Fame coacta, semitam Maianae divitiarum videt; hic affectio motus aufert liberationis thesaurum. ||3||
flens et eiulans non recipit eos; passim scrutatur ac lassescit.
Cupidine, ira et egotismo occupatus, in amorem falsis cognatis incidit. ||4||
Comedit et gaudet, audit et vigilat, et exornat ad ostentationem mortis in hac domo.
Sine verbo Shabad Guru's non intelligit. Sine nomine Domini mors vitari non potest. ||5||
Quo magis affectus et egotismus eum deludunt et confundunt, eo magis clamat « mea, mea!
corpus et opes transeunt, ac scepticismo et protervitate discerpitur; in fine dolet et resipiscit, cum cadit pulvis in faciem suam. ||6||
Senescit, corpus et iuventus tabescit, et mucoso gutture inplenda est; aqua ex oculis fluit.
Defecit eum pedes eius, et manus eius contremuerunt et contremuerunt. Cynicus infidelis in corde suo Dominum non ponit. ||7||
Intellectus ei deficit, capilli nigri albescunt, et nemo eum in domo sua retinere vult.
Naam oblivio, haec sunt ei stigmata quae adhaerent; nuntius mortis verberat et ad infernum trahit. ||8||
Recordum actiones praeteritae deleri non possunt; quis alius est qui vituperet nativitatis et mortis?
Sine Guru, vita et mors vana sunt; sine Verbo Guru's Shabad, vita modo exardescit. ||9||
Voluptates, quibus in beatitudine sunt, pereunt; agendo in corruptione inutilem indulgentiam.
Naam oblivio captus avaritie prodit fontem suum; fustis iusti iudicis LEX percutiet eum super caput eius. ||10||
Gloriosas Nominis Domini laudes Gurmukhs canunt; Eos Dominus Deus Suae Gratiae intuitu benedicit.
Illa sunt pura, perfecta, illimitata et infinita; in hoc mundo, formam sunt Guru, dominus universitatis. ||11||
Meditamini in memoria Domini; meditandum et contemplandum Verbum Guru et cum servis Domini humillimis coniungi amant.
Domini humiles servi formam Guru sunt; summi et nobiles in Curia Domini. Nanak humiles servorum Domini quaerit pulverem pedum. ||12||8||
Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
Maaroo, Kaafee, Prima Mehl, Secunda Domus:
Homo duplex animo venit et vadit et multos amicos habet.
Anima separata a Domino suo, nec habet locum quietis; quomodo consolatur? ||1||
Amori Domini mei coniungitur mens mea.
devotus, devotus, sacrificium Domino; si modo etiam momento temporis benedicat me sua gratia! ||1||Pause||
Sponsa sum abjecta, patria relicta ; quonam modo ad in- leges nunc ire possum ?
Delicta mea circum collum meum gero; sine sponso meo, dolens et contabesco ad mortem. ||2||
Quod si in parentum domo meminero maritum meum, tunc veniam adhuc in domo soceri mei habitare.
Laetae sponsae in pace dormiunt; inveniunt virum suum Dominum virtutis thesaurum. ||3||
Tegumenta et culcitas ex serico fiunt, et similiter vestes in corporibus;
Dominus immundas sponsas respuit. Vita eorum in miseriam transit. ||4||