Alimenta diligenter praeparata mortalis comedit, et tunc alienas opes surripit. Intus eius falsitate et superbia repletur.
de Vedas seu Shaastras nihil scit; animus elatione tenetur. ||2||
Vesperas dicit orationes, et omnia ieiunia observat, sed hoc tantum est spectaculum.
Deviavit eum Deus a via, et misit eum in desertum. Omnes actiones eius sunt inutiles. ||3||
Solus est spiritualis magister, et solus est devotus Vishnu et scolaris, quem Dominus Deus benedicit sua gratia.
Vero Guru serviens, supremum obtinet statum et universum mundum salvat. ||4||
Quid dicam? Quid dicam nescio. Sicut Deus vult, sic loquor.
Solum pulverem pedum Saadh Sangat, Societatis Sancti. Servus Nanak Sanctuarium suum quaerit. ||5|||
Saarang, Quintus Mehl:
Nunc pede libero mi.
Intuitive adeptus sum dilectum meum. Per Verbum Veri Guru Doctrinae Eum inveni. ||1||Pause||
Loquitur virgo cum amicis suis de viro suo, et rident simul;
sed cum domum venit, timida fit, et faciem modeste obtegit. ||1||
Cum aurum liquescit in cacabulo, libere ubique fluit.
Cum vero in puros vectes auri solidi fiunt, tunc stabiles manet. ||2||
Quamdiu horae, minutae et secundae horologium ferit dies et noctes vitae suae.
Sed cum scenofactoriae lusoris surgit et relinquit, discus non iterum sonat. ||3||
Urna cum aqua impletur, aqua intus contenta distincta videtur.
Dicit Nanak emisso hydria aqua rursus miscetur aqua. ||4||3||
Saarang, Quintus Mehl:
Nunc si quaeratur, quid dicit?
Am- brosii Naam, nomen Domini, summam essentiam collegisse putabatur, sed insanus erat veneno intentus. ||1||Pause||
Haec vita humana, tam difficilis ad obtinendum, post tam diuturna est consecuta. Perdit pro concha.
Muscam emere venit, sed pro pulvere et carduo herbam oneravit. ||1||
Venit in quaestus quaerens, sed Maianae fallaciae illecebris implicatus est.
Perdit gemmam, pro vitro. Quando iterum habebit hanc beatam occasionem? ||2||
Plenus est peccatis, nec habet virtutem redimentem. Dominum et Dominum suum deserens, Maianae, Dei servus, implicatur.
Et cum silentium venerit, tanquam res inanimata, deprehenditur tanquam fur ad januam. ||3||
Aliud exitum videre non possum. Domini servuli Sanctuarium peto.
Mortale emancipatum, ait Nanak, cum omnia ejus demerita ac vitia delentur ac eraduntur. ||4||
Saarang, Quintus Mehl:
O mater, abiit patientia mea. Dominum meum amo.
Tot sunt genera incomparabilium voluptatum, sed nihil eorum quaero. ||1||Pause||
Die ac die, Pri-a, Pri-a - Dilecto, Ore meo. non possum dormire usque ad momentum; Vigilo et conscius sum.
Monilia, oculi fabricant, vestes et ornamenta phantasiae - sine sponso meo Domino, haec omnia venena sunt mihi. ||1||