ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 321
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਕੀਤਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
naanak raam naam dhan keetaa poore guraparasaad |2|തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെ നാമം തൻ്റെ സമ്പത്താക്കി മാറ്റി. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਧੋਹੁ ਨ ਚਲੀ ਖਸਮ ਨਾਲਿ ਲਬਿ ਮੋਹਿ ਵਿਗੁਤੇ ॥
dhohu na chalee khasam naal lab mohi vigute |നമ്മുടെ കർത്താവിനും യജമാനനുമായി വഞ്ചന പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല; അവരുടെ അത്യാഗ്രഹത്തിലൂടെയും വൈകാരിക അടുപ്പത്തിലൂടെയും ആളുകൾ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਕਰਤਬ ਕਰਨਿ ਭਲੇਰਿਆ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਸੁਤੇ ॥
karatab karan bhaleriaa mad maaeaa sute |അവർ തങ്ങളുടെ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു, മായയുടെ ലഹരിയിൽ ഉറങ്ങുന്നു.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨਿ ਭਵਾਈਅਨਿ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥
fir fir joon bhavaaeean jam maarag mute |കാലാകാലങ്ങളായി, അവർ പുനർജന്മത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കപ്പെടുകയും മരണത്തിൻ്റെ പാതയിൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕੀਤਾ ਪਾਇਨਿ ਆਪਣਾ ਦੁਖ ਸੇਤੀ ਜੁਤੇ ॥
keetaa paaein aapanaa dukh setee jute |അവരുടെ സ്വന്തം പ്രവൃത്തികളുടെ അനന്തരഫലങ്ങൾ അവർ സ്വീകരിക്കുന്നു, അവരുടെ വേദനയിൽ നുകമാകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਿਸਾਰਿਐ ਸਭ ਮੰਦੀ ਰੁਤੇ ॥੧੨॥
naanak naae visaariaai sabh mandee rute |12|ഓ നാനാക്ക്, നാമം മറന്നാൽ എല്ലാ ഋതുക്കളും ദോഷമാണ്. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਉਠੰਦਿਆ ਬਹੰਦਿਆ ਸਵੰਦਿਆ ਸੁਖੁ ਸੋਇ ॥
autthandiaa bahandiaa savandiaa sukh soe |എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കുമ്പോഴും ഇരിക്കുമ്പോഴും ഉറങ്ങുമ്പോഴും സമാധാനമായിരിക്കുക;
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਲਾਹਿਐ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak naam salaahiaai man tan seetal hoe |1|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുമ്പോൾ മനസ്സും ശരീരവും കുളിർപ്പിക്കുകയും ശാന്തമാവുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਨਿਤ ਫਿਰੈ ਸੁਆਰਥੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਇ ॥
laalach attiaa nit firai suaarath kare na koe |അത്യാഗ്രഹത്താൽ നിറഞ്ഞു, അവൻ നിരന്തരം അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു; അവൻ ഒരു സൽകർമ്മവും ചെയ്യുന്നില്ല.
ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਨਾਨਕਾ ਤਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥
jis gur bhettai naanakaa tis man vasiaa soe |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരാളുടെ മനസ്സിൽ ഭഗവാൻ വസിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਕਉੜੀਆ ਸਚੇ ਨਾਉ ਮਿਠਾ ॥
sabhe vasatoo kaurreea sache naau mitthaa |എല്ലാ ഭൗതിക വസ്തുക്കളും കയ്പേറിയതാണ്; യഥാർത്ഥ നാമം മാത്രം മധുരമാണ്.
ਸਾਦੁ ਆਇਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਜਨਾਂ ਚਖਿ ਸਾਧੀ ਡਿਠਾ ॥
saad aaeaa tin har janaan chakh saadhee dditthaa |അത് ആസ്വദിക്കുന്ന കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാർ അതിൻ്റെ രുചി ആസ്വദിക്കാൻ വരുന്നു.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਮਨਿ ਤਿਸੈ ਵੁਠਾ ॥
paarabraham jis likhiaa man tisai vutthaa |പരമാത്മാവായ ദൈവത്താൽ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളവരുടെ മനസ്സിൽ അത് കുടികൊള്ളുന്നു.
ਇਕੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਭਾਉ ਦੁਯਾ ਕੁਠਾ ॥
eik niranjan rav rahiaa bhaau duyaa kutthaa |ഏക നിർമ്മലനായ ഭഗവാൻ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു; അവൻ ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਜੋੜਿ ਕਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਵੈ ਤੁਠਾ ॥੧੩॥
har naanak mangai jorr kar prabh devai tutthaa |13|നാനാക്ക് തൻ്റെ കൈപ്പത്തികൾ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിനായി യാചിക്കുന്നു; അവൻ്റെ പ്രീതിയാൽ ദൈവം അത് അനുവദിച്ചു. ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਜਾਚੜੀ ਸਾ ਸਾਰੁ ਜੋ ਜਾਚੰਦੀ ਹੇਕੜੋ ॥
jaacharree saa saar jo jaachandee hekarro |ഏറ്റവും വിശിഷ്ടമായ യാചന ഏകനായ ഭഗവാനോട് യാചിക്കുക എന്നതാണ്.
ਗਾਲੑੀ ਬਿਆ ਵਿਕਾਰ ਨਾਨਕ ਧਣੀ ਵਿਹੂਣੀਆ ॥੧॥
gaalaee biaa vikaar naanak dhanee vihooneea |1|നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ മാസ്റ്ററുടേത് ഒഴികെ മറ്റ് സംസാരം ദുഷിച്ചതാണ്. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਨੀਹਿ ਜਿ ਵਿਧਾ ਮੰਨੁ ਪਛਾਣੂ ਵਿਰਲੋ ਥਿਓ ॥
neehi ji vidhaa man pachhaanoo viralo thio |ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുന്ന ഒരാൾ വളരെ വിരളമാണ്; അവൻ്റെ മനസ്സ് കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ തുളച്ചുകയറുന്നു.
ਜੋੜਣਹਾਰਾ ਸੰਤੁ ਨਾਨਕ ਪਾਧਰੁ ਪਧਰੋ ॥੨॥
jorranahaaraa sant naanak paadhar padharo |2|അത്തരമൊരു വിശുദ്ധൻ ഏകനാണ്, ഓ നാനാക്ക് - അവൻ പാത നേരെയാക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸੋਈ ਸੇਵਿਹੁ ਜੀਅੜੇ ਦਾਤਾ ਬਖਸਿੰਦੁ ॥
soee sevihu jeearre daataa bakhasind |എൻ്റെ ആത്മാവേ, നൽകുന്നവനും പൊറുക്കുന്നവനും ആയ അവനെ സേവിക്കുക.
ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਬਿਨਾਸੁ ਹੋਨਿ ਸਿਮਰਤ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
kilavikh sabh binaas hon simarat govind |പ്രപഞ്ചനാഥനെ സ്മരിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ പാപകരമായ എല്ലാ തെറ്റുകളും മായ്ക്കപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਮਾਰਗੁ ਸਾਧੂ ਦਸਿਆ ਜਪੀਐ ਗੁਰਮੰਤੁ ॥
har maarag saadhoo dasiaa japeeai guramant |വിശുദ്ധ വിശുദ്ധൻ എനിക്ക് കർത്താവിലേക്കുള്ള വഴി കാണിച്ചുതന്നു; ഞാൻ ഗുർമന്ത്രം ജപിക്കുന്നു.
ਮਾਇਆ ਸੁਆਦ ਸਭਿ ਫਿਕਿਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਵੰਦੁ ॥
maaeaa suaad sabh fikiaa har man bhaavand |മായയുടെ രുചി തീർത്തും നിഷ്കളങ്കവും നിഷ്കളങ്കവുമാണ്; കർത്താവ് മാത്രമാണ് എൻ്റെ മനസ്സിന് പ്രസാദമുള്ളത്.
ਧਿਆਇ ਨਾਨਕ ਪਰਮੇਸਰੈ ਜਿਨਿ ਦਿਤੀ ਜਿੰਦੁ ॥੧੪॥
dhiaae naanak paramesarai jin ditee jind |14|ഓ നാനാക്ക്, നിങ്ങളുടെ ആത്മാവും ജീവിതവും കൊണ്ട് നിങ്ങളെ അനുഗ്രഹിച്ച അതീന്ദ്രിയ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുക. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਵਤ ਲਗੀ ਸਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਜੋ ਬੀਜੇ ਸੋ ਖਾਇ ॥
vat lagee sache naam kee jo beeje so khaae |കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ വിത്ത് നടേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു; അതു നടുന്നവൻ അതിൻ്റെ ഫലം തിന്നും.
ਤਿਸਹਿ ਪਰਾਪਤਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸ ਨੋ ਲਿਖਿਆ ਆਇ ॥੧॥
tiseh paraapat naanakaa jis no likhiaa aae |1|ഹേ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ വിധി മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളതിനാൽ അവൻ മാത്രം അത് സ്വീകരിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਮੰਗਣਾ ਤ ਸਚੁ ਇਕੁ ਜਿਸੁ ਤੁਸਿ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ॥
manganaa ta sach ik jis tus devai aap |ഒരാൾ യാചിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അവൻ യഥാർത്ഥമായവൻ്റെ നാമത്തിനായി യാചിക്കണം, അത് അവൻ്റെ പ്രസാദത്താൽ മാത്രം നൽകപ്പെടുന്നു.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾਤਿ ॥੨॥
jit khaadhai man tripateeai naanak saahib daat |2|ഭഗവാൻ്റെയും ഗുരുനാഥൻ്റെയും ഈ ദാനം ഭക്ഷിക്കുന്നതിലൂടെ, നാനാക്ക്, മനസ്സ് സംതൃപ്തമാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਲਾਹਾ ਜਗ ਮਹਿ ਸੇ ਖਟਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥
laahaa jag meh se khatteh jin har dhan raas |കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്തുള്ള അവർ മാത്രമാണ് ഈ ലോകത്ത് ലാഭം സമ്പാദിക്കുന്നത്.
ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਚੇ ਦੀ ਆਸ ॥
duteea bhaau na jaananee sache dee aas |ദ്വന്ദതയുടെ സ്നേഹം അവർക്കറിയില്ല; അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ പ്രത്യാശവെക്കുന്നു.
ਨਿਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਰੇਵਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭ ਵਿਣਾਸੁ ॥
nihachal ek sareviaa hor sabh vinaas |അവർ ഏക നിത്യനായ കർത്താവിനെ സേവിക്കുകയും മറ്റെല്ലാം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਿਸੁ ਵਿਸਰੈ ਤਿਸੁ ਬਿਰਥਾ ਸਾਸੁ ॥
paarabraham jis visarai tis birathaa saas |പരമേശ്വരനായ ദൈവത്തെ മറക്കുന്നവൻ - അവൻ്റെ ശ്വാസം ഉപയോഗശൂന്യമാണ്.
ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਜਨ ਰਖਿਆ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਜਾਸੁ ॥੧੫॥
kantth laae jan rakhiaa naanak bal jaas |15|ദൈവം തൻ്റെ എളിയ ദാസനെ അവൻ്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ ആലിംഗനത്തിൽ അടുപ്പിക്കുകയും അവനെ സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു - നാനാക്ക് അവനുള്ള ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ਮੀਹੁ ਵੁਠਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
paarabraham furamaaeaa meehu vutthaa sahaj subhaae |പരമോന്നതനായ ദൈവം കൽപ്പന നൽകി, മഴ യാന്ത്രികമായി പെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
ਅੰਨੁ ਧੰਨੁ ਬਹੁਤੁ ਉਪਜਿਆ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਰਜੀ ਤਿਪਤਿ ਅਘਾਇ ॥
an dhan bahut upajiaa prithamee rajee tipat aghaae |ധാന്യവും സമ്പത്തും സമൃദ്ധമായി ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെട്ടു; ഭൂമി പൂർണ്ണമായും തൃപ്തമായി.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥
sadaa sadaa gun ucharai dukh daalad geaa bilaae |എന്നേക്കും, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുക, വേദനയും ദാരിദ്ര്യവും ഓടിപ്പോകും.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿਆ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥
poorab likhiaa paaeaa miliaa tisai rajaae |കർത്താവിൻ്റെ ഹിതമനുസരിച്ച് ആളുകൾ സ്വീകരിക്കാൻ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചത് നേടുന്നു.
ਪਰਮੇਸਰਿ ਜੀਵਾਲਿਆ ਨਾਨਕ ਤਿਸੈ ਧਿਆਇ ॥੧॥
paramesar jeevaaliaa naanak tisai dhiaae |1|അതീന്ദ്രിയമായ ഭഗവാൻ നിങ്ങളെ ജീവിപ്പിക്കുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, അവനെ ധ്യാനിക്കുക. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ: