ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 935
ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥
naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |Non habet sapientiam nec meditationem; nec LEX fidei mor meditatio.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |sine nomine quomodo securus est? Quomodo intelligit superbiam egotisticam?
ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥
thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |Ita defessus sum - quomodo illuc? Oceanus hoc fundum aut finem non habet.
ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |Ego nullos amantes socios habeo, quos auxilium petere possum.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
naanak priau priau je karee mele melanahaar |O Nanak clamantes, Dilecti, Dilecti, uni sumus cum unito.
ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥
jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|Qui me separavit, rursus me iungit; amor Guru infinitus est. ||37||
ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥
paap buraa paapee kau piaaraa |Malum est peccatum, sed carus est peccatori.
ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥
paap lade paape paasaaraa |Se onerat peccato, et mundum dilatat peccato.
ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥
parahar paap pachhaanai aap |Peccatum autem longe est ab eo qui seipsum intelligit.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥
naa tis sog vijog santaap |Non affligitur dolore vel separatione.
ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥
narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |Quomodo vitandus est in inferno? Quomodo potest nuntio mortis fallere?
ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥
kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |Quomodo potest venire et ire in oblivionem? Malum est mendacium, et mors crudelis.
ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥
man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |Animus perplexus est et intricatio cadit.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥
vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|sine nomine quomodo potest aliquis salvari? Contabuerunt peccata. ||38||
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥
fir fir faahee faasai kaooaa |Iterum atque iterum corvus in laqueum cadit.
ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥
fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |Deinde poenitet, sed nunc quid agat?
ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥
faathaa chog chugai nahee boojhai |Captus est, cibum quaerit; non intelligit.
ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥
satagur milai ta aakhee soojhai |Si vero Guru occurrat, oculis videt.
ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥
jiau machhulee faathee jam jaal |Ut piscis, laqueo mortis captus est.
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥
vin gur daate mukat na bhaal |Liberationem ab alio ne petas, nisi Guru, Magno Datore.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥
fir fir aavai fir fir jaae |Iternm venit; atque etiam, accedit.
ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
eik rang rachai rahai liv laae |Amore in unum Dominum incumbite ac in eum amore manete.
ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥
eiv chhoottai fir faas na paae |39|Sic salvaberis, et non cades in laqueum iterum. ||39||
ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥
beeraa beeraa kar rahee beer bhe bairaae |Illa clamat, "Frater, frater - mane, frater!" Sed a efficitur ex.
ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥
beer chale ghar aapanai bahin bireh jal jaae |Frater ad domum suam abit, et sorore dolore discidii ardet.
ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥
baabul kai ghar bettarree baalee baalai nehi |In hoc mundo, patris patria, filia, anima innocens sponsa, Dominum iuvenem suum amat.
ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥
je lorreh var kaamanee satigur seveh tehi |Si desideras sponsum tuum, o anima sponsa, tunc vera Guru amore servi.
ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥
biralo giaanee boojhnau satigur saach milee |Quam rari sunt spiritualiter sapientes, qui verae Guru concurrunt, et vere intelligunt.
ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
tthaakur haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |Omnis maiestas gloriae requiescit in manibus Domini et magistri. Dat, quando vult.
ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥
baanee birlau beechaarasee je ko guramukh hoe |Quam rari sunt qui Verbum Guru's Bani contemplantur; fiaa Gurmukh.
ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥
eih baanee mahaa purakh kee nij ghar vaasaa hoe |40|Hic est Bani ipsius essentiae; per ipsum intra domum interioris eius. ||40||
ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥
bhan bhan gharreeai gharr gharr bhajai dtaeh usaarai usare dtaahai |Dissigendo ac dissipando, creat et recreando; creans, iterum frangit. Aedificat quod destruxit, et quod edificavit destruit.
ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਖੈ ਭੀ ਭਰਿ ਪੋਖੈ ਸਮਰਥ ਵੇਪਰਵਾਹੈ ॥
sar bhar sokhai bhee bhar pokhai samarath veparavaahai |Lacunas plenas arescit, et rursus piscinas aridas replet. Ipse est omnipotens et sui iuris.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਭਏ ਦਿਵਾਨੇ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥
bharam bhulaane bhe divaane vin bhaagaa kiaa paaeeai |Dubio decepti, insaniunt; quid obtinent sine fato?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਡੋਰੀ ਪ੍ਰਭਿ ਪਕੜੀ ਜਿਨ ਖਿੰਚੈ ਤਿਨ ਜਾਈਐ ॥
guramukh giaan ddoree prabh pakarree jin khinchai tin jaaeeai |Gurmukhs norunt Deum chorda tenere; quocumque trahat, ibis.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥
har gun gaae sadaa rang raate bahurr na pachhotaaeeai |Glorias Domini cantant, Amore suo semper imbuuntur; numquam iterum paenitet.
ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥
bhabhai bhaaleh guramukh boojheh taa nij ghar vaasaa paaeeai |Bhabha: Si quis quaerit, et tunc fit Gurmukh, tunc venit habitare in domo cordis sui.
ਭਭੈ ਭਉਜਲੁ ਮਾਰਗੁ ਵਿਖੜਾ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਤਰੀਐ ॥
bhabhai bhaujal maarag vikharraa aas niraasaa tareeai |Bhabha: Via terribili terrarum oceani perfida est. Spe libera, in media spe, et transi.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੋ ਚੀਨੑੈ ਜੀਵਤਿਆ ਇਵ ਮਰੀਐ ॥੪੧॥
guraparasaadee aapo cheenaai jeevatiaa iv mareeai |41|Per Guru gratia, se ipsum intelligit; hoc modo vivit adhuc mortuus. ||41||
ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੁਏ ਮਾਇਆ ਕਿਸੈ ਨ ਸਾਥਿ ॥
maaeaa maaeaa kar mue maaeaa kisai na saath |Exclamant Maiae opes et divitiae, moriuntur; sed Maya cum illis non ibat.
ਹੰਸੁ ਚਲੈ ਉਠਿ ਡੁਮਣੋ ਮਾਇਆ ਭੂਲੀ ਆਥਿ ॥
hans chalai utth ddumano maaeaa bhoolee aath |Exoritur animus cycnus et abit, tristis et inops, opibusque relictis.
ਮਨੁ ਝੂਠਾ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਅਵਗੁਣ ਚਲਹਿ ਨਾਲਿ ॥
man jhootthaa jam johiaa avagun chaleh naal |Nuntius mortis falsus animus insequitur; vitia sua fert cum eundo.
ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਉਲਟੋ ਮਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਨਾਲਿ ॥
man meh man ulatto marai je gun hoveh naal |Animus intro volvitur, ac cum animo est cum virtute.