രാവും പകലും അവർ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനവുമായി പ്രണയത്തിലാണ്. അവർ കർത്താവിൻ്റെ സമുദ്രത്തിൽ തങ്ങളുടെ ഭവനം നേടുന്നു. ||5||
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ എപ്പോഴും അഹംഭാവത്തിൻ്റെ അഴുക്കിൽ പുരണ്ട വൃത്തികെട്ട കൊക്കുകളായിരിക്കും.
അവർ കുളിച്ചേക്കാം, പക്ഷേ അവരുടെ മാലിന്യങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല.
ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിക്കുകയും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ ഈ അഹംഭാവത്തിൽ നിന്ന് മുക്തനാകുന്നു. ||6||
വിലമതിക്കാനാകാത്ത രത്നം കണ്ടെത്തുന്നത്, സ്വന്തം വീട്ടിൽ,
തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വചനമായ ശബാദ് കേൾക്കുമ്പോൾ.
ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ആത്മീയ അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം അകറ്റുന്നു; എൻ്റെ ഹൃദയത്തിനുള്ളിലെ ദിവ്യപ്രകാശം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ||7||
കർത്താവ് തന്നെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ കാണുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ ഒരാൾ സ്വീകാര്യനാകും.
ഓ നാനാക്ക്, നാമം ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അത് ലഭിച്ചു. ||8||31||32||
മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ലോകം മുഴുവൻ മായയോടുള്ള വൈകാരിക ബന്ധത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ത്രിഗുണങ്ങളാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്നവർ മായയോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നു.
ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ കുറച്ചുപേർക്ക് മനസ്സിലായി; അവർ തങ്ങളുടെ ബോധത്തെ നാലാമത്തെ അവസ്ഥയിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||1||
ശബ്ദത്തിലൂടെ മായയോടുള്ള വൈകാരിക അടുപ്പം കത്തിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
മായയോടുള്ള ഈ ആസക്തി ഇല്ലാതാക്കി, തങ്ങളുടെ ബോധം ഭഗവാനിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നവർ, യഥാർത്ഥ കോടതിയിലും, കർത്താവിൻ്റെ സാന്നിധ്യമുള്ള മാളികയിലും ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ദേവന്മാരുടെയും ദേവതകളുടെയും ഉറവിടം, വേര്, മായയാണ്.
അവർക്കായി സിമൃതികളും ശാസ്ത്രങ്ങളും രചിക്കപ്പെട്ടു.
ലൈംഗികാഭിലാഷവും കോപവും പ്രപഞ്ചത്തിലുടനീളം വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. വരുന്നതും പോകുന്നതും ആളുകൾ വേദനയോടെ കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ||2||
ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ രത്നം പ്രപഞ്ചത്തിനുള്ളിൽ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അത് മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ ബ്രഹ്മചര്യം, ചാരിത്ര്യം, ആത്മനിയന്ത്രണം, സത്യസന്ധതയുടെ ശീലം എന്നിവ തികഞ്ഞ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ലഭിക്കും. ||3||
മാതാപിതാക്കളുടെ ഭവനമായ ഈ ലോകത്ത്, ആത്മ വധു സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ദ്വന്ദതയോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന അവൾ പിന്നീട് അതിൽ ഖേദിക്കുന്നു.
അവൾ ഈ ലോകവും പരലോകവും നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു, അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ പോലും അവൾ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നില്ല. ||4||
ഈ ലോകത്ത് തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ സ്മരിക്കുന്ന ആത്മ വധു,
ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവനെ അടുത്ത് കാണുന്നു.
അവൾ തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ സ്നേഹത്തോട് അവബോധപൂർവ്വം ഇണങ്ങി നിൽക്കുന്നു; അവൾ അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം അവളുടെ അലങ്കാരമാക്കുന്നു. ||5||
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നവരുടെ വരവ് അനുഗ്രഹീതവും ഫലദായകവുമാണ്;
ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവർ തങ്ങളുടെ ദ്വൈതതയെ ജ്വലിപ്പിക്കുന്നു.
ഏകനായ കർത്താവ് ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഉള്ളിൽ വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ ചേർന്ന് അവർ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു. ||6||
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാത്തവർ - എന്തിനാണ് അവർ ഈ ലോകത്തേക്ക് വന്നത്?
അവരുടെ ജീവിതം ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവർ ഈ മനുഷ്യജീവിതം വെറുതെ പാഴാക്കിയിരിക്കുന്നു.
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ നാമം ഓർക്കുന്നില്ല. നാമമില്ലാതെ, അവർ കഠിനമായ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||7||
പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചവൻ, അവനു മാത്രമേ അത് അറിയൂ.
ശബ്ദത്തെ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നവരെ അവൻ തന്നോട് ഐക്യപ്പെടുത്തുന്നു.
ഓ നാനാക്ക്, അവർ മാത്രമാണ് നാമം സ്വീകരിക്കുന്നത്, അവരുടെ നെറ്റിയിൽ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധി രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ||8||1||32||33||
മാജ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ആദിമജീവി സ്വയം വിദൂരവും അതിനപ്പുറവുമാണ്.
അവൻ തന്നെ സ്ഥാപിക്കുന്നു, സ്ഥാപിച്ച ശേഷം, അവൻ തന്നെ ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ഏകനായ കർത്താവ് എല്ലാവരിലും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു; ഗുരുമുഖമാകുന്നവരെ ബഹുമാനിക്കുന്നു. ||1||
രൂപമില്ലാത്ത ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.