ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 19
ਦਰਿ ਘਰਿ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dar ghar dtoee na lahai daragah jhootth khuaar |1| rahaau |In hoc mundo non invenies tectum; in hoc mundo postea, cum sitis, mentiemini. ||1||Pause||
ਆਪਿ ਸੁਜਾਣੁ ਨ ਭੁਲਈ ਸਚਾ ਵਡ ਕਿਰਸਾਣੁ ॥
aap sujaan na bhulee sachaa vadd kirasaan |Ipse verus Dominus novit omnia; Nihil errat. Magnus est agricola universi.
ਪਹਿਲਾ ਧਰਤੀ ਸਾਧਿ ਕੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਦੇ ਦਾਣੁ ॥
pahilaa dharatee saadh kai sach naam de daan |Primo terram praeparat, et deinde veri nominis semen seminat.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਉਪਜੈ ਨਾਮੁ ਏਕੁ ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nau nidh upajai naam ek karam pavai neesaan |2|Novem thesauri producuntur ex nomine unius Domini. Ejus gratia vexillum et Insignia obtinemus. ||2||
ਗੁਰ ਕਉ ਜਾਣਿ ਨ ਜਾਣਈ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
gur kau jaan na jaanee kiaa tis chaj achaar |Quidam sunt valde scientes, sed Guru si ignorant, quis usus vitae eorum?
ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੁ ॥
andhulai naam visaariaa manamukh andh gubaar |Caeci obliti sunt Naam, nomen Domini. Superi manmukhs in ultimis tenebris sunt.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੩॥
aavan jaan na chukee mar janamai hoe khuaar |3|Eorum adventus et ingressus in reincarnatione non finiuntur; morte et reatu contabescant. ||3||
ਚੰਦਨੁ ਮੋਲਿ ਅਣਾਇਆ ਕੁੰਗੂ ਮਾਂਗ ਸੰਧੂਰੁ ॥
chandan mol anaaeaa kungoo maang sandhoor |Sponsa emat sandalia oleum et unguenta, et ea componat ad capillum copiosum;
ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਬਹੁ ਘਣਾ ਪਾਨਾ ਨਾਲਿ ਕਪੂਰੁ ॥
choaa chandan bahu ghanaa paanaa naal kapoor |indulcet ut betel folium et camphorae anhelitum ;
ਜੇ ਧਨ ਕੰਤਿ ਨ ਭਾਵਈ ਤ ਸਭਿ ਅਡੰਬਰ ਕੂੜੁ ॥੪॥
je dhan kant na bhaavee ta sabh addanbar koorr |4|sed si haec sponsa viro domino non placet, falsa sunt haec omnia falsura. ||4||
ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗਣ ਬਾਦਿ ਹਹਿ ਸਭਿ ਸੀਗਾਰ ਵਿਕਾਰ ॥
sabh ras bhogan baad heh sabh seegaar vikaar |Voluptatum eius omnis voluptas assumenda est, et omnis ornatus eius.
ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦੀਐ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ਗੁਰਦੁਆਰਿ ॥
jab lag sabad na bhedeeai kiau sohai guraduaar |Donec confossus Shabad, quomodo spectare potest pulchram portam Guru?
ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੫॥੧੩॥
naanak dhan suhaaganee jin sah naal piaar |5|13|O Nanak, beata illa fortunata sponsa, quae amat sponsum suum Dominum. ||5||13||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |Siree Raag, Primum Mehl:
ਸੁੰਞੀ ਦੇਹ ਡਰਾਵਣੀ ਜਾ ਜੀਉ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
sunyee deh ddaraavanee jaa jeeo vichahu jaae |Corpus inane horribile est, cum anima intus exit.
ਭਾਹਿ ਬਲੰਦੀ ਵਿਝਵੀ ਧੂਉ ਨ ਨਿਕਸਿਓ ਕਾਇ ॥
bhaeh balandee vijhavee dhooau na nikasio kaae |Ignis vitae exstinguitur, et fumus halitus iam non emergit.
ਪੰਚੇ ਰੁੰਨੇ ਦੁਖਿ ਭਰੇ ਬਿਨਸੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥੧॥
panche rune dukh bhare binase doojai bhaae |1|Quinque propinqui, idest dolenter, flent et eiulant, et contabescant per amorem dualitatis. ||1||
ਮੂੜੇ ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
moorre raam japahu gun saar |Stulte: cane nomen Domini, et conserva virtutem tuam.
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਸਭ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
haumai mamataa mohanee sabh mutthee ahankaar |1| rahaau |Egotismus et rapinae sunt valde alliciendae; egotistical superbia omnes diripuit. ||1||Pause||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ॥
jinee naam visaariaa doojee kaarai lag |Qui Naam, nomen Domini, obliti sunt rebus dualitatis.
ਦੁਬਿਧਾ ਲਾਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਿ ॥
dubidhaa laage pach mue antar trisanaa ag |Dualitati adhaerentes putrescunt et moriuntur; repleti sunt intus desiderii igne.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰਿ ਮੁਠੀ ਧੰਧੈ ਠਗਿ ॥੨॥
gur raakhe se ubare hor mutthee dhandhai tthag |2|Qui a Guru custodiuntur, salvantur; mundanis negotiis fallaciis omnes alii deluduntur et diripiuntur. ||2||
ਮੁਈ ਪਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ਗਇਆ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਿਰੋਧੁ ॥
muee pareet piaar geaa muaa vair virodh |Amor perit, et amor evanescit. Odium et alienatio dee.
ਧੰਧਾ ਥਕਾ ਹਉ ਮੁਈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ਕ੍ਰੋਧੁ ॥
dhandhaa thakaa hau muee mamataa maaeaa krodh |Impedimenta finiunt, et egotismus moritur, una cum affectione ad Mayam, rapinam et iram.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਰੋਧੁ ॥੩॥
karam milai sach paaeeai guramukh sadaa nirodh |3|Qui misericordiam eius accipiunt, verum obtinent. Gurmukhs in temperato moderamine semper habitant. ||3||
ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮਤਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
sachee kaarai sach milai guramat palai paae |Veris actionibus occurrit verus Dominus, et Guru doctrinas reperiuntur.
ਸੋ ਨਰੁ ਜੰਮੈ ਨਾ ਮਰੈ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
so nar jamai naa marai naa aavai naa jaae |Deinde genitura et mors non sunt obnoxii; non ueniunt et eunt in reincarnatione.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਪਰਧਾਨੁ ਸੋ ਦਰਗਹਿ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ॥੪॥੧੪॥
naanak dar paradhaan so darageh paidhaa jaae |4|14|O Nanak, ad portam Domini venerati sunt; in aula Domini in honore sunt. ||4||14||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲ ੧ ॥
sireeraag mahal 1 |Siree Raag, Primum Mehl:
ਤਨੁ ਜਲਿ ਬਲਿ ਮਾਟੀ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਮਨੂਰੁ ॥
tan jal bal maattee bheaa man maaeaa mohi manoor |Corpus exustum est; amore suo Maya, mens rubiginosa est.
ਅਉਗਣ ਫਿਰਿ ਲਾਗੂ ਭਏ ਕੂਰਿ ਵਜਾਵੈ ਤੂਰੁ ॥
aaugan fir laagoo bhe koor vajaavai toor |Inimicos demerita fiunt, et bucinam furoris Falsitas verberat.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਾਈਐ ਦੁਬਿਧਾ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥੧॥
bin sabadai bharamaaeeai dubidhaa ddobe poor |1|Sine verbo Shabad, homines in reincarnatione amissi vagantur. Amore dualitatis multae submersae sunt. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਬਦਿ ਤਰਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man re sabad tarahu chit laae |O mens, trana, mentem tuam in Shabad ponendo.
ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਿਆ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin guramukh naam na boojhiaa mar janamai aavai jaae |1| rahaau |Qui non fiunt Gurmukh non intelligunt Naam; moriuntur, et continue veniunt et eunt in reincarnatione. ||1||Pause||
ਤਨੁ ਸੂਚਾ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
tan soochaa so aakheeai jis meh saachaa naau |Corpus illud purum esse dicitur, in quo verum nomen manet.
ਭੈ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਹਵਾ ਸਚੁ ਸੁਆਉ ॥
bhai sach raatee dehuree jihavaa sach suaau |Cuius corpus imbuitur Veri timore, cuius lingua sapit Veritatem;
ਸਚੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਾਵੈ ਤਾਉ ॥੨॥
sachee nadar nihaaleeai bahurr na paavai taau |2|ad ecstasim adducitur a veri Domini aspectu gratiae. Quod homo non habet ire per ignem uteri. ||2||
ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਵਨਾ ਭਇਆ ਪਵਨੈ ਤੇ ਜਲੁ ਹੋਇ ॥
saache te pavanaa bheaa pavanai te jal hoe |Ex aere verus venit, et ex aere aqua.
ਜਲ ਤੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸਾਜਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮੋਇ ॥
jal te tribhavan saajiaa ghatt ghatt jot samoe |Ex aqua tres mundos creavit; omnibus et singulis cor suum lumen infudit.
ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
niramal mailaa naa theeai sabad rate pat hoe |3|Dominus immaculatus non polluitur. Shabad convenire , honor adeptus est . ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ॥
eihu man saach santokhiaa nadar kare tis maeh |Cuius mens in veritate contenta est, Domini volente gratia benedicitur.