In Societate Sanctorum, Deus, Dilectus, Remissorius, inhabitare mentem venit.
Qui Deo suo servit, imperator regum est
Hoc est tempus loquendi, Laus canendi et Gloriae Dei, Quae purgans et purgans Mundo fert meritum balnea.
Lingua, quae has laudes canit, digna est; non est huic aequalis caritas.
Benedícat nos glória Sua, Benígnus et Miserátus, qui inhabitábit in mente et córpore Dóminus omnípotens.
Ipsius sunt anima, corpus et opes; Sacrificium ei ego sum in sæcula sæculorum. ||3||
Quem enim Dominus Creator occurrit et Sibi adiunxit, in aeternum non separabitur.
Verus Creator Dominus servi sui rumpit vincula.
Dubitans repulsus est in via; merita et demerita non habentur.
Nanak Sanctuarium quaerit Eius qui cordis est fulcrum. ||4||18||88||
Siree Raag, Quintus Mehl:
Lingua tua repete Nomen verum, et mens et corpus Purum fiet.
Mater tua et pater et omnes propinqui tui, sine ipso nulla sunt.
Si Deus ipse misericordiae suae largitur, non est oblitus, vel momento. ||1||
O mens mea, servite Vero, dum spiraculum vitae habes.
Sine vero, omnia falsa sunt; in fine omnes peribunt. ||1||Pause||
Dominus et Magister meus est immaculatus et purus; sine ipso nec vivere possum.
In animo et corpore, tanta fames est; Utinam veniat aliquis, et me cum illo iungat, mater mea!
Sine Domino nostro Marite quattuor angulos quaesivi, alius locus quietis non est. ||2||
Ipsi preces tuas offer, qui te cum Creatore coniunget.
Verus Guru est dator Naam; Thesaurus eius perfectus est et superabundans.
Per omnia saecula saeculorum, laudet eum, cui non est finis neque limitatio. ||3||
Laudate Deum, nutritorem et dilectum; Viae admirandae eius infinitae sunt.
Ipsum adorate et adorate in saecula saeculorum; haec est admirabilis sapientia.
Nanak, suavis est Dei Sapor mentibus et corporibus illorum, qui tam beatam sortem habent in frontibus suis inscriptam. ||4||19||89||
Siree Raag, Quintus Mehl:
Sanctis humillimis occurre, Siblings Parcae, et verum nomen contemplare.
Pro itinere animae, collige commeatus, qui tecum hic et post pergamus.
Haec a Perfecto Guru obtinentur, quando Deus suam Gratiae aspectum largitur.
Illi quibus est misericors, gratiam suam suscipiunt. ||1||
O mens mea, non est alius quantus Guru.
Non possum alium locum fingere. Guru me verum Domino obviam ducit. ||1||Pause||
Omnes illi qui ad videndum Guru eunt thesauros obtinent.
Felicissimi sunt, quorum mentes ad Pedes Guru affiguntur, mater mea.
Guru auctor est, Guru omnipotens est. Guru est omnia pervagata, inter omnes contenta.
Guru est Dominus transcendens, Dominus Deus summus. Guru erigit et salvat submersos. ||2||
Guru, Omnipotens Causarum Causarum Quomodo collaudabo?
Illi, in quorum frontibus Guru manum suam posuit, stabilis et stabilis permaneat.
Guru me duxit in Naam ambrosiali nectare bibere, nomen Domini; Et liberavit me ab initio nativitatis et mortis.
Domino Guru superno, Dispensatori timoris, servio; dolor meus ablatus est. ||3||