Sponsa Domino suo occurrit, cum ei Dominus ipse gratiam suam largitur.
Lectulus ornatur cum dilecta caterva, Septemque lacus ambrosio complentur nectare.
Benignus et misericors esto mihi, pie verax Domine, ut Verbum Shabad consequar, et laudes tuas decantabo.
Nanak, sponsum suum Dominum intuens, anima sponsi delectatur, et mens eius gaudio repleta est. ||1||
Sponsa decoris, offer pias preces Domino.
Dóminus grátias mentis et córporis; inebriatus sum in comitatu Domini mei.
Amore Dei imbutus, Dominum deprecor, et per Nomen Domini, in pace maneo.
Virtutes gloriosas si cognoscis, tunc Deum cognosces; sic habitabit in te virtus, et fugiet peccatum.
Sine te non possum manere vel momento; tantum loquendo et audiendo de te, non sum contentus.
Nanak clamat: Dilecte, dilecte! Lingua et mens eius sublimissima Domini essentia madent. ||2||
o socii et amici, dominus mercator maritus meus.
Nomen Domini acquisivi; ejus dulcedo et praestantia infinita sunt.
Pretium eius pretiosum est; habitat dilectus in vera sua domo. Si placet Deo, benedicit sponsam suam.
Quidam delectantur cum Domino, dum sto clamantis ad fores eius.
Ipse rerum nostrarum conditor, Causa causarum omnipotens Dominus disponit.
O Nanak, beata anima Sponsa, super quam dejicit Vultum suum gratiae; Verbum Shabad in corde suo amplectitur. ||3||
Domi meae vera cantica personant; Dominus Deus amicus meus venit ad me.
Me fruitur, et amore suo imbutus, Cor cepi, et dedi ei meum.
Dóminus dedi ánimam meam, et obtinuísti Do- minum virum meum; ut libet, me fruitur.
Corpus et mentem dedi coram Domino meo, et per Shabad benedictus sum. Intra domum memetipsum, fructum ambrosiam consecutus sum.
Non accipitur ab intellectuali recitatione seu magna astutia; nisi per amorem mens illum obtinet.
Domine Nanak, Dominus Magister meus est optimus amicus; Non sum plebeius. ||4||1||
Aasaa, Primum Mehl:
Melodiae soni emissae soni currentis celestium instrumentorum tremulis personet.
Mens mea, mens amore deliciae meae imbuitur.
Nocte ac die, mens abstracta manet in Domino, et domum obtineo in profundissimo coelestis vacui mentis excessu.
Verus Guru mihi primus Dominus Infinitus, Dilectus meus, Invisibilis ostendit.
Habitus Domini et sedes eius permanent; animus meus in contemplatione cogitationis in Ipsum hauritur.
o Nanak, Nomine Ipsius imbuti, Melos integentes, Coelestis vibrationes. ||1||
Dic mihi, quomodo perveniam ad urbem illam inreprehensibilem, illam inreprehensibilem?
Veritatem et continentiam exercendo, virtutes gloriosas contemplando, et Verbum Guru Shabad vivens.
Verum verbum Shabad exercens, ad domum interioris sui pervenitur et virtutis thesaurum obtinet.
Non habet caules, radices, folia vel ramos, sed ipse est supremus dominus super omnium caput.
Exercendo intensivam meditationem, cantus et sui disciplinam homines defatigaverunt; his ritibus pertinacissime exercentes, eum adhuc non invenerunt.
O Nanak per spiritualem sapientiam, Domine, occurrit vita mundi; Verum Guru hunc intellectum dat. ||2||
Guru est Oceanus, mons gemmis abundans.