ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 656
ਇਕ ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਲਹੀਐ ॥
eik basat agochar laheeai |અગમ્ય વસ્તુ શોધવા માટે.
ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਪਾਈ ॥
basat agochar paaee |મને આ અગમ્ય વસ્તુ મળી છે;
ਘਟਿ ਦੀਪਕੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੨॥
ghatt deepak rahiaa samaaee |2|મારું મન પ્રકાશિત અને પ્રબુદ્ધ છે. ||2||
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਅਬ ਜਾਨਿਆ ॥
keh kabeer ab jaaniaa |કબીર કહે છે, હવે હું તેને ઓળખું છું;
ਜਬ ਜਾਨਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
jab jaaniaa tau man maaniaa |કારણ કે હું તેને ઓળખું છું, મારું મન પ્રસન્ન અને શાંત છે.
ਮਨ ਮਾਨੇ ਲੋਗੁ ਨ ਪਤੀਜੈ ॥
man maane log na pateejai |મારું મન પ્રસન્ન અને પ્રસન્ન છે, અને છતાં પણ લોકો માનતા નથી.
ਨ ਪਤੀਜੈ ਤਉ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥੩॥੭॥
n pateejai tau kiaa keejai |3|7|તેઓ માનતા નથી, તો હું શું કરી શકું? ||3||7||
ਹ੍ਰਿਦੈ ਕਪਟੁ ਮੁਖ ਗਿਆਨੀ ॥
hridai kapatt mukh giaanee |તેના હૃદયમાં છેતરપિંડી છે, અને છતાં તેના મુખમાં શાણપણના શબ્દો છે.
ਝੂਠੇ ਕਹਾ ਬਿਲੋਵਸਿ ਪਾਨੀ ॥੧॥
jhootthe kahaa bilovas paanee |1|તમે મિથ્યા છો - કેમ પાણી મંથન કરો છો? ||1||
ਕਾਂਇਆ ਮਾਂਜਸਿ ਕਉਨ ਗੁਨਾਂ ॥
kaaneaa maanjas kaun gunaan |શા માટે તમે તમારા શરીરને ધોવા માટે પરેશાન કરો છો?
ਜਉ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਹੈ ਮਲਨਾਂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jau ghatt bheetar hai malanaan |1| rahaau |તમારું હૃદય હજી પણ ગંદકીથી ભરેલું છે. ||1||થોભો ||
ਲਉਕੀ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨੑਾਈ ॥
laukee atthasatth teerath naaee |68 પવિત્ર તીર્થસ્થાનો પર લોખંડ ધોવાઇ શકે છે,
ਕਉਰਾਪਨੁ ਤਊ ਨ ਜਾਈ ॥੨॥
kauraapan taoo na jaaee |2|પરંતુ તેમ છતાં તેની કડવાશ દૂર થતી નથી. ||2||
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਬੀਚਾਰੀ ॥
keh kabeer beechaaree |ઊંડા ચિંતન પછી કબીર કહે છે,
ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਤਾਰਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥੩॥੮॥
bhav saagar taar muraaree |3|8|હે ભગવાન, હે અહંકારનો નાશ કરનાર, કૃપા કરીને મને ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરવામાં મદદ કરો. ||3||8||
ਸੋਰਠਿ ॥
soratth |સોરતઃ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਬਹੁ ਪਰਪੰਚ ਕਰਿ ਪਰ ਧਨੁ ਲਿਆਵੈ ॥
bahu parapanch kar par dhan liaavai |મહાન દંભ આચરીને, તે અન્યની સંપત્તિ મેળવે છે.
ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਪਹਿ ਆਨਿ ਲੁਟਾਵੈ ॥੧॥
sut daaraa peh aan luttaavai |1|ઘરે પાછા ફર્યા પછી, તે તેની પત્ની અને બાળકો પર બગાડે છે. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਭੂਲੇ ਕਪਟੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥
man mere bhoole kapatt na keejai |હે મારા મન, અજાણતામાં પણ કપટ ન આચર.
ਅੰਤਿ ਨਿਬੇਰਾ ਤੇਰੇ ਜੀਅ ਪਹਿ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ant niberaa tere jeea peh leejai |1| rahaau |અંતે, તમારી પોતાની આત્માએ તેના હિસાબનો જવાબ આપવો પડશે. ||1||થોભો ||
ਛਿਨੁ ਛਿਨੁ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਜਰਾ ਜਨਾਵੈ ॥
chhin chhin tan chheejai jaraa janaavai |ક્ષણે ક્ષણે, શરીર ક્ષીણ થઈ રહ્યું છે, અને વૃદ્ધાવસ્થા પોતાને પ્રતિબિંબિત કરી રહી છે.
ਤਬ ਤੇਰੀ ਓਕ ਕੋਈ ਪਾਨੀਓ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
tab teree ok koee paaneeo na paavai |2|અને પછી, જ્યારે તમે વૃદ્ધ થશો, ત્યારે કોઈ તમારા કપમાં પાણી રેડશે નહીં. ||2||
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਕੋਈ ਨਹੀ ਤੇਰਾ ॥
kahat kabeer koee nahee teraa |કબીર કહે, કોઈ તારું નથી.
ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਕੀ ਨ ਜਪਹਿ ਸਵੇਰਾ ॥੩॥੯॥
hiradai raam kee na japeh saveraa |3|9|જ્યારે તમે હજી યુવાન છો ત્યારે તમારા હૃદયમાં ભગવાનનું નામ કેમ નથી જપતા? ||3||9||
ਸੰਤਹੁ ਮਨ ਪਵਨੈ ਸੁਖੁ ਬਨਿਆ ॥
santahu man pavanai sukh baniaa |હે સંતો, મારું વાયુ મન હવે શાંત અને શાંત થઈ ગયું છે.
ਕਿਛੁ ਜੋਗੁ ਪਰਾਪਤਿ ਗਨਿਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
kichh jog paraapat ganiaa | rahaau |એવું લાગે છે કે હું યોગ વિજ્ઞાન વિશે કંઈક શીખ્યો છું. ||થોભો||
ਗੁਰਿ ਦਿਖਲਾਈ ਮੋਰੀ ॥
gur dikhalaaee moree |ગુરુએ મને છિદ્ર બતાવ્યું છે,
ਜਿਤੁ ਮਿਰਗ ਪੜਤ ਹੈ ਚੋਰੀ ॥
jit mirag parrat hai choree |જેના દ્વારા હરણ કાળજીપૂર્વક પ્રવેશ કરે છે.
ਮੂੰਦਿ ਲੀਏ ਦਰਵਾਜੇ ॥
moond lee daravaaje |મેં હવે દરવાજા બંધ કરી દીધા છે,
ਬਾਜੀਅਲੇ ਅਨਹਦ ਬਾਜੇ ॥੧॥
baajeeale anahad baaje |1|અને અનસ્ટ્રક્ડ આકાશી અવાજ કરંટ સંભળાય છે. ||1||
ਕੁੰਭ ਕਮਲੁ ਜਲਿ ਭਰਿਆ ॥
kunbh kamal jal bhariaa |મારા હૃદય-કમળનો ઘડો પાણીથી ભરેલો છે;
ਜਲੁ ਮੇਟਿਆ ਊਭਾ ਕਰਿਆ ॥
jal mettiaa aoobhaa kariaa |મેં પાણી ફેંકી દીધું છે અને તેને સીધું ગોઠવ્યું છે.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਨ ਜਾਨਿਆ ॥
kahu kabeer jan jaaniaa |ભગવાનના નમ્ર સેવક કબીર કહે છે, આ હું જાણું છું.
ਜਉ ਜਾਨਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥੧੦॥
jau jaaniaa tau man maaniaa |2|10|હવે જ્યારે હું આ જાણું છું, મારું મન પ્રસન્ન અને શાંત થયું છે. ||2||10||
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ॥
raag soratth |રાગ સોરતઃ
ਭੂਖੇ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਜੈ ॥
bhookhe bhagat na keejai |હું ખૂબ ભૂખ્યો છું, હું ભક્તિમય સેવા કરી શકતો નથી.
ਯਹ ਮਾਲਾ ਅਪਨੀ ਲੀਜੈ ॥
yah maalaa apanee leejai |અહીં, ભગવાન, તમારી માલા પાછી લો.
ਹਉ ਮਾਂਗਉ ਸੰਤਨ ਰੇਨਾ ॥
hau maangau santan renaa |હું સંતોના ચરણોની ધૂળની યાચના કરું છું.
ਮੈ ਨਾਹੀ ਕਿਸੀ ਕਾ ਦੇਨਾ ॥੧॥
mai naahee kisee kaa denaa |1|હું કોઈને કંઈ દેવાનો નથી. ||1||
ਮਾਧੋ ਕੈਸੀ ਬਨੈ ਤੁਮ ਸੰਗੇ ॥
maadho kaisee banai tum sange |હે ભગવાન, હું તમારી સાથે કેવી રીતે રહી શકું?
ਆਪਿ ਨ ਦੇਹੁ ਤ ਲੇਵਉ ਮੰਗੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
aap na dehu ta levau mange | rahaau |જો તમે મને તમારી જાતને નહીં આપો, તો હું તમને ન પામું ત્યાં સુધી હું ભીખ માંગીશ. ||થોભો||
ਦੁਇ ਸੇਰ ਮਾਂਗਉ ਚੂਨਾ ॥
due ser maangau choonaa |હું બે કિલો લોટ માંગું છું,
ਪਾਉ ਘੀਉ ਸੰਗਿ ਲੂਨਾ ॥
paau gheeo sang loonaa |અને અડધો પાઉન્ડ ઘી અને મીઠું.
ਅਧ ਸੇਰੁ ਮਾਂਗਉ ਦਾਲੇ ॥
adh ser maangau daale |હું એક પાઉન્ડ કઠોળ માંગું છું,
ਮੋ ਕਉ ਦੋਨਉ ਵਖਤ ਜਿਵਾਲੇ ॥੨॥
mo kau donau vakhat jivaale |2|જે હું દિવસમાં બે વાર ખાઈશ. ||2||
ਖਾਟ ਮਾਂਗਉ ਚਉਪਾਈ ॥
khaatt maangau chaupaaee |હું ચાર પગ સાથે એક પારણું માંગું છું,
ਸਿਰਹਾਨਾ ਅਵਰ ਤੁਲਾਈ ॥
sirahaanaa avar tulaaee |અને ઓશીકું અને ગાદલું.
ਊਪਰ ਕਉ ਮਾਂਗਉ ਖੀਂਧਾ ॥
aoopar kau maangau kheendhaa |હું મારી જાતને ઢાંકવા માટે રજાઇ માંગું છું.
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਕਰੈ ਜਨੁ ਥਂੀਧਾ ॥੩॥
teree bhagat karai jan thaneedhaa |3|તમારો નમ્ર સેવક તમારી ભક્તિ સેવા પ્રેમથી કરે. ||3||
ਮੈ ਨਾਹੀ ਕੀਤਾ ਲਬੋ ॥
mai naahee keetaa labo |મને કોઈ લોભ નથી;
ਇਕੁ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਮੈ ਫਬੋ ॥
eik naau teraa mai fabo |તમારું નામ એક માત્ર આભૂષણ છે જે હું ઈચ્છું છું.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
keh kabeer man maaniaa |કબીર કહે છે, મારું મન પ્રસન્ન અને શાંત થયું છે;
ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਉ ਹਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥੧੧॥
man maaniaa tau har jaaniaa |4|11|હવે જ્યારે મારું મન પ્રસન્ન અને પ્રસન્ન થયું છે, ત્યારે હું ભગવાનને ઓળખી ગયો છું. ||4||11||
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਨਾਮਦੇ ਜੀ ਕੀ ਘਰੁ ੨ ॥
raag soratth baanee bhagat naamade jee kee ghar 2 |રાગ સોરત, ભક્ત નામ દૈવ જીનો શબ્દ, બીજું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਜਬ ਦੇਖਾ ਤਬ ਗਾਵਾ ॥
jab dekhaa tab gaavaa |જ્યારે હું તેને જોઉં છું, ત્યારે હું તેના ગુણગાન ગાઉં છું.
ਤਉ ਜਨ ਧੀਰਜੁ ਪਾਵਾ ॥੧॥
tau jan dheeraj paavaa |1|પછી હું, તેનો નમ્ર સેવક, ધીરજ ધરું છું. ||1||