ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 130

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਦੇਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

tis roop na rekhiaa ghatt ghatt dekhiaa guramukh alakh lakhaavaniaa |1| rahaau |

അവന് രൂപമോ രൂപമോ ഇല്ല; ഓരോ ഹൃദയത്തിലും അവൻ കാണപ്പെടുന്നു. അജ്ഞാതമായത് തിരിച്ചറിയാൻ ഗുരുമുഖം വരുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾਲੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥

too deaal kirapaal prabh soee |

നീ ദൈവവും ദയയും കരുണയും ആണ്.

ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

tudh bin doojaa avar na koee |

നീയില്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല.

ਗੁਰੁ ਪਰਸਾਦੁ ਕਰੇ ਨਾਮੁ ਦੇਵੈ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

gur parasaad kare naam devai naame naam samaavaniaa |2|

ഗുരു തൻ്റെ കൃപ നമ്മുടെ മേൽ വർഷിക്കുമ്പോൾ, അവൻ നാമം നൽകി നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; നാമത്തിലൂടെ നാം നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||

ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

toon aape sachaa sirajanahaaraa |

നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് യഥാർത്ഥ സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ്.

ਭਗਤੀ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

bhagatee bhare tere bhanddaaraa |

നിങ്ങളുടെ നിധികൾ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਵਣਿਆ ॥੩॥

guramukh naam milai man bheejai sahaj samaadh lagaavaniaa |3|

ഗുരുമുഖന്മാർ നാമം നേടുന്നു. അവരുടെ മനസ്സ് ആഹ്ലാദഭരിതരായി, അവർ എളുപ്പത്തിലും അവബോധമായും സമാധിയിൽ പ്രവേശിക്കുന്നു. ||3||

ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ॥

anadin gun gaavaa prabh tere |

രാവും പകലും, ദൈവമേ, ഞാൻ നിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു.

ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮੇਰੇ ॥

tudh saalaahee preetam mere |

എൻ്റെ പ്രിയനേ, ഞാൻ നിന്നെ സ്തുതിക്കുന്നു.

ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਜਾਚਾ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਤੂੰ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

tudh bin avar na koee jaachaa guraparasaadee toon paavaniaa |4|

നീയില്ലാതെ എനിക്ക് അന്വേഷിക്കാൻ മറ്റൊന്നില്ല. ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ മാത്രമാണ് നിങ്ങളെ കണ്ടെത്തിയത്. ||4||

ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਮਿਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

agam agochar mit nahee paaee |

അപ്രാപ്യവും അഗ്രാഹ്യവുമായ ഭഗവാൻ്റെ അതിരുകൾ കണ്ടെത്താനാവില്ല.

ਅਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤੂੰ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਈ ॥

apanee kripaa kareh toon laihi milaaee |

അങ്ങയുടെ കാരുണ്യം നൽകി ഞങ്ങളെ അങ്ങയിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നു.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ਸਬਦੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

poore gur kai sabad dhiaaeeai sabad sev sukh paavaniaa |5|

തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ വചനമായ ശബ്ദത്തിലൂടെ നാം ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ശബാദിനെ സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||5||

ਰਸਨਾ ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

rasanaa gunavantee gun gaavai |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്ന നാവ് സ്തുത്യാർഹമാണ്.

ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥

naam salaahe sache bhaavai |

നാമത്തെ സ്തുതിക്കുന്നതിലൂടെ ഒരാൾ യഥാർത്ഥമായവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਮਿਲਿ ਸਚੇ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

guramukh sadaa rahai rang raatee mil sache sobhaa paavaniaa |6|

ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ ഗുരുമുഖൻ എന്നേക്കും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ മഹത്വം ലഭിക്കും. ||6||

ਮਨਮੁਖੁ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

manamukh karam kare ahankaaree |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ തങ്ങളുടെ കർമ്മങ്ങൾ അഹംഭാവത്തിൽ ചെയ്യുന്നു.

ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਸਭ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥

jooaai janam sabh baajee haaree |

ചൂതാട്ടത്തിൽ അവരുടെ ജീവിതം മുഴുവൻ നഷ്ടപ്പെടുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੭॥

antar lobh mahaa gubaaraa fir fir aavan jaavaniaa |7|

ഉള്ളിൽ അത്യാഗ്രഹത്തിൻ്റെ ഭയാനകമായ അന്ധകാരമുണ്ട്, അതിനാൽ അവർ വീണ്ടും വീണ്ടും പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||7||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

aape karataa de vaddiaaee |

സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ മഹത്വം നൽകുന്നു

ਜਿਨ ਕਉ ਆਪਿ ਲਿਖਤੁ ਧੁਰਿ ਪਾਈ ॥

jin kau aap likhat dhur paaee |

അവൻ തന്നെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളവരിൽ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧॥੩੪॥

naanak naam milai bhau bhanjan gurasabadee sukh paavaniaa |8|1|34|

നാനാക്ക്, അവർ നാമം സ്വീകരിക്കുന്നു, കർത്താവിൻ്റെ നാമം, ഭയം നശിപ്പിക്കുന്നവൻ; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||8||1||34||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ ॥

maajh mahalaa 5 ghar 1 |

മാജ്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ, ആദ്യ വീട്:

ਅੰਤਰਿ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥

antar alakh na jaaee lakhiaa |

അദൃശ്യനായ ഭഗവാൻ ഉള്ളിലുണ്ട്, പക്ഷേ അവനെ കാണാൻ കഴിയില്ല.

ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਲੈ ਗੁਝਾ ਰਖਿਆ ॥

naam ratan lai gujhaa rakhiaa |

അവൻ നാമത്തിൻ്റെ രത്നം, കർത്താവിൻ്റെ നാമം എടുത്തു, അവൻ അത് നന്നായി മറച്ചുവെക്കുന്നു.

ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਸਭ ਤੇ ਊਚਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਲਖਾਵਣਿਆ ॥੧॥

agam agochar sabh te aoochaa gur kai sabad lakhaavaniaa |1|

അപ്രാപ്യനും അഗ്രാഹ്യവുമായ ഭഗവാൻ എല്ലാറ്റിലും ഉന്നതനാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നു. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਕਲਿ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree kal meh naam sunaavaniaa |

കലിയുഗത്തിൻ്റെ ഈ ഇരുണ്ട യുഗത്തിൽ നാമം ജപിക്കുന്നവർക്ക് ഞാനൊരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਸਚੈ ਧਾਰੇ ਵਡਭਾਗੀ ਦਰਸਨੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sant piaare sachai dhaare vaddabhaagee darasan paavaniaa |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ കർത്താവാണ് പ്രിയപ്പെട്ട വിശുദ്ധരെ സ്ഥാപിച്ചത്. മഹാഭാഗ്യത്താൽ അവരുടെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനം ലഭിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਜਿਸੈ ਕਉ ਫਿਰਦੇ ॥

saadhik sidh jisai kau firade |

സിദ്ധന്മാരാലും അന്വേഷകരാലും അന്വേഷിക്കപ്പെടുന്നവൻ,

ਬ੍ਰਹਮੇ ਇੰਦ੍ਰ ਧਿਆਇਨਿ ਹਿਰਦੇ ॥

brahame indr dhiaaein hirade |

ബ്രഹ്മാവും ഇന്ദ്രനും അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു

ਕੋਟਿ ਤੇਤੀਸਾ ਖੋਜਹਿ ਤਾ ਕਉ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਹਿਰਦੈ ਗਾਵਣਿਆ ॥੨॥

kott teteesaa khojeh taa kau gur mil hiradai gaavaniaa |2|

മുന്നൂറ്റി മുപ്പത് മില്യൺ ദേവന്മാർ ഗുരുവിനെ കാണാൻ തിരയുമ്പോൾ ഒരാൾ ഹൃദയത്തിൽ അവൻ്റെ സ്തുതി പാടാൻ വരുന്നു. ||2||

ਆਠ ਪਹਰ ਤੁਧੁ ਜਾਪੇ ਪਵਨਾ ॥

aatth pahar tudh jaape pavanaa |

ദിവസത്തിൽ ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും കാറ്റ് നിങ്ങളുടെ നാമം ശ്വസിക്കുന്നു.

ਧਰਤੀ ਸੇਵਕ ਪਾਇਕ ਚਰਨਾ ॥

dharatee sevak paaeik charanaa |

ഭൂമി നിങ്ങളുടെ ദാസനാണ്, നിങ്ങളുടെ പാദങ്ങളിൽ അടിമയാണ്.

ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਸਭਨਾ ਕੈ ਮਨਿ ਭਾਵਣਿਆ ॥੩॥

khaanee baanee sarab nivaasee sabhanaa kai man bhaavaniaa |3|

സൃഷ്ടിയുടെ നാല് ഉറവിടങ്ങളിലും, എല്ലാ സംസാരത്തിലും, നിങ്ങൾ വസിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിന് പ്രിയപ്പെട്ടവനാണ്. ||3||

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥

saachaa saahib guramukh jaapai |

യഥാർത്ഥ കർത്താവും ഗുരുവും ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് അറിയാം.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥

poore gur kai sabad siyaapai |

തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ വചനമായ ശബ്ദത്തിലൂടെയാണ് അവൻ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നത്.

ਜਿਨ ਪੀਆ ਸੇਈ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਅਘਾਵਣਿਆ ॥੪॥

jin peea seee tripataase sache sach aghaavaniaa |4|

അതിൽ കുടിച്ചവർ തൃപ്തരാണ്. ട്രൂസ്റ്റ് ഓഫ് ദി ട്രൂ വഴി അവ നിറവേറ്റപ്പെടുന്നു. ||4||

ਤਿਸੁ ਘਰਿ ਸਹਜਾ ਸੋਈ ਸੁਹੇਲਾ ॥

tis ghar sahajaa soee suhelaa |

സ്വന്തം ഭവനത്തിൽ, അവർ ശാന്തമായും സുഖമായും സുഖമായി കഴിയുന്നു.

ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਕਰੇ ਸਦ ਕੇਲਾ ॥

anad binod kare sad kelaa |

അവർ ആനന്ദദായകരും, സുഖഭോഗങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നവരും, ശാശ്വത സന്തോഷമുള്ളവരുമാണ്.

ਸੋ ਧਨਵੰਤਾ ਸੋ ਵਡ ਸਾਹਾ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

so dhanavantaa so vadd saahaa jo gur charanee man laavaniaa |5|

അവർ ധനികരും മഹാരാജാക്കന്മാരുമാണ്; അവർ തങ്ങളുടെ മനസ്സ് ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||5||

ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਤੈਂ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹਾ ॥

pahilo de tain rijak samaahaa |

ആദ്യം, നിങ്ങൾ പോഷണം സൃഷ്ടിച്ചു;

ਪਿਛੋ ਦੇ ਤੈਂ ਜੰਤੁ ਉਪਾਹਾ ॥

pichho de tain jant upaahaa |

പിന്നെ നീ ജീവജാലങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചു.

ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਸੁਆਮੀ ਲਵੈ ਨ ਕੋਈ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

tudh jevadd daataa avar na suaamee lavai na koee laavaniaa |6|

എൻ്റെ നാഥാ, ഗുരുവേ, അങ്ങയെപ്പോലെ വലിയ ദാതാവ് വേറെയില്ല. ആരും നിങ്ങളെ സമീപിക്കുകയോ തുല്യരാകുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ||6||

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਤੁਠਾ ਸੋ ਤੁਧੁ ਧਿਆਏ ॥

jis toon tutthaa so tudh dhiaae |

അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നവർ അങ്ങയെ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਸਾਧ ਜਨਾ ਕਾ ਮੰਤ੍ਰੁ ਕਮਾਏ ॥

saadh janaa kaa mantru kamaae |

അവർ വിശുദ്ധ മന്ത്രം പ്രയോഗിക്കുന്നു.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਤਿਸੁ ਦਰਗਹ ਠਾਕ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

aap tarai sagale kul taare tis daragah tthaak na paavaniaa |7|

അവർ സ്വയം നീന്തുകയും അവരുടെ എല്ലാ പൂർവ്വികരെയും കുടുംബങ്ങളെയും രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ, അവർ ഒരു തടസ്സവുമില്ലാതെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||7||