ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 65
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
satigur sev gun nidhaan paaeaa tis kee keem na paaee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ ഞാൻ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധി കണ്ടെത്തി. അതിൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.
ਪ੍ਰਭੁ ਸਖਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਰਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
prabh sakhaa har jeeo meraa ante hoe sakhaaee |3|പ്രിയപ്പെട്ട ദൈവം എൻ്റെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്താണ്. അവസാനം, അവൻ എൻ്റെ കൂട്ടുകാരനും താങ്ങും ആയിരിക്കും. ||3||
ਪੇਈਅੜੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
peeearrai jagajeevan daataa manamukh pat gavaaee |എൻ്റെ പിതാവിൻ്റെ ഭവനമായ ഈ ലോകത്ത്, മഹാനായ ദാതാവാണ് ലോകത്തിൻ്റെ ജീവൻ. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർക്ക് അവരുടെ മാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੋ ਮਗੁ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਧੇ ਠਉਰ ਨ ਕਾਈ ॥
bin satigur ko mag na jaanai andhe tthaur na kaaee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ആർക്കും വഴി അറിയില്ല. അന്ധർ വിശ്രമസ്ഥലം കണ്ടെത്തുന്നില്ല.
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਨਹੀ ਵਸਿਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ॥੪॥
har sukhadaataa man nahee vasiaa ant geaa pachhutaaee |4|സമാധാനദാതാവായ കർത്താവ് മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, അവസാനം അവർ ഖേദത്തോടെ പിരിഞ്ഞുപോകും. ||4||
ਪੇਈਅੜੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
peeearrai jagajeevan daataa guramat man vasaaeaa |എൻ്റെ പിതാവിൻ്റെ ഭവനമായ ഈ ലോകത്ത്, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, എൻ്റെ മനസ്സിനുള്ളിൽ, മഹാനായ ദാതാവിനെ, ലോകജീവിതത്തെ ഞാൻ വളർത്തിയെടുത്തു.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
anadin bhagat kareh din raatee haumai mohu chukaaeaa |രാവും പകലും, ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന, രാവും പകലും, അഹംഭാവവും വൈകാരിക ബന്ധവും നീങ്ങുന്നു.
ਜਿਸੁ ਸਿਉ ਰਾਤਾ ਤੈਸੋ ਹੋਵੈ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
jis siau raataa taiso hovai sache sach samaaeaa |5|തുടർന്ന്, അവനുമായി ഇണങ്ങി, നാം അവനെപ്പോലെ ആയിത്തീരുന്നു, യഥാർത്ഥത്തിൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ ലയിച്ചു. ||5||
ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਭਾਉ ਲਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
aape nadar kare bhaau laae gurasabadee beechaar |അവൻ്റെ കൃപയുടെ നോട്ടം നൽകി, അവൻ നമുക്ക് അവൻ്റെ സ്നേഹം നൽകുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം നാം ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥
satigur seviaai sahaj aoopajai haumai trisanaa maar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ, അവബോധജന്യമായ സമാധാനം വളരുന്നു, അഹങ്കാരവും ആഗ്രഹവും മരിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੬॥
har gunadaataa sad man vasai sach rakhiaa ur dhaar |6|സത്യത്തെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സിൽ പുണ്യദാതാവായ ഭഗവാൻ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു. ||6||
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲਾ ਮਨਿ ਨਿਰਮਲਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
prabh meraa sadaa niramalaa man niramal paaeaa jaae |എൻ്റെ ദൈവം എന്നേക്കും നിഷ്കളങ്കനും പരിശുദ്ധനുമാണ്; ശുദ്ധമായ മനസ്സോടെ അവനെ കണ്ടെത്താൻ കഴിയും.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥
naam nidhaan har man vasai haumai dukh sabh jaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ നിധി മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അഹംഭാവവും വേദനയും പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാകുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੭॥
satigur sabad sunaaeaa hau sad balihaarai jaau |7|സത്യഗുരു എന്നെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിൽ ഉപദേശിച്ചു. ഞാൻ എന്നും അവനു ബലിയാണ്. ||7||
ਆਪਣੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਆਪੁ ਨ ਜਾਈ ॥
aapanai man chit kahai kahaae bin gur aap na jaaee |നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ബോധമനസ്സിൽ, നിങ്ങൾക്ക് എന്തും പറയാം, എന്നാൽ ഗുരുവിനെ കൂടാതെ, സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
har jeeo bhagat vachhal sukhadaataa kar kirapaa man vasaaee |പ്രിയ ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തരുടെ സ്നേഹിതനാണ്, സമാധാനദാതാവാണ്. അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥੮॥੧॥੧੮॥
naanak sobhaa surat dee prabh aape guramukh de vaddiaaee |8|1|18|ഓ നാനാക്ക്, ബോധത്തിൻ്റെ ഉദാത്തമായ ഉണർവ് നൽകി ദൈവം നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; അവൻ തന്നെ ഗുർമുഖിന് മഹത്തായ മഹത്വം നൽകുന്നു. ||8||1||18||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਜਮਡੰਡੁ ਲਗੈ ਤਿਨ ਆਇ ॥
haumai karam kamaavade jamaddandd lagai tin aae |അഹംഭാവത്തിൽ അഭിനയിക്കുന്നവരെ മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ തൻ്റെ വടികൊണ്ട് വീഴ്ത്തുന്നു.
ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
ji satigur sevan se ubare har setee liv laae |1|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ ഉയർത്തപ്പെടുകയും രക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
man re guramukh naam dhiaae |ഹേ മനസ്സേ, ഗുരുമുഖനാകൂ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കൂ.
ਧੁਰਿ ਪੂਰਬਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dhur poorab karatai likhiaa tinaa guramat naam samaae |1| rahaau |സ്രഷ്ടാവിനാൽ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളവർ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਾਗੋ ਭਾਉ ॥
vin satigur parateet na aavee naam na laago bhaau |യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ, വിശ്വാസം വരുന്നില്ല, നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല.
ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਈ ਦੁਖ ਮਹਿ ਸਵੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
supanai sukh na paavee dukh meh savai samaae |2|സ്വപ്നങ്ങളിൽ പോലും അവർക്ക് സമാധാനമില്ല; അവർ വേദനയിൽ മുഴുകി ഉറങ്ങുന്നു. ||2||
ਜੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੀਚੈ ਬਹੁਤੁ ਲੋਚੀਐ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਇ ॥
je har har keechai bahut locheeai kirat na mettiaa jaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ, അത്യധികം വാഞ്ഛയോടെ ജപിച്ചാലും, നിങ്ങളുടെ ഭൂതകാല പ്രവൃത്തികൾ ഇപ്പോഴും മായ്ച്ചിട്ടില്ല.
ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਭਗਤੀ ਮੰਨਿਆ ਸੇ ਭਗਤ ਪਏ ਦਰਿ ਥਾਇ ॥੩॥
har kaa bhaanaa bhagatee maniaa se bhagat pe dar thaae |3|ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർ അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നു; ആ ഭക്തർ അവൻ്റെ വാതിൽക്കൽ സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ||3||
ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਦਿੜਾਵੈ ਰੰਗ ਸਿਉ ਬਿਨੁ ਕਿਰਪਾ ਲਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
gur sabad dirraavai rang siau bin kirapaa leaa na jaae |ഗുരു തൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം എൻ്റെ ഉള്ളിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. അവൻ്റെ കൃപയില്ലാതെ അത് നേടാനാവില്ല.
ਜੇ ਸਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨੀਰੀਐ ਭੀ ਬਿਖੁ ਫਲੁ ਲਾਗੈ ਧਾਇ ॥੪॥
je sau amrit neereeai bhee bikh fal laagai dhaae |4|വിഷച്ചെടിക്ക് നൂറുപ്രാവശ്യം അമൃത് നനച്ചാലും വിഷഫലം ലഭിക്കും. ||4||
ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਨਿਰਮਲੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
se jan sache niramale jin satigur naal piaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സ്നേഹിക്കുന്ന വിനീതർ ശുദ്ധരും സത്യവുമാണ്.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਕਮਾਵਦੇ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰੁ ॥੫॥
satigur kaa bhaanaa kamaavade bikh haumai taj vikaar |5|അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഇച്ഛയ്ക്ക് അനുസൃതമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു; അവർ ഈഗോയുടെയും അഴിമതിയുടെയും വിഷം ചൊരിയുന്നു. ||5||
ਮਨਹਠਿ ਕਿਤੈ ਉਪਾਇ ਨ ਛੂਟੀਐ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਹੁ ਜਾਇ ॥
manahatth kitai upaae na chhootteeai simrit saasatr sodhahu jaae |ശാഠ്യത്തോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, ആരും രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നില്ല; പോയി സിമൃതികളും ശാസ്ത്രങ്ങളും പഠിക്കൂ.
ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧੂ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥੬॥
mil sangat saadhoo ubare gur kaa sabad kamaae |6|വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടായ്മയായ സാദ് സംഗത്തിൽ ചേരുകയും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്താൽ നിങ്ങൾ രക്ഷിക്കപ്പെടും. ||6||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
har kaa naam nidhaan hai jis ant na paaraavaar |ഭഗവാൻ്റെ നാമം നിധിയാണ്, അതിന് അവസാനമോ പരിമിതിയോ ഇല്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਈ ਸੋਹਦੇ ਜਿਨ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੭॥
guramukh seee sohade jin kirapaa kare karataar |7|ഗുർമുഖുകൾ സുന്ദരികളാണ്; സ്രഷ്ടാവ് തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു. ||7||
ਨਾਨਕ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
naanak daataa ek hai doojaa aaur na koe |ഓ നാനാക്ക്, ഏക കർത്താവ് മാത്രമാണ് ദാതാവ്; മറ്റൊന്നും ഇല്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੮॥੨॥੧੯॥
guraparasaadee paaeeai karam paraapat hoe |8|2|19|ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവൻ പ്രാപിച്ചു. അവൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ അവനെ കണ്ടെത്തി. ||8||2||19||