ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 19
ਦਰਿ ਘਰਿ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dar ghar dtoee na lahai daragah jhootth khuaar |1| rahaau |આ જગતમાં તમને કોઈ આશરો નહિ મળે; આ પછીના વિશ્વમાં, ખોટા હોવાને કારણે, તમારે દુઃખ ભોગવવું પડશે. ||1||થોભો ||
ਆਪਿ ਸੁਜਾਣੁ ਨ ਭੁਲਈ ਸਚਾ ਵਡ ਕਿਰਸਾਣੁ ॥
aap sujaan na bhulee sachaa vadd kirasaan |સાચા પ્રભુ પોતે સર્વ જાણે છે; તે કોઈ ભૂલ કરતો નથી. તે બ્રહ્માંડના મહાન ખેડૂત છે.
ਪਹਿਲਾ ਧਰਤੀ ਸਾਧਿ ਕੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਦੇ ਦਾਣੁ ॥
pahilaa dharatee saadh kai sach naam de daan |પ્રથમ, તે જમીન તૈયાર કરે છે, અને પછી તે સાચા નામનું બીજ રોપશે.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਉਪਜੈ ਨਾਮੁ ਏਕੁ ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nau nidh upajai naam ek karam pavai neesaan |2|નવ ખજાના એક ભગવાનના નામથી ઉત્પન્ન થાય છે. તેમની કૃપાથી, અમે તેમનું બેનર અને ચિહ્ન પ્રાપ્ત કરીએ છીએ. ||2||
ਗੁਰ ਕਉ ਜਾਣਿ ਨ ਜਾਣਈ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
gur kau jaan na jaanee kiaa tis chaj achaar |કેટલાક બહુ જ્ઞાની હોય છે, પણ જો તેઓ ગુરુને ન જાણતા હોય તો તેમના જીવનનો શો ઉપયોગ?
ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੁ ॥
andhulai naam visaariaa manamukh andh gubaar |અંધ લોકો ભગવાનના નામને ભૂલી ગયા છે. સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો સંપૂર્ણ અંધકારમાં છે.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੩॥
aavan jaan na chukee mar janamai hoe khuaar |3|પુનર્જન્મમાં તેમનું આવવું અને જવાનું સમાપ્ત થતું નથી; મૃત્યુ અને પુનર્જન્મ દ્વારા, તેઓ બરબાદ થઈ રહ્યા છે. ||3||
ਚੰਦਨੁ ਮੋਲਿ ਅਣਾਇਆ ਕੁੰਗੂ ਮਾਂਗ ਸੰਧੂਰੁ ॥
chandan mol anaaeaa kungoo maang sandhoor |કન્યા ચંદનનું તેલ અને અત્તર ખરીદી શકે છે અને તેને તેના વાળમાં મોટી માત્રામાં લગાવી શકે છે;
ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਬਹੁ ਘਣਾ ਪਾਨਾ ਨਾਲਿ ਕਪੂਰੁ ॥
choaa chandan bahu ghanaa paanaa naal kapoor |તેણી તેના શ્વાસને સોપારી અને કપૂરથી મધુર કરી શકે છે,
ਜੇ ਧਨ ਕੰਤਿ ਨ ਭਾਵਈ ਤ ਸਭਿ ਅਡੰਬਰ ਕੂੜੁ ॥੪॥
je dhan kant na bhaavee ta sabh addanbar koorr |4|પરંતુ જો આ કન્યા તેના પતિ ભગવાનને પ્રસન્ન ન કરતી હોય, તો આ બધી જાળ ખોટી છે. ||4||
ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗਣ ਬਾਦਿ ਹਹਿ ਸਭਿ ਸੀਗਾਰ ਵਿਕਾਰ ॥
sabh ras bhogan baad heh sabh seegaar vikaar |તેણીના તમામ આનંદનો આનંદ વ્યર્થ છે, અને તેણીની બધી સજાવટ ભ્રષ્ટ છે.
ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦੀਐ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ਗੁਰਦੁਆਰਿ ॥
jab lag sabad na bhedeeai kiau sohai guraduaar |જ્યાં સુધી તેણીને શબ્દ દ્વારા વીંધવામાં ન આવે ત્યાં સુધી તે ગુરુના દ્વાર પર કેવી રીતે સુંદર દેખાઈ શકે?
ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੫॥੧੩॥
naanak dhan suhaaganee jin sah naal piaar |5|13|હે નાનક, ધન્ય છે તે ભાગ્યશાળી કન્યા, જે તેના પતિ ભગવાનના પ્રેમમાં છે. ||5||13||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਸੁੰਞੀ ਦੇਹ ਡਰਾਵਣੀ ਜਾ ਜੀਉ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
sunyee deh ddaraavanee jaa jeeo vichahu jaae |ખાલી શરીર ભયાનક છે, જ્યારે આત્મા અંદરથી નીકળી જાય છે.
ਭਾਹਿ ਬਲੰਦੀ ਵਿਝਵੀ ਧੂਉ ਨ ਨਿਕਸਿਓ ਕਾਇ ॥
bhaeh balandee vijhavee dhooau na nikasio kaae |જીવનની સળગતી આગ બુઝાઈ ગઈ છે, અને શ્વાસનો ધુમાડો હવે નીકળતો નથી.
ਪੰਚੇ ਰੁੰਨੇ ਦੁਖਿ ਭਰੇ ਬਿਨਸੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥੧॥
panche rune dukh bhare binase doojai bhaae |1|પાંચ સંબંધીઓ (ઈન્દ્રિયો) વેદનાથી રડે છે અને વિલાપ કરે છે, અને દ્વૈતના પ્રેમથી દૂર થઈ જાય છે. ||1||
ਮੂੜੇ ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
moorre raam japahu gun saar |તમે મૂર્ખ: ભગવાનના નામનો જપ કરો, અને તમારા ગુણને સાચવો.
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਸਭ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
haumai mamataa mohanee sabh mutthee ahankaar |1| rahaau |અહંકાર અને માલિકીભાવ ખૂબ જ આકર્ષક છે; અહંકારી અભિમાન દરેકને લૂંટી ગયું છે. ||1||થોભો ||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ॥
jinee naam visaariaa doojee kaarai lag |જેઓ ભગવાનના નામને ભૂલી ગયા છે, તેઓ દ્વૈતની બાબતોમાં જોડાયેલા છે.
ਦੁਬਿਧਾ ਲਾਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਿ ॥
dubidhaa laage pach mue antar trisanaa ag |દ્વૈત સાથે જોડાયેલ, તેઓ સડો અને મૃત્યુ પામે છે; તેઓ અંદર ઇચ્છાની આગથી ભરેલા છે.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰਿ ਮੁਠੀ ਧੰਧੈ ਠਗਿ ॥੨॥
gur raakhe se ubare hor mutthee dhandhai tthag |2|જેઓ ગુરુ દ્વારા સુરક્ષિત છે તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે; અન્ય તમામ છેતરપિંડી અને કપટી દુન્યવી બાબતો દ્વારા લૂંટવામાં આવે છે. ||2||
ਮੁਈ ਪਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ਗਇਆ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਿਰੋਧੁ ॥
muee pareet piaar geaa muaa vair virodh |પ્રેમ મરી જાય છે, અને સ્નેહ અદૃશ્ય થઈ જાય છે. ધિક્કાર અને વિમુખતા મરી જાય છે.
ਧੰਧਾ ਥਕਾ ਹਉ ਮੁਈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ਕ੍ਰੋਧੁ ॥
dhandhaa thakaa hau muee mamataa maaeaa krodh |ગૂંચવણોનો અંત આવે છે, અને અહંકાર મૃત્યુ પામે છે, માયા, સ્વત્વ અને ક્રોધની આસક્તિ સાથે.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਰੋਧੁ ॥੩॥
karam milai sach paaeeai guramukh sadaa nirodh |3|જેઓ તેમની કૃપા મેળવે છે તેઓ સાચાને પ્રાપ્ત કરે છે. ગુરુમુખો કાયમ સંતુલિત સંયમમાં રહે છે. ||3||
ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮਤਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
sachee kaarai sach milai guramat palai paae |સાચાં કાર્યોથી સાચા પ્રભુને મળે છે, અને ગુરુનો ઉપદેશ મળે છે.
ਸੋ ਨਰੁ ਜੰਮੈ ਨਾ ਮਰੈ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
so nar jamai naa marai naa aavai naa jaae |પછી, તેઓ જન્મ અને મૃત્યુને પાત્ર નથી; તેઓ પુનર્જન્મમાં આવતા નથી અને જતા નથી.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਪਰਧਾਨੁ ਸੋ ਦਰਗਹਿ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ॥੪॥੧੪॥
naanak dar paradhaan so darageh paidhaa jaae |4|14|ઓ નાનક, તેઓ ભગવાનના દ્વાર પર આદરણીય છે; તેઓ ભગવાનના દરબારમાં સન્માનમાં પહેરવામાં આવે છે. ||4||14||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲ ੧ ॥
sireeraag mahal 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਤਨੁ ਜਲਿ ਬਲਿ ਮਾਟੀ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਮਨੂਰੁ ॥
tan jal bal maattee bheaa man maaeaa mohi manoor |શરીર બળીને રાખ થઈ ગયું છે; માયાના પ્રેમથી મન પર કાટ લાગેલો છે.
ਅਉਗਣ ਫਿਰਿ ਲਾਗੂ ਭਏ ਕੂਰਿ ਵਜਾਵੈ ਤੂਰੁ ॥
aaugan fir laagoo bhe koor vajaavai toor |ખામીઓ વ્યક્તિના દુશ્મન બની જાય છે, અને અસત્ય હુમલાનું બ્યુગલ ફૂંકે છે.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਾਈਐ ਦੁਬਿਧਾ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥੧॥
bin sabadai bharamaaeeai dubidhaa ddobe poor |1|શબ્દના શબ્દ વિના, લોકો પુનર્જન્મમાં ખોવાઈ જાય છે. દ્વૈતના પ્રેમ થકી, ભીડ ડૂબી ગઈ છે. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਬਦਿ ਤਰਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man re sabad tarahu chit laae |હે મન, તમારી ચેતનાને શબ્દ પર કેન્દ્રિત કરીને પાર તર.
ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਿਆ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin guramukh naam na boojhiaa mar janamai aavai jaae |1| rahaau |જેઓ ગુરુમુખ થતા નથી તેઓ નામને સમજતા નથી; તેઓ મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મમાં આવતા અને જતા રહે છે. ||1||થોભો ||
ਤਨੁ ਸੂਚਾ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
tan soochaa so aakheeai jis meh saachaa naau |તે શરીર શુદ્ધ કહેવાય છે, જેમાં સાચું નામ રહે છે.
ਭੈ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਹਵਾ ਸਚੁ ਸੁਆਉ ॥
bhai sach raatee dehuree jihavaa sach suaau |જેનું શરીર સત્યના ભયથી રંગાયેલું છે, અને જેની જીભ સત્યતાનો સ્વાદ લે છે,
ਸਚੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਾਵੈ ਤਾਉ ॥੨॥
sachee nadar nihaaleeai bahurr na paavai taau |2|સાચા ભગવાનની કૃપાની નજર દ્વારા આનંદમાં લાવવામાં આવે છે. તે વ્યક્તિને ફરીથી ગર્ભની અગ્નિમાંથી પસાર થવું પડતું નથી. ||2||
ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਵਨਾ ਭਇਆ ਪਵਨੈ ਤੇ ਜਲੁ ਹੋਇ ॥
saache te pavanaa bheaa pavanai te jal hoe |સાચા પ્રભુ પાસેથી વાયુ આવ્યું અને હવામાંથી પાણી આવ્યું.
ਜਲ ਤੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸਾਜਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮੋਇ ॥
jal te tribhavan saajiaa ghatt ghatt jot samoe |પાણીમાંથી, તેણે ત્રણેય જગતનું સર્જન કર્યું; દરેક અને દરેક હૃદયમાં તેણે પોતાનો પ્રકાશ રેડ્યો છે.
ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
niramal mailaa naa theeai sabad rate pat hoe |3|નિષ્કલંક પ્રભુ દૂષિત થતા નથી. શબ્દને અનુરૂપ, સન્માન પ્રાપ્ત થાય છે. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ॥
eihu man saach santokhiaa nadar kare tis maeh |જેનું મન સત્યતાથી સંતુષ્ટ છે, તે ભગવાનની કૃપાની નજરથી ધન્ય છે.