ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 921
ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਆਪੇ ਲਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੀਐ ॥
aapanee liv aape laae guramukh sadaa samaaleeai |Ipse amor est, ipse est amplexus; Gurmukh in aeternum contemplatur.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥੨੮॥
kahai naanak evadd daataa so kiau manahu visaareeai |28|Inquit Nanak, cur tam magni Datoris ab animo obliviscar? ||28||
ਜੈਸੀ ਅਗਨਿ ਉਦਰ ਮਹਿ ਤੈਸੀ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ॥
jaisee agan udar meh taisee baahar maaeaa |Sicut ignis in utero, sic et Foris Maya.
ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਸਭ ਇਕੋ ਜੇਹੀ ਕਰਤੈ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
maaeaa agan sabh iko jehee karatai khel rachaaeaa |Ignis Maiae unus idemque est; Ridiculum est huius fabulae auctorem.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਜੰਮਿਆ ਪਰਵਾਰਿ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥
jaa tis bhaanaa taa jamiaa paravaar bhalaa bhaaeaa |Secundum eius voluntatem, filius nascitur et familia admodum delectatur.
ਲਿਵ ਛੁੜਕੀ ਲਗੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਇਆ ਅਮਰੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
liv chhurrakee lagee trisanaa maaeaa amar varataaeaa |Amor in Dominum marcescit, et puer cupiditatibus adnectitur; scriptor Maianae percurrit.
ਏਹ ਮਾਇਆ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥
eh maaeaa jit har visarai mohu upajai bhaau doojaa laaeaa |Haec est Maya, qua oblitus est Dominus; affectuum affectum et amorem dualitatis bene ascendere.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤਿਨੀ ਵਿਚੇ ਮਾਇਆ ਪਾਇਆ ॥੨੯॥
kahai naanak guraparasaadee jinaa liv laagee tinee viche maaeaa paaeaa |29|In Maya, dicit Nanak, Guru gratia, eum in medio Maiae inveniunt, qui amorem Domini inferunt. ||29||
ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
har aap amulak hai mul na paaeaa jaae |Ipse Dominus inaestimabilis; Ejus dignitas aestimari non potest.
ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ਕਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਰਹੇ ਲੋਕ ਵਿਲਲਾਇ ॥
mul na paaeaa jaae kisai vittahu rahe lok vilalaae |Virtus eius aestimari non potest, cum homines temptandi pertaesi sunt.
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਿਸ ਨੋ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥
aaisaa satigur je milai tis no sir saupeeai vichahu aap jaae |Veram si talem occurris Guru, illi praebe caput; et elatio tua ab intus evelletur.
ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
jis daa jeeo tis mil rahai har vasai man aae |Illius est anima tua; cum eo manete, et Dominus in animo vestro inhabitabit.
ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੩੦॥
har aap amulak hai bhaag tinaa ke naanakaa jin har palai paae |30|Ipse Dominus inaestimabilis; felicissimi sunt illi, o Nanak, qui ad Dominum perveniunt. ||30||
ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ॥
har raas meree man vanajaaraa |Dominus caput meum; mens mea mercator est.
ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਰਾਸਿ ਜਾਣੀ ॥
har raas meree man vanajaaraa satigur te raas jaanee |Dominus caput meum, et mens mea negotiatrix est; per Verum Guru, caput meum novi.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਜਪਿਹੁ ਜੀਅਹੁ ਲਾਹਾ ਖਟਿਹੁ ਦਿਹਾੜੀ ॥
har har nit japihu jeeahu laahaa khattihu dihaarree |Medita semper Dominum, Har, Har, anima mea, et collige lucra tua quotidie.
ਏਹੁ ਧਨੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਆਪੇ ਭਾਣਾ ॥
ehu dhan tinaa miliaa jin har aape bhaanaa |Hoc obtinent opes illis, qui Domino placent;
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਹੋਆ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩੧॥
kahai naanak har raas meree man hoaa vanajaaraa |31|Dicit Nanak, Dominus caput meum, et mens mea mercator. ||31||
ਏ ਰਸਨਾ ਤੂ ਅਨ ਰਸਿ ਰਾਚਿ ਰਹੀ ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
e rasanaa too an ras raach rahee teree piaas na jaae |O lingua mea, aliis gustibus occupata, sed sitiens cupiditas non extinguitur.
ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ਹੋਰਤੁ ਕਿਤੈ ਜਿਚਰੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
piaas na jaae horat kitai jichar har ras palai na paae |Sitis tua non exstinguitur ullo modo, donec subtilitatem Domini perveniat.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇ ਪਲੈ ਪੀਐ ਹਰਿ ਰਸੁ ਬਹੁੜਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥
har ras paae palai peeai har ras bahurr na trisanaa laagai aae |Si subtilitatem Domini obtines, et in hac essentia Domini bibas, non iterum cupiditate turbaberis.
ਏਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥
ehu har ras karamee paaeeai satigur milai jis aae |Haec subtilis essentia Domini in bonis karma obtinetur, cum occurrit cum Vero Guru.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹੋਰਿ ਅਨ ਰਸ ਸਭਿ ਵੀਸਰੇ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩੨॥
kahai naanak hor an ras sabh veesare jaa har vasai man aae |32|Dicit Nanak, oblivionis aliarum saporum ac essentiarum, cum Dominus in mentem venit habitare. ||32||
ਏ ਸਰੀਰਾ ਮੇਰਿਆ ਹਰਿ ਤੁਮ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਰਖੀ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥
e sareeraa meriaa har tum meh jot rakhee taa too jag meh aaeaa |O corpus meum, Dominus in te infudit lucem suam, et tunc veni in mundum.
ਹਰਿ ਜੋਤਿ ਰਖੀ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥
har jot rakhee tudh vich taa too jag meh aaeaa |Dominus in te infudit lucem suam, et tunc venisti in mundum.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਮਾਤਾ ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਉਪਾਇ ਜਗਤੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
har aape maataa aape pitaa jin jeeo upaae jagat dikhaaeaa |Ipse Dominus mater tua est, ipse pater tuus; Creavit creaturas, et mundum revelavit.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝਿਆ ਤਾ ਚਲਤੁ ਹੋਆ ਚਲਤੁ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥
guraparasaadee bujhiaa taa chalat hoaa chalat nadaree aaeaa |Per Guru's Gratiam aliqui intelligunt, et tunc spectaculum est; iustus spectaculum videtur.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਿਆ ਜੋਤਿ ਰਾਖੀ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥੩੩॥
kahai naanak srisatt kaa mool rachiaa jot raakhee taa too jag meh aaeaa |33|Dicit Nanak, mundum posuit fundamentum, et infudit lucem suam, et tunc venisti in mundum. ||33||
ਮਨਿ ਚਾਉ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭ ਆਗਮੁ ਸੁਣਿਆ ॥
man chaau bheaa prabh aagam suniaa |Mens mea laetata est, adventus Dei audita.
ਹਰਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਉ ਸਖੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਮੰਦਰੁ ਬਣਿਆ ॥
har mangal gaau sakhee grihu mandar baniaa |Excipite Domino, o socii; domus mea facta est mansione Domini.
ਹਰਿ ਗਾਉ ਮੰਗਲੁ ਨਿਤ ਸਖੀਏ ਸੋਗੁ ਦੂਖੁ ਨ ਵਿਆਪਏ ॥
har gaau mangal nit sakhee sog dookh na viaape |Psallite jugiter cantica laetitiae ad excipiendum Dominum, o socii mei, et non affliget vos dolor et dolor.
ਗੁਰ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਦਿਨ ਸਭਾਗੇ ਆਪਣਾ ਪਿਰੁ ਜਾਪਏ ॥
gur charan laage din sabhaage aapanaa pir jaape |Beata illa dies, qua ad pedes Guru affixus sum, et virum meum Dominum meditabor.
ਅਨਹਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਾਣੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗੋ ॥
anahat baanee gur sabad jaanee har naam har ras bhogo |Ego cognovi sonum vocis et Verbum Guru Shabad; Domini Nomine Domini summa fruor essentia.