Spirituales doctores et meditatores hoc praedicant.
Ipse omnia nutrit; nemo alius potest eius valorem aestimare. ||2||
Amor et amor ad Mayam funditus sunt tenebrae.
Egotismus et possessio per totum orbem diffusa sunt.
Nocte ac die incendunt diem noctemque; sine Guru non est pax neque tranquillitas. ||3||
Ipse unit, et ipse separat.
Ipse constituit, ipse destiterit.
Verum Hukam praecepti eius est, verum universitatis eius expansio est. Nullus alius praecipere potest aliquod mandatum. ||4||
Solus adhaeret Domino, Quem Dominus Sibi adjungit.
Gratia Guru, mortis timor fugit.
Shabad, pacis dator, in nucleo sui semper profunde habitat. Qui Gurmukh intelligit. ||5||
Deus ipse unita sua unione coniungit.
Sed contra, quidquid est fato praeordinatum, deleri non potest.
Nocte dieque, die ac nocte, Adorant eius devoti; qui fit Gurmukh servit. ||6||
Vero Guru serviens, pax diuturna experitur.
Ipse mihi omnium dator venit et occurrit.
Domantes egotismum, ignis siti exstinctus est; Verbum contemplans Shabad, pax invenitur. ||7||
Qui corpori et familiae adhaeret, is non intelligit.
Sed ille qui fit Gurmukh, oculis suis Dominum videt.
Die ac nocte decantat Naam; cum suo Dilecto congressus pacem inuenit. ||8||
Superbus manmukh vagatur distractus dualitati coniunctae.
Infelix ille miser - cur non mox ut natus est moritur?
Veniens et eundo, in vanum tabescit animam suam. Sine Guru liberatio non obtinetur. ||9||
Falsum et impurum est illud corpus, quod egotismi sordibus inficitur.
Centies lavari potest, sed sordes ejus adhuc non tollitur.
Si autem verbo Shabad lavabitur, tunc vere mundatur, et non rursum polluetur. ||10||
Quinque daemones corpus destruunt.
Moritur et iterum moritur, nisi ut reincarnari possit; non contemplatur Shabad.
Tenebrae motus affectionis ad Maya in interiore eius est; quasi in somnis non intelligat. ||11||
Quidam quinque daemones vincunt, Shabad annexi.
Beatae sunt et felicissimae; Verum Guru obviam venit.
Intra nucleum interioris eorum, in veritate habitant; Domini Amori cohaerent, intuenti se immiscuntur. ||12||
Via Guru per Guru cognoscitur.
Perfectus servus eius per Shabad consequitur effectum.
Abyssus in corde suo, in aeternum habitat in Shabad; summam essentiam veri Domini lingua gustat. ||13||
Vincitur egotismus a Shabad et subjugatur.
Nomen Domini in visceribus meis dedi.
Praeter unum Dominum, nihil prorsus novi. Quidquid erit, statim erit. ||14||
Sine vera Guru nemo intuitivam sapientiam consequitur.
Gurmukh intelligit, et immergitur in vero Domino.
Vero Domino servit, et vero Shabad associatur. Shabad egotismum relegat. ||15||
Ipse est dator virtutis, Dominus contemplativus.
Gurmukh talis datur victricis.
O Nanak in Naam, fit verax nomen Domini; a vero Domino honor habetur. ||16||2||
Maaroo, Tertia Mehl:
Unus verus Dominus est vita mundi, magni auctoris.
Serviens Guru per Verbum Shabad efficitur.