ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1277
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥
bin satigur kinai na paaeio man vekhahu ko pateeae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ആരും ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുകയില്ല; ആർക്കും ശ്രമിച്ചു നോക്കാം.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਭੇਟੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
har kirapaa te satigur paaeeai bhettai sahaj subhaae |ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തി, തുടർന്ന് ഭഗവാനെ അവബോധപൂർവ്വം എളുപ്പത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨ ਪਾਇ ॥੫॥
manamukh bharam bhulaaeaa bin bhaagaa har dhan na paae |5|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടു; നല്ല വിധി കൂടാതെ ഭഗവാൻ്റെ സമ്പത്ത് ലഭിക്കുകയില്ല. ||5||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
trai gun sabhaa dhaat hai parr parr kareh veechaar |മൂന്ന് സ്വഭാവങ്ങളും പൂർണ്ണമായും ശ്രദ്ധ തിരിക്കുന്നു; ആളുകൾ അവ വായിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਮੁਕਤਿ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਨਹੁ ਪਾਇਨਿੑ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
mukat kade na hovee nahu paaeini mokh duaar |ആ ജനങ്ങൾ ഒരിക്കലും മോചിതരല്ല; അവർ രക്ഷയുടെ വാതിൽ കണ്ടെത്തുന്നില്ല.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧਨ ਨ ਤੁਟਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੬॥
bin satigur bandhan na tuttahee naam na lagai piaar |6|യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ അവർ ഒരിക്കലും ബന്ധനത്തിൽ നിന്ന് മോചിതരല്ല; കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹം അവർ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. ||6||
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਬੇਦਾਂ ਕਾ ਅਭਿਆਸੁ ॥
parr parr panddit monee thake bedaan kaa abhiaas |പണ്ഡിതന്മാരും മതപണ്ഡിതന്മാരും നിശബ്ദരായ ഋഷിമാരും വേദങ്ങൾ വായിച്ചും പഠിച്ചും തളർന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਹ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁ ॥
har naam chit na aavee nah nij ghar hovai vaas |അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമം പോലും ചിന്തിക്കുന്നില്ല; അവർ സ്വന്തം ഉള്ളിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നില്ല.
ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਉਤਰੈ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟ ਵਿਣਾਸੁ ॥੭॥
jamakaal sirahu na utarai antar kapatt vinaas |7|മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരുടെ തലയ്ക്ക് മുകളിലൂടെ പറക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ ഉള്ളിലെ വഞ്ചനയാൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ||7||
ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਪਰਤਾਪਦਾ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾਂ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
har naavai no sabh ko parataapadaa vin bhaagaan paaeaa na jaae |എല്ലാവരും കർത്താവിൻ്റെ നാമം കൊതിക്കുന്നു; നല്ല വിധി കൂടാതെ അത് ലഭിക്കുകയില്ല.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
nadar kare gur bhetteeai har naam vasai man aae |ഭഗവാൻ കൃപയുടെ ദർശനം നൽകുമ്പോൾ, മർത്യൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ നാമം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਾਂ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥
naanak naame hee pat aoopajai har siau rahaan samaae |8|2|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിലൂടെ, ബഹുമാനം ഉയരുന്നു, മർത്യൻ കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||8||2||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰੁ ੨ ॥
malaar mahalaa 3 asattapadee ghar 2 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ, അഷ്ടപാധിയായ, രണ്ടാം വീട്:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥
har har kripaa kare gur kee kaarai laae |ഭഗവാൻ തൻ്റെ കാരുണ്യം കാണിക്കുമ്പോൾ, ഗുരുവിനുവേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കാൻ അവൻ മനുഷ്യനോട് കൽപ്പിക്കുന്നു.
ਦੁਖੁ ਪਲੑਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
dukh palar har naam vasaae |അവൻ്റെ വേദനകൾ നീങ്ങി, കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഉള്ളിൽ വസിക്കും.
ਸਾਚੀ ਗਤਿ ਸਾਚੈ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
saachee gat saachai chit laae |ഒരുവൻ്റെ ബോധം യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിലൂടെയാണ് യഥാർത്ഥ വിടുതൽ ഉണ്ടാകുന്നത്.
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਏ ॥੧॥
gur kee baanee sabad sunaae |1|ശബാദും ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനവും ശ്രദ്ധിക്കുക. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਵਿ ਨਿਧਾਨੁ ॥
man mere har har sev nidhaan |എൻ്റെ മനസ്സേ, കർത്താവിനെ സേവിക്കുക, ഹർ, ഹർ, യഥാർത്ഥ നിധി.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kirapaa te har dhan paaeeai anadin laagai sahaj dhiaan |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഭഗവാൻ്റെ ഐശ്വര്യം ലഭിക്കും. രാവും പകലും നിങ്ങളുടെ ധ്യാനം കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਕਾਮਣਿ ਕਰੇ ਸਂੀਗਾਰੁ ॥
bin pir kaaman kare saneegaar |ഭർത്താവ് നാഥനില്ലാതെ സ്വയം അലങ്കരിക്കുന്ന ആത്മ വധു,
ਦੁਹਚਾਰਣੀ ਕਹੀਐ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
duhachaaranee kaheeai nit hoe khuaar |മോശമായ പെരുമാറ്റവും നീചവുമാണ്, നാശത്തിലേക്ക് പാഴായിപ്പോകുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਇਹੁ ਬਾਦਿ ਆਚਾਰੁ ॥
manamukh kaa ihu baad aachaar |ഇത് സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ്റെ ഉപയോഗശൂന്യമായ ജീവിതരീതിയാണ്.
ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥੨॥
bahu karam drirraaveh naam visaar |2|ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മറന്ന് അവൻ എല്ലാത്തരം ശൂന്യമായ ആചാരങ്ങളും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਮਣਿ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
guramukh kaaman baniaa seegaar |ഗുർമുഖിയായ വധു മനോഹരമായി അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਬਦੇ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
sabade pir raakhiaa ur dhaar |ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവൾ തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥
ek pachhaanai haumai maar |അവൾ ഏകനായ ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുകയും അവളുടെ അഹന്തയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਕਹੀਐ ਨਾਰਿ ॥੩॥
sobhaavantee kaheeai naar |3|ആ പ്രാണ-വധു പുണ്യവതിയും കുലീനയുമാണ്. ||3||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
bin gur daate kinai na paaeaa |ദാതാവായ ഗുരുവില്ലാതെ ആരും ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുകയില്ല.
ਮਨਮੁਖ ਲੋਭਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
manamukh lobh doojai lobhaaeaa |അത്യാഗ്രഹിയായ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ആകർഷിക്കപ്പെടുകയും ദ്വൈതത്തിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਐਸੇ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹੁ ਕੋਇ ॥
aaise giaanee boojhahu koe |ചില ആത്മീയ ആചാര്യന്മാർ മാത്രമേ ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നുള്ളൂ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥੪॥
bin gur bhette mukat na hoe |4|ഗുരുവിനെ കാണാതെ മുക്തി ലഭിക്കില്ലെന്ന്. ||4||
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
keh keh kahan kahai sabh koe |എല്ലാവരും പറയുന്നത് മറ്റുള്ളവർ പറയുന്ന കഥകളാണ്.
ਬਿਨੁ ਮਨ ਮੂਏ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
bin man mooe bhagat na hoe |മനസ്സിനെ കീഴ്പ്പെടുത്താതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന വരില്ല.
ਗਿਆਨ ਮਤੀ ਕਮਲ ਪਰਗਾਸੁ ॥
giaan matee kamal paragaas |ബുദ്ധി ആത്മീയ ജ്ഞാനം നേടുമ്പോൾ ഹൃദയ താമര വിരിയുന്നു.
ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਨਾਮੈ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੫॥
tit ghatt naamai naam nivaas |5|ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ആ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||5||
ਹਉਮੈ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
haumai bhagat kare sabh koe |അഹംഭാവത്തിൽ, എല്ലാവർക്കും ദൈവത്തെ ഭക്തിയോടെ ആരാധിക്കുന്നതായി നടിക്കാം.
ਨਾ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
naa man bheejai naa sukh hoe |എന്നാൽ ഇത് മനസ്സിനെ മയപ്പെടുത്തുന്നില്ല, സമാധാനം നൽകുന്നില്ല.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਆਪੁ ਜਾਣਾਏ ॥
keh keh kahan aap jaanaae |സംസാരിക്കുകയും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, മർത്യൻ തൻ്റെ ആത്മാഭിമാനം മാത്രമാണ് കാണിക്കുന്നത്.
ਬਿਰਥੀ ਭਗਤਿ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੬॥
birathee bhagat sabh janam gavaae |6|അവൻ്റെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന വ്യർത്ഥമാണ്, അവൻ്റെ ജീവിതം ആകെ പാഴായിരിക്കുന്നു. ||6||
ਸੇ ਭਗਤ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
se bhagat satigur man bhaae |അവർ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ മനസ്സിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്ന ഭക്തർ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
anadin naam rahe liv laae |രാവും പകലും അവർ ആ പേരിനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങുന്നു.
ਸਦ ਹੀ ਨਾਮੁ ਵੇਖਹਿ ਹਜੂਰਿ ॥
sad hee naam vekheh hajoor |അവർ നാമം, കർത്താവിൻ്റെ നാമം, സദാ സാന്നിധ്യവും, സമീപത്തും കാണുന്നു.