ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 152
ਸਰਮ ਸੁਰਤਿ ਦੁਇ ਸਸੁਰ ਭਏ ॥
saram surat due sasur bhe |નમ્રતા, નમ્રતા અને સાહજિક સમજ મારા સાસુ અને સસરા છે;
ਕਰਣੀ ਕਾਮਣਿ ਕਰਿ ਮਨ ਲਏ ॥੨॥
karanee kaaman kar man le |2|મેં સારા કાર્યોને મારો જીવનસાથી બનાવ્યો છે. ||2||
ਸਾਹਾ ਸੰਜੋਗੁ ਵੀਆਹੁ ਵਿਜੋਗੁ ॥
saahaa sanjog veeaahu vijog |પવિત્ર સાથે જોડાણ એ મારા લગ્નની તારીખ છે, અને વિશ્વથી અલગ થવું એ મારા લગ્ન છે.
ਸਚੁ ਸੰਤਤਿ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੋਗੁ ॥੩॥੩॥
sach santat kahu naanak jog |3|3|નાનક કહે છે, સત્ય એ આ સંઘમાંથી જન્મેલું બાળક છે. ||3||3||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਮੇਲੁ ॥
paunai paanee aganee kaa mel |હવા, પાણી અને અગ્નિનું મિલન
ਚੰਚਲ ਚਪਲ ਬੁਧਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ॥
chanchal chapal budh kaa khel |શરીર એ ચંચળ અને અસ્થિર બુદ્ધિની રમત છે.
ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ॥
nau daravaaje dasavaa duaar |તેના નવ દરવાજા છે, અને પછી દસમો દરવાજો છે.
ਬੁਝੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥
bujh re giaanee ehu beechaar |1|આનું ચિંતન કરો અને સમજો, હે જ્ઞાની. ||1||
ਕਥਤਾ ਬਕਤਾ ਸੁਨਤਾ ਸੋਈ ॥
kathataa bakataa sunataa soee |પ્રભુ એ જ છે જે બોલે છે, શીખવે છે અને સાંભળે છે.
ਆਪੁ ਬੀਚਾਰੇ ਸੁ ਗਿਆਨੀ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap beechaare su giaanee hoee |1| rahaau |જે પોતાના સ્વનું ચિંતન કરે છે તે ખરેખર જ્ઞાની છે. ||1||થોભો ||
ਦੇਹੀ ਮਾਟੀ ਬੋਲੈ ਪਉਣੁ ॥
dehee maattee bolai paun |શરીર ધૂળ છે; પવન તેના દ્વારા બોલે છે.
ਬੁਝੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਮੂਆ ਹੈ ਕਉਣੁ ॥
bujh re giaanee mooaa hai kaun |સમજો, હે જ્ઞાની, જે મરી ગયો છે.
ਮੂਈ ਸੁਰਤਿ ਬਾਦੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
mooee surat baad ahankaar |જાગૃતિ, સંઘર્ષ અને અહંકાર મરી ગયો છે,
ਓਹੁ ਨ ਮੂਆ ਜੋ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥੨॥
ohu na mooaa jo dekhanahaar |2|પણ જે જુએ છે તે મરતો નથી. ||2||
ਜੈ ਕਾਰਣਿ ਤਟਿ ਤੀਰਥ ਜਾਹੀ ॥
jai kaaran tatt teerath jaahee |તેના માટે, તમે પવિત્ર મંદિરો અને પવિત્ર નદીઓની યાત્રા કરો છો;
ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਘਟ ਹੀ ਮਾਹੀ ॥
ratan padaarath ghatt hee maahee |પરંતુ આ અમૂલ્ય રત્ન તમારા પોતાના હૃદયમાં છે.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤੁ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣੈ ॥
parr parr panddit baad vakhaanai |પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનો, અવિરતપણે વાંચે છે અને વાંચે છે; તેઓ દલીલો અને વિવાદો જગાડે છે,
ਭੀਤਰਿ ਹੋਦੀ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥੩॥
bheetar hodee vasat na jaanai |3|પરંતુ તેઓ અંદરના રહસ્યને જાણતા નથી. ||3||
ਹਉ ਨ ਮੂਆ ਮੇਰੀ ਮੁਈ ਬਲਾਇ ॥
hau na mooaa meree muee balaae |હું મર્યો નથી - મારી અંદરનો એ દુષ્ટ સ્વભાવ મરી ગયો છે.
ਓਹੁ ਨ ਮੂਆ ਜੋ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
ohu na mooaa jo rahiaa samaae |જે સર્વત્ર વ્યાપ્ત છે તે મૃત્યુ પામતો નથી.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kahu naanak gur braham dikhaaeaa |નાનક કહે છે, ગુરુએ મને ભગવાન પ્રગટ કર્યા છે,
ਮਰਤਾ ਜਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਇਆ ॥੪॥੪॥
marataa jaataa nadar na aaeaa |4|4|અને હવે હું જોઉં છું કે જન્મ કે મૃત્યુ જેવી કોઈ વસ્તુ નથી. ||4||4||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥
gaurree mahalaa 1 dakhanee |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ, દખાનેઃ
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਬੂਝੈ ਮਾਨੈ ਨਾਉ ॥
sun sun boojhai maanai naau |જે સાંભળે છે અને સાંભળે છે તેના માટે હું હંમેશ માટે બલિદાન છું,
ਤਾ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
taa kai sad balihaarai jaau |જે નામને સમજે છે અને માને છે.
ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
aap bhulaae tthaur na tthaau |જ્યારે ભગવાન પોતે આપણને ખોટે માર્ગે લઈ જાય છે, ત્યારે આપણા માટે આરામનું બીજું કોઈ સ્થાન નથી.
ਤੂੰ ਸਮਝਾਵਹਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥੧॥
toon samajhaaveh mel milaau |1|તમે સમજણ આપો છો, અને તમે અમને તમારા સંઘમાં એક કરો છો. ||1||
ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਚਲੈ ਮੈ ਨਾਲਿ ॥
naam milai chalai mai naal |હું નામ પ્રાપ્ત કરું છું, જે અંતે મારી સાથે જશે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਾਧੀ ਸਭ ਕਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin naavai baadhee sabh kaal |1| rahaau |નામ વિના, બધા મૃત્યુની પકડમાં છે. ||1||થોભો ||
ਖੇਤੀ ਵਣਜੁ ਨਾਵੈ ਕੀ ਓਟ ॥
khetee vanaj naavai kee ott |મારી ખેતી અને મારો વેપાર નામના આધારથી થાય છે.
ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਬੀਜ ਕੀ ਪੋਟ ॥
paap pun beej kee pott |પાપ અને પુણ્યના બીજ એક સાથે બંધાયેલા છે.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜੀਅ ਮਹਿ ਚੋਟ ॥
kaam krodh jeea meh chott |જાતીય ઈચ્છા અને ક્રોધ એ આત્માના ઘા છે.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੇ ਮਨਿ ਖੋਟ ॥੨॥
naam visaar chale man khott |2|દુષ્ટ મનના લોકો નામ ભૂલી જાય છે, અને પછી વિદાય લે છે. ||2||
ਸਾਚੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਚੀ ਸੀਖ ॥
saache gur kee saachee seekh |સાચા ગુરુના ઉપદેશો સાચા છે.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਚੁ ਪਰੀਖ ॥
tan man seetal saach pareekh |સત્યના સ્પર્શ પત્થરથી શરીર અને મન ઠંડું અને શાંત થાય છે.
ਜਲ ਪੁਰਾਇਨਿ ਰਸ ਕਮਲ ਪਰੀਖ ॥
jal puraaein ras kamal pareekh |આ શાણપણની સાચી નિશાની છે: તે પાણીની લીલી અથવા પાણી પરના કમળની જેમ અલિપ્ત રહે છે.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਮੀਠੇ ਰਸ ਈਖ ॥੩॥
sabad rate meetthe ras eekh |3|શબ્દના શબ્દ સાથે સુસંગત, વ્યક્તિ શેરડીના રસની જેમ મીઠી બને છે. ||3||
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਗੜਿ ਦਸ ਦੁਆਰ ॥
hukam sanjogee garr das duaar |પ્રભુના આદેશથી શરીરના કિલ્લાને દસ દરવાજા છે.
ਪੰਚ ਵਸਹਿ ਮਿਲਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
panch vaseh mil jot apaar |અનંતના દિવ્ય પ્રકાશ સાથે પાંચ જુસ્સો ત્યાં રહે છે.
ਆਪਿ ਤੁਲੈ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰ ॥
aap tulai aape vanajaar |પ્રભુ પોતે જ વેપારી છે, અને પોતે જ વેપારી છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੫॥
naanak naam savaaranahaar |4|5|હે નાનક, ભગવાનના નામ દ્વારા, આપણે શણગારેલા અને નવજીવન પામ્યા છીએ. ||4||5||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਜਾਤੋ ਜਾਇ ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ॥
jaato jaae kahaa te aavai |આપણે ક્યાંથી આવ્યા છીએ તે આપણે કેવી રીતે જાણી શકીએ?
ਕਹ ਉਪਜੈ ਕਹ ਜਾਇ ਸਮਾਵੈ ॥
kah upajai kah jaae samaavai |આપણે ક્યાંથી ઉદ્ભવ્યા અને ક્યાં જઈને ભળી જઈશું?
ਕਿਉ ਬਾਧਿਓ ਕਿਉ ਮੁਕਤੀ ਪਾਵੈ ॥
kiau baadhio kiau mukatee paavai |આપણે કેવી રીતે બંધાયેલા છીએ અને કેવી રીતે મુક્તિ મેળવીએ છીએ?
ਕਿਉ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥
kiau abinaasee sahaj samaavai |1|આપણે શાશ્વત, અવિનાશી ભગવાનમાં સાહજિક સરળતા સાથે કેવી રીતે ભળી શકીએ? ||1||
ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ॥
naam ridai amrit mukh naam |હૃદયમાં નામ અને હોઠ પર અમૃત નામ સાથે,
ਨਰਹਰ ਨਾਮੁ ਨਰਹਰ ਨਿਹਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
narahar naam narahar nihakaam |1| rahaau |ભગવાનના નામ દ્વારા, આપણે ભગવાનની જેમ ઇચ્છાથી ઉપર ઉઠીએ છીએ. ||1||થોભો ||
ਸਹਜੇ ਆਵੈ ਸਹਜੇ ਜਾਇ ॥
sahaje aavai sahaje jaae |સાહજિક સરળતા સાથે આપણે આવીએ છીએ, અને સાહજિક સરળતા સાથે આપણે પ્રસ્થાન કરીએ છીએ.
ਮਨ ਤੇ ਉਪਜੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥
man te upajai man maeh samaae |મનમાંથી આપણે ઉત્પન્ન થઈએ છીએ, અને મનમાં આપણે સમાઈ જઈએ છીએ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤੋ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
guramukh mukato bandh na paae |ગુરુમુખ તરીકે, આપણે મુક્ત છીએ, અને બંધાયેલા નથી.
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਛੁਟੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥੨॥
sabad beechaar chhuttai har naae |2|શબ્દના શબ્દનું ચિંતન કરીને, આપણે ભગવાનના નામ દ્વારા મુક્તિ મેળવીએ છીએ. ||2||
ਤਰਵਰ ਪੰਖੀ ਬਹੁ ਨਿਸਿ ਬਾਸੁ ॥
taravar pankhee bahu nis baas |રાત્રે, ઘણા પક્ષીઓ ઝાડ પર સ્થાયી થાય છે.
ਸੁਖ ਦੁਖੀਆ ਮਨਿ ਮੋਹ ਵਿਣਾਸੁ ॥
sukh dukheea man moh vinaas |કેટલાક ખુશ છે, અને કેટલાક ઉદાસ છે. મનની ઈચ્છાઓમાં ફસાઈને, તેઓ નાશ પામે છે.
ਸਾਝ ਬਿਹਾਗ ਤਕਹਿ ਆਗਾਸੁ ॥
saajh bihaag takeh aagaas |અને જ્યારે જીવન-રાત્રનો અંત આવે છે, ત્યારે તેઓ આકાશ તરફ જુએ છે.
ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵਹਿ ਕਰਮਿ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥੩॥
dah dis dhaaveh karam likhiaas |3|તેઓ તેમના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય અનુસાર તમામ દસ દિશામાં ઉડી જાય છે. ||3||