ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1384
ਮਿਸਲ ਫਕੀਰਾਂ ਗਾਖੜੀ ਸੁ ਪਾਈਐ ਪੂਰ ਕਰੰਮਿ ॥੧੧੧॥
misal fakeeraan gaakharree su paaeeai poor karam |111|Res tam difficilis est ut similes falsis - Sanctis Sanctis; non nisi perfecta karma. ||111||
ਪਹਿਲੈ ਪਹਰੈ ਫੁਲੜਾ ਫਲੁ ਭੀ ਪਛਾ ਰਾਤਿ ॥
pahilai paharai fularraa fal bhee pachhaa raat |Prima vigilia noctis flores facit, et vigiliae noctis proximae fructificant.
ਜੋ ਜਾਗੰਨਿੑ ਲਹੰਨਿ ਸੇ ਸਾਈ ਕੰਨੋ ਦਾਤਿ ॥੧੧੨॥
jo jaagani lahan se saaee kano daat |112|Qui vigiles et conscii vigilant, a Domino accipiunt dona. ||112||
ਦਾਤੀ ਸਾਹਿਬ ਸੰਦੀਆ ਕਿਆ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
daatee saahib sandeea kiaa chalai tis naal |Munera sunt a Domino et Magistro nostro; quis eum cogat dare?
ਇਕਿ ਜਾਗੰਦੇ ਨਾ ਲਹਨਿੑ ਇਕਨੑਾ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਉਠਾਲਿ ॥੧੧੩॥
eik jaagande naa lahani ikanaa sutiaa dee utthaal |113|Quidam uigilant et non suscipiunt, alios a somno excitat ad benedicendum. ||113||
ਢੂਢੇਦੀਏ ਸੁਹਾਗ ਕੂ ਤਉ ਤਨਿ ਕਾਈ ਕੋਰ ॥
dtoodtedee suhaag koo tau tan kaaee kor |Quaeris virum tuum Dominum; in corpore tuo culpam esse oportet.
ਜਿਨੑਾ ਨਾਉ ਸੁਹਾਗਣੀ ਤਿਨੑਾ ਝਾਕ ਨ ਹੋਰ ॥੧੧੪॥
jinaa naau suhaaganee tinaa jhaak na hor |114|Qui felices animi sponsae vocantur, alias non aspiciunt. ||114||
ਸਬਰ ਮੰਝ ਕਮਾਣ ਏ ਸਬਰੁ ਕਾ ਨੀਹਣੋ ॥
sabar manjh kamaan e sabar kaa neehano |In te fac arcum patientia, et chorda fac patientiam.
ਸਬਰ ਸੰਦਾ ਬਾਣੁ ਖਾਲਕੁ ਖਤਾ ਨ ਕਰੀ ॥੧੧੫॥
sabar sandaa baan khaalak khataa na karee |115|Patientiam fac sagittam, Creator te non sinet scopo. ||115||
ਸਬਰ ਅੰਦਰਿ ਸਾਬਰੀ ਤਨੁ ਏਵੈ ਜਾਲੇਨਿੑ ॥
sabar andar saabaree tan evai jaaleni |Qui patiens est, manet in patientia; hoc modo corpora sua cremant.
ਹੋਨਿ ਨਜੀਕਿ ਖੁਦਾਇ ਦੈ ਭੇਤੁ ਨ ਕਿਸੈ ਦੇਨਿ ॥੧੧੬॥
hon najeek khudaae dai bhet na kisai den |116|Propinqui sunt Domino, secretum suum cuivis non revelant; ||116||
ਸਬਰੁ ਏਹੁ ਸੁਆਉ ਜੇ ਤੂੰ ਬੰਦਾ ਦਿੜੁ ਕਰਹਿ ॥
sabar ehu suaau je toon bandaa dirr kareh |Patientia sit propositum in vita; hoc intus in tuo insere.
ਵਧਿ ਥੀਵਹਿ ਦਰੀਆਉ ਟੁਟਿ ਨ ਥੀਵਹਿ ਵਾਹੜਾ ॥੧੧੭॥
vadh theeveh dareeaau ttutt na theeveh vaaharraa |117|Sic, cresces in magnum flumen; non abrumpi in exiguum rivum. ||117||
ਫਰੀਦਾ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚੋਪੜੀ ਪਰੀਤਿ ॥
fareedaa daravesee gaakharree choparree pareet |Vale, arduum est esse dersvish - vir sanctus sanctus; Facilius est amare panem cum butyro.
ਇਕਨਿ ਕਿਨੈ ਚਾਲੀਐ ਦਰਵੇਸਾਵੀ ਰੀਤਿ ॥੧੧੮॥
eikan kinai chaaleeai daravesaavee reet |118|Pauci tantum sequuntur viam Sanctorum. ||118||
ਤਨੁ ਤਪੈ ਤਨੂਰ ਜਿਉ ਬਾਲਣੁ ਹਡ ਬਲੰਨਿੑ ॥
tan tapai tanoor jiau baalan hadd balani |Corpus meum sicut clibanus coquit; ossa mea sicut cremium aruerunt.
ਪੈਰੀ ਥਕਾਂ ਸਿਰਿ ਜੁਲਾਂ ਜੇ ਮੂੰ ਪਿਰੀ ਮਿਲੰਨਿੑ ॥੧੧੯॥
pairee thakaan sir julaan je moon piree milani |119|Si defatigatus fuerit pes meus, ambulabo super caput meum, si videram dilectum meum. ||119||
ਤਨੁ ਨ ਤਪਾਇ ਤਨੂਰ ਜਿਉ ਬਾਲਣੁ ਹਡ ਨ ਬਾਲਿ ॥
tan na tapaae tanoor jiau baalan hadd na baal |Non calefac ut clibanum corpus tuum, et ossa tua non aduras ut ligna.
ਸਿਰਿ ਪੈਰੀ ਕਿਆ ਫੇੜਿਆ ਅੰਦਰਿ ਪਿਰੀ ਨਿਹਾਲਿ ॥੧੨੦॥
sir pairee kiaa ferriaa andar piree nihaal |120|Quid tibi nocuerunt pedes et caput? Ecce dilectum tuum in te. ||120||
ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਸਜਣਾ ਸਜਣੁ ਮੈਡੇ ਨਾਲਿ ॥
hau dtoodtedee sajanaa sajan maidde naal |Amicum quaero, sed amicus iam mecum est.
ਨਾਨਕ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਲਿ ॥੧੨੧॥
naanak alakh na lakheeai guramukh dee dikhaal |121|O Nanak, Dominus invisibilis videri non potest; tantum Gurmukh revelatur. ||121||
ਹੰਸਾ ਦੇਖਿ ਤਰੰਦਿਆ ਬਗਾ ਆਇਆ ਚਾਉ ॥
hansaa dekh tarandiaa bagaa aaeaa chaau |Quod videntes olores natantes, grues commoti sunt.
ਡੁਬਿ ਮੁਏ ਬਗ ਬਪੁੜੇ ਸਿਰੁ ਤਲਿ ਉਪਰਿ ਪਾਉ ॥੧੨੨॥
ddub mue bag bapurre sir tal upar paau |122|Pauperes grues submersi sunt ad mortem, capite sub aqua et pedibus supra exsertis. ||122||
ਮੈ ਜਾਣਿਆ ਵਡ ਹੰਸੁ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈ ਕੀਤਾ ਸੰਗੁ ॥
mai jaaniaa vadd hans hai taan mai keetaa sang |Eum ut cycnum magnum agnovi, sic cum eo sociavi.
ਜੇ ਜਾਣਾ ਬਗੁ ਬਪੁੜਾ ਜਨਮਿ ਨ ਭੇੜੀ ਅੰਗੁ ॥੧੨੩॥
je jaanaa bag bapurraa janam na bherree ang |123|Si grus unica scirem miserum, nunquam in vita transissem cum eo. ||123||
ਕਿਆ ਹੰਸੁ ਕਿਆ ਬਗੁਲਾ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਧਰੇ ॥
kiaa hans kiaa bagulaa jaa kau nadar dhare |Quis cycnus, et quis grus, si Deus eum Gratiae suae aspectu benedicit?
ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਾਗਹੁ ਹੰਸੁ ਕਰੇ ॥੧੨੪॥
je tis bhaavai naanakaa kaagahu hans kare |124|Si placet, Nanak, corvum in cygnum mutat. ||124||
ਸਰਵਰ ਪੰਖੀ ਹੇਕੜੋ ਫਾਹੀਵਾਲ ਪਚਾਸ ॥
saravar pankhee hekarro faaheevaal pachaas |In stagno una avis est, sed sunt quinquaginta camerarii.
ਇਹੁ ਤਨੁ ਲਹਰੀ ਗਡੁ ਥਿਆ ਸਚੇ ਤੇਰੀ ਆਸ ॥੧੨੫॥
eihu tan laharee gadd thiaa sache teree aas |125|Hoc corpus in undis desiderii deprehenditur. Domine mi verus es spes unica! ||125||
ਕਵਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਕਵਣੁ ਗੁਣੁ ਕਵਣੁ ਸੁ ਮਣੀਆ ਮੰਤੁ ॥
kavan su akhar kavan gun kavan su maneea mant |Quod verbum, quae virtus, et quae lacus magica?
ਕਵਣੁ ਸੁ ਵੇਸੋ ਹਉ ਕਰੀ ਜਿਤੁ ਵਸਿ ਆਵੈ ਕੰਤੁ ॥੧੨੬॥
kavan su veso hau karee jit vas aavai kant |126|Quae sunt illae vestes, quibus utam ad capiendum virum meum Dominum? ||126||
ਨਿਵਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਖਵਣੁ ਗੁਣੁ ਜਿਹਬਾ ਮਣੀਆ ਮੰਤੁ ॥
nivan su akhar khavan gun jihabaa maneea mant |Humilitas verbum, venia virtus, et suavis locutio lacus magicus.
ਏ ਤ੍ਰੈ ਭੈਣੇ ਵੇਸ ਕਰਿ ਤਾਂ ਵਸਿ ਆਵੀ ਕੰਤੁ ॥੧੨੭॥
e trai bhaine ves kar taan vas aavee kant |127|Haec tria, soror, stolas indue, et virum tuum capies Dominum. ||127||
ਮਤਿ ਹੋਦੀ ਹੋਇ ਇਆਣਾ ॥
mat hodee hoe eaanaa |Si sapis, simplex esto;
ਤਾਣ ਹੋਦੇ ਹੋਇ ਨਿਤਾਣਾ ॥
taan hode hoe nitaanaa |si potens es, infirmus esto;
ਅਣਹੋਦੇ ਆਪੁ ਵੰਡਾਏ ॥
anahode aap vanddaae |et quando nihil est communicare, tunc cum aliis communica.
ਕੋ ਐਸਾ ਭਗਤੁ ਸਦਾਏ ॥੧੨੮॥
ko aaisaa bhagat sadaae |128|Quam rarus est ille qui talis cultor est. ||128||
ਇਕੁ ਫਿਕਾ ਨ ਗਾਲਾਇ ਸਭਨਾ ਮੈ ਸਚਾ ਧਣੀ ॥
eik fikaa na gaalaae sabhanaa mai sachaa dhanee |Ne unum quidem verbum asperum proferas; vester verus Dominus et Magister in omnibus manet.
ਹਿਆਉ ਨ ਕੈਹੀ ਠਾਹਿ ਮਾਣਕ ਸਭ ਅਮੋਲਵੇ ॥੧੨੯॥
hiaau na kaihee tthaeh maanak sabh amolave |129|Non cor cujusquam confringetis ; Haec omnia gemmae inaestimabiles sunt. ||129||
ਸਭਨਾ ਮਨ ਮਾਣਿਕ ਠਾਹਣੁ ਮੂਲਿ ਮਚਾਂਗਵਾ ॥
sabhanaa man maanik tthaahan mool machaangavaa |Omnium animi gemmae pretiosae sunt; nocere eis non est bonum.
ਜੇ ਤਉ ਪਿਰੀਆ ਦੀ ਸਿਕ ਹਿਆਉ ਨ ਠਾਹੇ ਕਹੀ ਦਾ ॥੧੩੦॥
je tau pireea dee sik hiaau na tthaahe kahee daa |130|Si desideras dilectum tuum, noli cor alicujus frangere. ||130||