ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 613
ਜਿਹ ਜਨ ਓਟ ਗਹੀ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣੇ ॥
jih jan ott gahee prabh teree se sukhee prabh sarane |ദൈവമേ, അങ്ങയുടെ പിന്തുണ മുറുകെ പിടിക്കുന്നവർ അങ്ങയുടെ സങ്കേതത്തിൽ സന്തുഷ്ടരാണ്.
ਜਿਹ ਨਰ ਬਿਸਰਿਆ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਤੇ ਦੁਖੀਆ ਮਹਿ ਗਨਣੇ ॥੨॥
jih nar bisariaa purakh bidhaataa te dukheea meh ganane |2|പക്ഷേ, വിധിയുടെ ശില്പിയായ ആദിമ ഭഗവാനെ മറക്കുന്ന വിനയാന്വിതരെ ഏറ്റവും ദയനീയ ജീവികളായി കണക്കാക്കുന്നു. ||2||
ਜਿਹ ਗੁਰ ਮਾਨਿ ਪ੍ਰਭੂ ਲਿਵ ਲਾਈ ਤਿਹ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਰਸੁ ਕਰਿਆ ॥
jih gur maan prabhoo liv laaee tih mahaa anand ras kariaa |ഗുരുവിൽ വിശ്വാസമുള്ളവനും ദൈവത്തോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ചേർന്നിരിക്കുന്നവനുമായ ഒരാൾ പരമമായ പരമാനന്ദത്തിൻ്റെ ആനന്ദം ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਭੂ ਬਿਸਾਰਿ ਗੁਰ ਤੇ ਬੇਮੁਖਾਈ ਤੇ ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਹਿ ਪਰਿਆ ॥੩॥
jih prabhoo bisaar gur te bemukhaaee te narak ghor meh pariaa |3|ദൈവത്തെ മറക്കുകയും ഗുരുവിനെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ ഏറ്റവും ഭയാനകമായ നരകത്തിൽ വീഴുന്നു. ||3||
ਜਿਤੁ ਕੋ ਲਾਇਆ ਤਿਤ ਹੀ ਲਾਗਾ ਤੈਸੋ ਹੀ ਵਰਤਾਰਾ ॥
jit ko laaeaa tith hee laagaa taiso hee varataaraa |കർത്താവ് ഒരാളുമായി ഇടപഴകുന്നത് പോലെ, അവൻ ഇടപഴകുന്നു, അതുപോലെ അവൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਹ ਪਕਰੀ ਸੰਤਨ ਕੀ ਰਿਦੈ ਭਏ ਮਗਨ ਚਰਨਾਰਾ ॥੪॥੪॥੧੫॥
naanak sah pakaree santan kee ridai bhe magan charanaaraa |4|4|15|നാനാക്ക് വിശുദ്ധരുടെ അഭയകേന്ദ്രത്തിലേക്ക് പോയി; അവൻ്റെ ഹൃദയം കർത്താവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||4||4||15||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਰਾਜਨ ਮਹਿ ਰਾਜਾ ਉਰਝਾਇਓ ਮਾਨਨ ਮਹਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
raajan meh raajaa urajhaaeio maanan meh abhimaanee |രാജാവ് രാജകാര്യങ്ങളിലും അഹംഭാവി സ്വന്തം അഹംഭാവത്തിലും കുടുങ്ങിയതുപോലെ,
ਲੋਭਨ ਮਹਿ ਲੋਭੀ ਲੋਭਾਇਓ ਤਿਉ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਚੇ ਗਿਆਨੀ ॥੧॥
lobhan meh lobhee lobhaaeio tiau har rang rache giaanee |1|അത്യാഗ്രഹിയായ മനുഷ്യൻ അത്യാഗ്രഹത്താൽ വശീകരിക്കപ്പെടുന്നു, ആത്മീയമായി പ്രബുദ്ധതയുള്ളവൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||
ਹਰਿ ਜਨ ਕਉ ਇਹੀ ਸੁਹਾਵੈ ॥
har jan kau ihee suhaavai |ഇതാണ് കർത്താവിൻ്റെ ദാസനു പറ്റിയത്.
ਪੇਖਿ ਨਿਕਟਿ ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
pekh nikatt kar sevaa satigur har keeratan hee tripataavai | rahaau |അടുത്തിരിക്കുന്ന ഭഗവാനെ കണ്ട്, അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനത്തിലൂടെ അവൻ സംതൃപ്തനാകുന്നു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਅਮਲਨ ਸਿਉ ਅਮਲੀ ਲਪਟਾਇਓ ਭੂਮਨ ਭੂਮਿ ਪਿਆਰੀ ॥
amalan siau amalee lapattaaeio bhooman bhoom piaaree |ആസക്തി തൻ്റെ മയക്കുമരുന്നിന് അടിമയാണ്, ഭൂവുടമ തൻ്റെ ഭൂമിയുമായി പ്രണയത്തിലാണ്.
ਖੀਰ ਸੰਗਿ ਬਾਰਿਕੁ ਹੈ ਲੀਨਾ ਪ੍ਰਭ ਸੰਤ ਐਸੇ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥੨॥
kheer sang baarik hai leenaa prabh sant aaise hitakaaree |2|കുഞ്ഞ് തൻ്റെ പാലിനോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നതുപോലെ, വിശുദ്ധനും ദൈവവുമായി പ്രണയത്തിലാണ്. ||2||
ਬਿਦਿਆ ਮਹਿ ਬਿਦੁਅੰਸੀ ਰਚਿਆ ਨੈਨ ਦੇਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
bidiaa meh biduansee rachiaa nain dekh sukh paaveh |പണ്ഡിതൻ പാണ്ഡിത്യത്തിൽ ലയിച്ചു, കണ്ണുകൾ കാണുമ്പോൾ സന്തോഷിക്കുന്നു.
ਜੈਸੇ ਰਸਨਾ ਸਾਦਿ ਲੁਭਾਨੀ ਤਿਉ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥੩॥
jaise rasanaa saad lubhaanee tiau har jan har gun gaaveh |3|നാവ് രുചികൾ ആസ്വദിക്കുന്നതുപോലെ, കർത്താവിൻ്റെ എളിമയുള്ള ദാസൻ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ||3||
ਜੈਸੀ ਭੂਖ ਤੈਸੀ ਕਾ ਪੂਰਕੁ ਸਗਲ ਘਟਾ ਕਾ ਸੁਆਮੀ ॥
jaisee bhookh taisee kaa poorak sagal ghattaa kaa suaamee |വിശപ്പ് പോലെ, നിവർത്തിക്കുന്നവനും; അവൻ എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളുടെയും നാഥനും യജമാനനുമാണ്.
ਨਾਨਕ ਪਿਆਸ ਲਗੀ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੪॥੫॥੧੬॥
naanak piaas lagee darasan kee prabh miliaa antarajaamee |4|5|16|ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനത്തിനായി നാനാക്ക് ദാഹിക്കുന്നു; അവൻ ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടി, ആന്തരിക-അറിയുന്നവനും ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനുമാണ്. ||4||5||16||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਹਮ ਮੈਲੇ ਤੁਮ ਊਜਲ ਕਰਤੇ ਹਮ ਨਿਰਗੁਨ ਤੂ ਦਾਤਾ ॥
ham maile tum aoojal karate ham niragun too daataa |ഞങ്ങൾ വൃത്തികെട്ടവരാണ്, സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവേ, നിങ്ങൾ കളങ്കമില്ലാത്തവരാണ്; ഞങ്ങൾ വിലകെട്ടവരാണ്, നിങ്ങൾ വലിയ ദാതാവാണ്.
ਹਮ ਮੂਰਖ ਤੁਮ ਚਤੁਰ ਸਿਆਣੇ ਤੂ ਸਰਬ ਕਲਾ ਕਾ ਗਿਆਤਾ ॥੧॥
ham moorakh tum chatur siaane too sarab kalaa kaa giaataa |1|ഞങ്ങൾ വിഡ്ഢികളാണ്, നിങ്ങൾ ജ്ഞാനികളും എല്ലാം അറിയുന്നവരുമാണ്. നീ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയുന്നവനാകുന്നു. ||1||
ਮਾਧੋ ਹਮ ਐਸੇ ਤੂ ਐਸਾ ॥
maadho ham aaise too aaisaa |കർത്താവേ, ഇതാണ് ഞങ്ങൾ, ഇതാണ് നീ.
ਹਮ ਪਾਪੀ ਤੁਮ ਪਾਪ ਖੰਡਨ ਨੀਕੋ ਠਾਕੁਰ ਦੇਸਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ham paapee tum paap khanddan neeko tthaakur desaa | rahaau |ഞങ്ങൾ പാപികളാണ്, നിങ്ങൾ പാപങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ്. കർത്താവും ഗുരുവുമായ അങ്ങയുടെ വാസസ്ഥലം വളരെ മനോഹരമാണ്. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤੁਮ ਸਭ ਸਾਜੇ ਸਾਜਿ ਨਿਵਾਜੇ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦੇ ਪ੍ਰਾਨਾ ॥
tum sabh saaje saaj nivaaje jeeo pindd de praanaa |നിങ്ങൾ എല്ലാം രൂപപ്പെടുത്തുന്നു, അവരെ രൂപപ്പെടുത്തി, നിങ്ങൾ അവരെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ അവർക്ക് ആത്മാവും ശരീരവും ജീവശ്വാസവും നൽകുന്നു.
ਨਿਰਗੁਨੀਆਰੇ ਗੁਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ਤੁਮ ਦਾਨੁ ਦੇਹੁ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ॥੨॥
niraguneeaare gun nahee koee tum daan dehu miharavaanaa |2|നാം വിലകെട്ടവരാണ് - ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ഗുണവുമില്ല; കരുണാമയനായ കർത്താവേ, ഗുരുനാഥനേ, അങ്ങയുടെ സമ്മാനത്താൽ ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||2||
ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਭਲਾ ਹਮ ਭਲੋ ਨ ਜਾਨਹ ਤੁਮ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ॥
tum karahu bhalaa ham bhalo na jaanah tum sadaa sadaa deaalaa |നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്ക് നല്ലത് ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ ഞങ്ങൾ അത് നല്ലതായി കാണുന്നില്ല; നിങ്ങൾ ദയയും അനുകമ്പയും ഉള്ളവനാണ്, എന്നെന്നേക്കും.
ਤੁਮ ਸੁਖਦਾਈ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ ਤੁਮ ਰਾਖਹੁ ਅਪੁਨੇ ਬਾਲਾ ॥੩॥
tum sukhadaaee purakh bidhaate tum raakhahu apune baalaa |3|നിങ്ങൾ സമാധാന ദാതാവാണ്, ആദിമനാഥൻ, വിധിയുടെ ശില്പി; നിങ്ങളുടെ മക്കളേ, ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കൂ! ||3||
ਤੁਮ ਨਿਧਾਨ ਅਟਲ ਸੁਲਿਤਾਨ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਜਾਚੈ ॥
tum nidhaan attal sulitaan jeea jant sabh jaachai |നീ നിധിയാണ്, നിത്യനായ രാജാവ്; എല്ലാ ജീവികളും ജീവികളും നിന്നോട് യാചിക്കുന്നു.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਇਹੈ ਹਵਾਲਾ ਰਾਖੁ ਸੰਤਨ ਕੈ ਪਾਛੈ ॥੪॥੬॥੧੭॥
kahu naanak ham ihai havaalaa raakh santan kai paachhai |4|6|17|നാനാക്ക് പറയുന്നു, നമ്മുടെ അവസ്ഥ ഇതാണ്; കർത്താവേ, വിശുദ്ധരുടെ പാതയിൽ ഞങ്ങളെ കാത്തുകൊള്ളേണമേ. ||4||6||17||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ॥
soratth mahalaa 5 ghar 2 |സോറത്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ, രണ്ടാമത്തെ വീട്:
ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਆਪਨ ਸਿਮਰਨੁ ਦੇ ਤਹ ਤੁਮ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
maat garabh meh aapan simaran de tah tum raakhanahaare |ഞങ്ങളുടെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ, അങ്ങയുടെ ധ്യാന സ്മരണയാൽ ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിച്ചു, അവിടെ ഞങ്ങളെ സംരക്ഷിച്ചു.
ਪਾਵਕ ਸਾਗਰ ਅਥਾਹ ਲਹਰਿ ਮਹਿ ਤਾਰਹੁ ਤਾਰਨਹਾਰੇ ॥੧॥
paavak saagar athaah lahar meh taarahu taaranahaare |1|അഗ്നിസാഗരത്തിൻ്റെ എണ്ണമറ്റ തിരമാലകളിലൂടെ, ദയവായി, ഞങ്ങളെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോയി രക്ഷിക്കണമേ, രക്ഷകനായ കർത്താവേ! ||1||
ਮਾਧੌ ਤੂ ਠਾਕੁਰੁ ਸਿਰਿ ਮੋਰਾ ॥
maadhau too tthaakur sir moraa |കർത്താവേ, അങ്ങ് എൻ്റെ തലയ്ക്ക് മുകളിലാണ്.
ਈਹਾ ਊਹਾ ਤੁਹਾਰੋ ਧੋਰਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
eehaa aoohaa tuhaaro dhoraa | rahaau |ഇവിടെയും ഇനിയങ്ങോട്ടും നീ മാത്രമാണ് എൻ്റെ പിന്തുണ. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਕੀਤੇ ਕਉ ਮੇਰੈ ਸੰਮਾਨੈ ਕਰਣਹਾਰੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਜਾਨੈ ॥
keete kau merai samaanai karanahaar trin jaanai |അവൻ സൃഷ്ടിയെ ഒരു സ്വർണ്ണ പർവ്വതം പോലെ കാണുന്നു, സ്രഷ്ടാവിനെ ഒരു പുല്ലായി കാണുന്നു.
ਤੂ ਦਾਤਾ ਮਾਗਨ ਕਉ ਸਗਲੀ ਦਾਨੁ ਦੇਹਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਨੈ ॥੨॥
too daataa maagan kau sagalee daan dehi prabh bhaanai |2|നിങ്ങളാണ് മഹാ ദാതാവ്, ഞങ്ങളെല്ലാം വെറും യാചകരാണ്; ദൈവമേ, അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം അങ്ങ് സമ്മാനങ്ങൾ നൽകുന്നു. ||2||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਅਵਰੁ ਖਿਨੈ ਮਹਿ ਅਵਰਾ ਅਚਰਜ ਚਲਤ ਤੁਮਾਰੇ ॥
khin meh avar khinai meh avaraa acharaj chalat tumaare |ഒരു നിമിഷത്തിൽ, നിങ്ങൾ ഒരു കാര്യമാണ്, മറ്റൊരു നിമിഷത്തിൽ, നിങ്ങൾ മറ്റൊന്നാണ്. നിങ്ങളുടെ വഴികൾ അത്ഭുതകരമാണ്!
ਰੂੜੋ ਗੂੜੋ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੋ ਊਚੌ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥੩॥
roorro goorro gahir ganbheero aoochau agam apaare |3|നീ സുന്ദരനും, നിഗൂഢവും, അഗാധവും, മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതും, ഉന്നതനും, അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമാണ്. ||3||