Considera de Domino, qui erit auxilium tuum et auxilium tuum in fine.
Dominus inaccessibilis et incomprehensibilis. Non habet dominum, et non est natus. Per amorem Veri Guru obtinetur. ||1||
Hostia ego sum, Hostia est anima mea, his, qui se tollunt amores.
adrogantiam et superbiam exstirpat, et tunc inveniunt Dominum; intuenti immerguntur in Domino. ||1||Pause||
Secundum fortunam praeordinatam suam karma agunt.
Vero Guru serviens, pax diuturna invenitur.
Sine fortuna, Guru non invenitur. Verbum Shabad in Unione Domini coniunguntur. ||2||
Gurmukhs in medio mundi serpunt.
Guru Pulvinar eorum, et Naam nomen Domini firmamentum eorum.
Quis Gurmukhum opprimit? Qui tentat, peribit, et cruciatur. ||3||
Caeci propriae voluntates manmukhs prorsus nullum intellectum habent.
Isti sunt interfectores sui, et carnifices mundi.
Alios continue calumniose atrox onus portant, et aliorum ad nihilum onera portant. ||4||
Hortus hic mundus est, et Dominus Deus meus hortulanus est.
Semper curat, nihil a sua cura immunis.
Sicut odor quem dat, sic notus flos odorifer. ||5||
Manmukhs sui ipsius aegri et aegroti sunt in mundo.
Obliti sunt pacis auctorem, inscrutabilem, infinitam.
Hi miseri sine fine vagantur, clamantes in dolore; sine Guru, pacem non inveniunt. ||6||
Ille qui creavit, eorum conditionem novit.
Et si eas inspirat, Hukam praecepti sui animadvertunt.
Quicquid in se ponit, hoc est quod valet, et sic exterius apparent. ||7||
Nullam aliam novi nisi verum.
ii, quos Dominus sibi adjungit, puri fiunt.
O Nanak, nomen Domini Naam, manet penitus in corde eorum, quibus dedit illud. ||8||14||15||
Maajh, Tertia Mehl:
Am- brosiam Naam, nomine domini, in mente;
omnes dolores egotismi, rixae et superbiae tolluntur.
Amrit, amrit, nectar ambrosialem obtineo assidue verbi Bani laudans. ||1||
Sacrificium sum, anima mea sacrificium est, his qui Ambrosiam Bani Verbi mentibus inponunt.
Am- brosial Bani mentes infundentes, meditantur in Am- brosial Naam. ||1||Pause||
Qui Ambrosalia verba Nectarii jugiter decantant;
Hunc Amrit ubique oculis vide et aspice.
Sermonem Ambrosalem die ac nocte continenter decantant; canentes, alios audire faciunt. ||2||
Amore Domini ambrosio imbuti, amanter in eum convertuntur.
Guru gratia, hunc Amrit accipiunt.
Nomen ambrosianum lingua die ac nocte cantant; animo corporaque contenta Amrit. ||3||
Quod Deus facit, praeter conscientiam alicujus est;
nemo Hukam praecepti sui delere potest.
Imperante verbo Bani Ambrosialis praevalet, cuius iussu in Amrit bibimus. ||4||
Mirabilia et mirabilia facta sunt Domini Creatoris.
Haec mens deluditur, et rotam reincarnationis circuit.
Qui sensus in Verbi Ambrosialis Bani intendunt, vibrationes Verbi Ambrosialis Shabad audiunt. ||5||