ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1135

ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਪੀਐ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

madhusoodan japeeai ur dhaar |

നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ അവനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുക, കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുക.

ਦੇਹੀ ਨਗਰਿ ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਧਾਤੂ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਕਾਢੇ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

dehee nagar tasakar panch dhaatoo gurasabadee har kaadte maar |1| rahaau |

കൊള്ളയടിക്കുന്ന അഞ്ച് കള്ളന്മാർ ശരീരഗ്രാമത്തിലാണ്; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഭഗവാൻ അവരെ അടിച്ചു പുറത്താക്കി. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜਿਨ ਕਾ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਿਨ ਕਾਰਜ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿ ॥

jin kaa har setee man maaniaa tin kaaraj har aap savaar |

ഭഗവാനിൽ മനസ്സ് തൃപ്തരായവർ - അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ ഭഗവാൻ തന്നെ പരിഹരിക്കുന്നു.

ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕਨ ਕੀ ਹਰਿ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥

tin chookee muhataajee lokan kee har angeekaar keea karataar |2|

അവരുടെ വിധേയത്വവും മറ്റുള്ളവരെ ആശ്രയിക്കുന്നതും അവസാനിച്ചു; സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് അവരുടെ പക്ഷത്താണ്. ||2||

ਮਤਾ ਮਸੂਰਤਿ ਤਾਂ ਕਿਛੁ ਕੀਜੈ ਜੇ ਕਿਛੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਬਾਹਰਿ ॥

mataa masoorat taan kichh keejai je kichh hovai har baahar |

എന്തെങ്കിലും കർത്താവിൻ്റെ ശക്തിയുടെ പരിധിക്കപ്പുറമാണെങ്കിൽ, അപ്പോൾ മാത്രമേ നമുക്ക് മറ്റൊരാളെ സമീപിക്കാൻ കഴിയൂ.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਭਲ ਹੋਸੀ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੩॥

jo kichh kare soee bhal hosee har dhiaavahu anadin naam muraar |3|

കർത്താവ് ചെയ്യുന്നതെന്തും നല്ലത്. രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുക. ||3||

ਹਰਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਓਹੁ ਪੂਛਿ ਨ ਕਿਸੈ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰਿ ॥

har jo kichh kare su aape aape ohu poochh na kisai kare beechaar |

കർത്താവ് ചെയ്യുന്നതെന്തും അവൻ സ്വയം ചെയ്യുന്നു. അവൻ മറ്റാരോടും ചോദിക്കുകയോ ആലോചിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਜਿਨਿ ਮੇਲਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੪॥੧॥੫॥

naanak so prabh sadaa dhiaaeeai jin meliaa satigur kirapaa dhaar |4|1|5|

ഓ നാനാക്ക്, ദൈവത്തെ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കൂ; അവൻ്റെ കൃപ നൽകി, അവൻ നമ്മെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായി ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||4||1||5||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥

bhairau mahalaa 4 |

ഭൈരോ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਤੇ ਸਾਧੂ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸੁਆਮੀ ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਗਤਿ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ॥

te saadhoo har melahu suaamee jin japiaa gat hoe hamaaree |

എൻ്റെ കർത്താവേ, യജമാനനേ, ദയവായി എന്നെ വിശുദ്ധ ജനതയുമായി ഒന്നിപ്പിക്കേണമേ; നിന്നെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു.

ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਖਿ ਮਨੁ ਬਿਗਸੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਤਿਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੧॥

tin kaa daras dekh man bigasai khin khin tin kau hau balihaaree |1|

അവരുടെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം നോക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സ് പൂവണിഞ്ഞു. ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ അവർക്ക് ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||1||

ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥

har hiradai jap naam muraaree |

കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുക.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਜਗਤ ਪਿਤ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਕੀਜੈ ਪਨਿਹਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kripaa kripaa kar jagat pit suaamee ham daasan daas keejai panihaaree |1| rahaau |

ലോകപിതാവേ, എൻ്റെ രക്ഷിതാവേ, കർത്താവേ, എന്നോടു കരുണയും കരുണയും കാണിക്കേണമേ; എന്നെ നിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയുടെ ജലവാഹകനാക്കേണമേ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤਿਨ ਮਤਿ ਊਤਮ ਤਿਨ ਪਤਿ ਊਤਮ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥

tin mat aootam tin pat aootam jin hiradai vasiaa banavaaree |

അവരുടെ ബുദ്ധി ഉദാത്തവും ശ്രേഷ്ഠവുമാണ്, അതുപോലെ അവരുടെ ബഹുമാനവും; കാടിൻ്റെ നാഥനായ കർത്താവ് അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നു.

ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਲਾਇ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਸਿਮਰਤ ਗਤਿ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ॥੨॥

tin kee sevaa laae har suaamee tin simarat gat hoe hamaaree |2|

എൻ്റെ നാഥാ, ഗുരുവേ, അങ്ങയുടെ സ്മരണയിൽ ധ്യാനിച്ച് മോക്ഷം പ്രാപിക്കുന്നവരുടെ സേവനത്തിലേക്ക് എന്നെ ബന്ധിപ്പിക്കണമേ. ||2||

ਜਿਨ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾਢੇ ਮਾਰੀ ॥

jin aaisaa satigur saadh na paaeaa te har daragah kaadte maaree |

അത്തരമൊരു പരിശുദ്ധനായ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്താത്തവരെ തല്ലി, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കുന്നു.

ਤੇ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਸੋਭ ਨ ਪਾਵਹਿ ਤਿਨ ਨਕ ਕਾਟੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੀ ॥੩॥

te nar nindak sobh na paaveh tin nak kaatte sirajanahaaree |3|

ഈ പരദൂഷകന്മാർക്ക് ബഹുമാനമോ പ്രശസ്തിയോ ഇല്ല; സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് അവരുടെ മൂക്ക് മുറിച്ചതാണ്. ||3||

ਹਰਿ ਆਪਿ ਬੁਲਾਵੈ ਆਪੇ ਬੋਲੈ ਹਰਿ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰਾਹਾਰੀ ॥

har aap bulaavai aape bolai har aap niranjan nirankaar niraahaaree |

കർത്താവ് തന്നെ സംസാരിക്കുന്നു, കർത്താവ് തന്നെ എല്ലാവരേയും സംസാരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു; അവൻ നിഷ്കളങ്കനും രൂപരഹിതനുമാണ്, ഉപജീവനം ആവശ്യമില്ല.

ਹਰਿ ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲਸੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਆ ਏਹਿ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੀ ॥੪॥੨॥੬॥

har jis too meleh so tudh milasee jan naanak kiaa ehi jant vichaaree |4|2|6|

കർത്താവേ, അവൻ മാത്രമാണ് നിന്നെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്, നീ കണ്ടുമുട്ടാൻ ഇടയാക്കുന്നു. സേവകൻ നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഞാനൊരു നികൃഷ്ടജീവിയാണ്. ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്? ||4||2||6||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥

bhairau mahalaa 4 |

ഭൈരോ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਾਈ ਹਰਿ ਤੇਰੀ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਸੁਨਣੇ ॥

satasangat saaee har teree jit har keerat har sunane |

കർത്താവേ, അത് നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സഭയാണ്, അവിടെ കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനം കേൾക്കുന്നു.

ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿਆ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ਤਿਨ ਹਮ ਸ੍ਰੇਵਹ ਨਿਤ ਚਰਣੇ ॥੧॥

jin har naam suniaa man bheenaa tin ham srevah nit charane |1|

ഭഗവാൻ്റെ നാമം ശ്രവിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സ് ആനന്ദത്താൽ കുതിർന്നിരിക്കുന്നു; ഞാൻ അവരുടെ പാദങ്ങളെ നിരന്തരം ആരാധിക്കുന്നു. ||1||

ਜਗਜੀਵਨੁ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਤਰਣੇ ॥

jagajeevan har dhiaae tarane |

ലോകജീവനായ ഭഗവാനെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് മനുഷ്യർ കടന്നുപോകുന്നു.

ਅਨੇਕ ਅਸੰਖ ਨਾਮ ਹਰਿ ਤੇਰੇ ਨ ਜਾਹੀ ਜਿਹਵਾ ਇਤੁ ਗਨਣੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

anek asankh naam har tere na jaahee jihavaa it ganane |1| rahaau |

കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ പേരുകൾ പലതാണ്, അവ എണ്ണമറ്റതാണ്. എൻ്റെ ഈ നാവിന് അവരെ എണ്ണാൻ പോലും കഴിയില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰਸਿਖ ਹਰਿ ਬੋਲਹੁ ਹਰਿ ਗਾਵਹੁ ਲੇ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਜਪਣੇ ॥

gurasikh har bolahu har gaavahu le guramat har japane |

ഓ ഗുർസിഖുകളേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുക. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുക, ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക.

ਜੋ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣੇ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸੋ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਹਰਿ ਸੁਖ ਘਣੇ ॥੨॥

jo upades sune gur keraa so jan paavai har sukh ghane |2|

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം ശ്രവിക്കുന്ന ഏതൊരാളും - ആ വിനീതന് ഭഗവാനിൽ നിന്ന് എണ്ണമറ്റ സുഖങ്ങളും ആനന്ദങ്ങളും ലഭിക്കുന്നു. ||2||

ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੰਸੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਪਿਤਾ ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਤਾ ਜਿਨਿ ਜਨ ਜਣੇ ॥

dhan su vans dhan su pitaa dhan su maataa jin jan jane |

ഈ വിനീത ദാസനെ പ്രസവിച്ച ആ അമ്മയും പൂർവികരും അനുഗ്രഹീതയാണ്, പിതാവും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവളാണ്.

ਜਿਨ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਧਿਆਇਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਹਰਿ ਜਨ ਬਣੇ ॥੩॥

jin saas giraas dhiaaeaa meraa har har se saachee daragah har jan bane |3|

ഓരോ ശ്വാസത്തിലും ഭക്ഷണത്തിൻ്റെ കഷണങ്ങളിലും എൻ്റെ കർത്താവായ ഹർ ഹറിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ - കർത്താവിൻ്റെ വിനീതരായ ദാസന്മാർ കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നു. ||3||