ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 35
ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸੀ ਜਾਇ ॥੩॥
manamukh janam birathaa geaa kiaa muhu desee jaae |3|Vita superbum manmukh inutiliter transit. Quam faciem ostendet cum transit? ||3||
ਸਭ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥
sabh kichh aape aap hai haumai vich kahan na jaae |Ipse Deus est omne; qui in suo ego sunt, ne hoc quidem loqui possunt.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਗਵਾਇ ॥
gur kai sabad pachhaaneeai dukh haumai vichahu gavaae |Per Verbum Guru Shabad efficitur, et dolor egotismi intus evellitur.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
satagur sevan aapanaa hau tin kai laagau paae |Verum Guru eorum qui ad pedes procumbunt.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ਹਹਿ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੪॥੨੧॥੫੪॥
naanak dar sachai sachiaar heh hau tin balihaarai jaau |4|21|54|O Nanak, sacrificium sum illis qui in vera curia vera reperiuntur. ||4||21||54||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |Siree Raag, Tertia Mehl:
ਜੇ ਵੇਲਾ ਵਖਤੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਤਾ ਕਿਤੁ ਵੇਲਾ ਭਗਤਿ ਹੋਇ ॥
je velaa vakhat veechaareeai taa kit velaa bhagat hoe |Considera tempus et momentum, quando Dominum debemus adorare?
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
anadin naame ratiaa sache sachee soe |Nocte ac die, qui associatur Nomine veri Domini, verax est.
ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵਿਸਰੈ ਭਗਤਿ ਕਿਨੇਹੀ ਹੋਇ ॥
eik til piaaraa visarai bhagat kinehee hoe |Si quis etiam in momento oblitus est dilecti Domini, quae est ista devotio?
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਚ ਸਿਉ ਸਾਸੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ॥੧॥
man tan seetal saach siau saas na birathaa koe |1|Cuius mens et corpus a vero Domino refrigerantur et demulcentur, nullus spiritus eius evacuetur. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
mere man har kaa naam dhiaae |ánima mea, nómine Dómini, meditatióne mea.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachee bhagat taa theeai jaa har vasai man aae |1| rahaau |Verus cultus devotionis fit cum Dominus in mente habitat. ||1||Pause||
ਸਹਜੇ ਖੇਤੀ ਰਾਹੀਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਬੀਜੁ ਪਾਇ ॥
sahaje khetee raaheeai sach naam beej paae |Intuitive facillime, villam tuam cole, et semen veri nominis planta.
ਖੇਤੀ ਜੰਮੀ ਅਗਲੀ ਮਨੂਆ ਰਜਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
khetee jamee agalee manooaa rajaa sahaj subhaae |Seminibus luxurians et intuitive germinavit, animus satiatur.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
gur kaa sabad amrit hai jit peetai tikh jaae |Verbum Guru Shabad est Nectar Ambrosialis; bibendo, extinguitur sitis.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚਿ ਰਤਾ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
eihu man saachaa sach rataa sache rahiaa samaae |2|Haec mens vera cohaeret veritati, et cum vera manet permanata. ||2||
ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਸਬਦੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
aakhan vekhan bolanaa sabade rahiaa samaae |In loquendo, videndo et verbo, immergitur Shabad.
ਬਾਣੀ ਵਜੀ ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਸੁਣਾਇ ॥
baanee vajee chahu jugee sacho sach sunaae |Verbum Guru's Bani per quattuor saecula micat. Ut veritas docet veritatem.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਸਚੈ ਲਇਆ ਮਿਲਾਇ ॥
haumai meraa reh geaa sachai leaa milaae |Egotismus et rapinae tolluntur, et verus eas in se absorbet.
ਤਿਨ ਕਉ ਮਹਲੁ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥
tin kau mahal hadoor hai jo sach rahe liv laae |3|Qui amanter in Vero manent, mansionem praesentiae suae prope adesse vident. ||3||
ਨਦਰੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
nadaree naam dhiaaeeai vin karamaa paaeaa na jaae |Gratia eius, nomen Domini Naam meditamur. Sine eius misericordia obtineri non potest.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਲਹੈ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥
poorai bhaag satasangat lahai satagur bhettai jis aae |Per fatum perfectum bonum invenitur Sat Sangat, Vera Congregatio, et occurrit Vero Guru.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਬਿਖਿਆ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
anadin naame ratiaa dukh bikhiaa vichahu jaae |Nox ac dies remanebunt ad Naam, et dolor corruptionis ab intus dissipabitur.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੜਾ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੨॥੫੫॥
naanak sabad milaavarraa naame naam samaae |4|22|55|O Nanak, per nomen mergens Shabad, immergitur in Nomine. ||4||22||55||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |Siree Raag, Tertia Mehl:
ਆਪਣਾ ਭਉ ਤਿਨ ਪਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
aapanaa bhau tin paaeion jin gur kaa sabad beechaar |Qui Verbum Guru Shabad contemplantur, Dei timore repleti sunt.
ਸਤਸੰਗਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
satasangatee sadaa mil rahe sache ke gun saar |Vera Congregatio in perpetuum coalita cum Sat Sangat, manent; in Veri Gloriae habitant.
ਦੁਬਿਧਾ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਈਅਨੁ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
dubidhaa mail chukaaeean har raakhiaa ur dhaar |Abjiciunt sordes mentis suae, et Dominum custodiunt in corde suo.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
sachee baanee sach man sache naal piaar |1|Sermo eorum vera, et vera mens eorum. Amant cum Vero. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥
man mere haumai mail bhar naal |O mens mea, sordibus egotismi repletus es.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੋਹਣਾ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har niramal sadaa sohanaa sabad savaaranahaar |1| rahaau |Immaculatus Dominus sempiterne Speciosa. Verbo Shabad decorati sumus. ||1||Pause||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
sachai sabad man mohiaa prabh aape le milaae |Deus sibi coniungit eos quorum mentes vero Shabad veri Verbi sui sunt fascinati.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
anadin naame ratiaa jotee jot samaae |Nocte ac die ad Naam haerent, et in lucem lumen eorum consumitur.
ਜੋਤੀ ਹੂ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਦਾ ਬਿਨੁ ਸਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
jotee hoo prabh jaapadaa bin satagur boojh na paae |Per lumen suum Deus revelatur. Verum Guru sine intellectu non obtinetur.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥੨॥
jin kau poorab likhiaa satagur bhettiaa tin aae |2|Vera Guru obviam fit illis qui sortis praeordinatas habent. ||2||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਡੁਮਣੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
vin naavai sabh ddumanee doojai bhaae khuaae |Sine nomine omnes miseri sunt. In amore dualitatis ruunt.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਦੀ ਦੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
tis bin gharree na jeevadee dukhee rain vihaae |Sine ipso nec momento quidem superesse possum, et vita mea nox angor.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਅੰਧੁਲਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
bharam bhulaanaa andhulaa fir fir aavai jaae |In dubio errantes caeci spiritualiter in reincarnatione veniunt, etiam atque etiam.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
nadar kare prabh aapanee aape le milaae |3|Cum Deus ipse suam speciem gratiae largitur, in se nos miscet. ||3||