ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 362
ਜੋ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
jo man raate har rang laae |കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ കുതിർന്നതും നനഞ്ഞതുമായ മനസ്സുള്ളവർ
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਲਾਥਾ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਿਲੇ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tin kaa janam maran dukh laathaa te har daragah mile subhaae |1| rahaau |- അവരുടെ ജനനമരണ വേദനകൾ എടുത്തുകളയുന്നു. അവർ യാന്ത്രികമായി കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിലേക്ക് ആനയിക്കപ്പെടും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਬਦੁ ਚਾਖੈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਪਾਏ ॥
sabad chaakhai saachaa saad paae |ശബ്ദം ആസ്വദിച്ച ഒരാൾക്ക് യഥാർത്ഥ രുചി ലഭിക്കും.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമം അവൻ്റെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
har prabh sadaa rahiaa bharapoor |കർത്താവായ ദൈവം നിത്യനും സർവ്വവ്യാപിയുമാണ്.
ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥੨॥
aape nerrai aape door |2|അവൻ തന്നെ അടുത്തിരിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ അകലെയാണ്. ||2||
ਆਖਣਿ ਆਖੈ ਬਕੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
aakhan aakhai bakai sabh koe |എല്ലാവരും സംസാരത്തിലൂടെ സംസാരിക്കുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു;
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥
aape bakhas milaae soe |കർത്താവ് തന്നെ ക്ഷമിക്കുകയും നമ്മെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕਹਣੈ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
kahanai kathan na paaeaa jaae |കേവലം സംസാരിക്കുന്നതിലൂടെയും സംസാരിക്കുന്നതിലൂടെയും അവനെ ലഭിക്കുന്നില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
guramukh vichahu aap gavaae |ഗുരുമുഖൻ തൻ്റെ ആത്മാഭിമാനത്തെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
har rang raate mohu chukaae |ലൗകികമായ ആസക്തി ഉപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਸਬਦ ਵੀਚਾਰ ॥
at niramal gurasabad veechaar |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ നിർമല വചനം അവൻ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥੪੩॥
naanak naam savaaranahaar |4|4|43|നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമം നമ്മുടെ രക്ഷയാണ്. ||4||4||43||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
doojai bhaae lage dukh paaeaa |ദ്വൈതതയുടെ സ്നേഹത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് വേദന മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
bin sabadai birathaa janam gavaaeaa |ശബാദിൻ്റെ വചനം ഇല്ലെങ്കിൽ, ഒരാളുടെ ജീവിതം വെറുതെ പാഴായിപ്പോകും.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
satigur sevai sojhee hoe |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ വിവേകം ലഭിക്കും.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
doojai bhaae na laagai koe |1|പിന്നെ, ഒരുവൻ ദ്വന്ദതയുടെ സ്നേഹത്തിൽ അറ്റാച്ചുചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല. ||1||
ਮੂਲਿ ਲਾਗੇ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
mool laage se jan paravaan |വേരുകൾ മുറുകെ പിടിക്കുന്നവർ സ്വീകാര്യരാകുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anadin raam naam jap hiradai gurasabadee har eko jaan |1| rahaau |രാവും പകലും അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവർ ഏകനായ ഭഗവാനെ അറിയുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਡਾਲੀ ਲਾਗੈ ਨਿਹਫਲੁ ਜਾਇ ॥
ddaalee laagai nihafal jaae |ശാഖയോട് ചേർന്നിരിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് ഫലം ലഭിക്കുന്നില്ല.
ਅੰਧਂੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥
andhanee kamee andh sajaae |അന്ധമായ പ്രവൃത്തികൾക്ക് അന്ധമായ ശിക്ഷ ലഭിക്കും.
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
manamukh andhaa tthaur na paae |അന്ധനും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുമുള്ള മന്മുഖന് വിശ്രമസ്ഥലം കണ്ടെത്തുന്നില്ല.
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
bisattaa kaa keerraa bisattaa maeh pachaae |2|അവൻ വളത്തിൽ പുഴു, ചാണകത്തിൽ അവൻ ചീഞ്ഞഴുകിപ്പോകും. ||2||
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
gur kee sevaa sadaa sukh paae |ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ നിത്യശാന്തി ലഭിക്കും.
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
santasangat mil har gun gaae |യഥാർത്ഥ സഭയിൽ ചേരുക, സത് സംഗതം, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
naame naam kare veechaar |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നവൻ,
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਉਧਰਣਹਾਰੁ ॥੩॥
aap tarai kul udharanahaar |3|തന്നെയും കുടുംബത്തെയും രക്ഷിക്കുന്നു. ||3||
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮਿ ਵਜਾਏ ॥
gur kee baanee naam vajaae |ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനത്തിലൂടെ നാമം മുഴങ്ങുന്നു;
ਨਾਨਕ ਮਹਲੁ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
naanak mahal sabad ghar paae |ഓ നാനാക്ക്, ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിനുള്ളിൽ കർത്താവിൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മന്ദിരം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਤ ਸਰਿ ਹਰਿ ਜਲਿ ਨਾਇਆ ॥
guramat sat sar har jal naaeaa |ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം, സത്യത്തിൻ്റെ കുളത്തിൽ, ഭഗവാൻ്റെ ജലത്തിൽ കുളിക്കുക;
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਸਭੁ ਦੁਰਤੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥੫॥੪੪॥
duramat mail sabh durat gavaaeaa |4|5|44|അങ്ങനെ ദുഷിച്ച മനസ്സിൻ്റെയും പാപത്തിൻ്റെയും മാലിന്യം എല്ലാം കഴുകിപ്പോകും. ||4||5||44||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਹਿ ॥
manamukh mareh mar maran vigaarreh |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മനുഷ്യമുഖങ്ങൾ മരിക്കുന്നു; അവർ മരണത്തിൽ പാഴായിപ്പോകുന്നു.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਆਤਮ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
doojai bhaae aatam sanghaareh |ദ്വന്ദതയുടെ പ്രണയത്തിൽ അവർ സ്വന്തം ആത്മാവിനെ കൊല്ലുന്നു.
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥
meraa meraa kar kar vigootaa |എൻ്റേത്, എൻ്റേത് എന്ന് നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് അവ നശിച്ചു.
ਆਤਮੁ ਨ ਚੀਨੑੈ ਭਰਮੈ ਵਿਚਿ ਸੂਤਾ ॥੧॥
aatam na cheenaai bharamai vich sootaa |1|അവർ തങ്ങളുടെ ആത്മാവിനെ ഓർക്കുന്നില്ല; അവർ അന്ധവിശ്വാസത്തിൽ ഉറങ്ങുകയാണ്. ||1||
ਮਰੁ ਮੁਇਆ ਸਬਦੇ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
mar mueaa sabade mar jaae |അവൻ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ മരണം, ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ മരിക്കുന്നു.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਗੁਰਿ ਸਮ ਜਾਣਾਈ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਜਪਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ausatat nindaa gur sam jaanaaee is jug meh laahaa har jap lai jaae |1| rahaau |സ്തുതിയും പരദൂഷണവും ഒന്നാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ ഗുരു എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു; ഈ ലോകത്ത് ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ചാൽ ലാഭം ലഭിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣ ਗਰਭ ਗਲਿ ਜਾਇ ॥
naam vihoon garabh gal jaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഇല്ലാത്തവർ ഗർഭപാത്രത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേരുന്നു.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
birathaa janam doojai lobhaae |ദ്വന്ദ്വത്താൽ വശീകരിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ജന്മം നിഷ്ഫലമാണ്.
ਨਾਮ ਬਿਹੂਣੀ ਦੁਖਿ ਜਲੈ ਸਬਾਈ ॥
naam bihoonee dukh jalai sabaaee |നാമമില്ലാതെ എല്ലാവരും വേദനയിൽ ജ്വലിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੨॥
satigur poorai boojh bujhaaee |2|തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു എനിക്ക് ഈ ധാരണ തന്നു. ||2||
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਬਹੁ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
man chanchal bahu chottaa khaae |ചഞ്ചലമായ മനസ്സ് എത്രയോ തവണ അടിക്കപ്പെടുന്നു.
ਏਥਹੁ ਛੁੜਕਿਆ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
ethahu chhurrakiaa tthaur na paae |ഈ അവസരം നഷ്ടപ്പെട്ടതിനാൽ, വിശ്രമസ്ഥലം കണ്ടെത്താനാവില്ല.
ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
garabh jon visattaa kaa vaas |പുനർജന്മത്തിൻ്റെ ഗർഭപാത്രത്തിലേക്ക് എറിയപ്പെട്ടു, മർത്യൻ വളത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു;
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥
tit ghar manamukh kare nivaas |3|അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഭവനത്തിൽ, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ വസിക്കുന്നു. ||3||
ਅਪੁਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦਾ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
apune satigur kau sadaa bal jaaee |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഞാൻ എന്നും ബലിയാണ്;
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
guramukh jotee jot milaaee |ഗുർമുഖിൻ്റെ പ്രകാശം ഭഗവാൻ്റെ ദിവ്യപ്രകാശവുമായി ലയിക്കുന്നു.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥
niramal baanee nij ghar vaasaa |വചനത്തിൻ്റെ ഇമ്മാക്കുലേറ്റ് ബാനിയിലൂടെ, മർത്യൻ സ്വന്തം ഉള്ളിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਦਾ ਉਦਾਸਾ ॥੪॥੬॥੪੫॥
naanak haumai maare sadaa udaasaa |4|6|45|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ തൻ്റെ അഹന്തയെ കീഴടക്കുന്നു, എന്നേക്കും വേർപിരിയുന്നു. ||4||6||45||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਲਾਲੈ ਆਪਣੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਈ ॥
laalai aapanee jaat gavaaee |കർത്താവിൻ്റെ അടിമ സ്വന്തം സാമൂഹിക പദവി മാറ്റിവെക്കുന്നു.