Shaykh Fareed senuit, et corpus eius tremefecit.
Etiam si per centum annos vivere posset, corpus eius tandem in pulverem convertetur. ||41||
Fareed rogat, Domine, ne ad ostium sederem.
Si ita est, ut custodiant me, perge perge et de corpore meo vitam eripe. ||42||
Faber in umero et situla in capite eius securi arborem exscindere paratus est.
Vale, desidero Dominum meum; tantum ad carbones desideras. ||43||
Fare, alii multas farinae habent, alii ne salem quidem habent.
Cum excedant hunc mundum, videbitur qui punietur. ||44||
Tympana pulsantur, saga supra caput erant, et tubae nuntiant adventum.
In cimiterio obdormierunt, sepulti sunt sicut pupilli pauperis. ||45||
Bene valete et illi qui domos, domos et aedificia alta construxit.
Fallaces facti sunt, et in monumentis deiecti sunt. ||46||
Vale, multae commissurae in tunica disjectae sunt, sed in anima non sunt commissurae.
Shaykhs et discipuli omnes in suo quisque tractu abeunt. ||47||
Vale, lucernae duae accenduntur, sed mors usquam venit.
corpore cepit arcem, diripuitque domicilium cordis; lucernas exstinguit et discedit. ||48||
Vale, quid acciderit bombacio et sesamo semine;
cannae et chartae, argillae et carbones.
Haec poena est operantibus iniquitatem. ||49||
Vale, orationem tuam scapulis sufi et palliolum geris; verba tua suavia sunt, sed est sica in corde tuo.
tu videris exterius lucidum, sed cor tuum tenebrosum est sicut nox. ||50||
Vale, ne gutta sanguinis profluat, si quis corpus meum incidat.
Illa corpora quae Domino imbuta sunt, illa corpora non habent sanguinem. ||51||
Tertius Mehl:
Hoc corpus omne sanguis est; sine sanguine hoc corpus esse non potest.
Imbuti domino, sanguinem avaritiae in corporibus non habent.
Timor Dei cum corpus replet, extenuatur; sanguis avaritiae ab intus recedit.
Sicut per ignem purgatur metallum, sic timor Dei immundas reliquias malitiae aufert.
O Nanak, isti humiles sunt pulchri, qui Domini amore imbuti sunt. ||52||
Fare, sacrum illud quaere stagnum, in quo genuinus invenitur articulus.
Quid molestus es in lacuna quaerere? Manus tua in luto tantum descendet. ||53||
Valeat, cum sit tenera, marito suo non gaudet. Cum adolescit, moritur.
In sepulcro iacens, sponsa clamat anima: Non te conveni, Domine mi. ||54||
Vale, comae incanuit, barba incanuit, et barba incanuit.
O mens inconsiderata et insana, quid voluptatibus indulges? ||55||
Fare, quam diu in tecto currere potes? Dormis Domine viro tuo - da eam!
Dies, qui tibi dati sunt, numerantur et transeunt, transeunt. ||56||
Vale, domus, mansiones, et maenianis — hisce conscientiam tuam non appone.
Quas cum concidunt in acervos, nullus amicus erit. ||
Vale, domicilia et opes non intendunt; mediam aciem conscientiae mortis, inimicum potentem.