ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 340
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰ ਭੇਟਿ ਮਹਾ ਸੁਖ ਭ੍ਰਮਤ ਰਹੇ ਮਨੁ ਮਾਨਾਨਾਂ ॥੪॥੨੩॥੭੪॥
keh kabeer gur bhett mahaa sukh bhramat rahe man maanaanaan |4|23|74|કબીર કહે છે, ગુરુને મળીને મને પરમ શાંતિ મળી છે. મારા મનનું ભટકવાનું બંધ થઈ ગયું છે; હું ખુશ છું. ||4||23||74||
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ॥
raag gaurree poorabee baavan akharee kabeer jeeo kee |રાગ ગૌરી પુરબી, કબીર જીની બાવન અખેરી:
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh guraprasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સત્ય એ નામ છે. સર્જનાત્મક વ્યક્તિત્વ. ગુરુની કૃપાથી:
ਬਾਵਨ ਅਛਰ ਲੋਕ ਤ੍ਰੈ ਸਭੁ ਕਛੁ ਇਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
baavan achhar lok trai sabh kachh in hee maeh |આ બાવન અક્ષરો દ્વારા ત્રણેય લોક અને સર્વ વસ્તુઓનું વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે.
ਏ ਅਖਰ ਖਿਰਿ ਜਾਹਿਗੇ ਓਇ ਅਖਰ ਇਨ ਮਹਿ ਨਾਹਿ ॥੧॥
e akhar khir jaahige oe akhar in meh naeh |1|આ અક્ષરો નાશ પામશે; તેઓ અવિનાશી ભગવાનનું વર્ણન કરી શકતા નથી. ||1||
ਜਹਾ ਬੋਲ ਤਹ ਅਛਰ ਆਵਾ ॥
jahaa bol tah achhar aavaa |જ્યાં વાણી છે ત્યાં અક્ષરો છે.
ਜਹ ਅਬੋਲ ਤਹ ਮਨੁ ਨ ਰਹਾਵਾ ॥
jah abol tah man na rahaavaa |જ્યાં વાણી નથી, ત્યાં મન કશા પર સ્થિર નથી.
ਬੋਲ ਅਬੋਲ ਮਧਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥
bol abol madh hai soee |તે વાણી અને મૌન બંનેમાં છે.
ਜਸ ਓਹੁ ਹੈ ਤਸ ਲਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
jas ohu hai tas lakhai na koee |2|તે જેમ છે તેમ કોઈ તેને જાણી શકતું નથી. ||2||
ਅਲਹ ਲਹਉ ਤਉ ਕਿਆ ਕਹਉ ਕਹਉ ਤ ਕੋ ਉਪਕਾਰ ॥
alah lhau tau kiaa khau khau ta ko upakaar |જો હું પ્રભુને ઓળખું, તો હું શું કહું; બોલવામાં શું ફાયદો થાય છે?
ਬਟਕ ਬੀਜ ਮਹਿ ਰਵਿ ਰਹਿਓ ਜਾ ਕੋ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਬਿਸਥਾਰ ॥੩॥
battak beej meh rav rahio jaa ko teen lok bisathaar |3|તે વટવૃક્ષના બીજમાં સમાયેલો છે, અને તેમ છતાં, તેમનો વિસ્તાર ત્રણેય લોકમાં ફેલાયેલો છે. ||3||
ਅਲਹ ਲਹੰਤਾ ਭੇਦ ਛੈ ਕਛੁ ਕਛੁ ਪਾਇਓ ਭੇਦ ॥
alah lahantaa bhed chhai kachh kachh paaeio bhed |જે ભગવાનને જાણે છે તે તેના રહસ્યને સમજે છે, અને ધીરે ધીરે, રહસ્ય અદૃશ્ય થઈ જાય છે.
ਉਲਟਿ ਭੇਦ ਮਨੁ ਬੇਧਿਓ ਪਾਇਓ ਅਭੰਗ ਅਛੇਦ ॥੪॥
aulatt bhed man bedhio paaeio abhang achhed |4|સંસારથી દૂર થઈને, વ્યક્તિનું મન આ રહસ્યથી વીંધાય છે, અને વ્યક્તિ અવિનાશી, અભેદ્ય ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે. ||4||
ਤੁਰਕ ਤਰੀਕਤਿ ਜਾਨੀਐ ਹਿੰਦੂ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ॥
turak tareekat jaaneeai hindoo bed puraan |મુસ્લિમ જીવનની મુસ્લિમ રીત જાણે છે; હિંદુ વેદ અને પુરાણ જાણે છે.
ਮਨ ਸਮਝਾਵਨ ਕਾਰਨੇ ਕਛੂਅਕ ਪੜੀਐ ਗਿਆਨ ॥੫॥
man samajhaavan kaarane kachhooak parreeai giaan |5|તેમના મનને સૂચના આપવા માટે, લોકોએ અમુક પ્રકારના આધ્યાત્મિક શાણપણનો અભ્યાસ કરવો જોઈએ. ||5||
ਓਅੰਕਾਰ ਆਦਿ ਮੈ ਜਾਨਾ ॥
oankaar aad mai jaanaa |હું ફક્ત એક જ, સર્વવ્યાપક સર્જક, આદિમ અસ્તિત્વને જાણું છું.
ਲਿਖਿ ਅਰੁ ਮੇਟੈ ਤਾਹਿ ਨ ਮਾਨਾ ॥
likh ar mettai taeh na maanaa |પ્રભુ જેને લખે અને ભૂંસી નાખે તેમાં હું માનતો નથી.
ਓਅੰਕਾਰ ਲਖੈ ਜਉ ਕੋਈ ॥
oankaar lakhai jau koee |જો કોઈ એકને જાણે છે, સાર્વત્રિક સર્જક,
ਸੋਈ ਲਖਿ ਮੇਟਣਾ ਨ ਹੋਈ ॥੬॥
soee lakh mettanaa na hoee |6|તે નાશ પામશે નહીં, કારણ કે તે તેને જાણે છે. ||6||
ਕਕਾ ਕਿਰਣਿ ਕਮਲ ਮਹਿ ਪਾਵਾ ॥
kakaa kiran kamal meh paavaa |કક્ક: જ્યારે દિવ્ય પ્રકાશના કિરણો હૃદય-કમળમાં આવે છે,
ਸਸਿ ਬਿਗਾਸ ਸੰਪਟ ਨਹੀ ਆਵਾ ॥
sas bigaas sanpatt nahee aavaa |માયાનો ચંદ્ર પ્રકાશ મનની ટોપલીમાં પ્રવેશી શકતો નથી.
ਅਰੁ ਜੇ ਤਹਾ ਕੁਸਮ ਰਸੁ ਪਾਵਾ ॥
ar je tahaa kusam ras paavaa |અને જો કોઈ વ્યક્તિ તે આધ્યાત્મિક ફૂલની સૂક્ષ્મ સુગંધ મેળવે,
ਅਕਹ ਕਹਾ ਕਹਿ ਕਾ ਸਮਝਾਵਾ ॥੭॥
akah kahaa keh kaa samajhaavaa |7|તે અવર્ણનીય વર્ણન કરી શકતો નથી; તે બોલી શકતો હતો, પણ કોણ સમજશે? ||7||
ਖਖਾ ਇਹੈ ਖੋੜਿ ਮਨ ਆਵਾ ॥
khakhaa ihai khorr man aavaa |ખાખા: મન આ ગુફામાં પ્રવેશ્યું છે.
ਖੋੜੇ ਛਾਡਿ ਨ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵਾ ॥
khorre chhaadd na dah dis dhaavaa |તે આ ગુફાને દસ દિશાઓમાં ભટકવા માટે છોડતો નથી.
ਖਸਮਹਿ ਜਾਣਿ ਖਿਮਾ ਕਰਿ ਰਹੈ ॥
khasameh jaan khimaa kar rahai |તેમના પ્રભુ અને ગુરુને જાણીને, લોકો દયા બતાવે છે;
ਤਉ ਹੋਇ ਨਿਖਿਅਉ ਅਖੈ ਪਦੁ ਲਹੈ ॥੮॥
tau hoe nikhiaau akhai pad lahai |8|પછી, તેઓ અમર બની જાય છે, અને શાશ્વત ગૌરવની સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરે છે. ||8||
ਗਗਾ ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਪਛਾਨਾ ॥
gagaa gur ke bachan pachhaanaa |ગગ્ગા: જે ગુરુના શબ્દને સમજે છે
ਦੂਜੀ ਬਾਤ ਨ ਧਰਈ ਕਾਨਾ ॥
doojee baat na dharee kaanaa |બીજું કશું સાંભળતું નથી.
ਰਹੈ ਬਿਹੰਗਮ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਈ ॥
rahai bihangam kateh na jaaee |તે સંન્યાસીની જેમ રહે છે અને ક્યાંય જતો નથી,
ਅਗਹ ਗਹੈ ਗਹਿ ਗਗਨ ਰਹਾਈ ॥੯॥
agah gahai geh gagan rahaaee |9|જ્યારે તે અસ્પષ્ટ ભગવાનને પકડે છે અને દસમા દ્વારના આકાશમાં રહે છે. ||9||
ਘਘਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਨਿਮਸੈ ਸੋਈ ॥
ghaghaa ghatt ghatt nimasai soee |ઘાઘા: તે દરેક હૃદયમાં વસે છે.
ਘਟ ਫੂਟੇ ਘਟਿ ਕਬਹਿ ਨ ਹੋਈ ॥
ghatt footte ghatt kabeh na hoee |દેહ-ઘડા ફૂટે ત્યારે પણ તે ઘટતો નથી.
ਤਾ ਘਟ ਮਾਹਿ ਘਾਟ ਜਉ ਪਾਵਾ ॥
taa ghatt maeh ghaatt jau paavaa |જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ પોતાના હૃદયમાં ભગવાનનો માર્ગ શોધે છે,
ਸੋ ਘਟੁ ਛਾਡਿ ਅਵਘਟ ਕਤ ਧਾਵਾ ॥੧੦॥
so ghatt chhaadd avaghatt kat dhaavaa |10|શા માટે તેણે કોઈ અન્ય માર્ગને અનુસરવા માટે તે માર્ગને છોડી દેવો જોઈએ? ||10||
ਙੰਙਾ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਸਨੇਹੁ ਕਰਿ ਨਿਰਵਾਰੋ ਸੰਦੇਹ ॥
ngangaa nigreh sanehu kar niravaaro sandeh |ગંગા: તમારી જાતને સંયમિત કરો, ભગવાનને પ્રેમ કરો અને તમારી શંકાઓને દૂર કરો.
ਨਾਹੀ ਦੇਖਿ ਨ ਭਾਜੀਐ ਪਰਮ ਸਿਆਨਪ ਏਹ ॥੧੧॥
naahee dekh na bhaajeeai param siaanap eh |11|ભલે તમે રસ્તો ન જુઓ, ભાગશો નહીં; આ સર્વોચ્ચ શાણપણ છે. ||11||
ਚਚਾ ਰਚਿਤ ਚਿਤ੍ਰ ਹੈ ਭਾਰੀ ॥
chachaa rachit chitr hai bhaaree |ચાચા: તેણે વિશ્વનું મહાન ચિત્ર દોર્યું.
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚੇਤਹੁ ਚਿਤਕਾਰੀ ॥
taj chitrai chetahu chitakaaree |આ ચિત્રને ભૂલી જાઓ, અને પેઇન્ટરને યાદ કરો.
ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਇਹੈ ਅਵਝੇਰਾ ॥
chitr bachitr ihai avajheraa |આ અદ્ભુત પેઇન્ટિંગ હવે સમસ્યા છે.
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚਿਤੁ ਰਾਖਿ ਚਿਤੇਰਾ ॥੧੨॥
taj chitrai chit raakh chiteraa |12|આ ચિત્રને ભૂલી જાઓ અને તમારી ચેતનાને ચિત્રકાર પર કેન્દ્રિત કરો. ||12||
ਛਛਾ ਇਹੈ ਛਤ੍ਰਪਤਿ ਪਾਸਾ ॥
chhachhaa ihai chhatrapat paasaa |છછ: બ્રહ્માંડના સાર્વભૌમ ભગવાન તમારી સાથે અહીં છે.
ਛਕਿ ਕਿ ਨ ਰਹਹੁ ਛਾਡਿ ਕਿ ਨ ਆਸਾ ॥
chhak ki na rahahu chhaadd ki na aasaa |તમે આટલા નાખુશ કેમ છો? તમે તમારી ઈચ્છાઓનો ત્યાગ કેમ નથી કરતા?
ਰੇ ਮਨ ਮੈ ਤਉ ਛਿਨ ਛਿਨ ਸਮਝਾਵਾ ॥
re man mai tau chhin chhin samajhaavaa |હે મારા મન, દરેક ક્ષણે હું તને શીખવવાનો પ્રયત્ન કરું છું,
ਤਾਹਿ ਛਾਡਿ ਕਤ ਆਪੁ ਬਧਾਵਾ ॥੧੩॥
taeh chhaadd kat aap badhaavaa |13|પરંતુ તમે તેને છોડી દો છો, અને તમારી જાતને અન્ય લોકો સાથે ફસાવો છો. ||13||
ਜਜਾ ਜਉ ਤਨ ਜੀਵਤ ਜਰਾਵੈ ॥
jajaa jau tan jeevat jaraavai |જજ્જા: જો કોઈ જીવતા હોય ત્યારે તેના શરીરને બાળી નાખે,
ਜੋਬਨ ਜਾਰਿ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ॥
joban jaar jugat so paavai |અને તેની યુવાનીની ઇચ્છાઓને બાળી નાખે છે, પછી તે સાચો માર્ગ શોધે છે.
ਅਸ ਜਰਿ ਪਰ ਜਰਿ ਜਰਿ ਜਬ ਰਹੈ ॥
as jar par jar jar jab rahai |જ્યારે તે પોતાની અને અન્યની સંપત્તિની ઇચ્છાને બાળી નાખે છે,
ਤਬ ਜਾਇ ਜੋਤਿ ਉਜਾਰਉ ਲਹੈ ॥੧੪॥
tab jaae jot ujaarau lahai |14|પછી તેને દિવ્ય પ્રકાશ મળે છે. ||14||