ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 854
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੈ ਵਲਿ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਸਜਣ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਨੁ ॥
jan naanak kai val hoaa meraa suaamee har sajan purakh sujaan |મારા ભગવાન અને માસ્ટર સેવક નાનકની બાજુમાં છે. સર્વશક્તિમાન અને સર્વજ્ઞ ભગવાન મારા શ્રેષ્ઠ મિત્ર છે.
ਪਉਦੀ ਭਿਤਿ ਦੇਖਿ ਕੈ ਸਭਿ ਆਇ ਪਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਿਅਹੁ ਮਨਹੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥੧੦॥
paudee bhit dekh kai sabh aae pe satigur kee pairee laahion sabhanaa kiahu manahu gumaan |10|ભોજનનું વિતરણ થતું જોઈને, દરેક વ્યક્તિ આવીને સાચા ગુરુના ચરણોમાં પડ્યા, જેમણે તેમના તમામ અહંકારી અભિમાનના મનને સાફ કર્યા. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਕੋਈ ਵਾਹੇ ਕੋ ਲੁਣੈ ਕੋ ਪਾਏ ਖਲਿਹਾਨਿ ॥
koee vaahe ko lunai ko paae khalihaan |એક બીજ રોપે છે, બીજો પાક લણે છે, અને હજુ પણ બીજો ભૂસુંમાંથી અનાજને હરાવે છે.
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕੋਈ ਖਾਇ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧॥
naanak ev na jaapee koee khaae nidaan |1|હે નાનક, ખબર નથી, આખરે અનાજ કોણ ખાશે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਤਰਿਆ ਸੋਇ ॥
jis man vasiaa tariaa soe |એકલો જ તેને પાર કરી જાય છે, જેના મનમાં પ્રભુ વાસ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak jo bhaavai so hoe |2|ઓ નાનક, તે એકલું જ થાય છે, જે તેની ઈચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਦਇਆਲਿ ਸਾਗਰੁ ਤਾਰਿਆ ॥
paarabraham deaal saagar taariaa |પરમ કૃપાળુ પરમાત્માએ મને સંસાર-સમુદ્રથી પાર કરાવ્યો છે.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮਿਹਰਵਾਨਿ ਭਰਮੁ ਭਉ ਮਾਰਿਆ ॥
gur poorai miharavaan bharam bhau maariaa |દયાળુ સંપૂર્ણ ગુરુએ મારી શંકાઓ અને ભયને દૂર કર્યા છે.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਕਰਾਲੁ ਦੂਤ ਸਭਿ ਹਾਰਿਆ ॥
kaam krodh bikaraal doot sabh haariaa |અસંતુષ્ટ જાતીય ઇચ્છા અને વણઉકેલાયેલ ક્રોધ, ભયાનક રાક્ષસો, સંપૂર્ણપણે નાશ પામ્યા છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਕੰਠਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
amrit naam nidhaan kantth ur dhaariaa |મેં મારા ગળા અને હૃદયમાં અમૃત નામનો ખજાનો મૂક્યો છે.
ਨਾਨਕ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮੁ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥੧੧॥
naanak saadhoo sang janam maran savaariaa |11|હે નાનક, સાધસંગતમાં, પવિત્રના સંગમાં, મારા જન્મ અને મૃત્યુને શણગારવામાં આવ્યા છે અને ઉદ્ધાર કરવામાં આવ્યા છે. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕੂੜੇ ਕਹਣ ਕਹੰਨਿੑ ॥
jinaee naam visaariaa koorre kahan kahani |જે ભગવાનના નામને ભૂલી જાય છે તે મિથ્યા કહેવાય છે.
ਪੰਚ ਚੋਰ ਤਿਨਾ ਘਰੁ ਮੁਹਨਿੑ ਹਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸੰਨਿੑ ॥
panch chor tinaa ghar muhani haumai andar sani |પાંચ ચોરો તેમના ઘરો લૂંટે છે, અને અહંકાર તૂટી જાય છે.
ਸਾਕਤ ਮੁਠੇ ਦੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਜਾਣੰਨਿੑ ॥
saakat mutthe duramatee har ras na jaanani |અવિશ્વાસુ સિનિકો તેમના પોતાના દુષ્ટ-મનથી છેતરાય છે; તેઓ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારને જાણતા નથી.
ਜਿਨੑੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਮਿ ਲੁਟਾਇਆ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਰਚਹਿ ਰਚੰਨਿੑ ॥
jinaee amrit bharam luttaaeaa bikh siau racheh rachani |જેઓ સંશયથી અમૃત ગુમાવે છે, તેઓ ભ્રષ્ટાચારમાં મગ્ન અને ફસાયેલા રહે છે.
ਦੁਸਟਾ ਸੇਤੀ ਪਿਰਹੜੀ ਜਨ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ਕਰੰਨਿੑ ॥
dusattaa setee piraharree jan siau vaad karani |તેઓ દુષ્ટો સાથે મિત્રતા કરે છે, અને પ્રભુના નમ્ર સેવકો સાથે દલીલ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸਾਕਤ ਨਰਕ ਮਹਿ ਜਮਿ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹੰਨਿੑ ॥
naanak saakat narak meh jam badhe dukh sahani |ઓ નાનક, અવિશ્વાસુ નિંદાઓ મૃત્યુના દૂત દ્વારા બંધાયેલા અને બંધાયેલા છે, અને નરકમાં યાતના ભોગવે છે.
ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਜਿਵ ਰਾਖਹਿ ਤਿਵੈ ਰਹੰਨਿੑ ॥੧॥
peaai kirat kamaavade jiv raakheh tivai rahani |1|તેઓ પહેલા કરેલા કાર્યોના કર્મ અનુસાર કાર્ય કરે છે; જેમ પ્રભુ તેમને રાખે છે, તેમ તેઓ જીવે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਾਣੁ ਨਿਤਾਣੇ ਤਿਸੁ ॥
jinaee satigur seviaa taan nitaane tis |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, તેઓ શક્તિહીનમાંથી શક્તિશાળીમાં પરિવર્તિત થાય છે.
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸੁ ॥
saas giraas sadaa man vasai jam johi na sakai tis |દરેક શ્વાસ અને ખોરાકના ટુકડા સાથે, ભગવાન તેમના મનમાં કાયમ રહે છે, અને મૃત્યુના દૂત પણ તેમને જોઈ શકતા નથી.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸੁ ਕਵਲਾ ਸੇਵਕਿ ਤਿਸੁ ॥
hiradai har har naam ras kavalaa sevak tis |ભગવાન, હર, હરનું નામ તેમના હૃદયને ભરી દે છે, અને માયા તેમની સેવક છે.
ਹਰਿ ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੋਇ ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਸੁ ॥
har daasaa kaa daas hoe param padaarath tis |જે ભગવાનના દાસોનો દાસ બને છે, તેને સૌથી મોટો ખજાનો મળે છે.
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਵਸੈ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਿਸੁ ॥
naanak man tan jis prabh vasai hau sad kurabaanai tis |હે નાનક, જેના મન અને શરીરમાં ભગવાન વાસ કરે છે તેના માટે હું હંમેશ માટે બલિદાન છું.
ਜਿਨੑ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਰਸੁ ਸੰਤ ਜਨਾ ਸਿਉ ਤਿਸੁ ॥੨॥
jina kau poorab likhiaa ras sant janaa siau tis |2|જેની પાસે આવું પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય છે, તે જ નમ્ર સંતોના પ્રેમમાં છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜੋ ਬੋਲੇ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਪਰਮੇਸਰਿ ਸੁਣਿਆ ॥
jo bole pooraa satiguroo so paramesar suniaa |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ જે કહે છે, તે ગુણાતીત ભગવાન સાંભળે છે.
ਸੋਈ ਵਰਤਿਆ ਜਗਤ ਮਹਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਮੁਖਿ ਭਣਿਆ ॥
soee varatiaa jagat meh ghatt ghatt mukh bhaniaa |તે સમગ્ર જગતમાં વ્યાપેલું અને વ્યાપેલું છે, અને તે દરેક જીવના મુખ પર છે.
ਬਹੁਤੁ ਵਡਿਆਈਆ ਸਾਹਿਬੈ ਨਹ ਜਾਹੀ ਗਣੀਆ ॥
bahut vaddiaaeea saahibai nah jaahee ganeea |તેથી ભગવાનના મહાન મહિમા અસંખ્ય છે, તેમની ગણતરી પણ કરી શકાતી નથી.
ਸਚੁ ਸਹਜੁ ਅਨਦੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਸਿ ਸਚੀ ਗੁਰ ਮਣੀਆ ॥
sach sahaj anad satiguroo paas sachee gur maneea |સત્ય, શાંતિ અને આનંદ સાચા ગુરુમાં આરામ કરે છે; ગુરુ સત્યનું રત્ન આપે છે.
ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਸਵਾਰੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸਚੇ ਜਿਉ ਬਣਿਆ ॥੧੨॥
naanak sant savaare paarabraham sache jiau baniaa |12|ઓ નાનક, પરમ ભગવાન ભગવાન સંતોને શણગારે છે, જેઓ સાચા ભગવાન જેવા બને છે. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਰਿ ॥
apanaa aap na pachhaanee har prabh jaataa door |તે પોતાને સમજતો નથી; તે માને છે કે ભગવાન ભગવાન દૂર છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਵਿਸਰੀ ਕਿਉ ਮਨੁ ਰਹੈ ਹਜੂਰਿ ॥
gur kee sevaa visaree kiau man rahai hajoor |તે ગુરુની સેવા કરવાનું ભૂલી જાય છે; તેનું મન પ્રભુની હાજરીમાં કેવી રીતે રહી શકે?
ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਕੂਰਿ ॥
manamukh janam gavaaeaa jhootthai laalach koor |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવનાર મનમુખ વ્યર્થ લોભ અને મિથ્યાત્વમાં પોતાનું જીવન વેડફી નાખે છે.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਦੂਰਿ ॥੧॥
naanak bakhas milaaeian sachai sabad hadoor |1|ઓ નાનક, ભગવાન માફ કરે છે, અને તેમને પોતાની સાથે ભેળવે છે; શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તે હંમેશા હાજર છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
har prabh sachaa sohilaa guramukh naam govind |ભગવાન ભગવાનની સ્તુતિ સાચી છે; ગુરુમુખ બ્રહ્માંડના ભગવાનના નામનો જપ કરે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਣਾ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ॥
anadin naam salaahanaa har japiaa man aanand |રાત-દિવસ નામની સ્તુતિ કરવાથી અને પ્રભુનું ધ્યાન કરવાથી મન આનંદમય બને છે.
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥
vaddabhaagee har paaeaa pooran paramaanand |મહાન નસીબ દ્વારા, મને પરમ આનંદના સંપૂર્ણ મૂર્ત સ્વરૂપ ભગવાન મળ્યા છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥
jan naanak naam salaahiaa bahurr na man tan bhang |2|સેવક નાનક નામની સ્તુતિ કરે છે; તેનું મન અને શરીર ફરી ક્યારેય વિખેરાઈ જશે નહીં. ||2||