Obliviscitur dolor meus, et in me profunde pacem inveni. ||1||
Guru me benedixit unguento sapientiae spiritualis.
Sine nomine Domini vita sine mente est. ||1||Pause||
In memoria meditans, Naam Dayv venit cognoscere Dominum.
Anima eius miscetur Domino, vita mundi. ||2||1||
Bilaaval, Verbum devotum Ravi Daas:
Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
Meam paupertatem videntes, omnes riserunt. Talis erat conditio.
Teneo autem octodecim virtutes spirituales in manu mea. omnia per gratiam tuam. ||1||
Tu scis, et nihil sum, Domine, Destructor timoris.
Sanctuarium tuum, Deus, Plen- trum, Restortorem rerum nostrarum omnia quaerunt. ||1||Pause||
Quicumque in Sanctuarium tuum intrat, onere peccati levatur.
Salvasti excelsos et humiles ex impudicis mundo. ||2||
Inquit Ravi Daas, quid de tacita oratione plura dici possunt?
Quidquid es, es, Domine; quomodo nihil conferet cum tuis laudibus? ||3||1||
Bilaaval:
Familia illa, in qua nascitur sanctus;
sive nobiles sive ignobiles ordinis socialis, sive divites sive pauperes, sinceram odorem toto orbe diffusum habebunt. ||1||Pause||
Sive sit Brahmin, Vaishya, Soodra, sive Kh'shaatriya; sive poeta, sive ignobilis, sive impurus;
sincerus fit per meditationem Domini Dei. Seipsum servat et utriusque parentes familiae. ||1||
Beatus ille villa, et benedictus locus nativitatis ejus; beáta familia eius per ómnia sæcula.
Qui in alta essentia bibit, alios sapores deserit; hac divina essentia inebriatus excludit peccatum et corruptionem. ||2||
Inter scolares religiosos, milites et reges, non est alius par devotoo Domini.
Sicut lilii folia aqua natant sine aqua, Ravi Daas dicit, ita vita in mundo est. ||3|||
Verbum Sadhana, Raag Bilaaval:
Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
Regis enim filia, Vishnus homo induebatur.
Vexari fecit, et propter se, sed Dominus servavit honorem suum. ||1||
Quid tibi vis, o Guru mundi, si non praeteritarum actionum karma delebis?
Quid a leone salutem petas, si quis a dracone comedatur? ||1||Pause||
Ave pluvialis propter unam guttam dolet.
Cum spiraculum vitae defecerit, etiam oceanus ille nullius usus est. ||2||
Jam vita mea lassata est, nec multo diutius durabit; quomodo possum patienter esse?
Si me mergam et moriar, ac deinde navigium venerit, dic mihi, quomodo naves conscendam? ||3||
nihil sum, nihil habeo, nihil ad me pertinet.
Nunc decus meum defende; Sadhana servus humilis tuus. ||4||1||