ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1281
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਲੇਖਾ ਨਿਬੜੈ ਬਖਸੇ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥
guramukh pat siau lekhaa nibarrai bakhase sifat bhanddaar |ഗുർമുഖിൻ്റെ കണക്ക് ബഹുമാനത്തോടെ തീർപ്പാക്കി; കർത്താവ് അവൻ്റെ സ്തുതിയുടെ നിധി നൽകി അവനെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਓਥੈ ਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥
othai hath na aparrai kook na suneeai pukaar |അവിടെ ആരുടെയും കൈകൾ എത്തില്ല; ആരുടെയും നിലവിളി ആരും കേൾക്കില്ല.
ਓਥੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਕਢਿ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
othai satigur belee hovai kadt le antee vaar |അവിടെ യഥാർത്ഥ ഗുരു നിങ്ങളുടെ ഉറ്റ സുഹൃത്തായിരിക്കും; അവസാന നിമിഷം, അവൻ നിങ്ങളെ രക്ഷിക്കും.
ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥
enaa jantaa no hor sevaa nahee satigur sir karataar |6|ഈ ജീവികൾ എല്ലാവരുടെയും തലയ്ക്ക് മുകളിലുള്ള യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെയോ സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവിനെയോ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും സേവിക്കരുത്. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਬਾਬੀਹਾ ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਪੂਕਾਰਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
baabeehaa jis no too pookaaradaa tis no lochai sabh koe |ഹേ മഴപ്പക്ഷിയേ, നീ ആരെയാണോ വിളിക്കുന്നത് - എല്ലാവരും ആ കർത്താവിനായി കൊതിക്കുന്നു.
ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਵਸਸੀ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
apanee kirapaa kar kai vasasee van trin hariaa hoe |അവൻ അവൻ്റെ കൃപ നൽകുമ്പോൾ, മഴ പെയ്യുന്നു, കാടുകളും വയലുകളും അവയുടെ പച്ചപ്പിൽ പൂക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
guraparasaadee paaeeai viralaa boojhai koe |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവനെ കണ്ടെത്തി; അപൂർവ്വം ചിലർക്ക് മാത്രമേ ഇത് മനസ്സിലാകൂ.
ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
bahadiaa utthadiaa nit dhiaaeeai sadaa sadaa sukh hoe |ഇരുന്നു എഴുന്നേറ്റു നിന്ന്, അവനെ നിരന്തരം ധ്യാനിക്കുക, എന്നെന്നേക്കും സമാധാനത്തിൽ ആയിരിക്കുക.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦ ਹੀ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak amrit sad hee varasadaa guramukh devai har soe |1|ഓ നാനാക്ക്, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് എന്നെന്നേക്കുമായി വർഷിക്കുന്നു; ഭഗവാൻ അത് ഗുരുമുഖന് നൽകുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਕਲਮਲਿ ਹੋਈ ਮੇਦਨੀ ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
kalamal hoee medanee aradaas kare liv laae |ലോകജനത വേദനയാൽ പൊറുതിമുട്ടുമ്പോൾ, അവർ സ്നേഹത്തോടെയുള്ള പ്രാർത്ഥനയിൽ കർത്താവിനെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നു.
ਸਚੈ ਸੁਣਿਆ ਕੰਨੁ ਦੇ ਧੀਰਕ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sachai suniaa kan de dheerak devai sahaj subhaae |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് സ്വാഭാവികമായും കേൾക്കുകയും കേൾക്കുകയും ആശ്വാസം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਇੰਦ੍ਰੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
eindrai no furamaaeaa vutthaa chhahabar laae |അവൻ മഴയുടെ ദൈവത്തോട് ആജ്ഞാപിക്കുന്നു, മഴ ധാരാളമായി പെയ്യുന്നു.
ਅਨੁ ਧਨੁ ਉਪਜੈ ਬਹੁ ਘਣਾ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
an dhan upajai bahu ghanaa keemat kahan na jaae |ധാന്യവും സമ്പത്തും വലിയ സമൃദ്ധിയിലും സമൃദ്ധിയിലും ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; അവയുടെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
naanak naam salaeh too sabhanaa jeea dedaa rijak sanbaeh |ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുക; അവൻ കൈനീട്ടി എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും ഉപജീവനം നൽകുന്നു.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੨॥
jit khaadhai sukh aoopajai fir dookh na laagai aae |2|ഇത് ഭക്ഷിക്കുമ്പോൾ സമാധാനം ഉണ്ടാകുന്നു, മർത്യൻ ഇനി ഒരിക്കലും വേദന അനുഭവിക്കുന്നില്ല. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥
har jeeo sachaa sach too sache laihi milaae |പ്രിയ കർത്താവേ, നീയാണ് സത്യത്തിൽ ഏറ്റവും വിശ്വസ്തൻ. സത്യസന്ധരായവരെ നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ സ്വത്വത്തിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നു.
ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂੜਿ ਮਿਲੈ ਨ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥
doojai doojee taraf hai koorr milai na miliaa jaae |ദ്വൈതത്തിൽ പിടിക്കപ്പെട്ടവർ ദ്വൈതത്തിൻ്റെ പക്ഷത്താണ്; വ്യാജത്തിൽ വേരൂന്നിയ അവർക്ക് കർത്താവിൽ ലയിക്കാനാവില്ല.
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥
aape jorr vichhorriaai aape kudarat dee dikhaae |നിങ്ങൾ സ്വയം ഒന്നിക്കുന്നു, നിങ്ങൾ തന്നെ വേർപിരിയുന്നു; നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ക്രിയേറ്റീവ് സർവശക്തി പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു.
ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
mohu sog vijog hai poorab likhiaa kamaae |അറ്റാച്ച്മെൻ്റ് വേർപിരിയലിൻ്റെ ദുഃഖം കൊണ്ടുവരുന്നു; മർത്യൻ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധിക്ക് അനുസൃതമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
hau balihaaree tin kau jo har charanee rahai liv laae |ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ചേർന്നിരിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
jiau jal meh kamal alipat hai aaisee banat banaae |അവ വെള്ളത്തിൽ പൊങ്ങിക്കിടക്കുന്ന താമര പോലെയാണ്.
ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਜਿਨੑ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
se sukhee sadaa sohane jina vichahu aap gavaae |അവർ എന്നേക്കും ശാന്തവും മനോഹരവുമാണ്; അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ਤਿਨੑ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥
tina sog vijog kade nahee jo har kai ank samaae |7|അവർ ഒരിക്കലും ദുഃഖമോ വേർപിരിയലോ അനുഭവിക്കുന്നില്ല; അവർ കർത്താവിൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുക; എല്ലാം അവൻ്റെ ശക്തിയിലാണ്.
ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਿਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tisai sarevihu praaneeho tis bin avar na koe |മർത്യജീവികളേ, അവനെ സേവിക്കുവിൻ; അവനല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
guramukh har prabh man vasai taan sadaa sadaa sukh hoe |കർത്താവായ ദൈവം ഗുർമുഖിൻ്റെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു, തുടർന്ന് അവൻ എന്നെന്നേക്കും സമാധാനത്തിലാണ്.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
sahasaa mool na hovee sabh chintaa vichahu jaae |അവൻ ഒരിക്കലും പരദൂഷണക്കാരനല്ല; അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് എല്ലാ ഉത്കണ്ഠയും നീക്കം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
jo kichh hoe su sahaje hoe kahanaa kichhoo na jaae |എന്ത് സംഭവിച്ചാലും അത് സ്വാഭാവികമായി സംഭവിക്കുന്നു; ആർക്കും അതിനെ പറ്റി ഒന്നും പറയാനില്ല.
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
sachaa saahib man vasai taan man chindiaa fal paae |യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ സഫലമാകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak tin kaa aakhiaa aap sune ji leian panai paae |1|ഓ നാനാക്ക്, തൻ്റെ കയ്യിൽ കണക്കുകൾ ഉള്ളവരുടെ വാക്കുകൾ അവൻ തന്നെ കേൾക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਵਰਸਦਾ ਬੂਝਨਿ ਬੂਝਣਹਾਰ ॥
amrit sadaa varasadaa boojhan boojhanahaar |അംബ്രോസിയൽ അമൃത് തുടർച്ചയായി പെയ്യുന്നു; സാക്ഷാത്കാരത്തിലൂടെ ഇത് തിരിച്ചറിയുക.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੑੀ ਬੁਝਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
guramukh jinaee bujhiaa har amrit rakhiaa ur dhaar |ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ഇത് തിരിച്ചറിയുന്നവർ, ഭഗവാൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിനെ തങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥
har amrit peeveh sadaa rang raate haumai trisanaa maar |അവർ ഭഗവാൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ പാനം ചെയ്യുന്നു, കർത്താവിൽ എന്നേക്കും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവർ അഹംഭാവത്തെയും ദാഹിച്ച ആഗ്രഹങ്ങളെയും കീഴടക്കുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਰਸੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
amrit har kaa naam hai varasai kirapaa dhaar |ഭഗവാൻ്റെ നാമം അംബ്രോസിയൽ നെക്റ്റർ എന്നാണ്; കർത്താവ് തൻ്റെ കൃപ ചൊരിഞ്ഞു, മഴ പെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh nadaree aaeaa har aatam raam muraar |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ പരമാത്മാവായ ഭഗവാനെ കാണാൻ വരുന്നു. ||2||