ജൈത്ശ്രീ, നാലാം മെഹൽ, ഫസ്റ്റ് ഹൗസ്, ചൗ-പധയ്:
ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ രത്നം എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നു; ഗുരു എൻ്റെ നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ചിരിക്കുന്നു.
എണ്ണമറ്റ അവതാരങ്ങളുടെ പാപങ്ങളും വേദനകളും പുറന്തള്ളപ്പെട്ടു. ഗുരു എന്നെ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചു, എൻ്റെ കടം വീട്ടി. ||1||
എൻ്റെ മനസ്സേ, കർത്താവിൻ്റെ നാമം പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുക, നിങ്ങളുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പരിഹരിക്കപ്പെടും.
തികഞ്ഞ ഗുരു എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം നട്ടുപിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; പേരില്ലാതെ ജീവിതം നിഷ്ഫലമാണ്. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ഗുരുവിനെ കൂടാതെ, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ വിഡ്ഢികളും അജ്ഞരുമാണ്; അവർ എന്നെന്നേക്കുമായി മായയോടുള്ള വൈകാരിക ബന്ധത്തിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
അവർ ഒരിക്കലും വിശുദ്ധൻ്റെ പാദങ്ങളെ സേവിക്കുന്നില്ല; അവരുടെ ജീവിതം തീർത്തും ഉപയോഗശൂന്യമാണ്. ||2||
പരിശുദ്ധൻ്റെ പാദങ്ങളിലും പരിശുദ്ധൻ്റെ പാദങ്ങളിലും സേവിക്കുന്നവരുടെ ജീവിതം സഫലമാകുന്നു, അവർ കർത്താവിൻ്റേതാണ്.
എന്നെ കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയാക്കേണമേ; പ്രപഞ്ചനാഥാ, അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്താൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||3||
ഞാൻ അന്ധനും അറിവില്ലാത്തവനും ജ്ഞാനമില്ലാത്തവനും ആകുന്നു; എനിക്ക് എങ്ങനെ പാതയിൽ നടക്കാൻ കഴിയും?
ഞാൻ അന്ധനാണ് - ഹേ ഗുരുവേ, ദാസനായ നാനാക്ക് അങ്ങയോട് ഇണങ്ങി നടക്കാൻ, അങ്ങയുടെ അങ്കിയുടെ അറ്റം എന്നെ പിടിക്കാൻ അനുവദിക്കൂ. ||4||1||
ജൈത്ശ്രീ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ഒരു ആഭരണമോ വജ്രമോ വളരെ വിലപ്പെട്ടതും ഭാരമുള്ളതുമായിരിക്കാം, എന്നാൽ വാങ്ങുന്നയാളില്ലാതെ, അത് വൈക്കോലിന് മാത്രമേ വിലയുള്ളൂ.
വാങ്ങുന്നയാളായ വിശുദ്ധ ഗുരു ഈ ആഭരണം കണ്ടപ്പോൾ, അദ്ദേഹം അത് ലക്ഷക്കണക്കിന് ഡോളർ വാങ്ങി. ||1||
ഈ രത്നം എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഭഗവാൻ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നു.
എളിമയുള്ളവരോട് കരുണയുള്ള കർത്താവ്, വിശുദ്ധ ഗുരുവിനെ കാണാൻ എന്നെ നയിച്ചു; ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ ഈ രത്നത്തെ ഞാൻ അഭിനന്ദിച്ചു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖരുടെ മുറികൾ അജ്ഞതയാൽ ഇരുണ്ടതാണ്; അവരുടെ വീടുകളിൽ രത്നം കാണാനില്ല.
ആ വിഡ്ഢികൾ മരിക്കുന്നു, മരുഭൂമിയിൽ അലഞ്ഞുനടന്നു, പാമ്പിൻ്റെ വിഷം തിന്നുന്നു. ||2||
ഓ, കർത്താവേ, ഹർ, ഹർ, വിനയാന്വിതരും വിശുദ്ധരുമായവരെ ഞാൻ കണ്ടുമുട്ടട്ടെ; കർത്താവേ, വിശുദ്ധൻ്റെ വിശുദ്ധമന്ദിരത്തിൽ എന്നെ കാത്തുകൊള്ളണമേ.
കർത്താവേ, എന്നെ നിൻ്റെ സ്വന്തമാക്കേണമേ; ദൈവമേ, കർത്താവേ, ഗുരുവേ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ അരികിലേക്ക് തിടുക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||3||
അങ്ങയുടെ മഹത്തായ എന്ത് ഗുണങ്ങളാണ് എനിക്ക് സംസാരിക്കാനും വിവരിക്കാനും കഴിയുക? നിങ്ങൾ മഹാനും അഗ്രാഹ്യവുമാണ്, ഏറ്റവും മഹത്തായ വ്യക്തിയാണ്.
ദാസനായ നാനക്കിന് കർത്താവ് തൻ്റെ കരുണ ചൊരിഞ്ഞു; മുങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കല്ല് അവൻ രക്ഷിച്ചു. ||4||2||