Spes mea tam intensa est, ut spes haec sola spem meam impleat.
Cum verus Guru misericors fit, tunc perfectum Dominum consequor.
Corpus meum tot vitiis refertum est; Tectus sum culpis et demeritis.
Domine! Cum verus Guru misericors fit, tunc mens tenetur. ||5||
Dicit Nanak, Meditatus sum Domino, Infinitus et Infinitus.
Mundus hic oceanus tam difficilis transitus est; Verus Guru me traduxit.
Meus adventus et exitus in reincarnatione finiuntur, cum occurram ad Dominum perfectum.
Domine! Ambrosialis Nectar nomen Domini a Guru Vero consecutus sum. ||6||
Lotus in manu mea est; in atrio cordis mei in pace maneo.
O mi sodalis, collo iudaeo circumdedit; Quo viso, tristitia tollitur.
Maneo cum Domino Mundi, Thesauro Totae Pacis. Domine!
In manu eius sunt omnes divitiae, spiritualis perfectio et novem thesauri. ||7||
Qui exeunt ad fruendum alienis mulieribus, in confusione patientur.
Qui alienas opes surripiunt, crimen celari quonam modo?
Qui sacras laudes Domini decantant omnes generationes eorum salvant et rediment.
Domine! Qui audiunt et contemplantur Summum Dominum Deum, puri et sancti facti sunt. ||8||
Caelum sursum amabile spectat, et terra deorsum pulchra est.
Fulgurat decem partes; Aspicio faciem dilecti mei.
Si peregrinas quæro terras, quomodo dilectum meum invenero?
Domine! Si tale fatum fronti meae inscriptum est, in Beata visione Darshanis sui sum occupatus. ||9||
omnia loca vidi, sed tibi nulla comparatio est.
Primus Dominus, Architectus Parcae, Te fundavit; ita decoratus es et decoratus.
Ramdaspur est florens et frequens, et incomparabiliter formosus.
Domine! Lavacrum in sacro fonte Raam Daas, peccata abluuntur, o Nanak. ||10||
Imber est valde dolor; conscia, optat pluviam.
Id desiderat, cui ejus spiritus vitae adicitur.
Vagatur depressus a silva in silvam, propter aquae guttam.
Domine! Eodem plane modo humilis servus Domini implorat pro Naam, nomen Domini. Nanak sacrificium ei. ||11||
Amici mei conscientia incomparabiliter formosa est. Mysterium eius cognosci non potest.
Qui inaestimabiles virtutes emit, essentiam rei cognoscit.
Cum conscientia in summa conscientia hauritur, magna laetitia et beatitudo inveniuntur.
Domine! Cum fallaces fures vincuntur, verae divitiae comparantur. ||12||
In somnis elatus sum; cur fimbriam vestimenti non apprehendi?
Intuitus Dominum Pulchrum ibi laxantem, animus meus captus est et captus.
Quaero pedes eius - dic mihi, ubi inveniam?
Domine! Dic mihi quomodo inueniam dilectum meum, o sodalem meum. ||13||
Oculi qui sanctum non vident - oculi illi miseri sunt.
Aures quae non audiunt sonum Naad - aures illae aeque inplenda sunt.
Lingua, quae Naam non cantat, per partes excidenda est.
Domine! Cum mortalis oblitus Dominus universi, Dominus Rex summus, in dies debilitatur. ||14||
alae bumili apis in petalis loti odorati inebriantes capiuntur.
Membra petalis irretita, sensus amittit.