ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 277
ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
ant nahee kichh paaraavaaraa |അവന് അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ല.
ਹੁਕਮੇ ਧਾਰਿ ਅਧਰ ਰਹਾਵੈ ॥
hukame dhaar adhar rahaavai |അവൻ്റെ ആജ്ഞയാൽ, അവൻ ഭൂമിയെ സ്ഥാപിച്ചു, അവൻ അതിനെ പിന്തുണയില്ലാതെ പരിപാലിക്കുന്നു.
ਹੁਕਮੇ ਉਪਜੈ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
hukame upajai hukam samaavai |അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ, ലോകം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു; അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ അത് വീണ്ടും അവനിൽ ലയിക്കും.
ਹੁਕਮੇ ਊਚ ਨੀਚ ਬਿਉਹਾਰ ॥
hukame aooch neech biauhaar |അവൻ്റെ ഉത്തരവനുസരിച്ച്, ഒരാളുടെ തൊഴിൽ ഉയർന്നതോ താഴ്ന്നതോ ആണ്.
ਹੁਕਮੇ ਅਨਿਕ ਰੰਗ ਪਰਕਾਰ ॥
hukame anik rang parakaar |അവൻ്റെ ആജ്ഞയനുസരിച്ച്, നിരവധി നിറങ്ങളും രൂപങ്ങളും ഉണ്ട്.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਅਪਨੀ ਵਡਿਆਈ ॥
kar kar dekhai apanee vaddiaaee |സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ച ശേഷം, അവൻ തൻ്റെ മഹത്വം കാണുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥
naanak sabh meh rahiaa samaaee |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ എല്ലാറ്റിലും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਮਾਨੁਖ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥
prabh bhaavai maanukh gat paavai |അത് ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിച്ചാൽ ഒരാൾ മോക്ഷം പ്രാപിക്കുന്നു.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਾਥਰ ਤਰਾਵੈ ॥
prabh bhaavai taa paathar taraavai |ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തിയാൽ കല്ലുകൾക്കും നീന്താൻ കഴിയും.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਸ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥
prabh bhaavai bin saas te raakhai |അത് ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, ജീവൻ പ്രാണവായുവില്ലാതെ പോലും ശരീരം സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭਾਖੈ ॥
prabh bhaavai taa har gun bhaakhai |അത് ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നുവെങ്കിൽ, ഒരാൾ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുന്നു.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੈ ॥
prabh bhaavai taa patit udhaarai |അത് ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, പാപികൾ പോലും രക്ഷിക്കപ്പെടും.
ਆਪਿ ਕਰੈ ਆਪਨ ਬੀਚਾਰੈ ॥
aap karai aapan beechaarai |അവൻ തന്നെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ ചിന്തിക്കുന്നു.
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥
duhaa siriaa kaa aap suaamee |അവൻ തന്നെയാണ് ഇരുലോകത്തിൻ്റെയും അധിപൻ.
ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
khelai bigasai antarajaamee |അവൻ കളിക്കുന്നു, അവൻ ആസ്വദിക്കുന്നു; അവൻ ആന്തരിക-അറിയുന്നവനാണ്, ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനാണ്.
ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥
jo bhaavai so kaar karaavai |അവൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതുപോലെ, അവൻ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ഇടയാക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਵਰੁ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak drisattee avar na aavai |2|നാനാക്ക് അവനല്ലാതെ മറ്റാരെയും കാണുന്നില്ല. ||2||
ਕਹੁ ਮਾਨੁਖ ਤੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ਆਵੈ ॥
kahu maanukh te kiaa hoe aavai |എന്നോട് പറയൂ - ഒരു മനുഷ്യന് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും?
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਾਵੈ ॥
jo tis bhaavai soee karaavai |ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നതെന്തോ അതാണ് അവൻ നമ്മെ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്.
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਲੇਇ ॥
eis kai haath hoe taa sabh kichh lee |അത് നമ്മുടെ കയ്യിലാണെങ്കിൽ നമ്മൾ എല്ലാം പിടിച്ചെടുക്കും.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰੇਇ ॥
jo tis bhaavai soee karee |ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നതെന്തും - അതാണ് അവൻ ചെയ്യുന്നത്.
ਅਨਜਾਨਤ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਚੈ ॥
anajaanat bikhiaa meh rachai |അറിവില്ലായ്മ കൊണ്ട് ജനങ്ങൾ അഴിമതിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਜੇ ਜਾਨਤ ਆਪਨ ਆਪ ਬਚੈ ॥
je jaanat aapan aap bachai |അവർ നന്നായി അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ, അവർ സ്വയം രക്ഷിക്കുമായിരുന്നു.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ॥
bharame bhoolaa dah dis dhaavai |സംശയത്താൽ ഭ്രമിച്ച് അവർ പത്തു ദിക്കുകളിലും അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.
ਨਿਮਖ ਮਾਹਿ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
nimakh maeh chaar kuntt fir aavai |ഒരു നിമിഷത്തിനുള്ളിൽ, അവരുടെ മനസ്സ് ലോകത്തിൻ്റെ നാല് കോണുകളും ചുറ്റി സഞ്ചരിച്ച് വീണ്ടും വരുന്നു.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਅਪਨੀ ਭਗਤਿ ਦੇਇ ॥
kar kirapaa jis apanee bhagat dee |ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയാൽ കരുണയോടെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവർ
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਨਾਮਿ ਮਿਲੇਇ ॥੩॥
naanak te jan naam milee |3|- ഓ നാനാക്ക്, അവർ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||3||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਨੀਚ ਕੀਟ ਕਉ ਰਾਜ ॥
khin meh neech keett kau raaj |ഒരു തൽക്ഷണം, താഴ്ന്ന പുഴു ഒരു രാജാവായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥
paarabraham gareeb nivaaj |എളിയവരുടെ സംരക്ഷകനാണ് പരമേശ്വരൻ.
ਜਾ ਕਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਛੂ ਨ ਆਵੈ ॥
jaa kaa drisatt kachhoo na aavai |ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്തവൻ പോലും,
ਤਿਸੁ ਤਤਕਾਲ ਦਹ ਦਿਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥
tis tatakaal dah dis pragattaavai |പത്തു ദിക്കുകളിലും തൽക്ഷണം പ്രശസ്തനാകുന്നു.
ਜਾ ਕਉ ਅਪੁਨੀ ਕਰੈ ਬਖਸੀਸ ॥
jaa kau apunee karai bakhasees |ആരുടെ മേൽ അവൻ അനുഗ്രഹം ചൊരിയുന്നുവോ അവൻ
ਤਾ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਨੈ ਜਗਦੀਸ ॥
taa kaa lekhaa na ganai jagadees |ലോകത്തിൻ്റെ കർത്താവ് അവനെ അവൻ്റെ കണക്കിൽ വയ്ക്കുന്നില്ല.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭ ਤਿਸ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kee raas |ആത്മാവും ശരീരവും എല്ലാം അവൻ്റെ സ്വത്താണ്.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
ghatt ghatt pooran braham pragaas |ഓരോ ഹൃദയവും പരിപൂർണ്ണനായ ദൈവത്താൽ പ്രകാശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਅਪਨੀ ਬਣਤ ਆਪਿ ਬਨਾਈ ॥
apanee banat aap banaaee |അവൻ തന്നെ സ്വന്തം കൈപ്പണി രൂപപ്പെടുത്തി.
ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਦੇਖਿ ਬਡਾਈ ॥੪॥
naanak jeevai dekh baddaaee |4|നാനാക് ജീവിക്കുന്നത് അവൻ്റെ മഹത്വം കണ്ടുകൊണ്ടാണ്. ||4||
ਇਸ ਕਾ ਬਲੁ ਨਾਹੀ ਇਸੁ ਹਾਥ ॥
eis kaa bal naahee is haath |നശ്വരരുടെ കൈകളിൽ ശക്തിയില്ല;
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਰਬ ਕੋ ਨਾਥ ॥
karan karaavan sarab ko naath |പ്രവർത്തിക്കുന്നവൻ, കാരണങ്ങളുടെ കാരണം എല്ലാറ്റിൻ്റെയും നാഥനാണ്.
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਪੁਰਾ ਜੀਉ ॥
aagiaakaaree bapuraa jeeo |നിസ്സഹായരായ ജീവികൾ അവൻ്റെ കൽപ്പനയ്ക്ക് വിധേയരാണ്.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਥੀਉ ॥
jo tis bhaavai soee fun theeo |അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നത്, ആത്യന്തികമായി സംഭവിക്കുന്നു.
ਕਬਹੂ ਊਚ ਨੀਚ ਮਹਿ ਬਸੈ ॥
kabahoo aooch neech meh basai |ചിലപ്പോൾ, അവർ ഉന്നതിയിൽ വസിക്കുന്നു; ചിലപ്പോൾ അവർ വിഷാദരോഗികളായിരിക്കും.
ਕਬਹੂ ਸੋਗ ਹਰਖ ਰੰਗਿ ਹਸੈ ॥
kabahoo sog harakh rang hasai |ചിലപ്പോൾ, അവർ ദുഃഖിതരും, ചിലപ്പോൾ അവർ സന്തോഷത്തോടെയും സന്തോഷത്തോടെയും ചിരിക്കുന്നു.
ਕਬਹੂ ਨਿੰਦ ਚਿੰਦ ਬਿਉਹਾਰ ॥
kabahoo nind chind biauhaar |ചിലപ്പോൾ, അവർ അപവാദവും ഉത്കണ്ഠയും കൊണ്ട് വ്യാപൃതരാകുന്നു.
ਕਬਹੂ ਊਭ ਅਕਾਸ ਪਇਆਲ ॥
kabahoo aoobh akaas peaal |ചിലപ്പോൾ, അവ ആകാശിക് ഈതറുകളിൽ ഉയർന്നതാണ്, ചിലപ്പോൾ അധോലോകത്തിൻ്റെ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ.
ਕਬਹੂ ਬੇਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰ ॥
kabahoo betaa braham beechaar |ചിലപ്പോൾ, അവർ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനം അറിയുന്നു.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰ ॥੫॥
naanak aap milaavanahaar |5|ഓ നാനാക്ക്, ദൈവം തന്നെ അവരെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||5||
ਕਬਹੂ ਨਿਰਤਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
kabahoo nirat karai bahu bhaat |ചിലപ്പോൾ, അവർ പല രീതിയിൽ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.
ਕਬਹੂ ਸੋਇ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
kabahoo soe rahai din raat |ചിലപ്പോൾ, അവർ രാവും പകലും ഉറങ്ങുന്നു.
ਕਬਹੂ ਮਹਾ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥
kabahoo mahaa krodh bikaraal |ചിലപ്പോൾ, അവർ ഭയങ്കര ക്രോധത്തിൽ, ഭയങ്കരരാണ്.
ਕਬਹੂੰ ਸਰਬ ਕੀ ਹੋਤ ਰਵਾਲ ॥
kabahoon sarab kee hot ravaal |ചിലപ്പോൾ അവർ എല്ലാവരുടെയും കാലിലെ പൊടിയാണ്.
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਬਹੈ ਬਡ ਰਾਜਾ ॥
kabahoo hoe bahai badd raajaa |ചിലപ്പോൾ, അവർ വലിയ രാജാക്കന്മാരായി ഇരിക്കും.
ਕਬਹੁ ਭੇਖਾਰੀ ਨੀਚ ਕਾ ਸਾਜਾ ॥
kabahu bhekhaaree neech kaa saajaa |ചിലപ്പോൾ, അവർ ഒരു താഴ്ന്ന യാചകൻ്റെ കോട്ട് ധരിക്കുന്നു.
ਕਬਹੂ ਅਪਕੀਰਤਿ ਮਹਿ ਆਵੈ ॥
kabahoo apakeerat meh aavai |ചിലപ്പോൾ, അവർ ചീത്തപ്പേരുണ്ടാക്കും.
ਕਬਹੂ ਭਲਾ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥
kabahoo bhalaa bhalaa kahaavai |ചിലപ്പോൾ, അവർ വളരെ നല്ലവരായി അറിയപ്പെടുന്നു.
ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੈ ਤਿਵ ਹੀ ਰਹੈ ॥
jiau prabh raakhai tiv hee rahai |ദൈവം അവരെ സൂക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ, അവ നിലനിൽക്കുന്നു.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਹੈ ॥੬॥
guraprasaad naanak sach kahai |6|ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, നാനാക്ക്, സത്യം പറഞ്ഞു. ||6||
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਪੰਡਿਤੁ ਕਰੇ ਬਖੵਾਨੁ ॥
kabahoo hoe panddit kare bakhayaan |ചിലപ്പോഴൊക്കെ പണ്ഡിതന്മാരായി അവർ പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്താറുണ്ട്.
ਕਬਹੂ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਲਾਵੈ ਧਿਆਨੁ ॥
kabahoo monidhaaree laavai dhiaan |ചില സമയങ്ങളിൽ, അവർ ആഴത്തിലുള്ള ധ്യാനത്തിൽ നിശബ്ദത പാലിക്കുന്നു.
ਕਬਹੂ ਤਟ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ॥
kabahoo tatt teerath isanaan |ചിലപ്പോൾ, അവർ തീർത്ഥാടന സ്ഥലങ്ങളിൽ ശുദ്ധീകരണ സ്നാനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു.
ਕਬਹੂ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਖਿ ਗਿਆਨ ॥
kabahoo sidh saadhik mukh giaan |ചിലപ്പോൾ, സിദ്ധന്മാരോ അന്വേഷകരോ ആയി, അവർ ആത്മീയ ജ്ഞാനം നൽകുന്നു.
ਕਬਹੂ ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਤੰਗ ਹੋਇ ਜੀਆ ॥
kabahoo keett hasat patang hoe jeea |ചിലപ്പോൾ, അവർ പുഴുക്കളോ ആനകളോ പാറ്റകളോ ആയിത്തീരുന്നു.
ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮੈ ਭਰਮੀਆ ॥
anik jon bharamai bharameea |അവർ എണ്ണമറ്റ അവതാരങ്ങളിലൂടെ അലഞ്ഞുനടന്നേക്കാം.