ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 118
ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
har chetahu ant hoe sakhaaee |ആത്യന്തികമായി നിങ്ങളുടെ സഹായവും താങ്ങുമാകുന്ന കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക.
ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
har agam agochar anaath ajonee satigur kai bhaae paavaniaa |1|ഭഗവാൻ അപ്രാപ്യനും അഗ്രാഹ്യവുമാണ്. അവന് യജമാനനില്ല, അവൻ ജനിച്ചിട്ടില്ല. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻറെ സ്നേഹത്താൽ അവൻ പ്രാപിക്കുന്നു. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree aap nivaaraniaa |ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്, സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാക്കുന്നവർക്ക്.
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap gavaae taa har paae har siau sahaj samaavaniaa |1| rahaau |അവർ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്നു, തുടർന്ന് കർത്താവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു; അവർ അവബോധപൂർവ്വം കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
poorab likhiaa su karam kamaaeaa |അവരുടെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി അനുസരിച്ച്, അവർ അവരുടെ കർമ്മം പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
satigur sev sadaa sukh paaeaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ ശാശ്വതമായ ശാന്തി ലഭിക്കും.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
bin bhaagaa gur paaeeai naahee sabadai mel milaavaniaa |2|ഭാഗ്യമില്ലാതെ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്താനാവില്ല. ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവർ കർത്താവിൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിക്കുന്നു. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
guramukh alipat rahai sansaare |ലോകത്തിൻ്റെ നടുവിൽ ഗുർമുഖുകൾ ബാധിക്കപ്പെടാതെ തുടരുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
gur kai takeeai naam adhaare |ഗുരു അവരുടെ തലയണയാണ്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം അവരുടെ പിന്തുണയാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
guramukh jor kare kiaa tis no aape khap dukh paavaniaa |3|ഗുരുമുഖത്തെ അടിച്ചമർത്താൻ ആർക്കാണ് കഴിയുക? ശ്രമിക്കുന്നവൻ വേദനയിൽ പുളഞ്ഞും നശിക്കും. ||3||
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
manamukh andhe sudh na kaaee |അന്ധനായ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർക്ക് യാതൊരു ധാരണയുമില്ല.
ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
aatam ghaatee hai jagat kasaaee |അവർ സ്വയം കൊലയാളികളാണ്, ലോകത്തിൻ്റെ കശാപ്പുകാരാണ്.
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
nindaa kar kar bahu bhaar utthaavai bin majooree bhaar pahuchaavaniaa |4|മറ്റുള്ളവരെ നിരന്തരം അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെ, അവർ ഭയങ്കരമായ ഒരു ഭാരം വഹിക്കുന്നു, അവർ മറ്റുള്ളവരുടെ ഭാരം വെറുതെ വഹിക്കുന്നു. ||4||
ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
eihu jag vaarree meraa prabh maalee |ഈ ലോകം ഒരു പൂന്തോട്ടമാണ്, എൻ്റെ കർത്താവായ ദൈവം തോട്ടക്കാരനാണ്.
ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
sadaa samaale ko naahee khaalee |അവൻ എപ്പോഴും അത് പരിപാലിക്കുന്നു - ഒന്നും അവൻ്റെ പരിചരണത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെടുന്നില്ല.
ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
jehee vaasanaa paae tehee varatai vaasoo vaas janaavaniaa |5|അവൻ നൽകുന്ന സുഗന്ധം പോലെ, സുഗന്ധമുള്ള പുഷ്പം അറിയപ്പെടുന്നു. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
manamukh rogee hai sansaaraa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ലോകത്തിൽ രോഗികളും രോഗബാധിതരുമാണ്.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
sukhadaataa visariaa agam apaaraa |സമാധാനം നൽകുന്നവനെ, അവ്യക്തമായ, അനന്തമായവനെ അവർ മറന്നിരിക്കുന്നു.
ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
dukhee nit fireh bilalaade bin gur saant na paavaniaa |6|ഈ ദയനീയരായ ആളുകൾ വേദനയോടെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് അനന്തമായി അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു; ഗുരുവില്ലാതെ അവർക്ക് സമാധാനമില്ല. ||6||
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jin keete soee bidh jaanai |അവരെ സൃഷ്ടിച്ചവൻ അവരുടെ അവസ്ഥ അറിയുന്നു.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
aap kare taa hukam pachhaanai |അവൻ അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുകയാണെങ്കിൽ, അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
jehaa andar paae tehaa varatai aape baahar paavaniaa |7|അവൻ അവരുടെ ഉള്ളിൽ എന്ത് സ്ഥാപിക്കുന്നുവോ, അതാണ് നിലനിൽക്കുന്നത്, അതിനാൽ അവ ബാഹ്യമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. ||7||
ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis baajhahu sache mai hor na koee |സത്യവനെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും എനിക്കറിയില്ല.
ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
jis laae le so niramal hoee |ഭഗവാൻ തന്നോട് ചേർത്തുവെക്കുന്നവർ ശുദ്ധരാകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
naanak naam vasai ghatt antar jis devai so paavaniaa |8|14|15|ഓ നാനാക്ക്, നാമം, കർത്താവിൻ്റെ നാമം, അവൻ അത് നൽകിയവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||8||14||15||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
amrit naam man vasaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ അംബ്രോസിയൽ നാമം മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു,
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
haumai meraa sabh dukh gavaae |അഹംഭാവം, സ്വാർത്ഥത, അഹങ്കാരം എന്നിവയുടെ എല്ലാ വേദനകളും ഇല്ലാതാകുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit baanee sadaa salaahe amrit amrit paavaniaa |1|വാക്കിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ ബാനിയെ നിരന്തരം സ്തുതിക്കുന്നതിലൂടെ, എനിക്ക് അമൃത്, അമൃത് ലഭിക്കുന്നു. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree amrit baanee man vasaavaniaa |വാക്കിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ ബാനി മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit baanee man vasaae amrit naam dhiaavaniaa |1| rahaau |അംബ്രോസിയൽ ബാനി മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചുകൊണ്ട് അവർ അംബ്രോസിയൽ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
amrit bolai sadaa mukh vainee |അമൃതിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ വാക്കുകൾ തുടർച്ചയായി ജപിക്കുന്നവർ,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
amrit vekhai parakhai sadaa nainee |ഈ അമൃത് എല്ലായിടത്തും അവരുടെ കണ്ണുകളാൽ കാണുക, കാണുക.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
amrit kathaa kahai sadaa din raatee avaraa aakh sunaavaniaa |2|അവർ രാവും പകലും തുടർച്ചയായി അംബ്രോസിയൽ പ്രഭാഷണം ആലപിക്കുന്നു; അവർ അത് ജപിച്ച് മറ്റുള്ളവർക്ക് അത് കേൾക്കാൻ ഇടയാക്കുന്നു. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
amrit rang rataa liv laae |കർത്താവിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയ അവർ സ്നേഹപൂർവ്വം അവനിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
amrit guraparasaadee paae |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവർക്ക് ഈ അമൃത് ലഭിക്കുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
amrit rasanaa bolai din raatee man tan amrit peeaavaniaa |3|അവർ രാവും പകലും നാവുകൊണ്ട് അംബ്രോസിയൽ നാമം ജപിക്കുന്നു; അവരുടെ മനസ്സും ശരീരവും ഈ അമൃതിനാൽ സംതൃപ്തമാണ്. ||3||
ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
so kichh karai ju chit na hoee |ദൈവം ചെയ്യുന്നത് ആരുടെയും ബോധത്തിന് അപ്പുറമാണ്;
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
tis daa hukam mett na sakai koee |അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം ആർക്കും മായ്ക്കാനാവില്ല.
ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
hukame varatai amrit baanee hukame amrit peeaavaniaa |4|അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ, വചനത്തിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ ബാനി നിലനിൽക്കുന്നു, അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ ഞങ്ങൾ അമൃതിൽ കുടിക്കുന്നു. ||4||
ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
ajab kam karate har kere |സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ അതിശയകരവും അതിശയകരവുമാണ്.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
eihu man bhoolaa jaandaa fere |ഈ മനസ്സ് വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടു, പുനർജന്മ ചക്രത്തിൽ ചുറ്റി സഞ്ചരിക്കുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit baanee siau chit laae amrit sabad vajaavaniaa |5|വാക്കിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ ബാനിയിൽ ബോധം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നവർ, ശബ്ദത്തിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ പദത്തിൻ്റെ സ്പന്ദനങ്ങൾ കേൾക്കുന്നു. ||5||