ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 493

ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗਹੀਨ ਮਤਿ ਫੀਕੇ ਨਾਮੁ ਸੁਨਤ ਆਵੈ ਮਨਿ ਰੋਹੈ ॥

duramat bhaagaheen mat feeke naam sunat aavai man rohai |

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം കേൾക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ കോപം തോന്നുന്നവരാണ് ദുഷ്ടന്മാരും നിർഭാഗ്യരും ആഴമില്ലാത്തവരും.

ਕਊਆ ਕਾਗ ਕਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਵਿਸਟਾ ਖਾਇ ਮੁਖਿ ਗੋਹੈ ॥੩॥

kaooaa kaag kau amrit ras paaeeai tripatai visattaa khaae mukh gohai |3|

കാക്കകൾക്കും കാക്കകൾക്കും മുമ്പിൽ അമൃത് അമൃത് വയ്ക്കാം, പക്ഷേ വളവും ചാണകവും വായകൊണ്ട് ഭക്ഷിച്ചാൽ മാത്രമേ അവ തൃപ്തനാകൂ. ||3||

ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਤਿਵਾਦੀ ਜਿਤੁ ਨਾਤੈ ਕਊਆ ਹੰਸੁ ਹੋਹੈ ॥

amritasar satigur sativaadee jit naatai kaooaa hans hohai |

സത്യഗുരു, സത്യത്തിൻ്റെ പ്രഭാഷകൻ, അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൻ്റെ കുളമാണ്; അതിനുള്ളിൽ കുളിച്ചാൽ കാക്ക ഹംസമാകുന്നു.

ਨਾਨਕ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੑ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਲੁ ਧੋਹੈ ॥੪॥੨॥

naanak dhan dhan vadde vaddabhaagee jina guramat naam ridai mal dhohai |4|2|

ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ നാമം കൊണ്ട് ഹൃദയത്തിലെ മാലിന്യം കഴുകുന്നവർ ഭാഗ്യവാന്മാരും അനുഗ്രഹീതരും ഭാഗ്യവാന്മാരുമാണ്. ||4||2||

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

goojaree mahalaa 4 |

ഗൂജാരി, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਰਿ ਜਨ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਪਰਉਪਕਾਰੇ ॥

har jan aootam aootam baanee mukh boleh praupakaare |

കർത്താവിൻ്റെ എളിമയുള്ള ദാസന്മാർ ഉന്നതരാണ്, അവരുടെ സംസാരം ഉയർന്നതാണ്. അവരുടെ വായ് കൊണ്ട് അവർ മറ്റുള്ളവരുടെ പ്രയോജനത്തിനായി സംസാരിക്കുന്നു.

ਜੋ ਜਨੁ ਸੁਣੈ ਸਰਧਾ ਭਗਤਿ ਸੇਤੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੧॥

jo jan sunai saradhaa bhagat setee kar kirapaa har nisataare |1|

വിശ്വാസത്തോടും ഭക്തിയോടും കൂടി അവരെ ശ്രവിക്കുന്നവർ ഭഗവാൻ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു; തൻ്റെ കാരുണ്യം ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അവരെ രക്ഷിക്കുന്നു. ||1||

ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ॥

raam mo kau har jan mel piaare |

കർത്താവേ, കർത്താവിൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ദാസന്മാരെ കാണാൻ എന്നെ അനുവദിക്കൂ.

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਹਮ ਪਾਪੀ ਗੁਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

mere preetam praan satigur gur pooraa ham paapee gur nisataare |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ ഗുരു, തികഞ്ഞ ഗുരു, എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ, എൻ്റെ ജീവശ്വാസം; പാപിയായ എന്നെ ഗുരു രക്ഷിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡਭਾਗੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥

guramukh vaddabhaagee vaddabhaage jin har har naam adhaare |

ഗുരുമുഖന്മാർ ഭാഗ്യവാന്മാർ, അതിനാൽ വളരെ ഭാഗ്യവാൻമാർ; അവരുടെ പിന്തുണ കർത്താവിൻ്റെ നാമമാണ്, ഹർ, ഹർ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਹਿ ਗੁਰਮਤਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੇ ॥੨॥

har har amrit har ras paaveh guramat bhagat bhanddaare |2|

അവർ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃത്, ഹർ, ഹർ എന്നിവ നേടുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, അവർ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുടെ ഈ നിധി ഭവനം നേടുന്നു. ||2||

ਜਿਨ ਦਰਸਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਤ ਪੁਰਖ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਭਾਗਹੀਣ ਜਮਿ ਮਾਰੇ ॥

jin darasan satigur sat purakh na paaeaa te bhaagaheen jam maare |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ, യഥാർത്ഥ ആദിമപുരുഷൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം ലഭിക്കാത്തവർ ഏറ്റവും ഹതഭാഗ്യരാണ്; മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

ਸੇ ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਗਰਧਭ ਪਵਹਿ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਦਯਿ ਮਾਰੇ ਮਹਾ ਹਤਿਆਰੇ ॥੩॥

se kookar sookar garadhabh paveh garabh jonee day maare mahaa hatiaare |3|

അവർ നായ്ക്കളെയും പന്നികളെയും കുറുനരികളെയും പോലെയാണ്; അവർ പുനർജന്മത്തിൻ്റെ ഗർഭപാത്രത്തിലേക്ക് എറിയപ്പെടുന്നു, കർത്താവ് അവരെ ഏറ്റവും മോശമായ കൊലപാതകികളായി അടിച്ചുവീഴ്ത്തുന്നു. ||3||

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹੋਹੁ ਜਨ ਊਪਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥

deen deaal hohu jan aoopar kar kirapaa lehu ubaare |

കർത്താവേ, ദരിദ്രരോട് ദയ കാണിക്കണമേ, അങ്ങയുടെ എളിയ ദാസൻ്റെമേൽ കരുണ ചൊരിഞ്ഞ് അവനെ രക്ഷിക്കണമേ.

ਨਾਨਕ ਜਨ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੪॥੩॥

naanak jan har kee saranaaee har bhaavai har nisataare |4|3|

സേവകൻ നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു; കർത്താവേ, അങ്ങേക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ അവനെ രക്ഷിക്കേണമേ. ||4||3||

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

goojaree mahalaa 4 |

ഗൂജാരി, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹੋਹੁ ਦਇਆਲ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲਾਵਹੁ ਹਉ ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਧਿਆਈ ॥

hohu deaal meraa man laavahu hau anadin raam naam nit dhiaaee |

കരുണയുള്ളവനായിരിക്കുകയും എൻ്റെ മനസ്സിനെ യോജിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക, അങ്ങനെ ഞാൻ രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ നിരന്തരം ധ്യാനിക്കട്ടെ.

ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਭਿ ਗੁਣ ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਹਰਿ ਜਿਤੁ ਜਪਿਐ ਦੁਖ ਭੁਖ ਸਭ ਲਹਿ ਜਾਈ ॥੧॥

sabh sukh sabh gun sabh nidhaan har jit japiaai dukh bhukh sabh leh jaaee |1|

കർത്താവ് എല്ലാ സമാധാനവും എല്ലാ പുണ്യവും എല്ലാ സമ്പത്തും ആകുന്നു; അവനെ ഓർക്കുമ്പോൾ എല്ലാ ദുരിതങ്ങളും വിശപ്പും അകന്നുപോകുന്നു. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਮੇਰਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਖਾ ਹਰਿ ਭਾਈ ॥

man mere meraa raam naam sakhaa har bhaaee |

എൻ്റെ മനസ്സേ, കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ കൂട്ടുകാരനും സഹോദരനുമാണ്.

ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਸੁ ਗਾਵਾ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guramat raam naam jas gaavaa ant belee daragah le chhaddaaee |1| rahaau |

ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം, ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു; അത് അവസാനം എൻ്റെ സഹായവും താങ്ങും ആയിരിക്കും, അത് കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ എന്നെ വിടുവിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤੂੰ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੋਚ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਲਾਈ ॥

toon aape daataa prabh antarajaamee kar kirapaa loch merai man laaee |

ദൈവമേ, നീ തന്നെയാണ് ദാതാവും, ഉള്ളറിയുന്നവനും, ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനും; നിൻ്റെ കൃപയാൽ, നീ എൻ്റെ മനസ്സിൽ നിനക്കായി കൊതി പകർന്നു.

ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਲੋਚ ਲਗੀ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਪ੍ਰਭਿ ਲੋਚ ਪੂਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥

mai man tan loch lagee har setee prabh loch pooree satigur saranaaee |2|

എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും കർത്താവിനായി കൊതിക്കുന്നു; ദൈവം എൻ്റെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റി. ഞാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. ||2||

ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਪੁੰਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਬਿਰਥਾ ਜਾਈ ॥

maanas janam pun kar paaeaa bin naavai dhrig dhrig birathaa jaaee |

സത്കർമങ്ങളിലൂടെയാണ് മനുഷ്യ ജന്മം ലഭിക്കുന്നത്; പേരില്ലാതെ, അത് ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, പൂർണ്ണമായും ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അത് വ്യർത്ഥമായി കടന്നുപോകുന്നു.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਰਸ ਕਸ ਦੁਖੁ ਖਾਵੈ ਮੁਖੁ ਫੀਕਾ ਥੁਕ ਥੂਕ ਮੁਖਿ ਪਾਈ ॥੩॥

naam binaa ras kas dukh khaavai mukh feekaa thuk thook mukh paaee |3|

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരാൾക്ക് തൻ്റെ പലഹാരങ്ങൾ കഴിക്കാനുള്ള കഷ്ടപ്പാടുകൾ മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. അവൻ്റെ വായ അവ്യക്തമാണ്, അവൻ്റെ മുഖത്ത് വീണ്ടും വീണ്ടും തുപ്പുന്നു. ||3||

ਜੋ ਜਨ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਣਾ ਤਿਨ ਦਰਗਹ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

jo jan har prabh har har saranaa tin daragah har har de vaddiaaee |

ഹർ, ഹർ, കർത്താവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിച്ച ആ എളിയ മനുഷ്യർ, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਾਬਾਸਿ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਨ ਕਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਲਏ ਗਲਿ ਲਾਈ ॥੪॥੪॥

dhan dhan saabaas kahai prabh jan kau jan naanak mel le gal laaee |4|4|

അനുഗ്രഹീതൻ, അനുഗ്രഹീതൻ, അഭിനന്ദനങ്ങൾ, ദൈവം തൻ്റെ എളിയ ദാസനോട് പറയുന്നു. ഓ ദാസൻ നാനാക്ക്, അവൻ അവനെ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നു, തന്നിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നു. ||4||4||

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

goojaree mahalaa 4 |

ഗൂജാരി, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਮੇਰੀ ਮੋ ਕਉ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਜੀਵਾਇਆ ॥

guramukh sakhee sahelee meree mo kau devahu daan har praan jeevaaeaa |

ഓ ഗുർമുഖുകളേ, എൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളേ, സഹജീവികളേ, എനിക്ക് കർത്താവിൻ്റെ നാമം സമ്മാനിക്കൂ, എൻ്റെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ജീവിതം.

ਹਮ ਹੋਵਹ ਲਾਲੇ ਗੋਲੇ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਜਿਨੑਾ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥

ham hovah laale gole gurasikhaa ke jinaa anadin har prabh purakh dhiaaeaa |1|

രാവും പകലും ആദിമദൈവമായ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ ശിഖരുടെ അടിമയാണ് ഞാൻ. ||1||

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਪਗ ਲਾਇਆ ॥

merai man tan birahu gurasikh pag laaeaa |

എൻ്റെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് പാദങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹം ഞാൻ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ਸਖਾ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਭਾਈ ਮੋ ਕਉ ਕਰਹੁ ਉਪਦੇਸੁ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

mere praan sakhaa gur ke sikh bhaaee mo kau karahu upades har milai milaaeaa |1| rahaau |

ഓ എൻ്റെ ജീവിത പങ്കാളികളേ, ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാരേ, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, കർത്താവിൻ്റെ ലയനത്തിൽ ഞാൻ ലയിക്കുന്നതിന് എന്നെ പഠിപ്പിക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||