ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 419
ਜੋਗੀ ਭੋਗੀ ਕਾਪੜੀ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਦਿਸੰਤਰ ॥
jogee bhogee kaaparree kiaa bhaveh disantar |എന്തിനാണ് യോഗികളും വിനോദികളും ഭിക്ഷാടകരും വിദേശരാജ്യങ്ങളിൽ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നത്?
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੑਹੀ ਤਤੁ ਸਾਰੁ ਨਿਰੰਤਰ ॥੩॥
gur kaa sabad na cheenahee tat saar nirantar |3|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനവും അവരുടെ ഉള്ളിലെ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ സത്തയും അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. ||3||
ਪੰਡਿਤ ਪਾਧੇ ਜੋਇਸੀ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
panddit paadhe joeisee nit parrheh puraanaa |പണ്ഡിറ്റുകളും, മതപണ്ഡിതരും, ആചാര്യന്മാരും, ജ്യോതിഷക്കാരും, പുരാണങ്ങൾ അനന്തമായി വായിക്കുന്നവരും,
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਣਾ ॥੪॥
antar vasat na jaananaee ghatt braham lukaanaa |4|ഉള്ളിലുള്ളത് എന്താണെന്ന് അറിയില്ല; ദൈവം അവരുടെ ഉള്ളിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||4||
ਇਕਿ ਤਪਸੀ ਬਨ ਮਹਿ ਤਪੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਤੀਰਥ ਵਾਸਾ ॥
eik tapasee ban meh tap kareh nit teerath vaasaa |ചില പശ്ചാത്താപകർ വനങ്ങളിൽ തപസ്സുചെയ്യുന്നു, ചിലർ പവിത്രമായ ആരാധനാലയങ്ങളിൽ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു.
ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਹਿ ਤਾਮਸੀ ਕਾਹੇ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥੫॥
aap na cheeneh taamasee kaahe bhe udaasaa |5|പ്രബുദ്ധരായ ആളുകൾ സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല - എന്തുകൊണ്ടാണ് അവർ ത്യാഗികളായി മാറിയത്? ||5||
ਇਕਿ ਬਿੰਦੁ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਾਖਦੇ ਸੇ ਜਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ॥
eik bind jatan kar raakhade se jatee kahaaveh |ചിലർ അവരുടെ ലൈംഗിക ഊർജ്ജത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്നു, അവർ ബ്രഹ്മചാരികൾ എന്നറിയപ്പെടുന്നു.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਛੂਟਹੀ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥੬॥
bin gurasabad na chhoottahee bhram aaveh jaaveh |6|എന്നാൽ ഗുരുവിൻ്റെ വചനം കൂടാതെ, അവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നില്ല, അവർ പുനർജന്മത്തിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു. ||6||
ਇਕਿ ਗਿਰਹੀ ਸੇਵਕ ਸਾਧਿਕਾ ਗੁਰਮਤੀ ਲਾਗੇ ॥
eik girahee sevak saadhikaa guramatee laage |ചിലർ ഗൃഹസ്ഥരും, സേവകരും, അന്വേഷകരും, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നവരുമാണ്.
ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥੭॥
naam daan isanaan drirr har bhagat su jaage |7|അവർ നാമം, ദാനം, ശുദ്ധീകരണം, ശുദ്ധീകരണം എന്നിവ മുറുകെ പിടിക്കുന്നു; അവർ കർത്താവിനോടുള്ള ഭക്തിയിൽ ഉണർന്നിരിക്കുന്നു. ||7||
ਗੁਰ ਤੇ ਦਰੁ ਘਰੁ ਜਾਣੀਐ ਸੋ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ॥
gur te dar ghar jaaneeai so jaae siyaanai |ഗുരുവിലൂടെ, ഭഗവാൻ്റെ ഭവനത്തിൻ്റെ കവാടം കണ്ടെത്തി, ആ സ്ഥലം തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਾਚੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੮॥੧੪॥
naanak naam na veesarai saache man maanai |8|14|നാനാക്ക് നാമം മറക്കുന്നില്ല; അവൻ്റെ മനസ്സ് യഥാർത്ഥ കർത്താവിന് കീഴടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ||8||14||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ആസാ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਲੇ ਭਉਜਲੁ ਸਚਿ ਤਰਣਾ ॥
manasaa maneh samaaeile bhaujal sach taranaa |മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളെ നിശ്ചലമാക്കി, മർത്യൻ ശരിക്കും ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രത്തിന് മുകളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥੧॥
aad jugaad deaal too tthaakur teree saranaa |1|ആദിയിലും യുഗങ്ങളിലുടനീളം, നീ കരുണാമയനായ കർത്താവും ഗുരുവുമായിരുന്നു; ഞാൻ നിൻ്റെ സങ്കേതം അന്വേഷിക്കുന്നു. ||1||
ਤੂ ਦਾਤੌ ਹਮ ਜਾਚਿਕਾ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥
too daatau ham jaachikaa har darasan deejai |നിങ്ങൾ ദാതാവാണ്, ഞാൻ ഒരു യാചകനാണ്. ഭഗവാനേ, അങ്ങയുടെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം എനിക്ക് നൽകണമേ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam dhiaaeeai man mandar bheejai |1| rahaau |ഗുരുമുഖൻ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു; അവൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ആലയം സന്തോഷത്താൽ മുഴങ്ങുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛੋਡੀਐ ਤਉ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
koorraa laalach chhoddeeai tau saach pachhaanai |തെറ്റായ അത്യാഗ്രഹം ഉപേക്ഷിച്ച് ഒരാൾ സത്യം തിരിച്ചറിയുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਜਾਣੈ ॥੨॥
gur kai sabad samaaeeai paramaarath jaanai |2|അതിനാൽ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ മുഴുകി ഈ പരമമായ സാക്ഷാത്കാരത്തെ അറിയുക. ||2||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਲੋਭੀਆ ਲੁਭਤਉ ਲੋਭਾਈ ॥
eihu man raajaa lobheea lubhtau lobhaaee |ഈ മനസ്സ് അത്യാഗ്രഹത്തിൽ മുഴുകിയ, അത്യാഗ്രഹിയായ രാജാവാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੋਭੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥੩॥
guramukh lobh nivaareeai har siau ban aaee |3|ഗുരുമുഖൻ തൻ്റെ അത്യാഗ്രഹം ഇല്ലാതാക്കുകയും ഭഗവാനുമായി ഒരു ധാരണയിലെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਕਲਰਿ ਖੇਤੀ ਬੀਜੀਐ ਕਿਉ ਲਾਹਾ ਪਾਵੈ ॥
kalar khetee beejeeai kiau laahaa paavai |പാറയുള്ള മണ്ണിൽ വിത്ത് നട്ടാൽ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ ലാഭം കൊയ്യാം?
ਮਨਮੁਖੁ ਸਚਿ ਨ ਭੀਜਈ ਕੂੜੁ ਕੂੜਿ ਗਡਾਵੈ ॥੪॥
manamukh sach na bheejee koorr koorr gaddaavai |4|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ സത്യത്തിൽ പ്രസാദിക്കുന്നില്ല; കള്ളം അസത്യത്തിൽ കുഴിച്ചിടുന്നു. ||4||
ਲਾਲਚੁ ਛੋਡਹੁ ਅੰਧਿਹੋ ਲਾਲਚਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
laalach chhoddahu andhiho laalach dukh bhaaree |അതുകൊണ്ട് അത്യാഗ്രഹം ഉപേക്ഷിക്കുക - നിങ്ങൾ അന്ധനാണ്! അത്യാഗ്രഹം വേദന മാത്രമേ നൽകുന്നുള്ളൂ.
ਸਾਚੌ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੀ ॥੫॥
saachau saahib man vasai haumai bikh maaree |5|യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുമ്പോൾ വിഷലിപ്തമായ അഹംഭാവം കീഴടക്കുന്നു. ||5||
ਦੁਬਿਧਾ ਛੋਡਿ ਕੁਵਾਟੜੀ ਮੂਸਹੁਗੇ ਭਾਈ ॥
dubidhaa chhodd kuvaattarree moosahuge bhaaee |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ ദുഷിച്ച മാർഗം ഉപേക്ഷിക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ കൊള്ളയടിക്കപ്പെടും.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੬॥
ahinis naam salaaheeai satigur saranaaee |6|രാവും പകലും, നാമത്തെ സ്തുതിക്കുക, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ സംരക്ഷണത്തിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ. ||6||
ਮਨਮੁਖ ਪਥਰੁ ਸੈਲੁ ਹੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਫੀਕਾ ॥
manamukh pathar sail hai dhrig jeevan feekaa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖം ഒരു പാറയാണ്, ഒരു കല്ലാണ്. അവൻ്റെ ജീവിതം ശപിക്കപ്പെട്ടതും ഉപയോഗശൂന്യവുമാണ്.
ਜਲ ਮਹਿ ਕੇਤਾ ਰਾਖੀਐ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਸੂਕਾ ॥੭॥
jal meh ketaa raakheeai abh antar sookaa |7|ഒരു കല്ല് വെള്ളത്തിനടിയിൽ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അത് ഇപ്പോഴും അതിൻ്റെ കാമ്പിൽ വരണ്ടതായിരിക്കും. ||7||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
har kaa naam nidhaan hai poorai gur deea |കർത്താവിൻ്റെ നാമം നിധിയാണ്; തികഞ്ഞ ഗുരു എനിക്ക് തന്നിരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥੮॥੧੫॥
naanak naam na veesarai math amrit peea |8|15|ഓ നാനാക്ക്, നാമം മറക്കാത്തവൻ, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് കുടിക്കുകയും കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||8||15||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ആസാ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਚਲੇ ਚਲਣਹਾਰ ਵਾਟ ਵਟਾਇਆ ॥
chale chalanahaar vaatt vattaaeaa |യാത്രക്കാർ ഒരു റോഡിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുന്നു.
ਧੰਧੁ ਪਿਟੇ ਸੰਸਾਰੁ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥
dhandh pitte sansaar sach na bhaaeaa |1|ലോകം അതിൻ്റെ കുരുക്കുകളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, സത്യത്തെ വിലമതിക്കുന്നില്ല. ||1||
ਕਿਆ ਭਵੀਐ ਕਿਆ ਢੂਢੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kiaa bhaveeai kiaa dtoodteeai gur sabad dikhaaeaa |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദം നമുക്ക് വെളിപ്പെടുത്തുമ്പോൾ എന്തിനാണ് അലഞ്ഞു തിരിയുന്നത്, എന്തിനാണ് തിരയുന്നത്?
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਵਿਸਰਜਿਆ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mamataa mohu visarajiaa apanai ghar aaeaa |1| rahaau |അഹന്തയും ബന്ധവും ഉപേക്ഷിച്ച് ഞാൻ എൻ്റെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿ ਨ ਪਾਈਐ ॥
sach milai sachiaar koorr na paaeeai |സത്യത്തിലൂടെ, ഒരാൾ സത്യവനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു; അവൻ അസത്യത്തിലൂടെ നേടിയതല്ല.
ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਈਐ ॥੨॥
sache siau chit laae bahurr na aaeeai |2|നിങ്ങളുടെ ബോധം യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ച്, നിങ്ങൾക്ക് വീണ്ടും ലോകത്തിലേക്ക് വരേണ്ടതില്ല. ||2||
ਮੋਇਆ ਕਉ ਕਿਆ ਰੋਵਹੁ ਰੋਇ ਨ ਜਾਣਹੂ ॥
moeaa kau kiaa rovahu roe na jaanahoo |മരിച്ചവരെ ഓർത്ത് കരയുന്നത് എന്തിനാണ്? നിനക്ക് കരയാൻ അറിയില്ല.
ਰੋਵਹੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਹੂ ॥੩॥
rovahu sach salaeh hukam pachhaanahoo |3|യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് കരയുക, അവൻ്റെ കൽപ്പന തിരിച്ചറിയുക. ||3||
ਹੁਕਮੀ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee vajahu likhaae aaeaa jaaneeai |ഭഗവാൻ്റെ കൽപ്പന അനുസരിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവൻ്റെ ജനനം ധന്യമാണ്.
ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ਹੁਕਮੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ॥੪॥
laahaa palai paae hukam siyaaneeai |4|കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പന മനസ്സിലാക്കി അവൻ യഥാർത്ഥ ലാഭം നേടുന്നു. ||4||