ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 429
ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
sahaje naam dhiaaeeai giaan paragatt hoe |1|ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം, അവബോധജന്യമായ ലാഘവത്തോടെയും സമചിത്തതയോടെയും ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ, ആത്മീയ ജ്ഞാനം വെളിപ്പെടുന്നു. ||1||
ਏ ਮਨ ਮਤ ਜਾਣਹਿ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਹੈ ਸਦਾ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥
e man mat jaaneh har door hai sadaa vekh hadoor |എൻ്റെ മനസ്സേ, കർത്താവ് ദൂരെയാണെന്ന് കരുതരുത്; അവൻ എപ്പോഴും അടുത്തിരിക്കുന്നതു കാണുക.
ਸਦ ਸੁਣਦਾ ਸਦ ਵੇਖਦਾ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sad sunadaa sad vekhadaa sabad rahiaa bharapoor |1| rahaau |അവൻ എപ്പോഴും ശ്രദ്ധിക്കുന്നു, എപ്പോഴും നമ്മെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਿਨੑੀ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ॥
guramukh aap pachhaaniaa tinaee ik man dhiaaeaa |ഗുർമുഖുകൾ അവരുടെ സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നു; അവർ ഏകമനസ്സോടെ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਸਦਾ ਰਵਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
sadaa raveh pir aapanaa sachai naam sukh paaeaa |2|അവർ തങ്ങളുടെ ഭർത്താവായ കർത്താവിനെ നിരന്തരം ആസ്വദിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ നാമത്തിലൂടെ അവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||2||
ਏ ਮਨ ਤੇਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਰਿ ਵੇਖੁ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
e man teraa ko nahee kar vekh sabad veechaar |എൻ്റെ മനസ്സേ, ആരും നിനക്കുള്ളതല്ല; ശബാദിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക, ഇത് കാണുക.
ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ਭਜਿ ਪਉ ਪਾਇਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੩॥
har saranaaee bhaj pau paaeihi mokh duaar |3|അതിനാൽ കർത്താവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിലേക്ക് ഓടുക, രക്ഷയുടെ കവാടം കണ്ടെത്തുക. ||3||
ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਐ ਸਬਦਿ ਬੁਝੀਐ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sabad suneeai sabad bujheeai sach rahai liv laae |ശബാദ് കേൾക്കുക, ശബാദ് മനസ്സിലാക്കുക, നിങ്ങളുടെ ബോധം യഥാർത്ഥത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം കേന്ദ്രീകരിക്കുക.
ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੪॥
sabade haumai maareeai sachai mahal sukh paae |4|ശബാദിലൂടെ, നിങ്ങളുടെ അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുക, കർത്താവിൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ മാളികയിൽ, നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനം ലഭിക്കും. ||4||
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸੋਭਾ ਨਾਮ ਕੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੋਭ ਨ ਹੋਇ ॥
eis jug meh sobhaa naam kee bin naavai sobh na hoe |ഈ യുഗത്തിൽ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മഹത്വമാണ്; പേരില്ലാതെ മഹത്വമില്ല.
ਇਹ ਮਾਇਆ ਕੀ ਸੋਭਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਜਾਦੀ ਬਿਲਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
eih maaeaa kee sobhaa chaar dihaarre jaadee bilam na hoe |5|ഈ മായയുടെ മഹത്വം ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ മാത്രം; അത് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ||5||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
jinee naam visaariaa se mue mar jaeh |നാമം മറക്കുന്നവർ ഇതിനകം മരിച്ചു, അവർ മരിക്കുന്നത് തുടരുന്നു.
ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੬॥
har ras saad na aaeio bisattaa maeh samaeh |6|ഭഗവാൻ്റെ രുചിയുടെ മഹത്തായ സാരാംശം അവർ ആസ്വദിക്കുന്നില്ല; അവർ വളത്തിൽ മുങ്ങുന്നു. ||6||
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਲਾਇ ॥
eik aape bakhas milaaeian anadin naame laae |ചിലത് കർത്താവ് ക്ഷമിക്കുന്നു; അവൻ അവരെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുകയും രാവും പകലും നാമത്തോട് ചേർത്തുനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚਿ ਰਹਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੭॥
sach kamaaveh sach raheh sache sach samaeh |7|അവർ സത്യം അനുഷ്ഠിക്കുകയും സത്യത്തിൽ നിലകൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു; സത്യസന്ധരായിരിക്കുമ്പോൾ, അവർ സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||7||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਣੀਐ ਨ ਦੇਖੀਐ ਜਗੁ ਬੋਲਾ ਅੰਨੑਾ ਭਰਮਾਇ ॥
bin sabadai suneeai na dekheeai jag bolaa anaa bharamaae |ശബ്ദമില്ലാതെ ലോകം കേൾക്കുന്നില്ല, കാണുന്നില്ല; ബധിരനും അന്ധനുമായി അത് ചുറ്റിനടക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਸੀ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੮॥
bin naavai dukh paaeisee naam milai tisai rajaae |8|നാമം ഇല്ലെങ്കിൽ, അത് ദുരിതം മാത്രമേ ലഭിക്കൂ; നാമം സ്വീകരിക്കുന്നത് അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്താൽ മാത്രമാണ്. ||8||
ਜਿਨ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jin baanee siau chit laaeaa se jan niramal paravaan |അവൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനവുമായി തങ്ങളുടെ ബോധത്തെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന വ്യക്തികൾ നിർമല ശുദ്ധരും കർത്താവിനാൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടവരുമാണ്.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨੑਾ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸੇ ਦਰਿ ਸਚੇ ਜਾਣੁ ॥੯॥੧੩॥੩੫॥
naanak naam tinaa kade na veesarai se dar sache jaan |9|13|35|ഓ നാനാക്ക്, അവർ ഒരിക്കലും നാമം മറക്കില്ല, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അവർ സത്യമായി അറിയപ്പെടുന്നു. ||9||13||35||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਬਦੌ ਹੀ ਭਗਤ ਜਾਪਦੇ ਜਿਨੑ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਹੋਇ ॥
sabadau hee bhagat jaapade jina kee baanee sachee hoe |ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, ഭക്തർ അറിയപ്പെടുന്നു; അവരുടെ വാക്കുകൾ സത്യമാണ്.
ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਇਆ ਨਾਉ ਮੰਨਿਆ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
vichahu aap geaa naau maniaa sach milaavaa hoe |1|അവർ തങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്നു; അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിന് കീഴടങ്ങുകയും സത്യവനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਨ ਕੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
har har naam jan kee pat hoe |കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ, ഹർ, ഹർ, അവൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാർ ബഹുമാനം നേടുന്നു.
ਸਫਲੁ ਤਿਨੑਾ ਕਾ ਜਨਮੁ ਹੈ ਤਿਨੑ ਮਾਨੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
safal tinaa kaa janam hai tina maanai sabh koe |1| rahaau |അവരുടെ ലോകത്തിൻ്റെ വരവ് എത്ര അനുഗ്രഹീതമാണ്! എല്ലാവരും അവരെ ആരാധിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਜਾਤਿ ਹੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
haumai meraa jaat hai at krodh abhimaan |അഹംഭാവം, സ്വാർത്ഥത, അമിതമായ കോപം, അഹങ്കാരം എന്നിവയാണ് മനുഷ്യരാശിയുടെ ശീലം.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਜਾਤਿ ਜਾਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
sabad marai taa jaat jaae jotee jot milai bhagavaan |2|ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ ഒരാൾ മരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, അവൻ ഇതിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുന്നു, അവൻ്റെ പ്രകാശം കർത്താവായ ദൈവത്തിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥
pooraa satigur bhettiaa safal janam hamaaraa |തികഞ്ഞ ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, എൻ്റെ ജീവിതം ധന്യമായിരിക്കുന്നു.
ਨਾਮੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਇਆ ਭਰੇ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰਾ ॥੩॥
naam navai nidh paaeaa bhare akhutt bhanddaaraa |3|നാമത്തിൻ്റെ ഒമ്പത് നിധികൾ എനിക്ക് ലഭിച്ചു, എൻ്റെ സംഭരണശാല ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്തതാണ്, നിറഞ്ഞു കവിയുന്നു. ||3||
ਆਵਹਿ ਇਸੁ ਰਾਸੀ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀਏ ਜਿਨੑਾ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥
aaveh is raasee ke vaapaaree jinaa naam piaaraa |നാമത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവർ നാമത്തിൻ്റെ ചരക്കുകളുടെ ഡീലർമാരായി വരുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਏ ਤਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੪॥
guramukh hovai so dhan paae tinaa antar sabad veechaaraa |4|ഗുരുമുഖൻ ആകുന്നവർക്ക് ഈ സമ്പത്ത് ലഭിക്കുന്നു; ഉള്ളിൽ അവർ ശബാദിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു. ||4||
ਭਗਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
bhagatee saar na jaananaee manamukh ahankaaree |അഹംഭാവികളും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ളവരുമായ മൻമുഖന്മാർ ഭക്തിപരമായ ആരാധനയുടെ മൂല്യത്തെ വിലമതിക്കുന്നില്ല.
ਧੁਰਹੁ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੫॥
dhurahu aap khuaaeian jooaai baajee haaree |5|ആദിമ നാഥൻ തന്നെ അവരെ വഞ്ചിച്ചു; ചൂതാട്ടത്തിൽ അവരുടെ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ||5||
ਬਿਨੁ ਪਿਆਰੈ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਰੀਰਿ ॥
bin piaarai bhagat na hovee naa sukh hoe sareer |സ്നേഹപൂർവകമായ വാത്സല്യമില്ലാതെ, ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന സാധ്യമല്ല, ശരീരത്തിന് സമാധാനമുണ്ടാകില്ല.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਭਗਤੀ ਮਨ ਧੀਰਿ ॥੬॥
prem padaarath paaeeai gur bhagatee man dheer |6|സ്നേഹത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് ഗുരുവിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്നു; ഭക്തിയിലൂടെ മനസ്സ് നിശ്ചലമാകും. ||6||
ਜਿਸ ਨੋ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋ ਕਰੇ ਗੁਰਸਬਦ ਵੀਚਾਰਿ ॥
jis no bhagat karaae so kare gurasabad veechaar |ഭഗവാൻ അനുഗ്രഹിക്കുന്ന ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന അവൻ മാത്രം ചെയ്യുന്നു; അവൻ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਹਿਰਦੈ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ॥੭॥
hiradai eko naam vasai haumai dubidhaa maar |7|ഏകനാമം അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നു, അവൻ തൻ്റെ അഹന്തയെയും ദ്വൈതത്തെയും കീഴടക്കുന്നു. ||7||
ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਤਿ ਪਤਿ ਏਕੁੋ ਨਾਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਲਏ ਸਵਾਰਿ ॥
bhagataa kee jat pat ekuo naam hai aape le savaar |ഭക്തരുടെ സാമൂഹിക പദവിയും ബഹുമാനവുമാണ് ഒരു നാമം; കർത്താവുതന്നെ അവരെ അലങ്കരിക്കുന്നു.
ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਤਿਸ ਕੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰਿ ॥੮॥
sadaa saranaaee tis kee jiau bhaavai tiau kaaraj saar |8|അവൻ്റെ സങ്കേതത്തിൻ്റെ സംരക്ഷണത്തിൽ അവർ എന്നേക്കും നിലനിൽക്കുന്നു. അവൻ്റെ ഇഷ്ടം പോലെ, അവൻ അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ ക്രമീകരിക്കുന്നു. ||8||