Sri Guru Granth Sahib

Pagina - 118


ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
har chetahu ant hoe sakhaaee |

Considera de Domino, qui erit auxilium tuum et auxilium tuum in fine.

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
har agam agochar anaath ajonee satigur kai bhaae paavaniaa |1|

Dominus inaccessibilis et incomprehensibilis. Non habet dominum, et non est natus. Per amorem Veri Guru obtinetur. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree aap nivaaraniaa |

Hostia ego sum, Hostia est anima mea, his, qui se tollunt amores.

ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap gavaae taa har paae har siau sahaj samaavaniaa |1| rahaau |

adrogantiam et superbiam exstirpat, et tunc inveniunt Dominum; intuenti immerguntur in Domino. ||1||Pause||

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
poorab likhiaa su karam kamaaeaa |

Secundum fortunam praeordinatam suam karma agunt.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
satigur sev sadaa sukh paaeaa |

Vero Guru serviens, pax diuturna invenitur.

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
bin bhaagaa gur paaeeai naahee sabadai mel milaavaniaa |2|

Sine fortuna, Guru non invenitur. Verbum Shabad in Unione Domini coniunguntur. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
guramukh alipat rahai sansaare |

Gurmukhs in medio mundi serpunt.

ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
gur kai takeeai naam adhaare |

Guru Pulvinar eorum, et Naam nomen Domini firmamentum eorum.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
guramukh jor kare kiaa tis no aape khap dukh paavaniaa |3|

Quis Gurmukhum opprimit? Qui tentat, peribit, et cruciatur. ||3||

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
manamukh andhe sudh na kaaee |

Caeci propriae voluntates manmukhs prorsus nullum intellectum habent.

ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
aatam ghaatee hai jagat kasaaee |

Isti sunt interfectores sui, et carnifices mundi.

ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
nindaa kar kar bahu bhaar utthaavai bin majooree bhaar pahuchaavaniaa |4|

Alios continue calumniose atrox onus portant, et aliorum ad nihilum onera portant. ||4||

ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
eihu jag vaarree meraa prabh maalee |

Hortus hic mundus est, et Dominus Deus meus hortulanus est.

ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
sadaa samaale ko naahee khaalee |

Semper curat, nihil a sua cura immunis.

ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
jehee vaasanaa paae tehee varatai vaasoo vaas janaavaniaa |5|

Sicut odor quem dat, sic notus flos odorifer. ||5||

ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
manamukh rogee hai sansaaraa |

Manmukhs sui ipsius aegri et aegroti sunt in mundo.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
sukhadaataa visariaa agam apaaraa |

Obliti sunt pacis auctorem, inscrutabilem, infinitam.

ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
dukhee nit fireh bilalaade bin gur saant na paavaniaa |6|

Hi miseri sine fine vagantur, clamantes in dolore; sine Guru, pacem non inveniunt. ||6||

ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jin keete soee bidh jaanai |

Ille qui creavit, eorum conditionem novit.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
aap kare taa hukam pachhaanai |

Et si eas inspirat, Hukam praecepti sui animadvertunt.

ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
jehaa andar paae tehaa varatai aape baahar paavaniaa |7|

Quicquid in se ponit, hoc est quod valet, et sic exterius apparent. ||7||

ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis baajhahu sache mai hor na koee |

Nullam aliam novi nisi verum.

ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
jis laae le so niramal hoee |

ii, quos Dominus sibi adjungit, puri fiunt.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
naanak naam vasai ghatt antar jis devai so paavaniaa |8|14|15|

O Nanak, nomen Domini Naam, manet penitus in corde eorum, quibus dedit illud. ||8||14||15||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |

Maajh, Tertia Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
amrit naam man vasaae |

Am- brosiam Naam, nomine domini, in mente;

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
haumai meraa sabh dukh gavaae |

omnes dolores egotismi, rixae et superbiae tolluntur.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit baanee sadaa salaahe amrit amrit paavaniaa |1|

Amrit, amrit, nectar ambrosialem obtineo assidue verbi Bani laudans. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree amrit baanee man vasaavaniaa |

Sacrificium sum, anima mea sacrificium est, his qui Ambrosiam Bani Verbi mentibus inponunt.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit baanee man vasaae amrit naam dhiaavaniaa |1| rahaau |

Am- brosial Bani mentes infundentes, meditantur in Am- brosial Naam. ||1||Pause||

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
amrit bolai sadaa mukh vainee |

Qui Ambrosalia verba Nectarii jugiter decantant;

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
amrit vekhai parakhai sadaa nainee |

Hunc Amrit ubique oculis vide et aspice.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
amrit kathaa kahai sadaa din raatee avaraa aakh sunaavaniaa |2|

Sermonem Ambrosalem die ac nocte continenter decantant; canentes, alios audire faciunt. ||2||

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
amrit rang rataa liv laae |

Amore Domini ambrosio imbuti, amanter in eum convertuntur.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
amrit guraparasaadee paae |

Guru gratia, hunc Amrit accipiunt.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
amrit rasanaa bolai din raatee man tan amrit peeaavaniaa |3|

Nomen ambrosianum lingua die ac nocte cantant; animo corporaque contenta Amrit. ||3||

ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
so kichh karai ju chit na hoee |

Quod Deus facit, praeter conscientiam alicujus est;

ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
tis daa hukam mett na sakai koee |

nemo Hukam praecepti sui delere potest.

ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
hukame varatai amrit baanee hukame amrit peeaavaniaa |4|

Imperante verbo Bani Ambrosialis praevalet, cuius iussu in Amrit bibimus. ||4||

ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
ajab kam karate har kere |

Mirabilia et mirabilia facta sunt Domini Creatoris.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
eihu man bhoolaa jaandaa fere |

Haec mens deluditur, et rotam reincarnationis circuit.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit baanee siau chit laae amrit sabad vajaavaniaa |5|

Qui sensus in Verbi Ambrosialis Bani intendunt, vibrationes Verbi Ambrosialis Shabad audiunt. ||5||


Index (1 - 1430)
Jap Pagina: 1 - 8
So Dar Pagina: 8 - 10
So Purakh Pagina: 10 - 12
Sohila Pagina: 12 - 13
Siree Raag Pagina: 14 - 93
Raag Maajh Pagina: 94 - 150
Raag Gauree Pagina: 151 - 346
Raag Aasaa Pagina: 347 - 488
Raag Gujri Pagina: 489 - 526
Raag Dayv Gandhaaree Pagina: 527 - 536
Raag Bihaagraa Pagina: 537 - 556
Raag Vadhans Pagina: 557 - 594
Raag Sorath Pagina: 595 - 659
Raag Dhanaasree Pagina: 660 - 695
Raag Jaithsree Pagina: 696 - 710
Raag Todee Pagina: 711 - 718
Raag Bairaaree Pagina: 719 - 720
Raag Tilang Pagina: 721 - 727
Raag Soohee Pagina: 728 - 794
Raag Bilaaval Pagina: 795 - 858
Raag Gond Pagina: 859 - 875
Raag Raamkalee Pagina: 876 - 974
Raag Nat Naaraayan Pagina: 975 - 983
Raag Maalee Gauraa Pagina: 984 - 988
Raag Maaroo Pagina: 989 - 1106
Raag Tukhaari Pagina: 1107 - 1117
Raag Kaydaaraa Pagina: 1118 - 1124
Raag Bhairao Pagina: 1125 - 1167
Raag Basant Pagina: 1168 - 1196
Raag Saarang Pagina: 1197 - 1253
Raag Malaar Pagina: 1254 - 1293
Raag Kaanraa Pagina: 1294 - 1318
Raag Kalyaan Pagina: 1319 - 1326
Raag Prabhaatee Pagina: 1327 - 1351
Raag Jaijaavantee Pagina: 1352 - 1359
Salok Sehshkritee Pagina: 1353 - 1360
Gaathaa Fifth Mehl Pagina: 1360 - 1361
Phunhay Fifth Mehl Pagina: 1361 - 1363
Chaubolas Fifth Mehl Pagina: 1363 - 1364
Salok Kabeer Jee Pagina: 1364 - 1377
Salok Fareed Jee Pagina: 1377 - 1385
Svaiyay Sri Mukhbak Mehl 5 Pagina: 1385 - 1389
Svaiyay First Mehl Pagina: 1389 - 1390
Svaiyay Second Mehl Pagina: 1391 - 1392
Svaiyay Third Mehl Pagina: 1392 - 1396
Svaiyay Fourth Mehl Pagina: 1396 - 1406
Svaiyay Fifth Mehl Pagina: 1406 - 1409
Salok Vaaran Thay Vadheek Pagina: 1410 - 1426
Salok Ninth Mehl Pagina: 1426 - 1429
Mundhaavanee Fifth Mehl Pagina: 1429 - 1429
Raagmala Pagina: 1430 - 1430