illi servio, qui mihi Naam dedit; Sacrificium ei sum.
Qui aedificat, etiam destruit; non est alius ab eo.
Per Guru gratia eum contemplor, et tunc corpus meum non patitur in dolore. ||31||
Nemo est meus, cuius togam teneam et teneam? Nullam nec semper erat, nec semper mi.
Veniens et eundo ruit, Duae mentis morbo laboratus.
Qui vero Naam nomine Domini carent, quasi columnae salis cadunt.
sine nomine quomodo possunt dimittere? Incumbunt in gehennam in fine.
Paucis verbis utentes, immensum verum Dominum describemus.
Indocti carent intellectu. Guru sine, non est sapientia spiritualis.
Anima separata est sicut chorda fracta citharae, quae sonum suum non vibrat;
Animas separatas Deus Se coniungit, eorum sortem excitans. ||32||
Corpus arbor est, animus ales est; Aves in arbore sunt quinque sensus.
Ad veritatem rei rimantur, et cum uno Domino confunduntur. Numquam omnino capiuntur.
Ceteri autem raptim avolant, cum viderint cibum.
Pennae eorum tonsae sunt, et laqueos comprehenderunt; per eorum errores capiuntur in calamitate.
Sine Domino vero quis inveniet remissionem? Gloriosae laudis Domini gemma per karma bonorum actuum venit.
Cum ipse eos dimittit, tunc demum dimittuntur. Ipse Magnus Magister est.
Guru gratia soluuntur, cum ipse suam dat gratiam.
Gloriosa magnificentia in manibus eius. Eos cum quibus delectatur benedicit. ||33||
Tremit et tremit anima, cum suam nauim et sustentationem amittit.
Soli veri Domini subsidium, honorem et gloriam affert. Per eam opera numquam frustra sunt.
Dominus aeternus et stabilis in secula seculorum; Guru stabilis est, et contemplatio in Vero Domino stabilis est.
Domine ac Magister Angelorum, Hominumque Dominorum Yogic, tu es sustentans suffragia.
Ubique et interstitiis, Tu es dator, magnus dator.
Ubicumque aspicio, ibi te video, Domine; Nulla tibi est finis, neque limitatio.
Permeis et permeis loca et intervalla; considerans Verbum Guru Shabad, invenis.
Munera das etiam cum non petuntur; Magnus es, inaccessibilis et infinitus. ||34||
Misericors Domine, Forma misericordiae es; Creans creationem, tu videris.
Quaeso mihi, Deus, infunde misericordiam tuam, et me iunge tibi. in instanti destruitis et aedificatis.
Sapiens es, et omnes videntes; Maximus dator omnium dantium es.
Ipse egestatis deletor, et vastator doloris. Gurmukh intelligit sapientiam et meditationem spiritualem. ||35||
Amissis opibus angoribus clamat; Stultae conscientiae divitiae occupantur.
Quam rari sunt qui colligunt veritatis opes, et immaculatum Naam nomen Domini amant!
Si perdendo opes tuas in amore unius Domini fias absorbeatur, tunc solum desere.
Dedicate animum, et deponite caput; quae- modo subsidium Creatoris Domini.
Mundana negotia et errores cessant, cum mens Shabad beatitudine repletur.
Etiam inimici amici fiunt, cum Guru, Domino universitatis, occurrentes.
Errans a silva in silvam quaerens, invenies ea esse intra cordis tui domicilium.
Vera Guru unita, unita manebis, et poenae nativitatis et mortis finientur. ||36||
Variis ritibus emissio non invenitur. Sine virtute mittitur ad mortem.
Non habebis hunc mundum vel proximum; peccantes peccantes, adveniunt in fine poenitendi et poenitendi.