ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 953
ਤਿਸੁ ਪਾਖੰਡੀ ਜਰਾ ਨ ਮਰਣਾ ॥
tis paakhanddee jaraa na maranaa |അത്തരമൊരു പാഖണ്ഡി പ്രായമാകുകയോ മരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
ਬੋਲੈ ਚਰਪਟੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai charapatt sat saroop |ചാർപത് പറയുന്നു, ദൈവം സത്യത്തിൻ്റെ ആൾരൂപമാണ്;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੫॥
param tant meh rekh na roop |5|യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ പരമമായ സത്തയ്ക്ക് രൂപമോ രൂപമോ ഇല്ല. ||5||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਉਲਟੇ ਬ੍ਰਹਮੁ ॥
so bairaagee ji ulatte braham |അവൻ മാത്രം ദൈവത്തിലേക്ക് തിരിയുന്ന ഒരു ബൈരാഗിയാണ്.
ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਰੋਪੈ ਥੰਮੁ ॥
gagan manddal meh ropai tham |മനസ്സിൻ്റെ ആകാശമായ പത്താം ഗേറ്റിൽ അവൻ തൻ്റെ സ്തംഭം ഉയർത്തുന്നു.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਧਿਆਨਿ ॥
ahinis antar rahai dhiaan |രാവും പകലും അവൻ ആഴത്തിലുള്ള ആന്തരിക ധ്യാനത്തിൽ തുടരുന്നു.
ਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਸਤ ਸਮਾਨਿ ॥
te bairaagee sat samaan |അത്തരമൊരു ബൈരാഗി യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെപ്പോലെയാണ്.
ਬੋਲੈ ਭਰਥਰਿ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai bharathar sat saroop |ഭർത്തർ പറയുന്നു, ദൈവമാണ് സത്യത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവം;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੬॥
param tant meh rekh na roop |6|യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ പരമമായ സത്തയ്ക്ക് രൂപമോ രൂപമോ ഇല്ല. ||6||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਕਿਉ ਮਰੈ ਮੰਦਾ ਕਿਉ ਜੀਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
kiau marai mandaa kiau jeevai jugat |എങ്ങനെയാണ് തിന്മയെ ഇല്ലാതാക്കുന്നത്? യഥാർത്ഥ ജീവിതരീതി എങ്ങനെ കണ്ടെത്താനാകും?
ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਕਿਆ ਖਾਜੈ ਭੁਗਤਿ ॥
kan parraae kiaa khaajai bhugat |ചെവി തുളച്ചിട്ട് എന്ത് പ്രയോജനം, അല്ലെങ്കിൽ ഭക്ഷണത്തിനായി യാചിക്കുന്നത്?
ਆਸਤਿ ਨਾਸਤਿ ਏਕੋ ਨਾਉ ॥
aasat naasat eko naau |അസ്തിത്വത്തിലും അസ്തിത്വത്തിലും ഉടനീളം ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമം മാത്രമേയുള്ളൂ.
ਕਉਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਹਿਆਉ ॥
kaun su akhar jit rahai hiaau |ഹൃദയത്തെ അതിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് നിർത്തുന്ന ആ വാക്ക് എന്താണ്?
ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹੈ ॥
dhoop chhaav je sam kar sahai |നിങ്ങൾ സൂര്യപ്രകാശത്തിലും തണലിലും ഒരുപോലെ നോക്കുമ്പോൾ,
ਤਾ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਗੁਰੁ ਕੋ ਕਹੈ ॥
taa naanak aakhai gur ko kahai |നാനാക്ക് പറയുന്നു, അപ്പോൾ ഗുരു നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കും.
ਛਿਅ ਵਰਤਾਰੇ ਵਰਤਹਿ ਪੂਤ ॥
chhia varataare varateh poot |ആറ് സമ്പ്രദായങ്ങളാണ് വിദ്യാർത്ഥികൾ പിന്തുടരുന്നത്.
ਨਾ ਸੰਸਾਰੀ ਨਾ ਅਉਧੂਤ ॥
naa sansaaree naa aaudhoot |അവർ ലൗകികരായ ആളുകളോ, വേർപിരിഞ്ഞ ത്യാഗികളോ അല്ല.
ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਜੋ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
nirankaar jo rahai samaae |അരൂപിയായ ഭഗവാനിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവൻ
ਕਾਹੇ ਭੀਖਿਆ ਮੰਗਣਿ ਜਾਇ ॥੭॥
kaahe bheekhiaa mangan jaae |7|- അവൻ എന്തിന് ഭിക്ഷാടനം നടത്തണം? ||7||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
har mandar soee aakheeai jithahu har jaataa |അത് മാത്രമാണ് ഭഗവാൻ്റെ ആലയമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, അവിടെ ഭഗവാൻ അറിയപ്പെടുന്നു.
ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਪਾਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
maanas deh gur bachanee paaeaa sabh aatam raam pachhaataa |പരമാത്മാവായ ഭഗവാൻ എല്ലാവരിലും ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ മനുഷ്യശരീരത്തിൽ ഗുരുവചനം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਬਾਹਰਿ ਮੂਲਿ ਨ ਖੋਜੀਐ ਘਰ ਮਾਹਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
baahar mool na khojeeai ghar maeh bidhaataa |നിങ്ങളുടെ സ്വയത്തിന് പുറത്ത് അവനെ അന്വേഷിക്കരുത്. സ്രഷ്ടാവ്, വിധിയുടെ ശില്പി, നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൻ്റെ വീട്ടിലാണ്.
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
manamukh har mandar kee saar na jaananee tinee janam gavaataa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ ആലയത്തിൻ്റെ മൂല്യത്തെ വിലമതിക്കുന്നില്ല; അവർ പാഴാക്കുകയും ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੧੨॥
sabh meh ik varatadaa gurasabadee paaeaa jaaee |12|ഏകനായ കർത്താവ് എല്ലാവരിലും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, അവനെ കണ്ടെത്താൻ കഴിയും. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਣੈ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਹਣਾ ॥
moorakh hovai so sunai moorakh kaa kahanaa |ഒരു വിഡ്ഢി മാത്രമേ വിഡ്ഢിയുടെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിക്കൂ.
ਮੂਰਖ ਕੇ ਕਿਆ ਲਖਣ ਹੈ ਕਿਆ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਰਣਾ ॥
moorakh ke kiaa lakhan hai kiaa moorakh kaa karanaa |വിഡ്ഢിയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? വിഡ്ഢി എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്?
ਮੂਰਖੁ ਓਹੁ ਜਿ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਅਹੰਕਾਰੇ ਮਰਣਾ ॥
moorakh ohu ji mugadh hai ahankaare maranaa |മൂഢൻ വിഡ്ഢിയാണ്; അവൻ അഹംഭാവത്താൽ മരിക്കുന്നു.
ਏਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ॥
et kamaanai sadaa dukh dukh hee meh rahanaa |അവൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ എപ്പോഴും അവനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു; അവൻ വേദനയോടെ ജീവിക്കുന്നു.
ਅਤਿ ਪਿਆਰਾ ਪਵੈ ਖੂਹਿ ਕਿਹੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣਾ ॥
at piaaraa pavai khoohi kihu sanjam karanaa |ഒരാളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്ത് കുഴിയിൽ വീണാൽ, അവനെ പുറത്തെടുക്കാൻ എന്ത് ഉപയോഗിക്കാം?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ਓਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹਣਾ ॥
guramukh hoe su kare veechaar os alipato rahanaa |ഗുരുമുഖൻ ആയിത്തീരുന്ന ഒരാൾ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു, വേർപിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਆਪਿ ਉਧਰੈ ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਡੁਬਦੇ ਭੀ ਤਰਣਾ ॥
har naam japai aap udharai os pichhai ddubade bhee taranaa |ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ച്, അവൻ സ്വയം രക്ഷിക്കുന്നു, മുങ്ങിമരിക്കുന്നവരെയും അവൻ കടത്തിവിടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜੋ ਦੇਇ ਸੁ ਸਹਣਾ ॥੧॥
naanak jo tis bhaavai so kare jo dee su sahanaa |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ ദൈവഹിതമനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്നു; കൊടുക്കുന്നതെന്തും അവൻ സഹിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰੇ ਮਨਾ ਸੁਣੀਐ ਸਿਖ ਸਹੀ ॥
naanak aakhai re manaa suneeai sikh sahee |നാനാക്ക് പറയുന്നു, മനസ്സേ, യഥാർത്ഥ പഠിപ്പിക്കലുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുക.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਬੈਠਾ ਕਢਿ ਵਹੀ ॥
lekhaa rab mangeseea baitthaa kadt vahee |അവൻ്റെ ലെഡ്ജർ തുറന്ന്, ദൈവം നിങ്ങളെ കണക്കിന് വിളിക്കും.
ਤਲਬਾ ਪਉਸਨਿ ਆਕੀਆ ਬਾਕੀ ਜਿਨਾ ਰਹੀ ॥
talabaa pausan aakeea baakee jinaa rahee |പണമടയ്ക്കാത്ത അക്കൗണ്ടുകളുള്ള വിമതരെ വിളിക്കും.
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਹੋਸੀ ਆਇ ਤਈ ॥
ajaraaeel faresataa hosee aae tee |അവരെ ശിക്ഷിക്കാൻ മരണത്തിൻ്റെ മാലാഖയായ അസ്രാ-ഈലിനെ നിയമിക്കും.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਭੀੜੀ ਗਲੀ ਫਹੀ ॥
aavan jaan na sujhee bheerree galee fahee |പുനർജന്മത്തിൽ വന്നും പോയും രക്ഷപ്പെടാൻ അവർ ഒരു വഴിയും കണ്ടെത്തുകയില്ല; അവർ ഇടുങ്ങിയ പാതയിൽ കുടുങ്ങി.
ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਓੜਕਿ ਸਚਿ ਰਹੀ ॥੨॥
koorr nikhutte naanakaa orrak sach rahee |2|അസത്യം അവസാനിക്കും, നാനാക്ക്, അവസാനം സത്യം ജയിക്കും. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਕਾ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭੁ ਆਪੈ ॥
har kaa sabh sareer hai har rav rahiaa sabh aapai |ശരീരവും എല്ലാം കർത്താവിൻ്റേതാണ്; ഭഗവാൻ തന്നെ സർവ്വവ്യാപിയാണ്.
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨ ਪਵੈ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
har kee keemat na pavai kichh kahan na jaapai |കർത്താവിൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല; അതിനെക്കുറിച്ച് ഒന്നും പറയാനാവില്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਪੈ ॥
guraparasaadee saalaaheeai har bhagatee raapai |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഭക്തിയുടെ വികാരങ്ങളാൽ മുഴുകി ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുന്നു.
ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਵਾਪੈ ॥
sabh man tan hariaa hoeaa ahankaar gavaapai |മനസ്സും ശരീരവും പൂർണ്ണമായും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, അഹംഭാവം ഇല്ലാതാകുന്നു.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥
sabh kichh har kaa khel hai guramukh kisai bujhaaee |13|എല്ലാം ഭഗവാൻ്റെ കളിയാണ്. ഗുരുമുഖൻ ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നു. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਹੰਸਰ ਦਾਨ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਰੋਆਇਆ ॥
sahansar daan de indru roaaeaa |നാണക്കേടിൻ്റെ ആയിരം അടയാളങ്ങളാൽ മുദ്രകുത്തപ്പെട്ട ഇന്ദ്രൻ ലജ്ജിച്ചു കരഞ്ഞു.
ਪਰਸ ਰਾਮੁ ਰੋਵੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
paras raam rovai ghar aaeaa |കരഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് പരസ് റാം വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിയത്.
ਅਜੈ ਸੁ ਰੋਵੈ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
ajai su rovai bheekhiaa khaae |ദാനധർമ്മമെന്നു നടിച്ച് തന്ന ചാണകം തിന്നുതീർത്തപ്പോൾ അജയ് കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു.
ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
aaisee daragah milai sajaae |കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ലഭിച്ച ശിക്ഷ ഇങ്ങനെയാണ്.
ਰੋਵੈ ਰਾਮੁ ਨਿਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
rovai raam nikaalaa bheaa |നാടുകടത്തപ്പെട്ടപ്പോൾ രാമൻ കരഞ്ഞു.