Discide cupiditatem, venerem, iram, superbiam, invidiam, sintque corticibus fermentatis. ||1||
Estne aliquis sanctus, intuitiva pace et penitus penitus vibrans, cui meditationem meam et austeritatem pro solutione offeram?
Corpus animumque meum dedico, quisquis mihi hujus vini guttam dat ex tali lacu. ||1||Pause||
Ego feci fornacem quattuordecim mundi, et ego combussi corpus meum igne Dei.
Mea mudra, manus manus, fistula est; Intus ad sonum caelestem intra venam, Shushmanaa - medullae centralis alveum, codex meus est regressus. ||2||
Peregrinationes, jejunia, vota, purificationes, sobrietates, austeritates et spiritus temperantia per canales solis et lunae - haec omnia spondeo.
Meus conscius intentus poculum est, Nectar Ambrosialis liquor est purus. Summam et sublimem huius suci essentiam bibo. ||3||
Purus rivus assidue manat, mensque ab hac sublimitate inebriatur.
Dicit Kabeer, omnia alia vina levia et insulsa sunt; hoc solum verum, sublime essentia. ||4||1||
Fac spiritualem sapientiam molasas, flores meditare, et timorem Dei ignem in animo tuo inclusum.
Shushmanaa, medulla medulla media, intuenti libratur, et in hoc vino potator bibit. ||1||
O eremita Yogi, mens ebria est.
Cum illud vinum exsurgat, unus huius succi summam essentiam gustat, et per tres mundos videt. ||1||Pause||
Duos spirandi canales coniungens, fornacem inflammavi, et poto in summa et sublimi essentia.
ego concupiscentiam et furorem exarsi, et liberatus sum a mundo. ||2||
Lux spiritualis sapientiae illustrat me; congressus cum Guru, Guru Verus, hunc intellectum nactus sum.
Vincula Kabeer eo vino inebriantur, quod nunquam abrasum est. ||3|||
Sumayr Mons meus es, Domine mi et magister; Apprehendi Support.
Non excutis, et non cadunt. Servasti honorem meum. ||1||
Aliquando, passim, Tu solus.
Gratia tua, in pace semper sum. ||1||Pause||
Te innixus, etiam in maledicto Magahar loco vivere possum; Ignem corporis mei extinguisti.
Primum, Beatam Visionem Tuam Darshan in Magahar consecutus sum; Veni ergo ad habitandum Benares. ||2||
Sicut Magahar, sic Benares; Vnum atque idem video.
Pauper sum ego, sed hanc Domini consecutus opes; superbi rumpuntur et moriuntur. ||3||
Qui sibi gloriatur spinis adhaesit; nullus eas eruere potest.
Hic graviter clamat, post haec ardet teterrimo Inferno. ||4||
Quid infernum, et quid caelum? Utrumque sancti abnegant.
Aut eorum gratia Guru mei non debeo. ||5||
Nunc ad solium Domini conscendi; Dominum, mundi sustentatorem, conveni.
Dominus et Kabeer unum facti sunt. Seorsum dicere nemo potest. ||6||3||
Honoro et obedio Sanctis, et super malos punio; hoc est officium meum pro ministro Dei.
Lavo pedes tuos, die ac nocte, Domine; Comam fluctuo ut chauream, ut muscas tergat. ||1||
Canem sum apud Curiam tuam, Domine.
rostrum meum aperio et ante illud corticem. ||1||Pause||