ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1183

ਸਮਰਥ ਸੁਆਮੀ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ॥

samarath suaamee kaaran karan |

നമ്മുടെ സർവ്വശക്തനും യജമാനനുമാണ് എല്ലാം ചെയ്യുന്നവനും എല്ലാ കാരണങ്ങളുടെയും കാരണവും.

ਮੋਹਿ ਅਨਾਥ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਸਰਣ ॥

mohi anaath prabh teree saran |

ഞാനൊരു അനാഥനാണ് - ദൈവമേ, ഞാൻ നിൻ്റെ സങ്കേതം അന്വേഷിക്കുന്നു.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਆਧਾਰਿ ॥

jeea jant tere aadhaar |

എല്ലാ ജീവികളും ജീവികളും നിങ്ങളുടെ പിന്തുണ സ്വീകരിക്കുന്നു.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਲੇਹਿ ਨਿਸਤਾਰਿ ॥੨॥

kar kirapaa prabh lehi nisataar |2|

ദൈവമേ, കരുണയായിരിക്കേണമേ, എന്നെ രക്ഷിക്കേണമേ. ||2||

ਭਵ ਖੰਡਨ ਦੁਖ ਨਾਸ ਦੇਵ ॥

bhav khanddan dukh naas dev |

ഭയം നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ്, വേദനയും കഷ്ടപ്പാടും ഇല്ലാതാക്കുന്നവനാണ് ദൈവം.

ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਤਾ ਕੀ ਸੇਵ ॥

sur nar mun jan taa kee sev |

മാലാഖമാരും നിശ്ശബ്ദരായ ജ്ഞാനികളും അവനെ സേവിക്കുന്നു.

ਧਰਣਿ ਅਕਾਸੁ ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਮਾਹਿ ॥

dharan akaas jaa kee kalaa maeh |

ഭൂമിയും ആകാശവും അവൻ്റെ ശക്തിയിലാണ്.

ਤੇਰਾ ਦੀਆ ਸਭਿ ਜੰਤ ਖਾਹਿ ॥੩॥

teraa deea sabh jant khaeh |3|

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും നിങ്ങൾ അവർക്ക് നൽകുന്നത് ഭക്ഷിക്കുന്നു. ||3||

ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪ੍ਰਭ ਦਇਆਲ ॥

antarajaamee prabh deaal |

കാരുണ്യവാനായ ദൈവമേ, ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനേ,

ਅਪਣੇ ਦਾਸ ਕਉ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥

apane daas kau nadar nihaal |

അങ്ങയുടെ കൃപയാൽ അടിമയെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੋਹਿ ਦੇਹੁ ਦਾਨੁ ॥

kar kirapaa mohi dehu daan |

ദയവായി ഈ സമ്മാനം നൽകി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കൂ,

ਜਪਿ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ॥੪॥੧੦॥

jap jeevai naanak tero naam |4|10|

നാനാക്ക് നിൻ്റെ നാമത്തിൽ ജീവിക്കട്ടെ. ||4||10||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥

basant mahalaa 5 |

ബസന്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਰਾਮ ਰੰਗਿ ਸਭ ਗਏ ਪਾਪ ॥

raam rang sabh ge paap |

കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുമ്പോൾ ഒരുവൻ്റെ പാപങ്ങൾ നീക്കപ്പെടും.

ਰਾਮ ਜਪਤ ਕਛੁ ਨਹੀ ਸੰਤਾਪ ॥

raam japat kachh nahee santaap |

ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ ഒരുവനും കഷ്ടം സഹിക്കുന്നില്ല.

ਗੋਬਿੰਦ ਜਪਤ ਸਭਿ ਮਿਟੇ ਅੰਧੇਰ ॥

gobind japat sabh mitte andher |

പ്രപഞ്ചനാഥനെ ധ്യാനിച്ചാൽ എല്ലാ അന്ധകാരവും നീങ്ങി.

ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ਫੇਰ ॥੧॥

har simarat kachh naeh fer |1|

ഭഗവാനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ പുനർജന്മ ചക്രം അവസാനിക്കുന്നു. ||1||

ਬਸੰਤੁ ਹਮਾਰੈ ਰਾਮ ਰੰਗੁ ॥

basant hamaarai raam rang |

കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹം എനിക്ക് വസന്തകാലമാണ്.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਸਿਉ ਸਦਾ ਸੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sant janaa siau sadaa sang |1| rahaau |

ഞാൻ എപ്പോഴും എളിമയുള്ള വിശുദ്ധരുടെ കൂടെയാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸੰਤ ਜਨੀ ਕੀਆ ਉਪਦੇਸੁ ॥

sant janee keea upades |

വിശുദ്ധന്മാർ എന്നോടൊപ്പം പഠിപ്പിക്കലുകൾ പങ്കിട്ടു.

ਜਹ ਗੋਬਿੰਦ ਭਗਤੁ ਸੋ ਧੰਨਿ ਦੇਸੁ ॥

jah gobind bhagat so dhan des |

പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ ഭക്തന്മാർ വസിക്കുന്ന ആ രാജ്യം അനുഗ്രഹീതമാണ്.

ਹਰਿ ਭਗਤਿਹੀਨ ਉਦਿਆਨ ਥਾਨੁ ॥

har bhagatiheen udiaan thaan |

എന്നാൽ ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർ ഇല്ലാത്ത സ്ഥലം മരുഭൂമിയാണ്.

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਪਛਾਨੁ ॥੨॥

guraprasaad ghatt ghatt pachhaan |2|

ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ, ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുക. ||2||

ਹਰਿ ਕੀਰਤਨ ਰਸ ਭੋਗ ਰੰਗੁ ॥

har keeratan ras bhog rang |

ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനം ആലപിക്കുക, അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ അമൃത് ആസ്വദിക്കുക.

ਮਨ ਪਾਪ ਕਰਤ ਤੂ ਸਦਾ ਸੰਗੁ ॥

man paap karat too sadaa sang |

ഹേ മർത്യനേ, നീ എപ്പോഴും പാപങ്ങൾ ചെയ്യാതെ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കണം.

ਨਿਕਟਿ ਪੇਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਣਹਾਰ ॥

nikatt pekh prabh karanahaar |

സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവായ ദൈവത്തെ അടുത്ത് കാണുക.

ਈਤ ਊਤ ਪ੍ਰਭ ਕਾਰਜ ਸਾਰ ॥੩॥

eet aoot prabh kaaraj saar |3|

ഇവിടെയും പരലോകത്തും ദൈവം നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ പരിഹരിക്കും. ||3||

ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਲਗੋ ਧਿਆਨੁ ॥

charan kamal siau lago dhiaan |

ഞാൻ എൻ്റെ ധ്യാനം ഭഗവാൻ്റെ താമര പാദങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥

kar kirapaa prabh keeno daan |

അവൻ്റെ കൃപ നൽകി, ദൈവം എന്നെ ഈ സമ്മാനം നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਤੇਰਿਆ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬਾਛਉ ਧੂਰਿ ॥

teriaa sant janaa kee baachhau dhoor |

അങ്ങയുടെ വിശുദ്ധരുടെ കാലിലെ പൊടിക്കായി ഞാൻ കൊതിക്കുന്നു.

ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਸੁਆਮੀ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥੪॥੧੧॥

jap naanak suaamee sad hajoor |4|11|

നാനാക് തൻ്റെ നാഥനെയും ഗുരുനാഥനെയും ധ്യാനിക്കുന്നു, അവൻ എപ്പോഴും സന്നിഹിതനാണ്. ||4||11||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥

basant mahalaa 5 |

ബസന്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਸਚੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਨਿਤ ਨਵਾ ॥

sach paramesar nit navaa |

യഥാർത്ഥ അതീന്ദ്രിയമായ ഭഗവാൻ എപ്പോഴും പുതിയതും എന്നേക്കും പുതുമയുള്ളതുമാണ്.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਿਤ ਚਵਾ ॥

gur kirapaa te nit chavaa |

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ അവൻ്റെ നാമം നിരന്തരം ജപിക്കുന്നു.

ਪ੍ਰਭ ਰਖਵਾਲੇ ਮਾਈ ਬਾਪ ॥

prabh rakhavaale maaee baap |

ദൈവം എൻ്റെ സംരക്ഷകനാണ്, എൻ്റെ അമ്മയും പിതാവുമാണ്.

ਜਾ ਕੈ ਸਿਮਰਣਿ ਨਹੀ ਸੰਤਾਪ ॥੧॥

jaa kai simaran nahee santaap |1|

അവനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ദുഃഖം സഹിക്കുന്നില്ല. ||1||

ਖਸਮੁ ਧਿਆਈ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਭਾਇ ॥

khasam dhiaaee ik man ik bhaae |

ഏകമനസ്സോടെ, സ്‌നേഹത്തോടെ ഞാൻ എൻ്റെ കർത്താവിനെയും ഗുരുവിനെയും ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਸਾਚੈ ਸਾਹਿਬਿ ਰਖਿਆ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur poore kee sadaa saranaaee saachai saahib rakhiaa kantth laae |1| rahaau |

ഞാൻ എന്നേക്കും തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതം തേടുന്നു. എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവും ഗുരുവും എന്നെ അവൻ്റെ ആലിംഗനത്തിൽ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਅਪਣੇ ਜਨ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਰਖੇ ॥

apane jan prabh aap rakhe |

ദൈവം തന്നെ തൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാരെ സംരക്ഷിക്കുന്നു.

ਦੁਸਟ ਦੂਤ ਸਭਿ ਭ੍ਰਮਿ ਥਕੇ ॥

dusatt doot sabh bhram thake |

അസുരന്മാരും ദുഷ്ടരായ ശത്രുക്കളും അവനെതിരെ പോരാടുന്നതിൽ തളർന്നിരിക്കുന്നു.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥

bin gur saache nahee jaae |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ പോകാൻ ഒരിടമില്ല.

ਦੁਖੁ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰਿ ਰਹੇ ਧਾਇ ॥੨॥

dukh des disantar rahe dhaae |2|

നാടുകളിലും വിദേശ രാജ്യങ്ങളിലും അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ് ആളുകൾ തളർന്നുപോകുന്നു, വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||2||

ਕਿਰਤੁ ਓਨੑਾ ਕਾ ਮਿਟਸਿ ਨਾਹਿ ॥

kirat onaa kaa mittas naeh |

അവരുടെ മുൻകാല പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ റെക്കോർഡ് മായ്‌ക്കാനാവില്ല.

ਓਇ ਅਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪਿ ਖਾਹਿ ॥

oe apanaa beejiaa aap khaeh |

അവർ നട്ടത് വിളവെടുത്തു തിന്നുന്നു.

ਜਨ ਕਾ ਰਖਵਾਲਾ ਆਪਿ ਸੋਇ ॥

jan kaa rakhavaalaa aap soe |

തൻറെ എളിയ സേവകരുടെ സംരക്ഷകൻ കർത്താവാണ്.

ਜਨ ਕਉ ਪਹੁਚਿ ਨ ਸਕਸਿ ਕੋਇ ॥੩॥

jan kau pahuch na sakas koe |3|

കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസനോട് ആർക്കും മത്സരിക്കാനാവില്ല. ||3||

ਪ੍ਰਭਿ ਦਾਸ ਰਖੇ ਕਰਿ ਜਤਨੁ ਆਪਿ ॥

prabh daas rakhe kar jatan aap |

സ്വന്തം പ്രയത്നത്താൽ ദൈവം തൻ്റെ അടിമയെ സംരക്ഷിക്കുന്നു.

ਅਖੰਡ ਪੂਰਨ ਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ॥

akhandd pooran jaa ko prataap |

ദൈവത്തിൻ്റെ മഹത്വം പൂർണ്ണവും അഖണ്ഡവുമാണ്.

ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਨਿਤ ਰਸਨ ਗਾਇ ॥

gun gobind nit rasan gaae |

അതിനാൽ പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ നിങ്ങളുടെ നാവുകൊണ്ട് എന്നേക്കും പാടുക.

ਨਾਨਕੁ ਜੀਵੈ ਹਰਿ ਚਰਣ ਧਿਆਇ ॥੪॥੧੨॥

naanak jeevai har charan dhiaae |4|12|

ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങൾ ധ്യാനിച്ചാണ് നാനാക്ക് ജീവിക്കുന്നത്. ||4||12||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥

basant mahalaa 5 |

ബസന്ത്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਗੁਰ ਚਰਣ ਸਰੇਵਤ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ॥

gur charan sarevat dukh geaa |

ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ വസിച്ചാൽ വേദനയും കഷ്ടപ്പാടും ഇല്ലാതാകും.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰੀ ਮਇਆ ॥

paarabraham prabh karee meaa |

പരമാത്മാവായ ദൈവം എന്നോട് കരുണ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਸਰਬ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥

sarab manorath pooran kaam |

എൻ്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും ചുമതലകളും നിറവേറ്റപ്പെടുന്നു.

ਜਪਿ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ॥੧॥

jap jeevai naanak raam naam |1|

ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ചുകൊണ്ട് നാനാക്ക് ജീവിക്കുന്നു. ||1||

ਸਾ ਰੁਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ॥

saa rut suhaavee jit har chit aavai |

ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ നിറയുന്ന ആ കാലം എത്ര മനോഹരമാണ്.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਸੈ ਬਿਲਲਾਂਤੀ ਸਾਕਤੁ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bin satigur deesai bilalaantee saakat fir fir aavai jaavai |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ ഗുരു ഇല്ലെങ്കിൽ ലോകം കരയുന്നു. വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക് വീണ്ടും വീണ്ടും പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||