സൂഹി, കബീർ ജീ, ലളിത്:
എൻ്റെ കണ്ണുകൾ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു, എൻ്റെ ചെവി കേട്ട് മടുത്തിരിക്കുന്നു; എൻ്റെ സുന്ദരമായ ശരീരം തളർന്നിരിക്കുന്നു.
വാർദ്ധക്യത്താൽ മുന്നോട്ട് നയിക്കപ്പെടുന്ന എൻ്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെല്ലാം തളർന്നിരിക്കുന്നു; മായയോടുള്ള എൻ്റെ അടുപ്പം മാത്രം തീർന്നിട്ടില്ല. ||1||
ഭ്രാന്താ, നിനക്ക് ആത്മീയ ജ്ഞാനവും ധ്യാനവും ലഭിച്ചിട്ടില്ല.
നിങ്ങൾ ഈ മനുഷ്യജീവിതം പാഴാക്കി, നഷ്ടപ്പെട്ടു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ഹേ മനുഷ്യാ, ജീവശ്വാസം ശരീരത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നിടത്തോളം ഭഗവാനെ സേവിക്കുക.
നിങ്ങളുടെ ശരീരം മരിക്കുമ്പോഴും കർത്താവിനോടുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം മരിക്കുകയില്ല; നീ കർത്താവിൻ്റെ കാൽക്കൽ വസിക്കും. ||2||
ശബാദിൻ്റെ വചനം ഉള്ളിൽ വസിക്കുമ്പോൾ ദാഹവും ആഗ്രഹവും ശമിക്കും.
കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ, അവൻ കർത്താവുമായി ചെസ്സ് കളിക്കുന്നു; പകിടകൾ എറിഞ്ഞ് അവൻ സ്വന്തം മനസ്സിനെ കീഴടക്കുന്നു. ||3||
അനശ്വരനായ ഭഗവാനെ അറിയുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആ വിനീതർ ഒട്ടും നശിച്ചിട്ടില്ല.
കബീർ പറയുന്നു, ഈ പകിടകൾ എറിയാൻ അറിയാവുന്ന ആ എളിയ ജീവികൾ ഒരിക്കലും ജീവിതത്തിൻ്റെ കളിയിൽ തോൽക്കില്ല. ||4||4||
സൂഹി, ലളിത്, കബീർ ജീ:
ശരീരത്തിൻ്റെ ഒരു കോട്ടയിൽ അഞ്ച് ഭരണാധികാരികളുണ്ട്, അഞ്ച് പേരും നികുതി അടയ്ക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെടുന്നു.
ഞാൻ ആരുടെയും ഭൂമിയിൽ കൃഷി ചെയ്തിട്ടില്ല, അതിനാൽ അത്തരം കൂലി കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ||1||
കർത്താവിൻ്റെ ജനങ്ങളേ, നികുതിപിരിവുകാരൻ എന്നെ നിരന്തരം പീഡിപ്പിക്കുന്നു!
എൻ്റെ കൈകൾ ഉയർത്തി, ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനോട് പരാതിപ്പെട്ടു, അവൻ എന്നെ രക്ഷിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ഒമ്പത് നികുതി നിർണ്ണയക്കാരും പത്ത് മജിസ്ട്രേറ്റുകളും പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ പ്രജകളെ സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നില്ല.
അവർ ഒരു മുഴുവൻ ടേപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് അളക്കുന്നില്ല, അവർ കൈക്കൂലിയായി വലിയ തുക വാങ്ങുന്നു. ||2||
ശരീരത്തിൻ്റെ എഴുപത്തിരണ്ട് അറകളിൽ ഏകനായ കർത്താവ് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, അവൻ എൻ്റെ കണക്ക് എഴുതിത്തള്ളി.
ധർമ്മത്തിൻ്റെ നീതിമാനായ ജഡ്ജിയുടെ രേഖകൾ തിരഞ്ഞു, എനിക്ക് തീരെ ഒന്നും കടപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ||3||
ആരും വിശുദ്ധരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തരുത്, കാരണം വിശുദ്ധരും കർത്താവും ഒന്നാണ്.
കബീർ പറയുന്നു, വ്യക്തമായ ധാരണയുള്ള ആ ഗുരുവിനെ ഞാൻ കണ്ടെത്തി. ||4||5||
രാഗ് സൂഹി, ശ്രീ രവിദാസ് ജിയുടെ വാക്ക്:
ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
സന്തുഷ്ടയായ ആത്മാവ്-വധുവിന് തൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിൻ്റെ മൂല്യം അറിയാം.
അഹങ്കാരം ഉപേക്ഷിച്ച് അവൾ സമാധാനവും സന്തോഷവും ആസ്വദിക്കുന്നു.
അവൾ തൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു, അവനിൽ നിന്ന് വേറിട്ടുനിൽക്കുന്നില്ല.
അവൾ മറ്റൊരാളോട് കാണുകയോ കേൾക്കുകയോ സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ||1||
മറ്റൊരാളുടെ വേദന എങ്ങനെ അറിയാൻ കഴിയും
ഉള്ളിൽ അനുകമ്പയും സഹതാപവും ഇല്ലെങ്കിലോ? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട വധു ദയനീയമാണ്, ഇരുലോകവും നഷ്ടപ്പെടുന്നു;
അവൾ തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ ആരാധിക്കുന്നില്ല.
നരകാഗ്നിക്ക് മുകളിലൂടെയുള്ള പാലം പ്രയാസകരവും വഞ്ചനാപരവുമാണ്.
അവിടെ ആരും നിങ്ങളെ അനുഗമിക്കുകയില്ല; നിങ്ങൾ ഒറ്റയ്ക്ക് പോകേണ്ടിവരും. ||2||
ദയനീയനായ കർത്താവേ, വേദനയിൽ സഹിച്ച് ഞാൻ നിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു.
ഞാൻ നിനക്കായി ദാഹിക്കുന്നു, പക്ഷേ നീ എനിക്ക് ഉത്തരം നൽകുന്നില്ല.
രവി ദാസ് പറയുന്നു, ദൈവമേ, ഞാൻ നിൻ്റെ സങ്കേതം തേടുന്നു;
നീ എന്നെ അറിയുന്നതുപോലെ നീ എന്നെ രക്ഷിക്കും. ||3||1||
സൂഹീ:
വരുന്ന ദിവസം ആ ദിവസം പോകും.
നിങ്ങൾ മാർച്ച് ചെയ്യണം; ഒന്നും സ്ഥിരമായി നിലനിൽക്കുന്നില്ല.
കൂടെയുള്ളവർ പോകുന്നു, നമുക്കും പോകണം.
നമുക്ക് ദൂരെ പോകണം. മരണം നമ്മുടെ തലയ്ക്കു മീതെ കറങ്ങുകയാണ്. ||1||