ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 553
ਜਿਨਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸੇ ਜਨ ਸਚੀ ਦਰਗਹਿ ਜਾਣੇ ॥੧੧॥
jinaa aape guramukh de vaddiaaee se jan sachee darageh jaane |11|Quod Gurmukh, quem magnanimiter benedixisti, in tua vera curia cognoscitur humilis. ||11||
ਸਲੋਕੁ ਮਰਦਾਨਾ ੧ ॥
salok maradaanaa 1 |Salok, Mardaanaa:
ਕਲਿ ਕਲਵਾਲੀ ਕਾਮੁ ਮਦੁ ਮਨੂਆ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥
kal kalavaalee kaam mad manooaa peevanahaar |Kali Yuga est vas obscurum, vino libidinis repletum; mens ebrius est.
ਕ੍ਰੋਧ ਕਟੋਰੀ ਮੋਹਿ ਭਰੀ ਪੀਲਾਵਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
krodh kattoree mohi bharee peelaavaa ahankaar |Ira poculum est, affectui affectu repletum, et egotismus est ministrans.
ਮਜਲਸ ਕੂੜੇ ਲਬ ਕੀ ਪੀ ਪੀ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
majalas koorre lab kee pee pee hoe khuaar |Nimium bibens in consortio falsitatis et avaritiae ruit una.
ਕਰਣੀ ਲਾਹਣਿ ਸਤੁ ਗੁੜੁ ਸਚੁ ਸਰਾ ਕਰਿ ਸਾਰੁ ॥
karanee laahan sat gurr sach saraa kar saar |Sic sint distillationes bonae operae, molassae veritas tua; hoc modo fac optimum vinum veritatis.
ਗੁਣ ਮੰਡੇ ਕਰਿ ਸੀਲੁ ਘਿਉ ਸਰਮੁ ਮਾਸੁ ਆਹਾਰੁ ॥
gun mandde kar seel ghiau saram maas aahaar |Panem tuum virtus fac, Ghee mores bone, Cibum pudicitiae.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਨਾਨਕਾ ਖਾਧੈ ਜਾਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥੧॥
guramukh paaeeai naanakaa khaadhai jaeh bikaar |1|Ut Gurmukh haec habentur, o Nanak; eorum sumendo recedunt. ||1||
ਮਰਦਾਨਾ ੧ ॥
maradaanaa 1 |Mardaanaa:
ਕਾਇਆ ਲਾਹਣਿ ਆਪੁ ਮਦੁ ਮਜਲਸ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਧਾਤੁ ॥
kaaeaa laahan aap mad majalas trisanaa dhaat |Corpus humanum est lacus, arrogantia vinum, cupiditas est societas potandi amicula.
ਮਨਸਾ ਕਟੋਰੀ ਕੂੜਿ ਭਰੀ ਪੀਲਾਏ ਜਮਕਾਲੁ ॥
manasaa kattoree koorr bharee peelaae jamakaal |Calix desiderii mentis abundat mendacio, et nuntius mortis pincerna est.
ਇਤੁ ਮਦਿ ਪੀਤੈ ਨਾਨਕਾ ਬਹੁਤੇ ਖਟੀਅਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥
eit mad peetai naanakaa bahute khatteeeh bikaar |In hoc vino bibens, o Nanak, innumerabilia peccata et corruptiones sumit.
ਗਿਆਨੁ ਗੁੜੁ ਸਾਲਾਹ ਮੰਡੇ ਭਉ ਮਾਸੁ ਆਹਾਰੁ ॥
giaan gurr saalaah mandde bhau maas aahaar |Sic fac spiritualem sapientiam molasas tuas, Laus Dei panem tuum, et timorem Dei, cibum tuum, quem manducas.
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਭੋਜਨੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak ihu bhojan sach hai sach naam aadhaar |2|O Nanak, hic est cibus verus; Sit tibi verum nomen unicum Support. ||2||
ਕਾਂਯਾਂ ਲਾਹਣਿ ਆਪੁ ਮਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤਿਸ ਕੀ ਧਾਰ ॥
kaanyaan laahan aap mad amrit tis kee dhaar |Si corpus humanum est lacus, et se totos est vinum, tunc rivus Ambrosialis Nectarii nascitur.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮੇਲਾਪੁ ਹੋਇ ਲਿਵ ਕਟੋਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੀ ਪੀ ਪੀ ਕਟਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥੩॥
satasangat siau melaap hoe liv kattoree amrit bharee pee pee katteh bikaar |3|Calix Amoris Domini cum Societate Sanctorum repletus est hoc Nectare Ambrosial; potando, corruptelas et peccata absterguntur. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪੇ ਸੁਰਿ ਨਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬਾ ਆਪੇ ਖਟ ਦਰਸਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
aape sur nar gan gandharabaa aape khatt darasan kee baanee |Ipse est ens angelicus, coelestis praeco, coelestis cantor. Ipse est qui sex philosophiae scholas explicat.
ਆਪੇ ਸਿਵ ਸੰਕਰ ਮਹੇਸਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
aape siv sankar mahesaa aape guramukh akath kahaanee |Ipse Shiva, Shankara et Mahaysh; Ipse est Gurmukh, qui tacita loquitur.
ਆਪੇ ਜੋਗੀ ਆਪੇ ਭੋਗੀ ਆਪੇ ਸੰਨਿਆਸੀ ਫਿਰੈ ਬਿਬਾਣੀ ॥
aape jogee aape bhogee aape saniaasee firai bibaanee |Ipse est Yogi, Ipse est delectator sensualis, et ipse est Sannyaasee, per desertum vagans.
ਆਪੈ ਨਾਲਿ ਗੋਸਟਿ ਆਪਿ ਉਪਦੇਸੈ ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣੀ ॥
aapai naal gosatt aap upadesai aape sugharr saroop siaanee |Seipsum agit, et seipsum docet; Ipse est discretus, decorus et sapiens.
ਆਪਣਾ ਚੋਜੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਹੈ ਜਾਣੀ ॥੧੨॥
aapanaa choj kar vekhai aape aape sabhanaa jeea kaa hai jaanee |12|Fabulam suam ipse exhibuit; Ipse est cognitor omnium entium. ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Tertius Mehl:
ਏਹਾ ਸੰਧਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ॥
ehaa sandhiaa paravaan hai jit har prabh meraa chit aavai |Sola illa precatio vespertina accepta est, quae Dominum Deum conscientiae meae affert.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਊਪਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਲਾਵੈ ॥
har siau preet aoopajai maaeaa mohu jalaavai |Amor Domini in me scaturit, et affectus meus in Maya exuritur.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਦੁਬਿਧਾ ਮਰੈ ਮਨੂਆ ਅਸਥਿਰੁ ਸੰਧਿਆ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
guraparasaadee dubidhaa marai manooaa asathir sandhiaa kare veechaar |Guru gratia dualitas vincitur, mensque stabilis fit; Posui meditationem contemplativam orationem meam vespertinam.
ਨਾਨਕ ਸੰਧਿਆ ਕਰੈ ਮਨਮੁਖੀ ਜੀਉ ਨ ਟਿਕੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥
naanak sandhiaa karai manamukhee jeeo na ttikai mar jamai hoe khuaar |1|O Nanak, manmukh sui supervacanei recitare potest preces vespertinas, sed mens in ea non est posita; nascendo ac morte ruit. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Tertius Mehl:
ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
priau priau karatee sabh jag firee meree piaas na jaae |per totum orbem vagatus sum clamans, 'Ama, o amor', sed sitis mea non exstinguitur.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਗਈ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਘਰਿ ਆਇ ॥੨॥
naanak satigur miliaai meree piaas gee pir paaeaa ghar aae |2|O Nanak, Vera Guru occurrens, desideriis meis satiatus est; Dilectum inveni, cum in propria redii. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪੇ ਤੰਤੁ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਦਾਸੁ ਭਇਆ ॥
aape tant param tant sabh aape aape tthaakur daas bheaa |Ipse est summa essentia, ipse est omnium essentia. Ipse Dominus et Magister, ipse servus est.
ਆਪੇ ਦਸ ਅਠ ਵਰਨ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਆਪਿ ਰਾਜੁ ਲਇਆ ॥
aape das atth varan upaaeian aap braham aap raaj leaa |Ipse duodeviginti castes populum creavit; Ipse Deus regnum suum acquisivit.
ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪੇ ਛੋਡੈ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰੇ ਦਇਆ ॥
aape maare aape chhoddai aape bakhase kare deaa |Ipse occidit, ipse redimit; Ipse in sua benignitate nobis dimittit. Infallibilis est
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲੈ ਕਬ ਹੀ ਸਭੁ ਸਚੁ ਤਪਾਵਸੁ ਸਚੁ ਥਿਆ ॥
aap abhul na bhulai kab hee sabh sach tapaavas sach thiaa |— Numquam errat; Iustitia veri Domini tota vera est.
ਆਪੇ ਜਿਨਾ ਬੁਝਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ॥੧੩॥
aape jinaa bujhaae guramukh tin andarahu doojaa bharam geaa |13|Quos ut Gurmukh docet Ipse Dominus dualitas et dubitatio ab illis recedunt. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |Salok, Quintus Mehl:
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਸਿਮਰਹਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਤੈ ਤਨਿ ਉਡੈ ਖੇਹ ॥
har naam na simareh saadhasang tai tan uddai kheh |Corpus illud, quod in meditatione Saadh Sangat, Societatis Sancti, nominis Domini non meminit, in pulverem redigetur.
ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਨਾਨਕ ਫਿਟੁ ਅਲੂਣੀ ਦੇਹ ॥੧॥
jin keetee tisai na jaanee naanak fitt aloonee deh |1|Maledictum et insipidum est corpus illud, o Nanak, quod non cognoscit eum qui creavit. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |Quintus Mehl: