાર્યોના કર્મ વિના, કોઈ પાર નથી આવતું.
ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੈ ਕੋਇ ॥
sacho sach vakhaanai koe |જે સાચા પ્રભુનું સાચું નામ બોલે છે,
ਨਾਨਕ ਅਗੈ ਪੁਛ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak agai puchh na hoe |2|ઓ નાનક, હવે પછી હિસાબ ન કહેવાય. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਕਾ ਮੰਦਰੁ ਆਖੀਐ ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਗੜੁ ॥
har kaa mandar aakheeai kaaeaa kott garr |શરીરના ગઢને ભગવાનની હવેલી કહેવામાં આવે છે.
ਅੰਦਰਿ ਲਾਲ ਜਵੇਹਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪੜੁ ॥
andar laal javeharee guramukh har naam parr |માણેક અને રત્નો તેની અંદર જોવા મળે છે; ગુરુમુખ ભગવાનના નામનો જપ કરે છે.
ਹਰਿ ਕਾ ਮੰਦਰੁ ਸਰੀਰੁ ਅਤਿ ਸੋਹਣਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜੁ ॥
har kaa mandar sareer at sohanaa har har naam dirr |શરીર, ભગવાનની હવેલી, ખૂબ જ સુંદર છે, જ્યારે ભગવાન, હર, હરનું નામ અંદર ઊંડે રોપવામાં આવે છે.
ਮਨਮੁਖ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਨਿਤ ਕੜੁ ॥
manamukh aap khuaaeian maaeaa moh nit karr |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો પોતાનો વિનાશ કરે છે; તેઓ માયાના આસક્તિમાં સતત ઉકળે છે.
ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੧੧॥
sabhanaa saahib ek hai poorai bhaag paaeaa jaaee |11|એક જ પ્રભુ સર્વનો સ્વામી છે. તે સંપૂર્ણ નિયતિ દ્વારા જ મળે છે. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਨਾ ਸਤਿ ਦੁਖੀਆ ਨਾ ਸਤਿ ਸੁਖੀਆ ਨਾ ਸਤਿ ਪਾਣੀ ਜੰਤ ਫਿਰਹਿ ॥
naa sat dukheea naa sat sukheea naa sat paanee jant fireh |દુઃખમાં સત્ય નથી, આરામમાં સત્ય નથી. પ્રાણીઓની જેમ પાણીમાં ભટકવામાં સત્ય નથી.
ਨਾ ਸਤਿ ਮੂੰਡ ਮੁਡਾਈ ਕੇਸੀ ਨਾ ਸਤਿ ਪੜਿਆ ਦੇਸ ਫਿਰਹਿ ॥
naa sat moondd muddaaee kesee naa sat parriaa des fireh |માથું મુંડવામાં સત્ય નથી; શાસ્ત્રોનો અભ્યાસ કરવો કે વિદેશમાં ભટકવું એ સત્ય નથી.
ਨਾ ਸਤਿ ਰੁਖੀ ਬਿਰਖੀ ਪਥਰ ਆਪੁ ਤਛਾਵਹਿ ਦੁਖ ਸਹਹਿ ॥
naa sat rukhee birakhee pathar aap tachhaaveh dukh saheh |વૃક્ષો, છોડ કે પત્થરોમાં, પોતાની જાતને વિકૃત કરવામાં કે પીડામાં કોઈ સત્ય નથી.
ਨਾ ਸਤਿ ਹਸਤੀ ਬਧੇ ਸੰਗਲ ਨਾ ਸਤਿ ਗਾਈ ਘਾਹੁ ਚਰਹਿ ॥
naa sat hasatee badhe sangal naa sat gaaee ghaahu chareh |હાથીઓને સાંકળોમાં બાંધવામાં સત્ય નથી; ગાયો ચરાવવામાં કોઈ સત્ય નથી.
ਜਿਸੁ ਹਥਿ ਸਿਧਿ ਦੇਵੈ ਜੇ ਸੋਈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਤਿਸੁ ਆਇ ਮਿਲੈ ॥
jis hath sidh devai je soee jis no dee tis aae milai |તે એકલા જ તેને આપે છે, જેના હાથમાં આધ્યાત્મિક પૂર્ણતા છે; તે જ તેને પ્રાપ્ત કરે છે, જેને તે આપવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਤਾ ਕਉ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਜਿਸੁ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਸਬਦੁ ਰਵੈ ॥
naanak taa kau milai vaddaaee jis ghatt bheetar sabad ravai |ઓ નાનક, તે એકલા જ ભવ્ય મહાનતાથી ધન્ય છે, જેનું હૃદય શબ્દના શબ્દથી ભરેલું છે.
ਸਭਿ ਘਟ ਮੇਰੇ ਹਉ ਸਭਨਾ ਅੰਦਰਿ ਜਿਸਹਿ ਖੁਆਈ ਤਿਸੁ ਕਉਣੁ ਕਹੈ ॥
sabh ghatt mere hau sabhanaa andar jiseh khuaaee tis kaun kahai |ભગવાન કહે છે, બધા હૃદય મારા છે, અને હું બધા હૃદયમાં છું. જે મૂંઝવણમાં હોય તેને આ કોણ સમજાવે?
ਜਿਸਹਿ ਦਿਖਾਲਾ ਵਾਟੜੀ ਤਿਸਹਿ ਭੁਲਾਵੈ ਕਉਣੁ ॥
jiseh dikhaalaa vaattarree tiseh bhulaavai kaun |જેને મેં માર્ગ બતાવ્યો છે તે જીવને કોણ મૂંઝવી શકે?
ਜਿਸਹਿ ਭੁਲਾਈ ਪੰਧ ਸਿਰਿ ਤਿਸਹਿ ਦਿਖਾਵੈ ਕਉਣੁ ॥੧॥
jiseh bhulaaee pandh sir tiseh dikhaavai kaun |1|અને જેને હું આદિકાળથી મૂંઝવતો આવ્યો છું તેને માર્ગ કોણ બતાવી શકે? ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸੋ ਗਿਰਹੀ ਜੋ ਨਿਗ੍ਰਹੁ ਕਰੈ ॥
so girahee jo nigrahu karai |તે એકલો જ ગૃહસ્થ છે, જે પોતાના જુસ્સાને રોકે છે
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਭੀਖਿਆ ਕਰੈ ॥
jap tap sanjam bheekhiaa karai |અને ધ્યાન, તપસ્યા અને સ્વ-શિસ્ત માટે વિનંતી કરે છે.
ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਕਾ ਕਰੇ ਸਰੀਰੁ ॥
pun daan kaa kare sareer |તે પોતાના શરીર સાથે ધર્માદા માટે દાન આપે છે;
ਸੋ ਗਿਰਹੀ ਗੰਗਾ ਕਾ ਨੀਰੁ ॥
so girahee gangaa kaa neer |આવો ગૃહસ્થ ગંગાના પાણી જેવો પવિત્ર છે.
ਬੋਲੈ ਈਸਰੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai eesar sat saroop |ઈશર કહે છે, પ્રભુ સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે.
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੨॥
param tant meh rekh na roop |2|વાસ્તવિકતાના સર્વોચ્ચ સારનો કોઈ આકાર કે સ્વરૂપ નથી. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸੋ ਅਉਧੂਤੀ ਜੋ ਧੂਪੈ ਆਪੁ ॥
so aaudhootee jo dhoopai aap |તે એકલો એક અલગ સંન્યાસી છે, જે તેના આત્મ-અહંકારને બાળી નાખે છે.
ਭਿਖਿਆ ਭੋਜਨੁ ਕਰੈ ਸੰਤਾਪੁ ॥
bhikhiaa bhojan karai santaap |તે તેના ખોરાક તરીકે દુઃખ માટે ભીખ માંગે છે.
ਅਉਹਠ ਪਟਣ ਮਹਿ ਭੀਖਿਆ ਕਰੈ ॥
aauhatth pattan meh bheekhiaa karai |હૃદયના શહેરમાં, તે દાન માટે ભીખ માંગે છે.
ਸੋ ਅਉਧੂਤੀ ਸਿਵ ਪੁਰਿ ਚੜੈ ॥
so aaudhootee siv pur charrai |આવા ત્યાગી ભગવાનની નગરીમાં ચઢે છે.
ਬੋਲੈ ਗੋਰਖੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai gorakh sat saroop |ગોરખ કહે છે, ભગવાન સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੩॥
param tant meh rekh na roop |3|વાસ્તવિકતાના સર્વોચ્ચ સારનો કોઈ આકાર કે સ્વરૂપ નથી. ||3||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸੋ ਉਦਾਸੀ ਜਿ ਪਾਲੇ ਉਦਾਸੁ ॥
so udaasee ji paale udaas |તે જ એક ઉદાસી છે, મુંડન કરાવનાર ત્યાગી છે, જે ત્યાગ સ્વીકારે છે.
ਅਰਧ ਉਰਧ ਕਰੇ ਨਿਰੰਜਨ ਵਾਸੁ ॥
aradh uradh kare niranjan vaas |તે નિષ્કલંક ભગવાનને ઉપરના અને નીચેના બંને પ્રદેશોમાં નિવાસ કરતા જુએ છે.
ਚੰਦ ਸੂਰਜ ਕੀ ਪਾਏ ਗੰਢਿ ॥
chand sooraj kee paae gandt |તે સૂર્ય અને ચંદ્રની શક્તિઓને સંતુલિત કરે છે.
ਤਿਸੁ ਉਦਾਸੀ ਕਾ ਪੜੈ ਨ ਕੰਧੁ ॥
tis udaasee kaa parrai na kandh |આવી ઉદાસીની દેહ-દિવાલ તૂટી પડતી નથી.
ਬੋਲੈ ਗੋਪੀ ਚੰਦੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai gopee chand sat saroop |ગોપીચંદ કહે છે, ભગવાન સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੪॥
param tant meh rekh na roop |4|વાસ્તવિકતાના સર્વોચ્ચ સારનો કોઈ આકાર કે સ્વરૂપ નથી. ||4||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸੋ ਪਾਖੰਡੀ ਜਿ ਕਾਇਆ ਪਖਾਲੇ ॥
so paakhanddee ji kaaeaa pakhaale |તે એકલો જ પાખંડી છે, જે પોતાના શરીરની ગંદકીને સાફ કરે છે.
ਕਾਇਆ ਕੀ ਅਗਨਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਜਾਲੇ ॥
kaaeaa kee agan braham parajaale |તેના શરીરની અગ્નિ અંદર ભગવાનને પ્રકાશિત કરે છે.
ਸੁਪਨੈ ਬਿੰਦੁ ਨ ਦੇਈ ਝਰਣਾ ॥
supanai bind na deee jharanaa |ભીના સપનામાં તે પોતાની શક્તિ વેડફતો નથી.