Kabeer, phoenicopteri modios et alit, pullorum suorum meminit.
Illa modicis et modiis alit, earumque semper meminit. Pulli eius ei sunt valde cari, sicut amor divitiarum et Maya menti mortalis cara est. ||123||
Kabeer, caelum obductum et nebulosum; stagna et lacus aquis redundant.
Sicut avis pluvialis, quaedam sitientes manent - quae est conditio eorum? ||124||
Kabeer, chakvi anas ab amore suo per noctem separatur, sed mane iterum occurrit.
Qui separati sunt a Domino, non conveniunt in die, neque in nocte. ||125||
Kabeer: O concha, in oceano manete.
Si autem ab eo separentur, ab oriente sole ad templum usque clamabis. ||126||
Kabeer, quid agis dormiens? Expergiscimini et clamate in timore et dolore.
Qui habitant in tumulo — quomodo dormiunt in pace? ||127||
Kabeer, quid agis dormiens? Quare non exsúrge, et meditare Dóminum?
Una die dormies extensis cruribus. ||128||
Kabeer, quid agis dormiens? Surge, et sede.
Uno te affigere, a quo separatus es. ||129||
Kabeer, Societas Sanctorum ne derelinquas; super hanc semitam ambula.
Vide illos, et sanctifica; occurre, et decanta nomen. ||130||
Kabeer, perfidos ne commisce cynicos; longe ab eis.
Vas fuligine infectum si tetigeris, fuliginis aliquid tibi adhaerebit. ||131||
Kabeer, non cogitasti Dominum, et iam te senectus oppressit.
Iam ostium domus tuae incensa est, quid sumis? ||132||
Kabeer, facit quicquid lubet creator.
non est alius ab eo; Ipse solus Creator omnium est. ||133||
Kabeer, arbores fructiferae fructificant, scabies matura fiunt.
Pervenient ad dominum, modo si non comedant eos ante corvi. ||134||
Kabeer quidam idola emunt et ea colunt; per contumaciam peregrinantes ad sacra delubra.
Vident se mutuo, et induunt stolas religiosas, sed illuduntur et pereunt. ||135||
Kabeer aliquis idolum lapideum erigit et totus mundus eum colit ut Dominum.
Qui hoc credunt, in flumine tenebrarum submerguntur. ||136||
Kabeer, charta carcer, et atramentum rituum sunt vectes in fenestris.
Idola lapidea submerserunt mundum, et Panditi scolares religiosi diripuerunt in via. ||137||
Kabeer, id quod cras facturus est — fac hodie potius; et id quod nunc habes — fac statim!
Post, non poteris facere, cum mors tibi imminet capiti. ||138||
Kabeer, hominem vidi, qui tam nitida est quam cera lavata.
Nimis ingeniosus videtur atque optimus, re vero carens ac corruptus. ||139||
Kabeer, nuntius Mortis non componet intellectum meum.
Meditatus sum Dominum dilectum, qui creavit hunc nuntium mortis. ||140||
Kabeer, Dominus sicut muscus; Omnes servi eius ut apes bumili sunt.